Στυλιανός Χούτας
Ο Στυλιανός Χούτας (1908 - 21 Σεπτεμβρίου 1992) ήταν πολιτικός και στρατιωτικός με σημαντική αντιστασιακή δράση, πολλές φορές βουλευτής και υπουργός, αλλά και συγγραφέας.
| Στυλιανός Χούτας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1908 |
| Θάνατος | 21 Σεπτεμβρίου 1992 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός[1] |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Εθνικό Φιλελεύθερο Κόμμα και Κόμμα Φιλελευθέρων |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Υπουργός Άνευ Χαρτοφυλακίου της Ελλάδας Υπουργός Δημοσίων Έργων της Ελλάδας Υπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας της Ελλάδας Έλληνας υφυπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας, Οικισμού και Ανοικοδόμησης μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Αιτωλοακαρνανίας)[2] |
| Βραβεύσεις | Πολεμικός Σταυρός Β' Τάξεως Πολεμικός Σταυρός Γ' Τάξεως Χρυσό Αριστείο Ανδρείας Μετάλλιο Εξαίρετων Πράξεων Ανώτερος ταξιάρχης του τάγματος του Γεωργίου Α΄ |
Γεννήθηκε το 1908 στην Κεχρινιά Βάλτου Αιτωλοακαρνανίας και σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας παίρνοντας την ειδικότητα του παθολόγου. Τιμήθηκε με ελληνικά και βρετανικά παράσημα[3].
Αντιστασιακή Δράση
ΕπεξεργασίαΚατά την περίοδο της Γερμανοϊταλικής Κατοχής συγκρότησε την τοπική αντιστασιακή οργάνωση Ελλάς-Ελευθερία(ΕΕ) που αργότερα επονομάστηκε σε Ανεξάρτητη Εθνική Οργάνωση Βάλτου(ΑΕΟΒ). Συνελήφθη από τις Ιταλικές αρχές της Αμφιλοχίας στις 18 Απριλίου 1942, αλλά μετά από μικρό χρονικό διάστημα αφέθηκε ελεύθερος. Ενώθηκε με τον ΕΔΕΣ την 27η Αυγούστου 1942 και τα αντιστασιακά τμήματα πήραν την ονομασία «Εθνικαί Ομάδες Ελλήνων Ανταρτών – ΕΟΕΑ». [4] Με δική του πρωτοβουλία και προτροπή επεκτάθηκε η επιρροή των ΕΟΕΑ και στις περιοχές Ξηρομέρου και Τριχωνίδας Αιτωλοακαρνανίας. Τελικώς όμως η περιοχή της Τριχωνίδας διοικήθηκε από το αρχηγείο Τριχωνίδος υπό τον Οπλαρχηγό Γεώργιο Παπαϊωάννου. Στις αρχές του Ιανουαρίου 1943 έλαβε τον Εδεσίτικο τίτλο του Προέδρου Επαρχιακής Επιτροπής Εθνικού Αγώνος Βάλτου, ηγούμενος συγχρόνως των ενόπλων τμημάτων του και την 22η Μαρτίου 1943 ονομάστηκε αρχηγός των ΕΟΕΑ Βάλτου. Αρχικώς η στρατιωτική δύναμη του έλαβε την ονομασία Ι τάγμα Βάλτου και αργότερα ονομάστηκε ταξιαρχία Βάλτου με δύναμη 1080 περίπου αντρών. Ως Αρχηγός Βάλτου, ο Στυλιανός Χούτας σημείωσε εξαιρετική πολεμική δράση σε σωρεία συμπλοκών και μαχών που έδωσε εναντίον των δυνάμεων κατοχής με αποκορύφωμα της δράσης του στη μάχη στο Μακρυνόρος και συγκεκριμένα:[5].
Μάχες
Επεξεργασία- 23-2-43 εναντίον Ιταλών στο Κλειδί.
- 5-7-43 εναντίον Ιταλών στη γέφυρα Αχελώου.
- 14-21/7-43 εναντίον Γερμανών και Ιταλών στο Μακρυνόρος.
- 14-8-43 εναντίον Γερμανών στην περιοχή Ρέθα.
- 1-4/10-43 εναντίον Γερμανών στο Τσακνοχώρι.
- 14-10-1943 εναντίον του ΕΛΑΣ στην περιοχή του Βάλτου.
- 21-22/10-43 εναντίον Γερμανών στη Καταβόθρα.
