Στανίσουαφ Οστρόφσκι
Ο Στανίσουαφ Οστρόφσκι (πολωνικά: Stanisław Ostrowski) (29 Οκτωβρίου 1892 - 22 Νοεμβρίου 1982) ήταν Πολωνός πολιτικός, γνωστός περισσότερο ως ο τελευταίος Πολωνός Δήμαρχος του Λβουφ και ως Πρόεδρος της πολωνικής εξόριστης κυβέρνησης.
Ζωή και καριέρα Επεξεργασία
Ο Οστρόφσκι γεννήθηκε στο Λέμπεργκ[7] του Βασιλείου της Γαλικίας και της Λοδομεριάς. Ο πατέρας του, Μίχαου Οστρόφσκι, είχε πολεμήσει νωρίτερα στην Ιανουαριανή Εξέγερση του 1863, για την οποία στάλθηκε στα ρωσικά κάτεργα στη Σιβηρία.
Ο Οστρόφσκι σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο του Λβουφ. Κατά τη διάρκεια του Πολωνικού-Ουκρανικού Πολέμου (Μάχη του Λέμπεργκ (1918)) και του Πολωνο-Σοβιετικού Πολέμου (1919-1920), ο Οστρόφσκι συμμετείχε ως ιατρός στον Πολωνικό Στρατό. Μετά από αυτές τις συγκρούσεις έγινε Αντιδήμαρχος και αργότερα Δήμαρχος του Λβουφ. Ήταν επίσης τρεις φορές μέλος του Σέιμ. Ως νομοθέτης επικεντρώθηκε σε θέματα υγείας καθώς και στην ανάπτυξη της φήμης του υπερασπιστή των δικαιωμάτων των μειονοτήτων.
Μετά τη σοβιετική εισβολή στην Πολωνία (1939), συνελήφθη και φυλακίστηκε στη Μόσχα (μέχρι το 1941). Μεταξύ των συγκρατουμένων του ήταν ο Αναντίν Αμάρ, πρώην Πρωθυπουργός και Πρόεδρος της Μογγολίας. Απελευθερώθηκε από τη σοβιετική αιχμαλωσία με αμνηστία μετά τη Συμφωνία Σικόρσκι-Μάισκι ως αξιωματικός του Πολωνικού Στρατού στην Ανατολή με προσπάθειες του Στρατηγού Βουαντίσουαφ Άντερς το 1942.
Το 1944-1945 συμμετείχε στην Ιταλική Εκστρατεία ως ιατρός στρατιωτικών νοσοκομείων. Όταν τελείωσε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, μετακόμισε στην Αγγλία και ασχολήθηκε με την πολιτική της πολωνικής κοινότητας εκεί, η οποία περιελάμβανε την πολωνική εξόριστη κυβέρνηση.
Ο Οστρόφσκι ήταν ο τρίτος πρόεδρος της πολωνικής εξόριστης κυβέρνησης (1972-1979). Ανέλαβε τα καθήκοντά του μετά τον θάνατο του Προέδρου Αούγκουστ Ζαλέσκι. Αρχικά έπρεπε να αντιμετωπίσει μια βαθιά κρίση στους κύκλους των μεταναστών. Ο Ζαλέσκι, παρά τις προηγούμενες υποσχέσεις, αρνήθηκε να παραιτηθεί μετά από επτά χρόνια θητείας (1954), γεγονός που προκάλεσε τη δημιουργία του Συμβουλίου των Τριών (Rada Trzech), ενός αντιπολιτευτικού οργάνου, αναγνωρισμένο από ένα μέρος των μεταναστών ως συλλογικό προεδρείο. Η επιλογή του Οστρόφσκι αναγνωρίστηκε από το συμβούλιο, το οποίο στη συνέχεια διαλύθηκε. Εξαιτίας αυτού, ο Οστρόφσκι πιστώνεται για την ένωση των πολωνικών κύκλων μεταναστών. Αρνήθηκε επίσης κατηγορηματικά να αναγνωρίσει την προσάρτηση των ανατολικών περιοχών της Δεύτερης Πολωνικής Δημοκρατίας από την ΕΣΣΔ μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Όπως είχε υποσχεθεί, ο Πρόεδρος Οστρόφσκι παραιτήθηκε μετά από επταετή θητεία υπέρ του Έντβαρντ Μπέρναρντ Ρατσίνσκι.
Ο Οστρόφσκι πέθανε στο Λονδίνο και θάφτηκε σε πολωνικό στρατιωτικό νεκροταφείο στο Νιούαρκ-ον-Τρεντ, μαζί με άλλους προηγούμενους προέδρους στην εξορία.
Το 1987, αποκαλύφθηκε μια πλάκα αφιερωμένη στον Οστρόφσκι στην Εκκλησία του Αγίου Στανίσλαου Κόστκα στη Βαρσοβία.
Ο Οστρόφσκι πέθανε χωρίς να έχει παιδιά.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ www
.nycgovparks .org /parks /M010 /highlights /13318. - ↑ en
.valka .cz /viewtopic .php /t /76113. - ↑ Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2019.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jo20211133231. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2021.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ «Biuletyn / Koło Lwowian». dlibra.kul.p.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Βιογραφικό από επίσημο ιστότοπο του Προεδρείου
- Ο τελευταίος Πρόεδρος του Λβιβ
- Απομνημονεύματα του Οστρόφσκι
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |