Ρούλαντ Σάβεραϊ

Φλαμανδός ζωγράφος

Ο Ρούλαντ Σάβεραϊ (φλαμανδικά: Roelant Savery, αναφερόμενος επίσης και ως Roeland(t) Maertensz Saverij ή Roeland(t) Maertensz Saverij και de Savery αλλά και με πολλές άλλες παραλλαγές,[11] Κόρτραϊκ,1576 – Ουτρέχτη 25 Φεβρουαρίου 1639 (ταφή)) ήταν Φλαμανδός ζωγράφος κατά την εποχή της "Χρυσής εποχής" της ζωγραφικής στην Ολλανδία.

Ρούλαντ Σάβεραϊ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Roelant Savery (Ολλανδικά)
Γέννηση1576[1][2][3]
Κόρτρεϊκ
Θάνατος25  Φεβρουαρίου 1639[4]
Ουτρέχτη
Χώρα πολιτογράφησηςΚάτω Χώρες των Αψβούργων
Ολλανδική Δημοκρατία
Ιδιότηταζωγράφος[5][4][6], σκιτσογράφος[7], χαράκτης[8] και εικαστικός καλλιτέχνης[9]
ΑδέλφιαΓιάκομπ Σάβεραϊ[10]
Κίνημαζωγραφική της "Χρυσής ολλανδικής εποχής"
Είδος τέχνηςΝεκρή φύση
Καλλιτεχνικά ρεύματαζωγραφική της "Χρυσής ολλανδικής εποχής"
Σημαντικά έργαThe poet crowned by two apes at the feast of the animals, Elijah fed by the ravens, Landscape with ruins, cattle and deer και The Dodo
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Επεξεργασία

Ο Ρούλαντ γεννήθηκε στο Κόρτραϊκ του σημερινού Βελγίου. Ανήκε σε οικογένεια Αναβαπτιστών καλλιτεχνών που, όπως και άλλοι καλλιτέχνες, αναγκάστηκαν να διαφύγουν, υπό τον φόβο διώξεων των καθολικών Ισπανών που τότε κατείχαν τμήμα των Κάτω Χωρών, όταν ο Ρούλαντ ήταν μόλις τεσσάρων ετών. Η οικογένεια εγκαταστάθηκε στο Χάαρλεμ περί το 1585. Διδάχτηκε ζωγραφική από τον μεγαλύτερο αδελφό του Γιάκομπ Σάβεραϊ και τον Χανς Μπολ.

Όταν ολοκλήρωσε τη μαθητεία του, ο Ρούλαντ ταξίδεψε στην Πράγα, περί το 1604, όπου έγινε Αυλικός ζωγράφος των αυτοκρατόρων Ροδόλφου Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και Ματθία της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, οι οποίοι είχαν μετατρέψει την Αυλή τους σε κέντρο της μανιεριστικής τέχνης. Κατά την περίοδο 1606 - 1608 ταξίδεψε στο Τιρόλο για να μελετήσει τα φυτά. Ο Χίλλις ντ' Οντεκούτερ (Gillis d'Hondecoeter) έγινε μαθητής του.[12]

Ο Σάβεραϊ επέστρεψε στο Άμστερνταμ πριν το 1616 και έζησε στην οδό Sint Antoniesbreestraat. Το 1618 εγκαταστάθηκε στην Ουτρέχτη, όπου, ένα χρόνο αργότερα, έγινε μέλος στη Συντεχνία των ζωγράφων της πόλης. Ο ανεψιός του Χανς Σάβεραϊ έγινε ο σημαντικότερος από τους βοηθούς του.

Το 1621 αγόρασε ένα μεγάλο σπίτι στην οδό Boterstraat της Ουτρέχτης. Το σπίτι διέθετε μεγάλο κήπο με λουλούδια και φυτά, και συνάδελφοί του καλλιτέχνες, όπως ο Άνταμ Βίλλερτς ήταν τακτικοί επισκέπτες. Ο Σάβεραϊ είχε διατηρήσει και το σπίτι του στο Άμστερνταμ και ένα από τα παιδιά του βαπτίστηκε στην Νιούε Κερκ (Nieuwe Kerk, Νέα Εκκλησία) της πόλης.[13]

Ο Σάβεραϊ ήταν φίλος με ζωγράφους νεκρών φύσεων, όπως οι Μπαλτάσαρ φαν ντερ Αστ και Αμπρόσιους Μπόσχερτ. Κατά τη δεκαετία του 1620 θεωρείτο ως ένας από τους πλέον επιτυχημένους καλλιτέχνες της Ουτρέχτης, αλλά στη συνέχεια του βίου του ανέκυψαν προβλήματα, πιθανόν λόγω του οξέος αλκοολισμού του. Αν και είχε μαθητές μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1630, ανάμεσα στους οποίους οι Άλλερτ φαν Έφερντινγκεν και Ρούλαντ Ρόχμαν, χρεωκόπησε στα 1638 και απεβίωσε στην Ουτρέχτη έξι μήνες αργότερα.