- 5, 6 και 18/9-44 στον Άγιο Γεώργιο Φιλιππιάδος.
Κατά τη διάρκεια της Χούντας των Συνταγματαρχών θεωρήθηκε επικίνδυνος, δυνάμεις ασφαλείας του καθεστώτος προσπάθησαν να τον συλλάβουν στις 21 Μαΐου 1967, αλλά κατάφερε να διαφύγει. Επέστρεψε μερικούς μήνες αργότερα με τη χορήγηση γενικής αμνηστίας.[6].
Παράσημα
Επεξεργασία- Το Χρυσούν Αριστείο Ανδρείας,
- τους Πολεμικούς Σταυρούς Γ' και Β' τάξεως,
- το Μετάλλιον Εξαιρέτων Πράξεων,
- Το Αναμνηστικόν Μετάλλιον Εθνικής Αντίστασης 1941-45.
- Εξοχώτατον Παράσημον της Βρετανικής Αυτοκρατορίας
- τον Μεγαλόσταυρο των Ορθοδόξων Σταυροφόρων του Παναγίου Τάφου,
- τον Ανώτερον Ταξιάρχην του Γεωργίου του Α'
- χρυσά μετάλλια της Ιεράς Πόλεως του Μεσολογγίου, της πόλεως του Αγρινίου, της Ρόδου και της Αμφιλοχίας.
Ακόμη του δόθηκε η Πολεμική Σημαία του Αρχηγείου Βαλτου με τον Πολεμικό Σταυρό Α' τάξεως
Πολιτική Σταδιοδρομία
ΕπεξεργασίαΥπήρξε βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας:
- (και Ευρυτανίας) το 1946 και το 1950 με το Εθνικόν Κόμμα Ελλάδος,
- το 1951 και το 1958 με το Κόμμα Φιλελευθέρων
- το 1956 με την Δημοκρατική Ένωση
- το 1961, 1963, 1964 με την Ένωση Κέντρου
- το 1974 με την Ένωση Κέντρου - Νέες Δυνάμεις
- το 1977 με την Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου
Διετέλεσε:
- το 1950, υφυπουργός Κοινωνικής Προνοίας, Οικισμού και Ανοικοδόμησης,
- το 1950-51 υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου (ασκούντος καθήκοντα υφυπουργού Κοινωνικής Πρόνοιας, Οικισμού και Ανοικοδομήσεως)
- το 1963 υπουργός Κοινωνικής Προνοίας και
- το 1964-65 υπουργός Δημοσίων Έργων
Απεβίωσε στις 21 Σεπτεμβρίου 1992 και κηδεύτηκε στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.
Συγγραφικό Έργο
ΕπεξεργασίαΈγραψε και εξέδωσε τα βιβλία:
- Η Εθνική Αντίστασις των Ελλήνων 1941-45, Αθήνα 1961,
- Από το έπος της Εθνικής Αντιστάσεως - Μάχη του Μακρυνόρους 14-22 Ιουλίου 1943, Αθήνα 1984,
- Ναπολέων Ζέρβας, Αθήνα 1984.
Πηγές
Επεξεργασία- Χούτας Στυλιανός «Η εθνική Αντίσταση των Ελλήνων 1941-1945» άγνωστος εκδότης, έτος έκδοσης 1961, Αθήνα.
- Μητρώον Γερουσιαστών και Βουλευτών. Έκδοση Βουλής των Ελλήνων. Διεύθυνσις Διοικητικού Τμήμα Μητρώου Βουλευτών, Εν Αθήναις, Εκ του Εθνικού Τυπογραφείου 1977.
- https://web.archive.org/web/20090219201435/http://www.ggk.gr/goverments.php?ord=num
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ ee2d28eb-054d-4b07-9110-af35043c803f. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2022.
- ↑ Βουλή των Ελλήνων. ee2d28eb-054d-4b07-9110-af35043c803f. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2022.
- ↑ Ν. Γ. Τζώρτζης, "Τα Οδωνυμικά της Ιεράπετρας", εκδ. Δήμος Ιεράπετρας, εκδ. β΄, 2002
- ↑ Εθνική αντίσταση των Ελλήνων 1941-45, Στυλιανός Χούτας, Αθήνα 1961
- ↑ Αρχείο ΕΔΕΣ, 2ος τόμος
- ↑ Νέα Εποχή, Διαδικτυακή εφημερίδα Αγρινίου