Από όσα γνωρίζω η εν Χαλκηδόνι Δ' Οικουμενική Σύνοδος αναγνώρισε επίσημα δικαιώματα Πατριαρχείου και μόνο, στην από Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Α' καταστήσασα ανεξάρτητη επισκοπή της Κωνσταντινούπολης που μέχρι τότε υπήγετο στην επισκοπή Ηρακλείας. Και ενώ με τη Β' Οικουμενική Σύνοδο του 381 αναγνωρίστηκαν "πρεσβεία τιμής" η Δ' Οικ. Σύνοδος προσδιόρισε δια του τρίτου κανόνος την σειρά "επόμενου του επισκόπου Ρώμης και προηγούμενο των λοιπων" Από εκεί και πέρα (μετά το Σχίσμα και την περίοδο μονοφυσιτισμού του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας) με ποιά συνοδική πράξη Οικουμενικής Συνόδου ή Διάταγμα τόσο των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων ή στη συνέχεια Οθωμανών Σουλτάνων αναγνωρίστηκε η Πρωτοκαθεδρία του Πατριαρχείου αυτού σε Οικουμενικό;
Μήπως αυτό έγινε τη ανοχή των άλλων Πατριαρχείων και καταχρηστικά επειδή όλα ευρίσκοντο για μερικές 100νταετίες υπό τον Οθωμανικό ζυγό;
Σήμερα εκτός από την Εκκλησία της Ελλάδος από ποιές άλλες Εκκλησίες και Χώρες αναγνωρίζεται επίσημα η "Οικουμενικότητα" του Πατριαρχείου ;
Το κύμα αφορισμών κατά προσώπων και λαού στην Εθνεγερσία του 1821 έχουν αρθεί και πότε; (Ο Πάπας ζήτησε συγνώμη για το ....1204! Για μόλις το 1821, ο Οικουμενικός Πατριάρχης;)
Γιατί μετά παρέλευση ακριβώς 50 ετών από την Εθνεγερσία του 21 αποφασίστηκε η μετακομιδή των λειψάνων του Γρηγορίου του Ε' στην Αθήνα το 1871; Τόσα χρόνια έπρεπε να παρέλθουν για να τον θυμηθούν; ή μήπως έπρεπε να έχουν αποβιώσει προηγουμένως όλοι οι αγωνιστές του 21;
Κατόπιν όλων των παραπάνω μήπως τελικά "παγιώθηκε" ... "εν αμφιβόλω"; --Templar52 8 Ιουλίου 2005 09:33 (UTC)
Σχετικά ενημερωμένες ιστορικά οι απόψεις σου. Ο τίτλος της οικουμενικότητας χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά από τον Πατριάρχη Ιωάννη τον Νηστευτή και υπήρξε ανταλλαγή επιστολών επί του θέματος με τον επίσκοπο Ρώμης.Δεν εδράζεται σε Κανονικό κείμενο της εκκλησίας και μπορεί να αναιρεθεί ανά πάσα στιγμή. Πάντως το "Οικουμενικός" θα πρέπει να λαμβάνεται ως τίτλος τιμής και όχι κυριολεκτικά γιατί στην ορθοδοξία δεν υπάρχουν "οικουμενικοί επίσκοποι", αυτό θα αναιρούσε όλη την εκκλησιολογία.--Origenis 00:47, 11 Ιουλίου 2005 (UTC)Απάντηση
Τα όσα ανεφερα αποτελούν κάποιες επιφυλάξεις που διατηρώ ως προς την "Αρχή της Τάξεως" του Οικουμενικού μετά των άλλων Πατριαρχείων.
Επιφυλάξεις που όμως σε καμία περίπτωση δεν αναστέλλουν τον σεβασμό και τη τιμή που αποδίδω τόσο στο πρόσωπο του Οικουμενικού Πατριάρχου όσο και σ΄ αυτό το Πατριαρχείο που και έχω επισκεφθεί στο παρελθόν.
Δυστυχώς η ιστορική έρευνα δεν συγχωρεί συναισθήματα των ερευνητών ακόμα και πίστεως, αν όμως είναι αναγκαίο θα πρέπει αυτά να καταγράφονται. (μη τα εκλάβεις ως μάθημα, και το τελευταίο είναι αποψή μου).--Templar52 07:27, 11 Ιουλίου 2005 (UTC)Απάντηση
Στο άρθρο αναφέρεται ότι παραχωρήθηκε αυτοκεφαλία στην Εκκλησία της Βουλγαρίας το 1945. Η Εξαρχία (έστω και χωρίς να αναγνωριστεί από το Πατριαρχείο) δεν ήταν αυτοκέφαλη εκκλησία; —Geraki ✉2005-12-10 T 10:33 Z
Ανέρεσα το ίσα πρεσβεία τιμής με την Ρώμη γιατί:
α) Δεν υπάρχει ένωση με την Ρώμη, άρα το Οικουμενικό Πατριαρχείο κατέχει το πρωτείο στην Ορθόδοξη Εκκλησία και η Ρώμη το πρωτείο στην Καθολική.
β) Η Σύνοδος της Χαλκηδόνας, δεν έδωσε ΙΣΑ πρωτεία με την Ρώμη. Έδωσε πρωτεία τιμής μετά την Ρώμη και πριν όλα τα άλλα Πατριαρχεία (και να ξεκαθαρίσω ότι πρωτείο τιμής δίνετε στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως... Δε σημαίνει de facto ότι η Ρώμη έχει πρωτείο τιμής). Δηλαδή πρώτη η Ρώμη, δεύτερη η Κωνσταντινούπολη και μετά όλοι οι άλλοι.
Επίσης, για το πέρι δεν υπάρχουν οικουμενική επίσκοποι, εδώ γελάμε... Γιατί τρώγονται Μόσχα και Κωνσταντινούπολη συνέχεια; Ξέρεις ότι η Εκκλησία Μόσχας κατηγόρησε το Οικουμενικό Πατριαρχείο ότι έδινε συγχωροχάρτια και άλλα κουφά, με μόνο σκοπό την κατάληψη του πρωτείου στην Ορθοδοξία από την Μόσχα. Ποιος, αλήθεια μπορεί να πιστεύει ότι το σχίσμα δεν είχε πολιτική σκοπιμότητα αλλά απλά ήταν το δίκαιο εναντίον του άδικου... (γράφοντας τα αυτά, ακούω Καλημέρα Ελλάδα των Goin' Through...)--A styl 11:10, 20 Ιουλίου 2006 (UTC)Απάντηση
Για να μην υπάρχει σύγχυση και γράφονται άλλα αντι άλλων να διευκρινίσω ότι δεν υφίσταται πρωτείο Α' και πρωτείο Β' ούτε πρωτείο και δευτερείο αλλά απλά πρεσβεία δηλ. η κατάσταση και τα δικαιώματα των πρεσβυτέρων εκκλησιών και στη συγκεκριμένη περίπτωση η απόδοση τιμής και η ιεραρχική σειρά με βάση το ρωμαϊκό - "βυζαντινό" status.
Ο Κανόνας ΚΗ' (28) της Οικουμενικής Συνόδου της Χαλκηδόνας ορίζει:
Πανταχοῦ τοῖς τῶν ἁγίων Πατέρων ὅροις ἑπόμενοι, καὶ τὸν ἀρτίως ἀναγνωσθέντα κανόνα τῶν ἑκατὸν πεντήκοντα θεοφιλέστατων ἐπισκόπων, τῶν συναχθέντων ἐπὶ τοῦ τῆς εὐσεβοῦς μνήμης Μεγάλου Θεοδοσίου, τοῦ γενομένου βασιλέως ἐν τῇ βασιλίδι Κωνσταντινουπόλεως Νέᾳ Ῥώμῃ, γνωρίζοντες, τὰ αὐτὰ καὶ ἡμεῖς ὁρίζομέν τε καὶ ψηφιζόμεθα περὶ τῶν πρεσβείων τῆς ἁγιωτάτης ἐκκλησίας τῆς αὐτῆς Κωνσταντινουπόλεως Νέας Ῥώμης• καὶ γὰρ τῷ θρόνῳ τῆς πρεσβυτέρας Ῥώμης, διὰ τὸ βασιλεύειν τὴν πόλιν ἐκείνην, οἱ Πατέρες εἰκότως ἀποδεδώκασι τὰ πρεσβεῖα. Καὶ τῷ αὐτῷ σκοπῶ κινούμενοι οἱ ἑκατὸν πεντήκοντα θεοφιλέστατοι ἐπίσκοποι, τὰ ἴσα πρεσβεῖα ἀπένειμαν τῷ τῆς Νέας Ῥώμης ἁγιωτάτω θρόνῳ, εὐλόγως κρίναντες, τὴν βασιλείᾳ καὶ συγκλήτῳ τιμηθεῖσαν πόλιν, καὶ τῶν ἴσων ἀπολαύουσαν πρεσβείων τῇ πρεσβυτέρᾳ βασιλίδι Ῥώμῃ, καὶ ἐν τοῖς ἐκκλησιαστικοῖς ὡς ἐκείνην μεγαλύνεσθαι πράγμασι, δευτέραν μετ’ ἐκείνην ὑπάρχουσαν. Καὶ ὥστε τοὺς τῆς Ποντικῆς, καὶ τῆς Ἀσιανῆς, καὶ τῆς Θρακικῆς διοικήσεως μητροπολίτας μόνους, ἔτι δὲ καὶ τοὺς ἐν τοῖς βαρβαρικοῖς ἐπισκόπους τῶν προειρημένων διοικήσεων χειροτονεῖσθαι ὑπὸ τοῦ προειρημένου ἁγιωτάτου θρόνου τῆς κατὰ Κωνσταντινούπολιν ἁγιωτάτης ἐκκλησίας• δηλαδή ἑκάστου μητροπολίτου τῶν προειρημένων διοικήσεων μετὰ τῶν τῆς ἐπαρχίας ἐπισκόπων χειροτονοῦντος τοὺς τῆς ἐπαρχίας ἐπισκόπους, καθὼς τοῖς θείοις κανόσι διηγόρευται• χειροτονεῖσθαι δέ, καθὼς εἴρηται, τοὺς μητροπολίτας τῶν προειρημένων διοικήσεων παρὰ τοῦ Κωνσταντινουπόλεως ἀρχιεπισκόπου, ψηφισμάτων συμφώνων κατὰ τὸ ἔθος γινομένων, καὶ ἐπ' αὐτὸν ἀναφερομένων.
Νεοελληνική απόδοση:
Ακολουθώντας παντού τους κανόνες των αγίων Πατέρων και γνωρίζοντας τον κανόνα που διαβάστηκε πρόσφατα των εκατό πενήντα θεοφιλέστατων επισκόπων που συνήλθαν στη μνήμη του ευσεβούς Μεγάλου Θεοδοσίου, ο οποίος έγινε βασιλιάς στη βασιλική πόλη της Κωνσταντινούπολης τη Νέα Ρώμη, τα ίδια και εμείς ορίζουμε και ψηφίζουμε σχετικά με τα πρεσβεία της αγιότατης εκκλησίας της ίδιας Κωνσταντινούπολης και Νέας Ρώμης• άλλωστε δικαιολογημένα οι Πατέρες έχουν δώσει τα πρεσβεία στο θρόνο της πρεσβύτερης Ρώμης, επειδή βασιλεύει εκείνη η πόλη. Έχοντας λοιπόν τον ίδιο σκοπό οι εκατό πενήντα θεοφιλέστατοι επίσκοποι απένειμαν τα ίσα πρεσβεία στον αγιότατο θρόνο της Νέας Ρώμης, κρίνοντας δικαιολογημένα, ώστε η πόλη που τιμήθηκε με βασιλεία και σύγκλητο, απολαμβάνοντας και τα ίσα πρεσβεία με την πρεσβύτερη βασιλική πόλη Ρώμη, να μεγαλύνεται όπως εκείνη και κατά εκκλησιαστικά πράγματα, καθώς είναι δεύτερη (στην τάξη) ύστερα από εκείνη. Και (ορίζουμε) μόνοι οι μητροπολίτες της διοίκησης του Πόντου και της Ασίας και της Θράκης και ακόμη και οι επίσκοποι των διοικήσεων που έχουν προαναφερθεί, οι οποίες βρίσκονται σε βαρβαρικά έθνη να χειροτονούνται από τον αγιότατο θρόνο της αγιότατης εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης που αναφέρθηκε πιο πάνω, δηλαδή ο κάθε μητροπολίτης των διοικήσεων που έχουν προαναφερθεί μαζί με τους επισκόπους της επαρχίας να χειροτονεί τους επισκόπους της επαρχίας, όπως έχει οριστεί από τους ιερούς κανόνες• και να χειροτονούνται, όπως ειπώθηκε, οι μητροπολίτες των διοικήσεων που προαναφέρθηκαν από τον αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως, ύστερα από ομόφωνες προτάσεις που έγιναν από τη σύνοδο σύμφωνα με τη συνήθεια, και οι οποίες απευθύνονται σ' αυτόν.
