Σατωρού
Συντεταγμένες: 46°48′35″N 1°41′25″E / 46.80972°N 1.69028°E
Το Σατωρού (γαλλικά:Châteauroux) είναι η πρωτεύουσα του νομού Αντρ στη διοικητική περιοχή Σαντρ-Βαλ ντε Λουάρ, στην κεντρική Γαλλία.
| Σατωρού | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
| Διοίκηση | |||
| Χώρα | Γαλλία | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Εντρ και διαμέρισμα του Σατωρού | ||
| • Δήμαρχος του Σατωρού | Ζιλ Αβερού (από 2014) | ||
| Ταχυδρομικός κώδικας | 36000[1] | ||
| Κωδικός Κοινότητας | 36044[2] | ||
| Πληθυσμός | 42.968 (1 Ιανουαρίου 2021)[3] | ||
| Έκταση | 25,54 km²[4] | ||
| Υψόμετρο | 154 μέτρα | ||
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | ||
  Σατωρού | |||
| Ιστότοπος | http://www.chateauroux-metropole.fr[5] | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
    | |||
| δεδομένα | |||
.svg)
Έχει πληθυσμό 44.088 κατοίκους. Βρίσκεται σε απόσταση 270 χιλιομέτρων νοτιοδυτικά του Παρισιού. Οι κάτοικοί του ονομάζονται Καστελρουσάν.
Τοπωνυμία Επεξεργασία
Το Σατωρού οφείλει το όνομά του στον ιδρυτή του, τον Ραούλ πρίγκιπα της Ντεόλ, γιο του Εμπ-λε-Νομπλ, ο οποίος στον 11ο αιώνα, έκτισε ένα κάστρο περίπου δύο χιλιόμετρα από το λίκνο της οικογένειάς του και την πρωτεύουσα των περιοχών του, σε ένα απότομο ανάχωμα πάνω στον ποταμό Αντρ. Γύρω από το κάστρο σχηματίστηκε οικισμός, ο οποίος σταδιακά εξελίχθηκε στη σημερινή πόλη.[6]
Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, η πόλη έφερε προσωρινά τα ονόματα Αντρλίμπρ ή Αντρβίλ.
Οι κάτοικοί του ονομάζονται Καστελρουσάν. [7]
Γεωγραφία Επεξεργασία
Το Σατωρού βρίσκεται στο κέντρο του νομού Αντρ, στη φυσική περιοχή της Σαμπάνι Μπερισόν.
Έχει πληθυσμό 44.088 κατοίκους (πληθυσμός της ευρύτερης μητροπολιτικής περιοχής 93 202 κάτοικοι) και είναι η δεύτερη, μεγαλύτερη πόλη, μετά την Μπουρζ, στην πρώην επαρχία Μπερί, την οποία σχημάτιζαν οι νομοί Αντρ και Σερ.
Οι όμορες κοινότητες είναι: Ντεόλ (2χλμ.), Σαιν-Μωρ (5χλμ.), Λε Πουανσονέ (6χλμ.) και Ετρεσέ (8 χλμ.). Διαρρέεται από τον ποταμό Αντρ και τον παραπόταμο Ρινγκουάρ . [8] Η συμβολή αυτών των δύο ποταμών βρίσκεται στο έδαφος της κοινότητας.
Ιστορία Επεξεργασία
Στην περιοχή του σημερινού νομού Αντρ, η πρώτη αναφερόμενη ιστορικά πόλη είναι η Ντεόλ. Η γαλλο-ρωμαϊκή παρουσία πιστοποιείται στην περιοχή της από σκαλιστές επιγραφές, νομίσματα, κεραμικά, τεφροδόχους και άλλα αρχαιολογικά ευρήματα. Γύρω στο 920, οι μοναχοί του του αβαείου Σαιν-Γκιλντά κοντά στην πόλη Βαν στη Βρετάνη, για να αποφύγουν τις καταστροφές από νορμανδικές επιδρομές και για την προστασία των λειψάνων του Αγίου Γκιλντά, βρήκαν καταφύγιο κοντά στον Εμπ-λε-Νομπλ, άρχοντα της Ντεόλ, και ίδρυσαν μια μονή με το ίδιο όνομα στην σημερινή περιοχή Σαιν-Κριστόφ.
Γύρω στο 937, δύο χρόνια μετά το θάνατο στη μάχη του πατέρα του Εμπ-λε-Νομπλ στην Ορλεάνη, σε μια νέα ουγγρική επιδρομή που είχε περάσει από την Καμπανία και τη Βουργουνδία,[9] ο άρχοντας Ραούλ ο Μεγάλος, πρώτος βαρώνος του Σατωρού, εγκατέλειψε το παλάτι του στην Ντεόλ, ίσως λόγω της ανασφάλειας, και έχτισε ένα κάστρο μπροστά στο αβαείο του Αγίου Γκιλντά σε ένα λόφο στην αριστερή όχθη του ποταμού Αντρ. Από το 1112, το κάστρο αυτό ονομάστηκε «κάστρο του Ραούλ» (γαλλικά:Château de Raoul), που έδωσε το όνομα στον οικισμό που σταδιακά αναπτύχθηκε γύρω από το κάστρο. Κατά τη φεουδαρχική περίοδο, ο οικισμός, προστατευμένη σ΄αυτή την οχυρωμένη περιοχή εξελίχθηκε σε ένα χωριό τεχνιτών και εμπόρων.[10] Οι άρχοντες του Σατωρού ήταν ισχυροί: η επικράτειά τους κάλυπτε τα δύο τρίτα του σημερινού νομού Αντρ. Στον 11ο αιώνα είχαν το δικό τους νόμισμα. [11]
Το κάστρο και η πόλη καταλήφθηκαν από τον Φίλιππο Αύγουστο το 1188. [12] Εκείνη την εποχή, η πόλη γνώριζε ήδη μια σημαντική κλωστοϋφαντουργική δραστηριότητα, με ένα μύλο από αρκετές δεκαετίες.[13] Όλες οι δραστηριότητες της κλωστοϋφαντουργίας συγκεντρώνονταν κατά μήκος του ποταμού Αντρ, ο οποίος παρείχε την κινητήρια δύναμη.
