Σώμα Ελλήνων Προσκόπων
Το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων (ΣΕΠ) είναι η εθνική οργάνωση του Προσκοπισμού στην Ελλάδα. Ο Προσκοπισμός στην Ελλάδα ξεκίνησε το 1910 και ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Παγκόσμιας Οργάνωσης Προσκοπικής Κίνησης (WOSM) το 1922. Η κίνηση αριθμεί 18.072 μέλη (στοιχεία 2020).[1] Αποτελεί Ίδρυμα Ιδιωτικού Δικαίου υπό την εποπτεία του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων.
| Ίδρυση | 1910 |
|---|---|
| Ιδρυτής | Αθανάσιος Λευκαδίτης |
| Έδρα | Ελλάδα |
| Περιοχή δράσης | Ελλάδα |
| Μέλη | 9.000 |
| Ιστότοπος | sep.org.gr |
| δεδομένα () | |
Η σφαγή των Μικρασιατών Προσκόπων Επεξεργασία
Ο ελληνικός προσκοπισμός βίωσε και την πιο αιματηρή πτυχή του παγκόσμιου προσκοπισμού.[2]. Μικρασιάτες πρόσκοποι σφαγιάστηκαν από Τούρκους το έτος 1919 στο Αϊδίνιο Μικράς Ασίας και το 1922 στα Σώκια και στην Κάτω Παναγιά Μικράς Ασίας.[3]
Η σφαγή στο Αϊδίνιο της Μικράς Ασίας Επεξεργασία
Το Αϊδίνιο της Μικράς Ασίας κατελήφθη από τον ελληνικό στρατό στις 14 Μαΐου 1919. Έναν μήνα μετά ο ελληνικός στρατός δέχτηκε επίθεση από Τούρκους Τσέτες και αναγκάστηκε να υποχωρήσει εγκαταλείποντας την πόλη για τρεις ημέρες, κατά τις οποίες ακολούθησε σφαγή του πληθυσμού και των τοπικών σωμάτων των προσκόπων της πόλης. Πάνω από 3.000 Έλληνες χριστιανοί εξοντώθηκαν.[4] Συγκεκριμένα τον Ιούνιο του 1919, Τούρκοι Τσέτες συνέλαβαν 31 προσκόπους μαζί με τον Τοπικό Έφορο Νίκο Αυγερίδη και τους αρχηγούς τους. Επειδή αρνήθηκαν να αλλαξοπιστήσουν εκτελέστηκαν από τους Τούρκους με βασανισμούς, στις 18 Ιουνίου 1919, σε έναν ελαιώνα κοντά στην πόλη στις όχθες του Εύδωνα ποταμού. Οι Τούρκοι αρχικά τύφλωσαν και εκτέλεσαν τον Αυγερίδη, στη συνέχεια τους άλκιμους Φιλοκτήτη Αργυράκη και Μίνωα Βεϊνόγλου και ακολούθως όλους τους προσκόπους.[5][6][7]. Συνολικά αναφέρονται 31 πρόσκοποι ανάμεσα στους σφαγιασθέντες Έλληνες του Αϊδινίου.[8][9]
Η σφαγή στα Σώκια της Μικράς Ασίας Επεξεργασία
Παρόμοια τραγωδία με αυτή του Αϊδινίου, επαναλήφθηκε τρία χρόνια μετά στην πόλη Σώκια της Ιωνίας. Στα Σώκια του νομού Σμύρνης κατά την περίοδο 1919-22 που βρισκόταν υπό ιταλική διοίκηση, εξαφανίστηκαν 78 πρόσκοποι που μαζί με προκρίτους της περιοχής είχαν φυλακίσει αναίτια οι Τούρκοι επί μήνες. Παρά τις παρακλήσεις των γονέων τους, οι Ιταλοί δεν ενδιαφέρθηκαν για την τύχη τους. Στις 8 Απριλίου του 1922, ενώ πλησίαζε ο ελληνικός στρατός, οι Τσέτες έσυραν τα παιδιά μαζί τους στα βουνά όπου χάθηκαν τα ίχνη όλων των φυλακισμένων και ουδείς απέμεινε να δώσει μαρτυρία για τις συνθήκες θανάτου των τραγικών αυτών παιδιών.[10][7][11][12]
Η σφαγή στην Κάτω Παναγιά της Μικράς Ασίας Επεξεργασία
Ένα τρίτο περιστατικό σφαγής προσκόπων αναφέρεται στο χωριό Κάτω Παναγιά στην περιοχή της Ερυθραίας της Μικράς Ασίας, τον Αύγουστο του 1922, κατά την υποχώρηση του ελληνικού στρατού από τη Μικρά Ασία. Στο χωριό εισέβαλαν τουρκικά σώματα αφήνοντας πίσω τους 800 νεκρούς, ανάμεσά τους και τους 13 νεαρούς πρόσκοπους.[13]
Πρόγραμμα Επεξεργασία
| Η ενότητα αυτή δεν τεκμηριώνεται επαρκώς με παραπομπές. Παρακαλούμε βοηθήστε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Ατεκμηρίωτο υλικό μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί. (Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 26/06/2023) |
Το πρόγραμμα του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων βασίζεται στις αρχές της μεθόδου Προσκοπισμού, όπου τα παιδιά μπορούν πιο εύκολα να αποκτήσουν δεξιότητες μέσα από την εμπειρία απ' ό,τι μέσω δομημένης εκπαίδευσης. Οι νέοι σχεδιάζουν τη δική τους προοδευτική ανάπτυξη, επιλέγοντας από μια μεγάλη ποικιλία προγραμμάτων και δραστηριοτήτων ανάλογα με τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντά τους.
Η Προσκοπική Μέθοδος Διαπαιδαγώγησης είναι ο τρόπος τον οποίο χρησιμοποιεί ο Προσκοπισμός για να επιτύχει τους εκπαιδευτικούς του σκοπούς. Η Μέθοδος αυτή είναι ενιαία για όλες τις ηλικιακές κατηγορίες, βασίζεται στην αυτοεκπαίδευση, την προοδευτικότητα, την αυτενέργεια.
Τα βασικά συστατικά της είναι οκτώ αλληλένδετα στοιχεία τα οποία συνθέτουν την Προσκοπική Μέθοδο Διαπαιδαγώγησης:
- Ο Νόμος και η Υπόσχεση, που εισάγουν ένα πλαίσιο ηθικών αρχών.
- Η μάθηση μέσα από την πράξη
- Η δράση σε μικρές ομάδες
- Το συμβολικό πλαίσιο, που δημιουργεί το ιδιότυπο Προσκοπικό περιβάλλον και αναπτύσσει το Προσκοπικό πνεύμα
- Το προοδευτικό σύστημα ατομικής προόδου
- Η φύση και η ζωή στη φύση
- Η υποστήριξη των ενηλίκων και το προσωπικό παράδειγμα.
- Συνεισφορά στην Κοινωνία
Η Προσκοπική Στολή Επεξεργασία
Η προσκοπική στολή είναι ένα ευρέως αναγνωρισμένο χαρακτηριστικό του Προσκοπισμού. Σύμφωνα με τα λόγια του Μπέηντεν-Πάουελ στο World Jamboree 1937, κρύβει όλες τις κοινωνικές διαφορές σε μία χώρα και προωθεί την ισότητα, όμως, το ποιο σημαντικό είναι ότι καλύπτει τις διαφορές μεταξύ χωρών, φυλών και θρησκευμάτων, ενώ δημιουργεί την αίσθηση στα μέλη ότι ανοίκουν σε μία μεγάλη αδελφότητα.[14] Η αρχική στολή, ακόμα ευρέως αναγνωρισμένη, αποτελούνταν από ένα χακί πουκάμισο, κοντό παντελόνι και ένα πλατύγυρο καπέλο εκστρατείας. Ο Μπέηντεν-Πάουελ φορούσε κοντό παντελόνι, γιατί πίστευε ότι το να είσαι ντυμένος πρόσκοπος, βοήθησε στο να μειωθεί η απόσταση ηλικίας μεταξύ των ενηλίκων και της νεολαίας. Τα πουκάμισα πλεόν έχουν συνήθως χρώμα μπλε, πορτοκαλί, κόκκινο ή πράσινο, ενώ τα κοντά παντελόνια αντικαθίστανται συχνά από μακρύ παντελόνι για όλο το χρόνο ή μόνο όταν έχει κρύο καιρό.
Ενώ σχεδιάστηκε για την ευφυία και την ισότητα, η προσκοπική στολή είναι επίσης πρακτική. Τα πουκάμισα έχουν παραδοσιακά παχές ραφές, για να τα καθιστούν ιδανικά για χρήση σε κατασκευή πρόχειρων φορείων, σε συνδιασμό με σανίδες, μία παραδοσιακή αλλά ξεπερασμένη τεχνική. Τα δερμάτινα λουράκια και οι μπαρέτες των καπέλων εκστρατείας, σε συνδιασμό με τις ξύλινες ράβδους, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης ως αιμοστατικοί επίδεσμοι. Τα μαντήλια επελέγησαν επειδή θα μπορούσαν εύκολα να χρησιμοποιηθουν ως σφεντόνα ή τριγωνικός επίδεσμος για τον πρόσκοπο που το είχε ανάγκη. Επίσης, οι πρόσκοποι ενθαρρύνονται να χρησιμοποιούν τους καλτσοδέτες τους, σε περίπτωση κατά την οποία είναι αναγκαίο ένα καλώδιο πρόσδεσης.
