Συντεταγμένες: 44°55′N 25°28′E / 44.92°N 25.46°E / 44.92; 25.46

Το Τιργκόβιστε (Târgoviște) είναι πόλη της Ρουμανίας, πρωτεύουσα της επαρχίας Ντιμπόβιτσα, 80 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Βουκουρεστίου, με πληθυσμό 79.610 κατοίκους, 26η μεγαλύτερη πόλη της Ρουμανίας[1]. Είναι χτισμένη στη δεξιά όχθη του ποταμού Ιαλόμιτσα στους πρόποδες των Νότιων Καρπαθίων με μέσο υψόμετρο 280 m.

Τιργκόβιστε
Τοποθεσία στον χάρτη της χώρας
Τοποθεσία στον χάρτη της χώρας
χάρτης
ΧώραΡουμανία
ΠεριφέρειαΝότια
ΕπαρχίαΝτιμπόβιτσα
ΔήμαρχοςDaniel-Cristian Stan
Πληθυσμός73.964
Έκταση ( km²)46,81
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα σχετικά με την πόλη

Το Τιργκόβιστε, μια από τις σημαντικότερες πόλεις της Βλαχίας, δεν είναι γνωστό πότε ιδρύθηκε αλλά υπήρξε πρωτεύουσα του πριγκηπάτου της Βλαχίας από το 1396 μέχρι το 1714[2] όταν και αντικαταστάθηκε από το Βουκουρέστι πέφτοντας σε παρακμή.

Το Τιργκόβιστε είναι η πόλη που δικάστηκε και εκτελέστηκε ο τελευταίος κομμουνιστής ηγέτης της Ρουμανίας, Νικολάε Τσαουσέσκου.

Ονομα Επεξεργασία

Το όνομα "Târgovişte" είναι ένα σλαβικό όνομα που η πόλη απέκτησε κατά τον Μεσαίωνα. Προέρχεται από την παλαιά βουλγαρική λέξη για την αγορά "търговище", που αναφέρεται περισσότερο στον τόπο και όχι στην ίδια την αγορά, που θα μπορούσε να υποδηλώνει ότι η αγορά (târg) μπορεί να είχε προσωρινά διακοπεί.

Το όνομα βρίσκεται σε τοπωνύμια όχι μόνο σε Νότιες Σλαβικές περιοχές (Βουλγαρικά Търговище και Σερβικά Трговиште), αλλά και σε Δυτικές όπως στη Σλοβακία Trhovište. Επίσης τποθεσίες με το ίδιο όνομα που βρίσκονται στη Ρουμανία, στις περιοχές της Ολτενίας, του Βανάτου και της Μολδαβίας.

Η ρουμανική και μία βουλγαρική πόλη με το ίδιο όνομα έχουν αδελφοποιηθεί.

 
Εσωτερικό του Καθεδρικού της Αναλήψεως

Ιστορία Επεξεργασία

Αρχαία ιστορία Επεξεργασία

Η περιοχή της Τιργκόβιστε που κατοικήθηκε για πρώτη φορά βρίσκεται εκεί όπου είναι σήμερα οι εκκλησίες Άγιου Νικόλαου-Τζεάρτογλου και Στέλεα Βέκε. Σε αυτή τη θέση χτίστηκαν τα πρώτα οχυρωματικά έργα: ένα μικρό πέτρινο κτίριο περιβαλλόμενο από τείχος από τούβλα και τάφρο, που πιθανότατα ανήκε σε ένα τοπικό άρχοντα. Ωστόσο οι αρχαιολογικές μαρτυρίες είναι λιγοστές και είναι δύσκολο να εντοπίσουμε πότε ακριβώς χτίστηκε.

Σαξονικός εποικισμός Επεξεργασία

Ένα άλλος πυρήνα της πόλης χτίστηκε από Σάξονες εποίκους από την Τρανσυλβανία, στην περιοχή όπου βρίσκεται η Καθολική Εκκλησία της Αγίας Μαρίας, μια εκκλησία που χτίστηκε κατά τα πρώτα χρόνια της εποίκησης. Μια τοπική παράδοση λέει ότι η εκκλησία χτίστηκε το 1300. Οι έποικοι ήρθαν γύρω στα τέλη του 13ου και στις αρχές του 14ου αιώνα, την ίδια περίοδο που εποικίσθηκε το Κιμπουλούγκ. Υπάρχουν αρχαιολογικά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η γη που καταλήφθηκε από τους νέους έποικους είχε προηγουμένως κατοικηθεί από ντόπιους, γεγονός που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι αυτό έγινε με την έγκριση του τοπικού άρχοντα.

Οι έποικοι επηρέασαν την τοπική αυτοδιοίκηση, καθώς η Τιργκόβιστε ήταν η μόνη πόλη στη Βλαχία που είχε Τρανσυλβανικά χαρακτηριστικά οργάνωσης, έχοντας επίσημους τίτλους όπως birău και folnog, που βρίσκονται σε έγγραφα, μαζί με τοπικούς αξιωματούχους, όπως vornic και prístav. Η πόλη είχε ένα νυχτοφύλακα, που ήταν επίσης γνωστός με τον λατινικό όρο viglu <vigilia αντί των τοπικών όρων paza ή straja.

Μετά το 1400 η πόλη άρχισε να αναπτύσσεται και να γίνεται πυκνότερη. Τόσο στον Σαξονικό τομέα (γύρω από το οχυρό) όσο και στον Ρουμανικό υπήρχαν αρκετές μεγάλες κατοικίες με κελάρια και κεραμικές σόμπες, παρόμοια με εκείνες που υπήρχαν στην Κεντρική Ευρώπη. Ο πλούτος αποδεικνύεται από τον αριθμό των πολύτιμων θησαυρών που ανακαλύφθηκαν, με μεγαλύτερο εκείνο με 6284 ασημένια νομίσματα, που βρέθηκε στον Σαξονικό τομέα της πόλης. Η πόλη είχε ως κέντρο της στον Σαξονικό τομέα, πράγμα που ίσχυε μέχρις ότου η κοινότητα των Σαξόνων άρχισε να παρακμάζει του 16ου αιώνα.

Πρωτεύουσα της Βλαχίας Επεξεργασία

 
Οδός Αλεξάντρου Ιοάν Κούζα
 
Πύλη Μπουζάου και Βραΐλας
 
Σιδηροδρομικός σταθμός της Τιργκόβιστε το 1930. Το κτίριο εγκαινιάσθηκε το 1884.
 
Το κτίριο του σιδηροδρομικού σταθμού ανακαινίσθηκε το 2000-2004.

Τον 14ο αιώνα πρωτεύουσα της Βλαχίας ήταν η Κουρτέα ντε Αρτζες, ωστόσο η Τιργκόβιστε λόγω της οικονομικής μεγέθυνσής της, προς το τέλος του αιώνα, έγινε δεύτερη κατοικία των Βλάχων οσποδάρων. Το 1396, ο Βαυαρός ταξιδιώτης Γιόχαν Σιλτμπέργκερ Johann αναφέρει και την Κουρτέα ντε Αρτζες και την Τιργκόβιστε ως πρωτεύουσες της Βλαχίας. Ενώ ο Μιρτσέα Α΄ (1386-1418) ζούσε στην Κουρτέα ντε Αρτζες, ο Μιχαήλ Α΄ (1415-1420), γιος του Μιρτσέα και συν-πρίγκιπας ζούσε στην Τιργκόβιστε, όπου συνέχισε να ζει, ακόμη και ως ένα μοναδικός ηγεμόνας. Ο Νταν Β΄ (1420-1431) προτιμούσε την Κουρτέα ντε Αρτζες και αυτός ήταν ο τελευταίος οσποδάρος που κυβέρνησε από την πόλη αυτή και η αυλή τελικά μεταφέρθηκε στην Τιργκόβιστε από τον Αλεξάντρου Αλντέα το 1431.

Καθ' όλη τη διάρκεια της περιόδου που ήταν πρωτεύουσα της Βλαχίας η Βασιλική αυλή ("Curtea Domnească") συνεχώς ανακαινιζόταν και επεκτινόταν. Το συκρότημα περιβαλλόταν από πέτρινα τείχη και τάφρο και είχαν κατασκευαστεί μια νέα εκκλησία και ένας πύργος. Ο Βλαντ Γ΄ Δράκουλας ("ο ανασκολοπιστής") αργότερα πρόσθεσε τον Πύργο Κιντία, σήμερα σύμβολο της πόλης.

Από το 1465, και για τους επόμενους δύο αιώνες, οι κυβερνώντες ενάλλασσαν την πρωτεύουσα μεταξύ Τιργκόβιστε και Βουκουρεστίου, συχνά για πολιτικούς λόγους, καθώς την πρώτη προτιμούσαν οι ηγεμόνες που ήταν περισσότερο φιλικοί προς την Τρανσυλβανία και τον Βασιλιά της Ουγγαρίας. Τον 15ο και 16ο αιώνα η Τιργκόβιστε ήταν σημαντικός εμπορικός κόμβος, ειδικά με την Πολωνία, το Μπρασόβ και το Σιμπίου.

Από τον 16ο αιώνα οι Ρουμάνοι έγιναν πλειοψηφία στην πόλη, καθώς ορισμένοι Σάξονες έφυγαν για την Τρανσυλβανία και άλλοι αφομοιώθηκαν. Έλληνες έμποροι άρχισαν να εγκαθίστανται στην πόλη, ιδιαίτερα μετά το 1500, ενώ Έλληνες μοναχοί εγκαταστάθηκαν στα γειτονικά μοναστήρια Ντεάλου και Παναγίας.

Ως πρωτεύουσα της Βλαχίας η Τιργκόβιστε αντιμετώπισε πολλές πολιορκίες και εισβολές. Το 1395 πολιορκήθηκε και πυρπολήθηκε από τον Βαγιαζήτ Α΄. Το 1457, οι κάτοικοι της Τιργκόβιστε τιμωρήθηκαν από τον Βλαντ Γ΄ Τσέπες για τη συμμετοχή τους στη δολοφονία του αδελφού του: η ελίτ της πόλης σκοτώθηκε, ενώ οι νέοι στάλθηκαν να εργαστούν στο κάστρο του Ποενάρι.

Η οθωμανική εισβολή του 1462 δεν έφθασε στην πόλη, καθώς αποκρούστηκε από τον Βλαντ Γ΄ κατά την περίφημη Νυκτερινή Επίθεση. Το 1476 η πόλη καταλήφθηκε από τον Στέφεν Μπάτορι, μετά από μια δεκαπενθήμερη πολιορκία των δεκαπέντε ημερών που αποσκοπούσε στην αποκατάσταση του Βλαντ στον θρόνο. Αρκετές άλλες μάχες δόθηκαν κοντά στην πόλη κατά τη διάρκεια της ηγεμονίας των Νεάγκοε Βασαράβ και Ράντου του Αφουμάτι.

Το 1597 οι Χαϋδούκοι των Μιχαήλ Βιτεάζουλ και Στάρινα Νόβακ πολέμησαν και κέρδισαν μια αποφασιστική μάχη ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία στο Τιργκόβιστε.

Παρακμή Επεξεργασία

Ιστορική εξέλιξη πληθυσμού
Έτος Πληθ.   ±%  
1500 60.000 —    
1900 9.400 −84.3%
1912 13.041 +38.7%
1930 22.298 +71.0%
1948 26.038 +16.8%
1956 24.360 −6.4%
1966 29.763 +22.2%
1977 61.254 +105.8%
1992 98.117 +60.2%
2002 89.930 −8.3%
2011 79.610 −11.5%

Αφότου η πρωτεύουσα τελικά μεταφέρθηκε στο Βουκουρέστι κατά την ηγεμονία του Κωνσταντίνου Μπρινκοβεάνου η Τιργκόβιστε έχασε τη σημασία της, φθίνοντας οικονομικά καθώς ο πληθυσμός της μειώθηκε.

Νεότερη ιστορία Επεξεργασία

Η Τιργκόβιστε ήταν ο τόπος της δίκης και της εκτέλεσης του Νικολάε Τσαουσέσκου και η σύζυγός του Έλενα τον Δεκέμβριο του 1989.

Πληθυσμός Επεξεργασία

Το 2011 υπήρχαν 73.964 κάτοικοι. Σύμφωνα με την απογραφή του 2002 το 96,6% των κατοίκων ήταν Ρουμάνοι και 2,84% Ρομά.

Αδελφοποιήσεις Επεξεργασία

Γηγενείς Επεξεργασία

  • Γκριγκόρε Αλεξαντρέσκου (1810-1885), ποιητής
  • ΚΟρνέλ Ντίνου (1948), ποδοσφαιριστής
  • Ιον Ελιάντε Ραντουλέσκου (1802–1872), συγγραφέας, φιλόσοφος, πολιτικός
  • Τεοντόρ Στολόγιαν (1943), οικονομολόγος, πολιτικός

Φωτογραφίες Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία