Συμεών Σαββίδης

Έλληνας ζωγράφος

Ο Συμεών Σαββίδης (Τοκάτη Μικράς Ασίας, 1859Αθήνα, 1927) ήταν Έλληνας ζωγράφος, από τους κυριότερους εκπροσώπους της λεγόμενης «Σχολής του Μονάχου».

Συμεών Σαββίδης
Γέννηση1859[1][2][3]
Τοκάτη
ΘάνατοςΦεβρουάριος 1927[4]
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Ιδιότηταζωγράφος[5]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Οι γονείς του Σαββίδη ήταν ευκατάστατοι έμποροι και γι' αυτό αρχικά τον έστειλαν να σπουδάσει στην Εμπορική Σχολή της Χάλκης στην Κωνσταντινούπολη. Κατόπιν πραγματοποίησε σπουδές αρχιτεκτονικής στο Πολυτεχνείο της Αθήνας (18781880).[6] Χάρη σε ιδιωτική υποτροφία του τραπεζίτη Στ. Ζαφειρόπουλου συνέχισε και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην ζωγραφική στην Ακαδημία του Μονάχου (18801887) με δασκάλους τον Γύζη, τον Λούντβιχ φον Λεφτς (Ludwig von Löfftz) και τον Βίλχελμ φον Ντιτς (Wilhelm von Diez).[6]

Έμεινε στο Μόναχο για αρκετά χρόνια, πραγματοποιώντας ελάχιστα ταξίδια προς την Ελλάδα και τη Μικρά Ασία κατά τη δεκαετία του 1900[6] προκειμένου να συγκεντρώσει θεματικό υλικό για τα έργα του. Παρουσίασε πίνακές του σε μεγάλες διεθνείς εκθέσεις στο Βερολίνο, τη Λειψία, το Αμβούργο, τη Βιέννη, το Παρίσι και το Λονδίνο. Συμμετείχε επίσης με έργα του σε εκθέσεις της Αθήνας.

Το 1925 επέστρεψε φτωχός και άρρωστος στην Αθήνα και πέθανε δύο χρόνια αργότερα. Το 1931, το Λύκειο Ελληνίδων διοργάνωσε συγκεντρωτική έκθεση με περισσότερα από 180 έργα του[6] (ελαιογραφίες, υδατογραφίες και ιχνογραφήματα του Σαββίδη).

Το έργο του Επεξεργασία

Ο Σαββίδης θεωρείται ως ένας από τους σημαντικότερους δεξιοτέχνες Έλληνες ζωγράφους τού 19ου αι. Στο έργο του, το οποίο εστιάζεται στην ανθρώπινη μορφή και τα ανατολίτικα ηθογραφικά θέματα, αναζήτησε το τέλειο σχέδιο και την τέλεια χρωματική αρμονία. Χαρακτηριστικά δείγματα της δουλειάς του αποτελούν οι ελαιογραφίες Το άναμμα του τσιμπουκιού, η αριστοτεχνική Μελέτη χρωμάτων και οι ιμπρεσιονιστικής τάσης Βάρκες στα νερά του Βοσπόρου.

Τις απόψεις του για την τεχνική της ζωγραφικής τις παρουσίασε στο σύγγραμμά του Έργα και πάρεργα, το οποίο εξέδωσε στη γερμανική γλώσσα. Υπέγραφε πολλά από τα έργα του ως «S. Sabbides». Το προσωπικό του σημειωματάριο με τίτλο Έργα και πάρεργα, γραμμένο στα γερμανικά, φυλάσσεται στην Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας και αποτελεί σημαντική πηγή για τη ζωή αλλά και για την τεχνοτροπία και τις απόψεις του Σαββίδη πάνω στη ζωγραφική.[7]

Οι ιστορικοί της τέχνης τον κατατάσσουν στη Σχολή του Μονάχου και πιο συγκεκριμένα στους «οριενταλιστές» («orientalistes») που καταπιάνονταν κυρίως με ανατολίτικα θέματα. Εντούτοις, στα τελευταία χρόνια της ζωής του ζωγράφισε πολύ ύπαιθρο με πλούσιο φως, τόσο που να κατηγορηθεί ότι «αφήνει τον γερμανικόν τρόπον της εκφράσεως διά να μαθητεύση εις το σχολείον της φύσεως». Είχε μάλιστα μελετήσει θεωρητικά τη σχέση φωτός-χρώματος και έχει ζωγραφίσει ιμπρεσιονιστικά έργα και ιμπρεσιονιστικά πορτρέτα κατά το πρότυπο του Μανέ[8].

Έργα του Σαββίδη Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 13287847X. Ανακτήθηκε στις 16  Οκτωβρίου 2015.
  2. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 500123621. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00158686. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  4. Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου. no2008069068. Ανακτήθηκε στις 14  Σεπτεμβρίου 2018.
  5. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 5  Νοεμβρίου 2010. 500123621. Ανακτήθηκε στις 22  Μαΐου 2021.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 Ελληνική Τοπογραφία 19ος - 20ός αιώνας. Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου. 1998. σελ. 184.
  7. Ελληνική Τοπογραφία 19ος - 20ός αιώνας. σελ. 185.
  8. Καρακούρτη-Ορφανοπούλου, Λαμπρινή. Η Ανθρώπινη Μορφή στην Ελληνική Ζωγραφική του 20ου αιώνα. Αθήνα: Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη. σελ. 13. ISBN 978-618-5201-08-1. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία