Σέξτος Ιούλιος Καίσαρ (ύπατος το 157 π.Χ.)

Ο Σέξτος Ιούλιος Καίσαρ ΙΙ, λατιν.: Sextus Julius Caesar (άκμασε το 157 π.Χ.) ήταν Ρωμαίος πολιτικός και το πρώτο μέλος των Ιουλίων Καισάρων, που κατείχε την υπατεία, τη οποία ανέλαβε το 157 π.Χ. [9] [10]

Σέξτος Ιούλιος Καίσαρ ΙΙ (ύπατος το 157 π.Χ.)
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Sex.Iulius Sex.f.L.n. Caesar (Λατινικά)
Γέννηση201 π.Χ. (περίπου και πιθανώς)[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΡωμαίος πολιτικός
Ρωμαίος στρατιωτικός
Οικογένεια
ΤέκναLucius Julius Caesar[2][3][4]
Sextus Julius Caesar[2][3][5]
ΓονείςΣέξτος Ιούλιος Καίσαρ Ι (πραίτωρ το 208 π.Χ.)[2][3][6]
ΑδέλφιαLucius Julius Caesar[2][3][7]
ΟικογένειαJulii Caesares και Julia gens
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςχιλίαρχος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαcurule aedile (165 π.Χ.)
Ρωμαίος συγκλητικός (άγνωστη τιμή)[8]
Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (157 π.Χ.)[8]
Πραίτορας (από άγνωστη τιμή)
Λεγάτος (170 π.Χ.)
Λεγάτος (147 π.Χ.)

Οικογένεια Επεξεργασία

Από τους συγγενείς του, γνωρίζουμε ότι ο πατέρας του ονομαζόταν επίσης Σέξτος Ι. Κ. Ι και ότι ο παππούς του μάλλον ονομαζόταν Λεύκιος. [10] Στην έρευνα του γένους των Ιουλίων, ο κλασικός φιλόλογος Βίλχελμ Ντρούμαν είχε υποθέσει ότι ήταν εγγονός του Σέξτου Ιούλιου Καίσαρα Ι, και γιός ενός κατά τα άλλα άγνωστου Λεύκιου Ιούλιου Καίσαρα ενός από τους στρατιωτικούς τριβούνους του 181 π.Χ., ο οποίος θα ήταν γιος τού Σέξτου Ι, πραίτορα το 208 π.Χ. [11] [9] Ωστόσο η πιο πρόσφατη έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο στρατιωτικός τριβούνος και ο ύπατος ήταν το ίδιο άτομο και ότι ο πατέρας του ήταν ο πραίτωρ του 208.

Ο Σέξτος Ι είχε τουλάχιστον έναν αδελφό, τον Λεύκιο Ι, ο οποίος ήταν πραίτορας το 183 π.Χ. και πιθανώς έναν δεύτερο, τον Γάιο Ι, ο οποίος ήταν συγκλητικός και ο πρόπαππος τού Γαΐου Ιουλίου Καίσαρα ΙV, του δικτάτορα. Είχε δύο γιους: τον Σέξτο, ο οποίος ήταν πραίτωρ urbanus (του άστεως) το 123 π.Χ. και τον Λεύκιο ΙΙΙ, από τον οποίο έγινε ο πάππος τού Λεύκιου Ι. Κ. ΙV, υπάτου το 90 π.Χ. (και μέσω αυτού ο πρόπαππος του Mάρκου Αντωνίου) και τού Γαΐου Ι. Κ. Στράβωνα. [11] [9]

Σταδιοδρομία Επεξεργασία

Το 181 π.Χ. ο Σέξτος υπηρέτησε ως στρατιωτικός τριβούνος υπό τον Λεύκιο Αιμίλιο Παύλο Μακεδονικό, ανθύπατο της Λιγουρίας. [12] [13] Το 170 ήταν ένας από τους αντιπροσώπους (legati), που στάλθηκαν στη Θράκη για να αποκαταστήσουν την ελευθερία στους Αβδηρίτες και να αναζητήσει και να επαναφέρει εκείνους, που είχαν πωληθεί ως δούλοι. [14] [9] [15] Το 165 ο Σέξτος ήταν ένας από τους αγορανόμους της καθέδρας (aediles curulis). Στους αγώνες της εορτής Μεγαλήσια (της Μεγάλης Θεάς), αυτός και ο συνάδελφός του Γναίος Κορνήλιος Δολαβέλλα, έδωσαν την πρώτη, ανεπιτυχή παρουσίαση της κωμωδίας του Tερέντιου, Εκύρα. [16] Στη συνέχεια ο Σέξτος έγινε πραίτωρ· το ακριβές έτος είναι αβέβαιο, αλλά ήταν πριν το 160. [10]

Το 157 π.Χ. ο Σέξτος έγινε ο πρώτος από τους Ιουλίους Καίσαρες, που έλαβε την υπατεία. Συνύπατός του ήταν ο Λεύκιος Αυρήλιος Ορέστης. [17] [18] [9] [10] Το έτος της θητείας τους ήταν σε μεγάλο βαθμό χωρίς συμβάντα: ο Αριαράθης Ε΄, ο οποίος είχε εκτοπιστεί από βασιλιάς της Καππαδοκίας το προηγούμενο έτος, βρισκόταν στη Ρώμη, ζητώντας στήριξη για την αποκατάστασή του [19]· επίσης ο Σέξτος έγινε μάρτυρας τού διατάγματος της Συγκλήτου προς τον λαό του Τίβουρ (νυν Τίβολι, κοντά τη Ρώμη). [20]

Δέκα χρόνια μετά την υπατεία του το 147 π.Χ., ο Ορέστης στάλθηκε ως μέρος μίας πρεσβευτικής αποστολής για διαιτησία, σε μία διαμάχη μεταξύ της Αχαϊκής Συμπολιτείας και των Λακεδαιμονίων. Ακολουθώντας τις οδηγίες της Συγκλήτου, απομάκρυνε πολλές σημαντικές πόλεις από τη Συμπολιτεία, οδηγώντας σε ταραχές στην Κόρινθο και σε επίθεση στους πρεσβευτές. Ως απάντηση, ο πρώην συνάδελφός του στάλθηκε επικεφαλής μίας δεύτερης αντιπροσωπείας, με οδηγίες για να κατηγορήσει τους Αχαιούς και να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις για τη διαμάχη. Η προσπάθεια του Σέξτου να επιλύσει τη διαφωνία αποσοβήθηκε από τον Κριτόλαο στρατηγό των Αχαιών. [21] [22] [23] Τον επόμενο χρόνο, η Συμπολιτεία εξεγέρθηκε εναντίον της Ρώμης και ηττήθηκε αποφασιστικά στον Αχαϊκό Πόλεμο. Το Η Συμπολιτεία διαλύθηκε και το μεγαλύτερο μέρος της ηπειρωτικής Ελλάδας ενσωματώθηκε στη Ρωμαϊκή Δημοκρατία. [24] [25]

Οικογένεια Επεξεργασία

Είχε τέκνα:

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1265. Ανακτήθηκε στις 29  Ιουνίου 2021.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 www.strachan.dk/family/iulius_patrician.htm.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1265. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  4. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 3201. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  5. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1642. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  6. 6,0 6,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 995. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  7. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1454. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  8. 8,0 8,1 Thomas Robert Shannon Broughton: «The Magistrates of the Roman Republic» (Αγγλικά) Αμερικανική Φιλολογική Εταιρεία. 1951. ISBN-10 0-89130-812-1.
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, vol. I, pp. 536, 537.
  10. 10,0 10,1 10,2 10,3 Broughton, vol. I. pp. 446, 447.
  11. 11,0 11,1 Drumann, p. 113.
  12. Livy, xl. 27.
  13. Broughton, vol. I. p. 385.
  14. Livy, xliii. 4.
  15. Broughton, vol. I, p. 421.
  16. Broughton, vol. I, p. 438.
  17. Fasti Capitolini.
  18. Pliny, xxxiii. 17 s. 55.
  19. Polybius, xxxii. 5 s. 10.
  20. Corpus Inscriptionum Latinarum, I2. 2.586.
  21. Polybius, xxxviii. 9–10.
  22. Cassius Dio, fragmentum 72.
  23. Broughton, vol. I, p. 465.
  24. Broughton, vol. I, p. 466.
  25. Cambridge Ancient History, vol. VIII2. p. 322.

Βιβλιογραφία Επεξεργασία