Ρενέ-Αντουάν Φερσώ ντε Ρεωμύρ
Ο Ρενέ-Αντουάν Φερσώ ντε Ρεωμύρ (René-Antoine Ferchault de Réaumur, 28 Φεβρουαρίου 1683 – 17 Οκτωβρίου 1757) ήταν Γάλλος επιστήμονας με συνεισφορές σε διάφορα πεδία και ιδίως στην εντομολογία. Εισήγαγε την ομώνυμη θερμομετρική κλίμακα.
| Ρενέ-Αντουάν Φερσώ ντε Ρεωμύρ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | René-Antoine Ferchault de Réaumur (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 28 Φεβρουαρίου 1683[1][2][3] Λα Ροσέλ[4] |
| Θάνατος | 17 Οκτωβρίου 1757[2] Château de La Bermondière |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[5][6] |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Μπουρζ |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | εντομολόγος φυσικός μαθηματικός[7] μετεωρολόγος[8] φυσιοδίφης φιλόσοφος[9] νομικός[9] βιολόγος[9] ζωολόγος[9] μελισσοκόμος[9] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | διευθυντής (Γαλλική Ακαδημία Επιστημών) |
| Βραβεύσεις | Εταίρος της Βασιλικής Εταιρίας Τάγμα του Αγίου Λουδοβίκου |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
ΒιογραφίαΕπεξεργασία
Γεννήθηκε στη Λα Ροσέλ και καταγόταν από πλούσια οικογένεια. Μορφώθηκε στο Παρίσι και μελέτησε φιλοσοφία στο κολέγιο των Ιησουιτών, στο Πουατιέ. Το 1699 πήγε στο Μπουρζ για να μελετήσει πολιτικό δίκαιο και μαθηματικά. Το 1703 συνέχισε τις σπουδές του στα [μαθηματικά και στις φυσικές επιστήμες. Εξελέγη μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας το 1708, σε ηλικία μόλις 24 ετών.[10]
Στην αρχή ασχολήθηκε με τη γεωμετρία και εν συνεχεία έκανε ανακαλύψεις που αφορούσαν τη βιομηχανία σιδήρου και χάλυβα. Το 1731 επιδόθηκε στη μετεωρολογία και εφηύρε το θερμόμετρο οινοπνεύματος και επινόησε τη θερμομετρική κλίμακα που έχει το όνομά του: κλίμακα Ρεωμύρ (παλαιότερα αναφερόμενη ως "κλίμακα Ρεωμύρου"), με σημείο ψύξης του νερού τους 0 βαθμούς και σημείο βρασμού του νερού τους 80 βαθμούς[11].
Ασχολήθηκε με τη μελέτη του φυσικού κόσμου, ιδιαίτερα των ασπόνδυλων, και κληροδότησε το αρχείο του (χειρόγραφα 138 φακέλων και συλλογές φυσικής ιστορίας) στην Ακαδημία. Θεωρείται ο πατέρας της ηθολογίας.[12] και ο ιδρυτής της μεταλλειολογίας, καθώς πρώτος εξέτασε τη σύσταση των μετάλλων με τη χρήση μικροσκοπίου.[11] Το 1710 δημοσίευσε ένα άρθρο για την πιθανότητα των αραχνών να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή μεταξιού, το οποίο μεταφράστηκε στα κινέζικα από τον αυτοκράτορα Κανγκζί. Επίσης, ο Ρεομίρ με το έργο του συνετέλεσε στο να αποδειχθεί ότι τα κοράλλια αποτελούν ζώα κι όχι φυτά.
Σημαντικότερο ίσως έργο του είναι το εξάτομο "Υπομνήματα για την ιστορία των εντόμων".
Απεβίωσε στην πόλη Σεν Ζιλιέν ντι Τερού, έπειτα από τραυματισμό συνεπεία πτώσης από το άλογό του.
Επιλεγμένα έργαΕπεξεργασία
- Réaumur, R.-A. F. de. 1734–1742. Mémoires pour servir à l’histoire des insectes. Six volumes. Académie Royale des Sciences, Paris, France.
- Réaumur, R.-A. F. de. 1749. Art de faire éclorre et d’élever en tout saison des oiseaux Domestiques de toutes espèces. Two volumes. Imprimerie royale, Paris, France.
- Réaumur, R.-A. F. de. 1750. The art of hatching and bringing up domestic fowls. London, UK.
- Réaumur, R.-A. F. de. 1800. Short history of bees I. The natural history of bees . . . Printed for Vernor and Hood in the Poultry, by J. Cundee, London, UK.
- Réaumur, R.-A. F. de. 1926. The natural history of ants, from an unpublished manuscript. W. M. Wheeler, editor and translator. [Includes French text.] Knopf, New York, New York, USA. Reprinted 1977. Arno Press, New York, New York, USA.
- Réaumur, R.-A. F. de. 1939. Morceaux choisis. Jean Torlais, editor. Gallimard, Paris, France.
- Réaumur, R.-A. F. de. 1955. Histoire des scarabées. M. Caullery, introduction. Volume 11 of Encyclopédie Entomologique. Paul Lechevalier, Paris, France.
- Réaumur, R.-A. F. de. 1956. Memoirs on steel and iron. A. G. Sisco, translator. C. S. Smith, introduction and notes. University of Chicago Press, Chicago, Illinois, USA.
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12278440h. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w65d99vv. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. reaumur-rene-antoine. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) The Great Russian Encyclopedia. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12278440h. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ Czech National Authority Database. nlk20010094849. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2019.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 Czech National Authority Database. nlk20010094849. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ Egerton, F. N. 2006. A History of the Ecological Sciences, Part 21: Réaumur and His History of Insects. Bulletin of the Ecological Society of America 87(3):212–224.
- ↑ 11,0 11,1 Λήμμα στην εγκυκλοπαίδεια Δομή (ηλεκτρονική έκδοση).
- ↑ Wheeler, W. M. 1926. Introduction, annotations and bibliography. In R.-A.F.de Réaumur 1926. Knopf, New York, New York, USA.
ΠηγέςΕπεξεργασία
- Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Réaumur, René Antoine Ferchault de". Encyclopædia Britannica (11th ed.). Cambridge University Press