Στάβλοι Ευρυτανίας
Συντεταγμένες: 38°46′27.998″N 21°52′31.001″E / 38.77444389°N 21.87527806°E
Οι Στάβλοι είναι ορεινό χωριό της Στερεάς Ελλάδας στην Περιφερειακή Ενότητα Ευρυτανίας.[1]
| Στάβλοι | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Στερεάς Ελλάδας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Ευρυτανίας |
| Δήμος | Καρπενησίου |
| Δημοτική Ενότητα | Δομνίστας |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Ευρυτανίας |
| Υψόμετρο | 1.230 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 360 76 |
| Τηλ. κωδικός | 22370 |
| http://www.stavli.gr/ | |
Γενικά στοιχεία Επεξεργασία
Οι Στάβλοι είναι κτισμένοι σε υψόμετρο 1.230 μέτρων στις δυτικές πλαγιές του όρους Οξυά[2][1], που αποτελεί απόληξη των Βαρδουσίων, και αποτελεί έναν από τους πιο ορεινούς οικισμούς της Ελλάδας.
Οι Στάβλοι ανήκουν στον καλλικρατικό Δήμο Καρπενησίου (τέως καποδιστριακός Δήμος Δομνίστας)[3] και ο πληθυσμός τους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011 ανέρχεται σε 253 κατοίκους.[4] Το κοντινότερο χωριό στους Στάβλους είναι η Δομνίστα, που απέχει 8 χιλιόμετρα, ενώ απέχει 50 χιλιόμετρα από το Καρπενήσι[2].
Σύμφωνα με την παράδοση και αρχαιολογικά ευρήματα, εικάζεται ότι στην περιοχή βρίσκονταν τα ανάκτορα και οι στάβλοι του μυθικού βασιλιά Ευρύτου, ο οποίος έδωσε και το όνομά του στην Ευρυτανία. Τα ευρήματα περιλαμβάνουν κτερίσματα, κιονόκρανα και μυκηναϊκά τείχη.
Λόγω μεγάλης κατολίσθησης, πολλοί κάτοικοι εγκατέλειψαν στο παρελθόν το χωριό. Ο Γάλλος Πουκεβίλ αναφέρει ότι στα τέλη του 18ου αιώνα το χωριό είχε πληθυσμό περίπου 20 οικογένειες.
Μία άλλη ερμηνεία για την ονομασία του χωριού προέρχεται από την παράδοση ότι στην περιοχή βρίσκονταν οι στάβλοι της βασίλισσας των Φράγκων ιπποτών.
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Συλλογικό έργο, 2006, Νομός Ευρυτανίας, τόμος 13, σειρά ΕΛΛΑΔΑ, Αθήνα, Εκδόσεις Δομή
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 55. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 132.
- ↑ 2,0 2,1 Νομός Ευρυτανίας, σελ. 154
- ↑ «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2023.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10663 (σελ. 189 του pdf)