Ο Σάβεραϊ ζωγράφιζε κυρίως τοπία σύμφωνα με τη φλαμανδική παράδοση του Χίλλις φαν Κόνινξλοο, συχνά στολισμένα με πολλά σχολαστικά σχεδιασμένα ζώα και φυτά, πάντα με μυθολογικό ή θρησκευτικό θέμα στο παρασκήνιο. Ζωγράφισε, επίσης, πολλές νεκρές φύσεις με άνθη: Μπουκέτα σε πέτρινες κόχες, μερικές φορές με σαύρες, έντομα ή πεσμένα πέταλα, που θεωρούνται τα καλύτερα έργα του.[14]

Το μοναδικό του ύφος ζωγραφικής, που στηριζόταν στον μεσουρανούντα τότε μανιερισμό, ήταν πολύ δημοφιλές ανάμεσα στους συλλέκτες και σήμερα έργα του υπάρχουν σε πολλά μουσεία στην Ευρώπη και στη Βόρεια Αμερική. Υψηλά εκτιμώνται, επίσης, τα προπαρασκευαστικά του σχέδια.

Ανάμεσα στα γνωστότερα έργα του είναι μερικές απεικονίσεις του ντόντο, είδους πτηνού που σήμερα έχει εκλείψει, τις οποίες ζωγράφισε κατά την περίοδο 1611 - 1628..[15] Ο ανεψιός του Χανς (ή Γιαν) Σάβεραϊ έγινε επίσης γνωστός για τις απεικονίσεις του ντόντο, ανάμεσα στις οποίες είναι η περίφημη εικονογράφησή του του 1651, που σήμερα βρίσκεται στο μουσείο φυσικής ιστορίας της Οξφόρδης, την οποία πιθανόν αντέγραψε από τα έργα του θείου του.

Τα ντόντο του Σάβεραϊ

Επεξεργασία

Ο Σάβεραϊ έγινε διάσημος καθώς ήταν ο πλέον παραγωγικός και με επιρροή εικονογράφος του εκλιπόντος πτηνού ντόντο, του οποίου έφτιαξε τουλάχιστον δέκα απεικονίσεις, συχνά τοποθετώντας το στις κατώτερες γωνίες. Ένας διάσημος πίνακάς του με ντόντο, έργο του 1621, ο οποίος σήμερα αποκαλείται "Το ντόντο του Έντουαρντς" αποτελεί σημείο αναφοράς για το ντόντο. Βρίσκεται στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου και αυτός, μαζί με άλλους πίνακές του, είναι η πηγή για πολλές άλλες εικονογραφήσεις του ντόντο.[16]

Φωτοθήκη

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118838709. Ανακτήθηκε στις 14  Οκτωβρίου 2015.
  2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 11993473r. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. «Roelandt Savery». (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 500121039.
  4. 4,0 4,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/34312. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  5. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 12  Μαρτίου 2018. 500121039. Ανακτήθηκε στις 14  Μαΐου 2019.
  6. www.museabrugge.be/collection/work/id/0000_GRO0396_I. Ανακτήθηκε στις 29  Απριλίου 2024.
  7. The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/34312. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  8. 45090. Ανακτήθηκε στις 18  Ιανουαρίου 2024.
  9. www.museabrugge.be/collection/work/id/2014_GRO0156_III. Ανακτήθηκε στις 24  Μαΐου 2024.
  10. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 12  Μαρτίου 2018. 500121039. Ανακτήθηκε στις 21  Μαΐου 2021.
  11. Getty Name List
  12. *Roelant Savery[νεκρός σύνδεσμος] στο Ολλανδικό Ίδρυμα Ιστορίας της Τέχνης
  13. Stadsarchief Amsterdam[νεκρός σύνδεσμος].
  14. W. Liedtke (2007) Dutch paintings in the Metropolitan Museum of Art, p. 928.
  15. http://julianhume.co.uk/wp-content/uploads/2010/07/History-of-the-dodo-Hume.pdf
  16. Mason 1992, σελίδες 46–49.
  17. http://books.google.com/books?id=UjQYrxdHFp0C&pg=PA47&lpg=PA47&dq=George+Edwards+savery+dodo&source=bl&ots=Hj1LMGW9ek&sig=iKta7fnpnB8oZ_TPJfTeL3GOgi0&hl=en&ei=nbIrTYODD8ztOen-8OYK&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1&ved=0CBYQ6AEwAA#v=onepage&q=George%20Edwards%20savery%20dodo&f=false
  18. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία