Φίμωση είναι η συγγενής ή επίκτητη στένωση του στομίου της ακροποσθίας (του δέρματος που καλύπτει τη βάλανο, κεφαλή του πέους), με συνέπεια την αδυναμία αποκάλυψης της βαλάνου κατά την έλξη της ακροποσθίας.

Φίμωση
ΕιδικότηταΟυρολογία
Ταξινόμηση
ICD-10N47
ICD-9605
DiseasesDB10019
eMedicineemerg/423
MeSHD010688

Η μη ανασυρόμενη ακροποσθία σε βρέφη δεν αποτελεί πρόβλημα. Κατά τη βρεφική ηλικία, η ακροποσθία είναι συνήθως προσκολλημένη στη βάλανο του πέους και συνεπώς δεν μπορεί να τραβηχτεί.

Αδυναμία αποκάλυψης της βαλάνου συμβαίνει περίπου στο 11% των αγοριών ηλικίας 3 ετών. Η συχνότητα της φίμωσης είναι 8% σε αγόρια ηλικίας 6-7 ετών και 1% σε αγόρια ηλικίας 16-18 ετών.

Η φίμωση σε ενήλικες άνδρες

Επεξεργασία

Τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας άνδρας με φίμωση είναι:

  • Φλεγμονές της βαλάνου και της ακροποσθίας,
  • Δυσχέρεια και πόνος κατά την σεξουαλική επαφή
  • Σχηματισμός ραγάδων (μικρές ρήξεις) του δέρματος
  • Μικρή διάρκεια στύσης
  • Παραφίμωση
  • Η φίμωση στον ενήλικα μπορεί να είναι και αιτία ανικανότητας, αφού δεν επιτρέπει την ευχερή διείσδυση κατά την επαφή, αλλά και αιτία υπογονιμότητας, αφού εμποδίζει την έξοδο του σπέρματος. Η συσσώρευση σμήγματος σε έναν άνδρα με φίμωση έχει συχνά ως αποτέλεσμα χρόνια φλεγμονή που μπορεί να οδηγήσει σε καρκίνο του πέους[εκκρεμεί παραπομπή].

Θεραπεία

Επεξεργασία

Η μη χειρουργική θεραπεία συνίσταται στη συντηρητική αντιμετώπιση και αφορά την τοπική εφαρμογή κορτικοστεροειδών σε μορφή κρέμας. Παρ’ όλα αυτά υπάρχει 17% πιθανότητα υποτροπής μετά τη διακοπή της φαρμακευτικής αγωγής.[1]

Η χειρουργική θεραπεία της φίμωσης ονομάζεται περιτομή. Συγκεκριμένα είναι η μερική ή πλήρης χειρουργική αποκοπή της ακροποσθίας, της πτύχωσης του δέρματος που καλύπτει τη βάλανο του πέους.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. «Παθήσεις». Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2024.