Γαλλική μετάφραση:
Suivant en tout les décrets des saints pères et reconnaissant le canon lu récemment des cent cinquante évêques aimés de Dieu, réunis dans la ville impériale de Constantinople, la nouvelle Rome, sous Théodose le grand, de pieuse mémoire, nous approuvons et prenons la même décision au sujet de la préséance de la très sainte Église de Constantinople, la nouvelle Rome. Les pères en effet ont accordé avec raison au siège de l'ancienne Rome la préséance, parce que cette ville était la ville impériale, mûs par ce même motif les cent cinquante évêques aimés de Dieu ont accordé la même préséance au très saint siège de la nouvelle Rome, pensant que la ville honorée de la présence de l'empereur et du sénat et jouissant des mêmes privilèges civils que Rome, l'ancienne ville impériale, devait aussi avoir le même rang supérieur qu'elle dans les affaires d'église, tout en étant la seconde après elle; en sorte que les métropolitains des diocèses du Pont, de l'Asie (proconsulaire) et de la Thrace, et eux seuls, ainsi que les évêques des parties de ces diocèses occupés par les barbares, seront sacrés par le saint siège de l'église de Constantinople; bien entendu, les métropolitains des diocèses mentionnés sacreront régulièrement avec les évêques de leur provinces les nouveaux évêques de chaque province, selon les prescriptions des canons, tandis que, comme il vient d'être dit, les métropolitains de ces diocèses doivent être sacrés par l'évêque de Constantinople, après élection concordante faite en la manière accoutumée et notifiée au siège de celui-ci.
Και ο Κανόνας ΛΣΤ΄ (36) της Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου επιβεβαιώνει:
Ἀνανεούμενοι τὰ παρὰ τῶν ἑκατὸν πεντήκοντα ἁγίων Πατέρων, τῶν ἐν τῇ θεοφυλάκτῳ ταύτῃ καὶ βασιλίδι πόλει συνελθόντων, καὶ τῶν ἑξακοσίων τριάκοντα, τῶν ἐν Χαλκηδόνι συναθροισθέντων νομοθετηθέντα, ὁρίζομεν, ὥστε τὸν Κωνσταντινουπόλεως θρόνον τῶν ἴσων ἀπολαύειν πρεσβείων τοῦ τῆς πρεσβυτέρας Ῥώμης θρόνου, καὶ ἐν τοῖς ἐκκλησιαστικοῖς, ὡς ἐκεῖνον, μεγαλύνεσθαι πράγμασι, δεύτερον μετ' ἐκεῖνον ὑπαρχοντα, μεθ’ ὃν τῆς Ἀλεξανδρέων μεγαλοπόλεως ἀριθμείσθω θρόνος, εἶτα ὁ Ἀντιοχείας, καὶ μετὰ τοῦτον, ὁ τῆς Ἱεροσολυμιτῶν πόλεως.
Νεοελληνική απόδοση:
Ανανεώνοντας όσα νομοθετήθηκαν από τους εκατόν πενήντα άγιους Πατέρες που συνήλθαν σ' αυτήν τη θεοφύλαχτη και βασιλική πόλη και από τους εξακοσίους τριάντα που συνήλθαν στη Χάλκηδόνα, ορίζουμε να απολαμβάνει ο θρόνος της Κωνσταντινούπολης τα ίσα πρεσβεία με το θρόνο της πρεσβύτερης Ρώμης και να μεγαλύνεται, όπως εκείνος, στα εκκλησιαστικά πράγματα και να είναι δεύτερος μετά από εκείνον, και ύστερα απ' αυτόν να αριθμείται ο θρόνος της μεγαλούπολης Αλεξάνδρειας, έπειτα ο θρόνος της Αντιόχειας και ύστερα απ' αυτόν ο θρόνος των Ιεροσολύμων.
