Φασματοηλιογράφος
Ο φασματοηλιογράφος είναι αστρονομικό όργανο που παράγει φωτογραφικές εικόνες του Ήλιου σε ένα μόνο μήκος κύματος του φωτός, δηλαδή μονοχρωματικές εικόνες. Το μήκος κύματος συνήθως επιλέγεται να συμπίπτει με αυτό μιας φασματικής γραμμής κάποιου από τα χημικά στοιχεία που βρίσκονται στην ατμόσφαιρα ή στα επιφανειακά στρώματα του Ήλιου.
Το όργανο αυτό αναπτύχθηκε ανεξάρτητα από τον Αμερικανό αστρονόμο Τζορτζ Χέιλ και τον Γάλλο αστρονόμο Ανρί-Αλεξάντρ Ντελάντρ[1] κατά τη δεκαετία του 1890, ενώ βελτιώθηκε το 1932 από τον Αμερικανό ηλιακό αστρονόμο Ρόμπερτ Ρ. Μακμάθ ώστε να λαμβάνει σειρές φωτογραφιών σε κινηματογραφικό φιλμ και να δημιουργούνται ταινίες σε πολύ γρήγορη κίνηση, που δείχνουν την εξέλιξη ηλιακών φαινομένων.
Ο φασματοηλιογράφος αποτελείται από ένα πρίσμα ή φράγμα περιθλάσεως και μία στενή σχισμή από την οποία διέρχεται φως με ένα μήκος κύματος (ένας «μονοχρωμάτορας»). Το φως αυτό εστιάζεται πάνω σε ένα φωτογραφικό μέσο και τότε το σύστημα μετακινείται ώστε το μέσο να δεχθεί φως διαδοχικά από διαφορετικά τμήματα του δίσκου του Ήλιου, ώστε να σχηματισθεί στο ίδιο τετράγωνο του φιλμ μία πληρης ηλιακή εικόνα.
Σήμερα είναι δυνατό να παραχθούν τέτοιες εικόνες με τη χρήση φίλτρων πολύ στενής φασματικής περιοχής, ιδίως της H-α, αλλά οι φασματοηλιογράφοι εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται.[2]
Δείτε επίσης Επεξεργασία
- Ηλιοσκόπιο
- Οκτάς, αστερισμός που ονομάσθηκε προς τιμή του οκτάντα
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Michard, R (2008). "Deslandres, Henri." Complete Dictionary of Scientific Biography. Detroit: Charles Scribner's Sons. σελίδες 68–70. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2015.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Information on observatories including Meudon spectroheliograph
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
«Spectroheliograph» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 25 (11η έκδοση) 1911- Φασματοηλιογράφος κατασκευασμένος από ερασιτέχνη