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «Απολογισμός Έργου Ιδρύματος Σώμα Ελλήνων Προσκόπων 2020». Σώμα Ελλήνων Προσκόπων. Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2022.
- ↑ Καθημερινή, Ένας αναγνώστης αφηγείται σελίδες από την ιστορία του προσκοπισμού[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Οι Μικρασιάτες Πρόσκοποι: ήρωες και μάρτυρες
- ↑ «Ιστορία, πρόσκοποι της Μικράς Ασίας». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2011.
- ↑ «Ιστορία, πρόσκοποι της Μικράς Ασίας». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2011.
- ↑ Θυσία Ελλήνων προσκόπων στη Μικρά Ασία
- ↑ 7,0 7,1 Ιστορία ελληνικού προσκοπισμού[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ 100 χρόνια από την θυσία των Προσκόπων στο Αϊδίνι 18/6/1919 - 18/6/2019
- ↑ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΗΡΩΙΚΩΝ ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ ΤΟΥ ΑΪΔΙΝΙΟΥ: 1. Νικόλαος Αυγερίδης (Ιδρυτής και Τ.Ε.) 2. Επαμεινώνδας Αναστασιάδης (μέλος Τ.Ε.) 3. Μιχαήλ Τσοχατζής (μέλος Τ.Ε.) 4. Φιλοκτήτης Αργυράκης (Αρχηγός 1ης Ο.Π.) 5. Μίνως Βεϊνόγλου (Αρχηγός 2ης Ο.Π.) 6. Αιμίλιος Παπαδόπουλος (Αρχηγός 3ης Ο.Π.) 7. Ιωάννης Αβραάμ 8. Κωνσταντίνος Ανδρεάδης 9. Ηρακλής Αντωνίου 10. Δήμος Αραδούλης 11. Γεώργιος Θεοδώρου 12. Βασίλειος Ιωάννου 13. Γεώργιος Ιωάννου 14. Χρυσόστομος Κανάτας 15. Γεώργιος Καραγιαννόπουλος 16. Δήμος Καραμαούνας 17. Δημήτριος Κουγιουμτζής 18. Κυριάκος Μανθόπουλος 19. Εμμανουήλ Μαρινάκης 20. Ευδόκιμος Μιναρεδζόγλου 21. Θεοδόσιος Μιναρεδζόγλου 22. Νικόλαος Μιναρεδζόγλου 23. Γεώργιος Νικητόπουλος 24. Κωνσταντίνος Νομικός 25. Γεώργιος Παναγής 26. Γεώργιος Παπαδάκης 27. Δημήτριος Πρωτοψάλτης 28. Πλάτων Σαμιωτάκης 29. Δημοσθένης Σακελλαρίδης 30. Μάνθος Τσοχατζής 31. Ευστάθιος Χριστοδούλου
- ↑ Μικρά Ασία: Η άγνωστη δολοφονία χιλιάδων προσκόπων από τους Τούρκους, in.gr, 21 Νοεμβρίου 2019
- ↑ Οι μάρτυρες πρόσκοποι του Αϊδινίου και των Σωκίων
- ↑ Τα ονόματα των μαρτύρων Μικρασιατών Προσκόπων στα Σώκια: 1. Χρήστος Χριστίδης (Αρχηγός) 2. Γεώργιος Βενέτος 3. Βασίλειος Γεωργιάδης 4. Δημήτριος Καραμηνάς 5. Θρασύβουλος Καραμηνάς 6. Δημήτριος Μελάς 7. Ευστράτιος Ματθαίου 8. Ιωάννης Στολίδης 9. Γεώργιος Σαβράκης 10. Βασίλειος Χαραλάμπους 11. Γεώργιος Χαραλάμπους 12. Γεώργιος Χατζημιχαήλ 13. Κωνσταντίνος Χειμωνίδης.
- ↑ Οι μάρτυρες πρόσκοποι του Αϊδινίου και των Σωκίων
- ↑ Wade, E.K. (1957). «Pine Tree Web Home Page». www.pinetreeweb.com. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2019.