Γαλλική μετάφραση:
Renouvelant la législation des cent cinquante saints pères, qui se sont réunis dans cette ville impériale gardée de Dieu, et des six cent trente qui se sont rassemblés à Chalcédoine, nous décrétons, que le siège de Constantinople jouira des mêmes privilèges que le siège de l'ancienne Rome et obtiendra dans les affaires de l'Église la même grandeur que celui-ci, venant second après lui; le siège de la grande ville d'Alexandrie sera compté ensuite, puis celui de Antioche, et après celui-ci, le siège de la ville de Jérusalem.
Ο Ιωάννης Ρωμανίδης έχει γράψει ότι:
Δεν υπάρχουν πρωτοκαθεδρίες ή πρωτεία σύμφωνα με το ορθόδοξο ρωμαϊκό Κανονικό Δίκαιο, παρά μόνο επίσκοποι με "Πρεσβεία Τιμής" καθώς όλοι οι επίσκοποι είναι δογματικά ίσοι. Η φραγκο-λατινική και προτεσταντική μετάφραση του όρου "Πρεσβεία Τιμής" με τον όρο "Πρωτείο Τιμής" είναι δικιά τους κι όχι δικιά μας.
Ο Επίκουρος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Σωτήριος Δεσπότης αναλύει:
Όσον αφορά στη διοικητική οργάνωση του Χριστιανισμού, αποκλειστικό κριτήριο συστάσεως και υπάρξεως μιας «κατά τόπον Εκκλησίας», ήταν η εδαφικότητα, ενώ με την Δ’ Οικουμενική Σύνοδο διαμορφώθηκε ο θεσμός της Πενταρχίας η υπαγωγή όλων των κατά τόπους Εκκλησιών στα πέντε οικουμενικά πατριαρχεία, Ρώμης, Κωνσταντινουπόλεως, Αλεξανδρείας, Αντιοχείας και Ιεροσολύμων. Ακριβώς επειδή ακόμη και το Πατριαρχείο «ακολουθούσε» τα όρια (και συνεπώς) και την αίγλη του τόπου, της πολιτικής επαρχίας όπου βρισκόταν (κριτήριο εδαφικότητας), η Μήτηρ Σιών, το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, κατατάχθηκε τελευταίο, πέμπτο στην Ιεραρχία της Πενταρχίας (αφού η πόλη είχε χάσει πλέον την αίγλη της), ενώ στη δεύτερη θέση και μάλιστα με ίσα πρεσβεία τιμής με το Ρώμης, κατατάχθηκε το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, ένεκα της ακτινοβολίας της Πρωτεύουσας του Βυζαντίου και της προσωπικότητας Πατριαρχών όπως του Ιωάννη του Χρυσοστόμου.
--Auribus teneo lupum 08:15, 1 Σεπτεμβρίου 2006 (UTC)Απάντηση
Γράψε αυτό το δύστυχο Παπικό πρωτείο και άσε αυτούς που γνωρίζουν να γράψουν τα του οίκου τους.
...και σταμάτα να καταστρέφεις τα άρθρα που διαφωνούν με τις απόψεις σου
Papyrus 16:26, 10 Σεπτεμβρίου 2006 (UTC)Απάντηση
Πάπυρε, θέλω να μιλήσουμε... Να το email μου: a.stylianakis AT gmail DOT com
Συγγνώμη για το άρθρο που άλλαζα, είχες όντως δίκιο...
--89.210.13.242 18:14, 10 Σεπτεμβρίου 2006 (UTC)Απάντηση
Σου έστειλα email. Μπορείς να το απαντήσεις, γράφοντας αυτό που θέλεις.
Papyrus 18:21, 10 Σεπτεμβρίου 2006 (UTC)Απάντηση
