Συμμετέχοντες στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο

Σχεδόν κάθε χώρα στον κόσμο συμμετείχε στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με την εξαίρεση ορισμένων κρατών που παρέμειναν ουδέτερα. Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος αποτέλεσε την αναμέτρηση μεταξύ δύο μεγάλων αντίπαλων συμμαχιών: του Άξονα και των Συμμάχων. Οι κύριες δυνάμεις του Άξονα ήταν η Ναζιστική Γερμανία, το Βασίλειο της Ιταλίας και η Αυτοκρατορία της Ιαπωνίας. Η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία με τις αποικίες τους καθώς και η Κίνα, η Σοβιετική Ένωση και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ήταν οι κυρίαρχες δυνάμεις των Συμμάχων.

Τα αίτια του πολέμου ήταν η άνοδος του Φασισμού στην Ιταλία και την Ιαπωνία και του ναζισμού σε μία βασανισμένη Γερμανία μετά τη Συνθήκη των Βερσαλλιών που υπογράφτηκε μετά την ήττα της χώρας στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα γεγονότα του επεκτατισμού της Ιαπωνίας στη Μαντζουρία και η Συμφωνία του Μονάχου ισχυροποίησαν τις εντάσεις και οδήγησαν στην Εισβολή της Γερμανίας στην Πολωνία το 1939.

Ενώ ο Άξονας είχε την υποστήριξη μεγάλου αριθμού μικρών συμμάχων και ελεγχόμενων κρατών, προς το τέλος του πολέμου σχεδόν κάθε χώρα στον κόσμο είχε κηρύξει πόλεμο εναντίον τους.

Λίστα χωρών

Αφγανιστάν

Το Αφγανιστάν κήρυξε ουδετερότητα και δεν συμμετείχε στον πόλεμο.

Αλβανία

Μετά την Ιταλική εισβολή στην Αλβανία τον Απρίλιο του 1939,100.000 Ιταλοί στρατιώτες και 11.000 Ιταλοί άποικοι που ήθελαν να ενσωματώσουν την Αλβανία στην Ιταλική αυτοκρατορία εγκαταστάθηκαν στην περιοχή. Αρχικά το αλβανικό φασιστικό κόμμα έλαβε την υποστήριξη των κατοίκων της περιοχής λόγω της ενσωμάτωσης του Κοσσυφοπέδιου και άλλων περιοχών με αλβανικό πληθυσμό στην Αλβανία μετά την κατάκτηση της Γιουγκοσλαβίας και της Ελλάδας από τον Άξονα την άνοιξη του 1941. Τον Οκτώβριο του 1941 μια μικρή ομάδα κομμουνιστών οργάνωσαν το κομμουνιστικό κόμμα της Αλβανίας υπό την ηγεσία του Ενβέρ Χότζα και μιας κεντρικής επιτροπής έντεκα ατόμων.

Στα μέσα του 1942 ωστόσο το κόμμα έλαβε μεγαλύτερη υποστήριξη μετά το κάλεσμα των νέων για να πολεμήσουν με σκοπό να αποτινάξουν τον ιταλικό ζυγό. Τον Σεπτέμβριο του 1942 το κόμμα οργάνωσε μια μεγάλη οργάνωση το Αλβανικό εθνικό αντιφασιστικό μέτωπο που αποτελούνταν από πλήθος αντιστασιακών κομμάτων συμπεριλαμβανομένου και μερικών αυστηρά αντικομμουνιστικών και όλα μαζί οργάνωναν επιθέσεις ενάντια των Ιταλών κατακτητών

Η Γερμανία κατέλαβε την Αλβανία τον Σεπτέμβριο του 1943 με τη ρίψη αλεξιπτωτιστών στα Τίρανα πριν προλάβουν οι Αλβανοί αντιστασιακοί να καταλάβουν την πόλη. Η Γερμανική κυβέρνηση αργότερα αναγνώρισε μια ανεξάρτητη ουδέτερη Αλβανία και όρισε κυβέρνηση, αστυνομία και στρατό. Η Αλβανία ελευθερώθηκε πλήρως από τους Γερμανούς κατακτητές στις 29 Νοεμβρίου 1944. Οι Αλβανοί αντιστασιακοί ελευθέρωσαν επίσης το Κοσσυφοπέδιο, κομμάτια από το Μαυροβούνιο και τη νότια Βοσνία και Ερζεγοβίνη.

Αμερικανική Σαμόα

Η Αμερικανική Σαμόα είναι περιοχή που ανήκει στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και χρησιμοποιήθηκε από αυτές ως στρατιωτική βάση κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Ανδόρα