Έμβλημα Επεξεργασία
-
Έμβλημα του Σατωρού -
Λογότυπο της μητροπολιτικής περιοχής -
Η σημαία της πόλης
Τοπικός πολιτισμός και κληρονομιά Επεξεργασία
Χώροι και μνημεία στην πόλη Σατωρού.
- Το κάστρο Ραούλ (10ος αιώνας): το κάστρο, που δεσπόζει στις όχθες του ποταμού Αντρ, ανήκε στους άρχοντες του Ντεόλ. Ανακατασκευάστηκε τον 15ο αιώνα και αποκαταστάθηκε τον 19ο αιώνα.
- Το κάστρο του πάρκου (πάρκο Μπαλσάν)
- Το μοναστήρι των Κορδελιέρων (13ος αιώνας): πρώην μοναστήρι Φραγκισκανών του 13ου αιώνα, στεγάζει πλέον μέρος της Σχολής Καλών Τεχνών και εκθέσεις σύγχρονης τέχνης (όπως η Διεθνής Μπιενάλε Κεραμικής Σατωρού [14]). Βρίσκεται στο ιστορικό τμήμα της πόλης και με θέα στην κοιλάδα του Αντρ, είναι ένα ευχάριστο μέρος για περπάτημα.
- Το Ενοριακό Κέντρο Σαιν-Ζακ: χτίστηκε σε δύο στάδια από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 και στις αρχές του 1980 και βρίσκεται στο κέντρο της ομώνυμης συνοικίας. Η αρχιτεκτονική του είναι αντιπροσωπευτική των κτιρίων ενοριών που χτίστηκαν εκείνη την εποχή στις νέες γειτονιές στα περίχωρα των πόλεων.[15] Εξαρτάται από την ενορία των Αγίων Αποστόλων.
- Στην κοινότητα υπάρχουν έξι εκκλησίες: Saint-Martial, Saint-André, Notre-Dame, Saint-Joseph, Saint-Thérèse και Saint-Jean.
- Το Παρεκκλήσι του Αγίου Μαρτίνου
- Το Πολεμικό μνημείο του 1870
-
Το κάστρο Ραούλ -
Το κάστρο του πάρκου -
Μοναστήρι των Κορδελιέρων -
Το δικαστικό μέγαρο -
Το Ωδείο -
Το μουσείο Μπερτράν
_-_Ch%C3%A2teau_Raoul.jpg)
_-_Lavoir_des_Cordeliers.jpg)
_-_Conservatoire_de_musique.jpg)
-
Η εκκλησία Σαιν-Μαρτιάλ -
Η εκκλησία Σαιντ-Αντρέ -
Η εκκλησία Νοτρ-Νταμ -
Το μνημείο πεσόντων του πολέμου του 1870 -
Η πλατεία Δημοκρατίας -
Μεσαιωνική γειτονιά -
Η πύλη Σαιν-Μαρτέν
.jpg)
.jpg)
Εξωτερικές σχέσεις Επεξεργασία
Το Σατωρού είναι αδελφοποιημένη πόλη με τις:[16]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «Base officielle des codes postaux» La Poste. 1 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ (Γαλλικά) Code INSEE.
- ↑ «Populations légales 2021» Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 28 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ 4,0 4,1 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ Annuaire de service-public.fr. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2023.
- ↑ Eugène Hubert,Dictionnaire historique de L'Indre , 1890.
- ↑ . «sur le site habitants.fr de la SARL Patagos».
- ↑ . «Sandre, « Fiche cours d'eau - La Ringoire». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Απριλίου 2021.
- ↑ Από το 911 έως το 917, οι πρώτες ουγγρικές επιδρομές είχαν φθάσει στη Βουργουνδία, την Καμπανία και ακόμη και στο Μπερί, περίπου τη σημερινή περιοχή των νομών Αντρ και Σερ.
- ↑ Archives départementales de l’Indre, Berry médiéval : à la découverte de l’Indre au Moyen Âge, catalogue d’exposition, Châteauroux, archives départementales de l’Indre, 2009, p. 11.
- ↑ Berry médiéval, p. 12.
- ↑ Berry médiéval, p. 13.
- ↑ Christine Méry-Barnabé, De la manufacture royale de draps à l’usine Balsan, catalogue de l’exposition Châteauroux et les cités lainières d’Europe, archives municipales de Châteauroux, 2010, p. 17.
- ↑ . «Présentation 2017 sur le site de la biennale». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιανουαρίου 2018.
- ↑ Relais Saint Jean Baptiste à Bourges.
- ↑ 16,0 16,1 16,2 16,3 «Le service municipal des jumelages» [Châteauroux municipal twinning service]. Ville de Châteauroux (στα French). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2013.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Η επίσημη σελίδα της πόλης Σατωρού Αρχειοθετήθηκε 2018-07-25 στο Wayback Machine. (στα αγγλικά)
- Η επίσημη σελίδα της πόλης Σατωρού (στα γαλλικά)