Σολομών της Βρετάνης
Ο Σολομών της Βρετάνης (πέθανε το 874) ήταν κόμης της Ρεν και της Κόμης της Νάντης (851 - 860) και Δούκας της Βρετάνης (857 - 874). Από το 868 χρησιμοποιούσε τον τίτλο του βασιλέως της Βρετάνης, πήρε επιπλέον τις κομητείες Αβράνς και Κουτάνς. Στην λαϊκή παράδοση αγιοποιήθηκε ως "Βασιλεύς Σολομών" με την τάξη του Χριστιανού μάρτυρος.
| Σολομών της Βρετάνης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Salaün (Βρετονικά) |
| Γέννηση | 9ος αιώνας ή 830 (περίπου) Αρμορική ή Βρετάνη |
| Θάνατος | 28 Ιουνίου 874 ή 25 Ιουνίου 874 Langoëlan ή La Martyre |
| Eορτασμός αγίου | 25 Ιουνίου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Riwallon of Brittany Prostlon |
| Γονείς | Rivelen |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Rey de Bretaña (857–874) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Δολοφονία του Ερισπόε Επεξεργασία
Ο πατέρας του ήταν ο μεγαλύτερος γιος του κόμητος Ερισπόε Α΄ του Ποέρ και ο μεγαλύτερος αδελφός του πρώτου δουκός της Βρετάνης Νομινόη. Όταν πέθανε ο θείος του Νομινόης (851) ο ξάδελφος του Ερισπόε νίκησε τον μεγάλο του αντίπαλο βασιλιά των Φράγκων Κάρολο τον Φαλακρό και με την βοήθεια του ίδιου. Ο Σολομών πήρε σαν δώρο τις κομητείες του Ρεν και της Νάντης και επιπλέον εδάφη στο Πουατού μέχρι τον ποταμό Μαγιέν. Ο Σολομών ορκίστηκε πίστη στον Κάρολο τον Φαλακρό και ο Ερισπόε του παραχώρησε ένα τρίτο δώρο μαζί με την Ρεν και την Νάντη, την Μετζ.[1] Η Ρεν βρέθηκε στην κατοχή τόσο του Ερισπόε όσο και του Σολομών (853), ο Σολομών έγινε ο πιο πανίσχυρος αριστοκράτης στην αυλή του Ερισπόε. Η πιθανότητα που υπήρχε ο Λουδοβίκος ο Τραυλός να ανακηρύξει τον Ερισπόε βασιλιά στην Λε Μανς και ο φόβος ότι θα χάσει ο ίδιος ο Σολομών τα προνόμια του τον οδήγησε στην δολοφονία του Ερισπόε (857), τον διαδέχθηκε ο ίδιος.
Επαναστάσεις Επεξεργασία
Την επόμενη χρονιά (858) ξέσπασε στην Νευστρία μια επανάσταση μεγάλης κλίμακας εναντίον του Καρόλου του Φαλακρού. Τον Σεπτέμβριο έφτασε στην Ορλεάνη ο Λουδοβίκος ο Γερμανικός, οι Βρετόνοι του ορκίστηκαν εκεί πίστη όπως και ο ίδιος ο Σολομών προσωπικά με όρκους.[2] Μια Σύνοδος που συνεκλήθη στο Σαβονιέρ κοντά στην Τουλ (859) θύμισε στον Σολομών να εφαρμόσει τους παλιούς όρκους υποτέλειας που είχε κάνει το 852.[3] Μετά από μια διετία ειρήνης (860 - 862) ο Σολομών επαναστάτησε ξανά εναντίον του Καρόλου του Φαλακρού (862).[4] Την ίδια χρονιά ο Σολομών προσέλαβε Βίκινγκ στον στρατό του για να αντιμετωπίσει τον Ροβέρτο τον Ισχυρό ο οποίος είχε μόλις συμμαχήσει με τον Κάρολο τον Φαλακρό και χρησιμοποιούσε επίσης Βίκινγκ.[5] Ο Σολομών έσπευσε να υπερασπιστεί τον Λουδοβίκο τον Τραυλό που μόλις είχε επαναστατήσει εναντίον του πατέρα του και πολεμούσε με τον Ροβέρτο.[6] Ο Κάρολος ο Φαλακρός συγκέντρωσε στρατό και βάδισε στην Βρετάνη (863) αλλά τελικά υποχρεώθηκε να κλείσει ειρήνη με τον Σολομών, του παραχωρήθηκε το δυτικό Ανζού και την Ανζέ, σε αντάλλαγμα ήταν υποχρεωμένος να πληρώνει φόρο υποτέλειας.[7] Ο Σολομών δεν σταμάτησε τις πολεμικές του συγκρούσεις απέναντι στον Ροβέρτο της Βουργουνδίας, γενάρχη του Οίκου των Καπετιδών παρά την ειρήνη που έκλεισε με τον Κάρολο. Ο στρατός των Βρετόνων και ιδιαίτερα οι Βίκινγκ σύμμαχοι τους τον αντιμετώπισαν δύο φορές στην περιοχή του Λα Μανς (865, 866) όπου ο Ροβέρτος έπεσε στο πεδίο της μάχης.[8]
Ειρήνη με τον Κάρολο Επεξεργασία
Η πράξη αυτή έδωσε αφορμή για εξέγερση και απέναντι στον ίδιο τον Κάρολο αλλά ο Πάπας Νικόλαος Α΄ έστειλε επιστολή στον Σολομών ζητώντας του να υποταχθεί στον επικυρίαρχο του όπως είχε υποσχεθεί. Ο Κάρολος ο Φαλακρός βάδισε ξανά στην Βρετάνη αλλά ο Σολομών έστειλε αντιπροσωπεία στην Κομπιένη τον Αύγουστο με αρχηγό τον γαμπρό του Πασκουέτεν, δήλωσαν υποταγή για λογαριασμό του. Η ειρήνη διατηρήθηκε μέχρι τον θάνατο του Σολομών, ο Κάρολος ο Φαλακρός τον είχε ανταμείψει με δύο πολύτιμα δώρα, το ένα από αυτά ήταν ένα χρυσό στέμμα με κοσμήματα.[9] Ο Κάρολος ο Φαλακρός πρότεινε να γίνει νονός στον ίδιο τον νεογέννητο γιο του Σολομών, με τον τρόπο αυτό συνδέθηκαν με δεσμούς αίματος.[10] Ο Σολομών είχε τον τίτλο του βασιλιά σύμφωνα με παραδόσεις της εποχής όχι επειδή είχε γίνει η στέψη του αλλά χάρη στο χρυσό στέμμα που φορούσε, δώρο του Καρόλου.[11] Ο Σολομών πίεζε τον πάπα Νικόλαο Α΄ να δημιουργήσει μια αρχιεπισκοπή στην οποία θα συμμετείχαν όλοι οι επίσκοποι της Βρετάνης οι οποίοι δεν αναγνώριζαν τον αρχιεπίσκοπο της Τουρ ως τον νόμιμο μητροπολίτη τους.[12] Με τον τρόπο αυτό ήθελε να αποφύγει τα αδιέξοδα που είχε δημιουργήσει ο θείος του Νομινόης όταν είχε καθαιρέσει 5 επισκόπους. Ο Νομινόης δολοφονήθηκε από συνομωσία στην οποία συμμετείχαν ευγενείς της αυλής του ανάμεσα τους και ο γαμπρός του Πασκουέτεν (874), η δολοφονία του είχε σαν αποτέλεσμα την έκρηξη εμφυλίου που διατηρήθηκε 2 χρόνια.[13] Η Καθολική Εκκλησία αγιοποίησε τον Σολομών και η μνήμη του εορτάζεται στις 25 Ιουνίου.[14][15]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Julia M. H. Smith (1992), Province and Empire: Brittany and the Carolingians (Cambridge: Cambridge University Press), 101
- ↑ Smith, 104
- ↑ Smith, 105
- ↑ Smith, 105
- ↑ Einar Joranson (1923), The Danegeld in France (Augustana), 59–61
- ↑ Smith, 105
- ↑ Smith, 105
- ↑ Smith, 106–107
- ↑ Smith, 112
- ↑ Smith, 112
- ↑ Smith, 115
- ↑ Smith, 158
- ↑ Smith, 121
- ↑ https://www.santiebeati.it/dettaglio/92252
- ↑ https://deon.pl/imiona-swietych/salomon,8213
Πηγές Επεξεργασία
- Julia M. H. Smith (1992), Province and Empire: Brittany and the Carolingians (Cambridge: Cambridge University Press)