Η Ανδόρα έμεινε ουδέτερη κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Στην αρχή του πολέμου ένας μικρός αριθμός γαλλικών στρατευμάτων έμεινε στην περιοχή μετά το τέλος του Ισπανικού Εμφυλίου αλλά τα στρατεύματα αποσύρθηκαν το 1940.Όταν η Γαλλία έπεσε, ο Φιλίπ Πεταίν ορίστηκε επικεφαλής της κατοχικής κυβέρνησης με έδρα την πόλη Βισύ. Μετά την κατάληψη της Γαλλίας του Βισύ από γερμανικές δυνάμεις το 1942 οι Γερμανοί έστειλαν ένα στράτευμα στα σύνορα κοντά στην Ανδόρα. Οι Ισπανοί ως απάντηση έστειλαν επίσης στρατεύματα κοντά στα σύνορα χωρίς να καταπατήσουν τα σύνορα της χώρας. Το 1944 ο Σαρλ ντε Γκωλ εγκαθίδρυσε μια επαρχιακή κυβέρνηση στην περιοχή. Διέταξε τις γαλλικές δυνάμεις να καταλάβουν την Ανδόρα για τη διαφύλαξη της τάξης. Κατά τη διάρκεια του πολέμου η Ανδόρα ήταν ένα μονοπάτι εξόδου των κατοίκων των κατεχόμενων από τους Γερμανούς περιοχών προς τον νότο.

Αργεντινή

Κατά τη διάρκεια του πολέμου η Αργεντινή διοικούταν από μια σειρά εθνικών κυβερνήσεων και στρατιωτικών δικτατορικών. Οι ιδέες για ουδετερότητα κυριαρχούσαν στον στρατό ο οποίος έβλεπε τον πόλεμο ως μια πιθανή πηγή ανάπτυξης για την οικονομία της χώρας μέσω των εξαγωγών γεωργικών προϊόντων και εφοδίων και στις δύο πλευρές του πολέμου. Η Αργεντινή επηρεασμένοι από το διεθνές προσκήνιο κήρυξε μαζί με άλλα κράτη της Λατινικής Αμερικής πόλεμο εναντίον της Γερμανίας και της Ιαπωνίας ένα μήνα πριν το τέλος του στις 27 Μαρτίου 1945.

Κατά τη διάρκεια του πολέμου περίπου 4000 Αργεντίνοι εθελοντές πολέμησαν με τη μεριά των Συμμάχων.

Αρμενία

Η Αρμενία δεν υπέστη τις καταστροφές που διέλυσαν τη Σοβιετική Ένωση κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων στο Ανατολικό μέτωπο. Οι ναζί δεν έφτασαν ποτέ στον νότιο Καύκασο. Περίπου 300 με 500 χιλιάδες Αρμένιοι υπηρέτησαν στον πόλεμο, η πλειοψηφία των οποίων δεν επέστρεψαν. Αρμένιοι που ζούσαν σε περιοχές υπό τον γερμανικό ζυγό οργανώθηκαν και αντιστάθηκαν εναντίον των κατακτητών.

Αυστραλία

Η Αυστραλία ήταν από τις πρώτες χώρες που κήρυξαν τον πόλεμο ενάντια στη Γερμανία από τις 3 Σεπτεμβρίου 1939. Ο Αυστραλός πρωθυπουργός θεώρησε ότι η Αυστραλία ήταν δεσμευμένη με τη Μεγάλη Βρετανία και έτσι δεν έκανε διαφορετική διακήρυξη.

Περισσότεροι από 1 εκατομμύριο Αυστραλοί πολέμησαν στον πόλεμο (από ένα συνολικό πληθυσμό 7 εκατομμυρίων). Παρ' όλο που οι Αυστραλοί δεν είχαν οργανωμένο στρατό σύντομα οργανώθηκαν και τα πολεμικά τους σώματα ενώθηκαν με εκείνα της Μεγάλης Βρετανίας και συμμετείχαν σε μεγάλες επιχειρήσεις στη Γερμανία, την Ιταλία, τη Βόρεια Αφρική και την Ελλάδα. Τα γερμανικά πλοία και υποβρύχια οργάνωσαν επιχειρήσεις κατά της Αυστραλίας στα νερά της χώρας. Ωστόσο η χώρα έπαθε τα μεγαλύτερα πλήγματα στον πόλεμο ενάντια των Ιαπώνων. Η Αυστραλέζικη ενδοχώρα απειλήθηκε άμεσα με επιθέσεις Ιαπώνων, βομβιστικές και χερσαίες στο βόρειο τμήμα της χώρας. Ακολούθησαν και άλλες επιθέσεις του Άξονα στα αυστραλέζικα νερά με την αποκορύφωση στον βομβαρδισμό του λιμανιού του Σύδνεϋ.

Στη συνέχεια του πολέμου οι αυστραλέζικες δυνάμεις επικεντρώθηκαν στη νοτιοανατολική Ασία.

Αυστρία

Η Αυστρία προσαρτήθηκε στη Ναζιστική Γερμανία το 1938. Μετά την οριστική ήττα του Άξονα η Αυστρία τέθηκε υπό την κατοχή των Συμμάχων και διαιρέθηκε σε τέσσερις κατοχικές ζώνες από το τέλος του πολέμου έως το 1955 όταν απέκτησε πάλι πλήρη ανεξαρτησία της. Οι τέσσερις κατοχικές ζώνες ήταν μία γαλλική, μία αμερικάνικη, μία Βρετανική και μία Σοβιετική. Η Βιέννη επίσης διαιρέθηκε ανάμεσα στις τέσσερις αυτές δυνάμεις.

Δείτε επίσης

• Συμμαχικές δυνάμεις (Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος)
• Δυνάμεις του Άξονα
• Ουδέτερες χώρες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου