Σπύρος Τρικούπης

Αυτό το λήμμα αφορά τον πολιτικό Σπύρο Τρικούπη. Για τον πρωθυπουργό Σπυρίδωνα Τρικούπη, δείτε: Σπυρίδων Τρικούπης. Για άλλες χρήσεις του επωνύμου «Τρικούπης», δείτε: Τρικούπης (αποσαφήνιση).

Ο Σπύρος Τρικούπης (Αθήνα, 1888 - Αράχωβα, 12 Ιανουαρίου 1945) ήταν Έλληνας λογοτέχνης, δικηγόρος και πολιτευτής, γιος του Κωνσταντίνου Τρικούπη και γόνος της αρχοντικής και ιστορικής οικογένειας Τρικούπη.

Σπύρος Τρικούπης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Σπύρος Τρικούπης (Ελληνικά)
Γέννηση	1888 Αθήνα
Θάνατος	12  Ιανουαρίου 1945
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	νέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός δικηγόρος συγγραφέας
Οικογένεια
Τέκνα	Κωνσταντίνος Σ. Τρικούπης
Γονείς	Κωνσταντίνος Τρικούπης
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Υπουργός Γενικός Διοικητής Ηπείρου Γενικός Διοικητής Δυτικής Μακεδονίας‎ Γενικός Διοικητής Ηπείρου‎ Έλληνας υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας‎ μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Αιτωλοακαρνανίας)

Βιογραφία

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1888. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και αναγορεύθηκε διδάκτωρ το 1912. Έπειτα ασχολήθηκε με τα γράμματα και το θέατρο, ενώ υπήρξε εκδότης του φιλολογικού περιοδικού "Δάφνη". Συνεργάσθηκε με όλα σχεδόν τα περιοδικά που εκδίδονταν από το 1910 μέχρι το 1916, όπως "Νουμάς", "Πινακοθήκη", "Παναθήναια", και άλλα αθηναϊκά έντυπα. Το 1916 έγραψε το βιβλίο "Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο", με νομικά θέματα που αφορούσαν κυρίως την Ελλάδα. Την περίοδο 1912-1920 άσκησε τη δικηγορία, και το 1920 διορίσθηκε αρχικώς, διευθυντής Εμπορίου και Βιομηχανίας στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, και στη συνέχεια γενικός γραμματέας αυτού. Εργάσθηκε για την κατάρτιση του χρηματιστηριακού και ασφαλιστικού κώδικα, καθώς και για την ψήφιση διάφορων οικονομικών μέτρων.

Μετά το θάνατο του πατέρα του, πολιτεύθηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του το Μεσολόγγι, αναλαμβάνοντας την ηγεσία του τοπικού κόμματος, εκλεγόμενος συνεχώς βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας από το 1926. Το 1932, επί κυβερνήσεως Παναγή Τσαλδάρη, διορίσθηκε αρχικά Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας και έπειτα Υπουργός Γενικός Διοικητής της Ηπείρου. Μετά τις βουλευτικές εκλογές στις 5 Μαρτίου 1933, εκλέχθηκε αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων. Στη συνέχεια διετέλεσε το 1933 στην Κυβέρνηση Παναγή Τσαλδάρη, αρχικά Υφυπουργός Γενικός Διοικητής Ηπείρου, και έπειτα ξανά Υπουργός Γενικός Διοικητής Ηπείρου.

Κατά τα Δεκεμβριανά συνελήφθη από τους μαχητές του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (ΕΛΑΣ), οι οποίοι τον απήγαγαν ως όμηρο στην Αράχωβα, όπου και τον εκτέλεσαν ως πολιτικό αντίπαλο στις 12 Ιανουαρίου 1945. Γιος του ήταν ο Κωνσταντίνος Σ. Τρικούπης.