Βικιπαίδεια

Τοστάο

Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής

Ο Εντουάρντο Γκονσάλβες ντε Αντράντε (πορτογαλικά: Eduardo Gonçalves de Andrade, γεννήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 1947), γνωστός ως Τοστάο (Tostão), είναι Βραζιλιάνος πρώην ποδοσφαιριστής που αγωνιζόταν ως επιθετικός. Ήταν βασικό στέλεχος της Εθνικής Βραζιλίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970.[1]

Τοστάο

Με την Εθνική Βραζιλίας το 1970
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΕντουάρντο Γκονσάλβες ντε Αντράντε
Ημερ. γέννησης25 Ιανουαρίου 1947 (1947-01-25) (77 ετών)
Τόπος γέννησηςΜπέλο Οριζόντε, Βραζιλία
Ύψος1,72 μ.
ΘέσηΕπιθετικός
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1962–1963Αμέρικα0(0)
1963–1972Κρουζέιρο 378(249)
1972–1973ΚΡ Βάσκο ντα Γκάμα44(7)
Σύνολο422(256)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1966–1972Βραζιλία 54(32)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Βιογραφία Επεξεργασία

Γεννήθηκε στο Μπέλο Οριζόντε και πήρε το προσωνύμιο Τοστάο που σημαίνει μικρό νόμισμα εξαιτίας της σχετικά μικρής σωματοδομής του.[2]

Έκανε το επαγγελματικό του ντεμπούτο σε ηλικία μόλις 15 ετών, με την Αμέρικα χωρίς όμως να αγωνιστεί σε επίσημο αγώνα,[3] και μεταγράφηκε μετά από δύο χρόνια στην Κρουζέιρο. Ήταν πρώτος σκόρερ στο Καμπεονάτο Μινέιρο για τρία συνεχόμενα χρόνια, ενώ το 1966 κέρδισε το πρωτάθλημα Βραζιλίας να νικώντας με την ομάδα του στον τελικό τη Σάντος με 6–2. Με τη Κρουζέιρο κέρδισε πέντε Καμπεονάτο Μινέιρο. Σημείωσε συνολικά 249 γκολ για το σύλλογο σε επίσημους και φιλικούς αγώνες.[2] Στις 24 Σεπτεμβρίου 1969 σε αγώνα με την Κορίνθιανς τραυματίστηκε στο μάτι, χειρουργήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά τελικά υπέστη μόνιμη βλάβη στην όρασή του.[4][5]

Ο Τοστάο ήταν ένας έξυπνος και εργατικός ποδοσφαιριστής, που ξεχώρισε καθ' όλη τη διάρκεια της καριέρας του για τις ικανότητές του στη μεγάλη περιοχή που τον έκαναν παραγωγικό σκόρερ. Αριστεροπόδαρος και με πολύ καλή τεχνική, διέθετε και δημιουργικότητα παρέχοντας ασίστ. Είχε ιδιαίτερη ικανότητα να λειτουργεί οργανωτικά έχοντας αντίληψη του παιχνιδιού. Έτσι, δεν λειτουργούσε ως κεντρικός επιθετικός αλλά περισσότερο ως περιφερικός.[6] Στη βραζιλιάνικη ορολογία η θέση ονομάζεται ponta da lança, ίδια θέση όπως ο Πελέ.[7]

Έκανε το διεθνές του ντεμπούτο στις 15 Μαΐου 1966 σε αγώνα απέναντι στην Χιλή (1–1), ενώ συμμετείχε και σε ένα αγώνα του Παγκόσμιου Κυπέλλου του 1966 με αντίπαλο την Ουγγαρία.[8] Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970, στη "Βραζιλία των πέντε δεκαριών" όπως αποκαλέστηκε,[1][9] ο Τοστάο σημείωσε δύο από τα 32 γκολ του για τη Βραζιλία (και τα δύο απέναντι στο Περού), καθώς η εθνική ομάδα κέρδισε το τρίτο τρόπαιό της.[10][11] Η συνύπαρξή του με τον Πελέ είχε θεωρηθεί δύσκολη, λόγω του αγωνιστικού τους τρόπου, κάτι όμως που δεν επιβαιώθηκε στην πράξη. Ένα επιπλέον πρόβλημα ήταν η εγχείρηση που είχε υποβληθεί λίγους μήνες νωρίτερα και που ήταν μεν πετυχημένη, αλλά αγωνιστηκά επανήλθε ένα μήνα πριν τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου με την αλλαγή του προπονητή να αποτελεί αρνητικό παράγοντα στην παρουσία του στην ενδεκάδα.[10][12] Ο Πελέ επιθυμούσε τη συνύπαρξή τους.[13] Με την εθνική του ομάδα αγωνίστηκε συνολικά 54 φορές.[8] Το 1971 ήταν ο πρώτος νικητής του βραβείου του καλύτερου ποδοσφαιριστή της χρονιάς στη Νότια Αμερική.[14] Τον Απρίλιο του 1972, υπέγραψε για την Βάσκο ντα Γκάμα με ποσό ρεκόρ στη χώρα του,[15] αλλά παρά τις καλές εμφανίσεις του, αναγκάστηκε να αποσυρθεί σε ηλικία μόλις 27 ετών καθώς τα προβλήματα όρασης εμφανίστηκαν ξανά, παρά τις προσπάθειες χειρουργικής αποκατάστασης.[10]

Το 1975 ο Τοστάο γράφτηκε σε Ιατρική Σχολή, από όπου αποφοίτησε ακολουθώντας διακεκριμένη καριέρα στο ιατρικό επάγγελμα. Εκείνο το διάστημα απομακρύνθηκε από το ποδόσφαιρο, αποφεύγοντας κάθε επαφή με τα ΜΜΕ. Αυτό ήταν μέχρι το 1994, όταν αποδέχθηκε μια πρόσκληση να ταξιδέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες ως αρθρογράφος και σχολιαστής για το Παγκόσμιο Κύπελλο εκείνης της χρονιάς. Ήταν το βήμα για να ξεκινήσει μια άλλη νέα ζωή. Έγινε ένας από τους καλύτερους αναλυτές ποδοσφαίρου στη Βραζιλία.[6][16] Το 1997 κυκλοφόρησε την αυτοβιογραφία του.[10] Το 2000 ψηφίστηκε 58ος καλύτερος ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα στις εκλογές της IFFHS.[17]

Τίτλοι και διακρίσεις Επεξεργασία

Κρουζέιρο

  • Καμπεονάτο Μπραζιλέιρο (Taça Brazil) : 1966
  • Καμπεονάτο Μινέιρο (5) : 1965, 1966, 1967, 1968, 1969

Βραζιλία

  • Παγκόσμιο Κύπελλο : 1970

Ατομικές διακρίσεις

  • Bola de Prata (πρώτος σκόρερ πρωταθλήματος) : 1970
  • Νοτιοαμερικάνος ποδοσφαιριστής της χρονιάς : 1971
  • IFFHS : 58ος καλύτερος ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 «Η δημιουργία της Βραζιλίας των πέντε «δεκαριών» το '70 είχε συνωμοσία, ταπείνωση, NASA και εγκλεισμό». Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2020. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «Football-the-story : Tostão». Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2020. 
  3. ↑ «Tostão: o gênio da reinvenção». Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2020. 
  4. ↑ «Η ημέρα που ο Τοστάο κόντεψε να τυφλωθεί από μια στραβοκλωτσιά». Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2020. 
  5. ↑ «FIFA : The beautiful team in numbers» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2021. 
  6. ↑ 6,0 6,1 «FIFA : Tostão, la visión de una estrella». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2014. 
  7. ↑ «What if they met? Brazil, Netherlands national teams in the early 1970s». Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2023. 
  8. ↑ 8,0 8,1 «Eduardo Gonçalves de Andrade - "Tostão" - Goals in International Matches». Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2020. 
  9. ↑ «Η «ασύλληπτη» Βραζιλία του Μουντιάλ 1970». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2021. 
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 «O βραζιλιάνος οραματιστής Τοστάο». Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2021. 
  11. ↑ «BRASILEIRA 50 anos do Tri: Tostão, meia da Seleção Brasileira de 1970». Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2020. 
  12. ↑ «Garrincha, o parceiro de Pelé em campo – e fora dele». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2023. 
  13. ↑ «FIFA : Happy 80th birthday to 'The King'». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023. 
  14. ↑ «South American Coach and Player of the Year». Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2020. 
  15. ↑ «16 AGO TOSTÃO, ETERNO ÍDOLO CELESTE!». Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2020. 
  16. ↑ «FIFA : Legends undented by curtailed careers». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2021. 
  17. ↑ «The World's best Player of the Century by IFFHS». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τοστάο&oldid=10521899"