Φερδινάνδος Β΄ της Νεαπόλεως

Ο Φερδινάνδος Β΄ , ισπανικά Ferrante ΙΙ, (26 Αυγούστου 1469 - 7 Σεπτεμβρίου 1496) ήταν βασιλιάς της Νεαπόλεως (1495-1496) από τον Οίκο της Τραστάμαρα, κλάδου του Οίκου της Ιβρέας. Ήταν υιός του Αλφόνσου Β΄ βασιλιά της Νεαπόλεως και της Ιππολύτης-Μαρία Σφόρτσα, κόρης του Φραγκίσκου Α΄ δούκα του Μιλάνου.

Φερδινάνδος Β΄
Ο Φεδινάνδος ως διάδοχος (δούκας της Καλαβρίας): μετάλλιο του Αντριάνο Φιορεντίνο
Βασιλιάς της Νεαπόλεως
Περίοδος	1495 - 1496
Προκάτοχος	Αλφόνσος Β'
Διάδοχος	Φρειδερίκος
Γέννηση	26 Αυγούστου 1469 Νάπολη
Θάνατος	7 Σεπτεμβρίου 1496 (ετών 27) Σόμμα Βεζουβιάνα
Σύζυγος	Ιωάννα της Νάπολης
Οίκος	Οίκος της Τραστάμαρα
Πατέρας	Αλφόνσος Β΄ της Νεαπόλεως
Μητέρα	Ιππολύτη Μαρία Σφόρτσα
Θρησκεία	Καθολικός Χριστιανός
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα ()

Βιογραφία

Ήταν διάδοχος της Νάπολης με τον τίτλο του δούκα της Καλαβρίας. Έχει κοπεί ένα μετάλλιο προς τιμήν του από τον Αντριάνο Φιορεντίνο με την επιγραφή DUX CALABR. - FERDINANDUS, ALFONSI II REGIS F[ILI], DIVI FERD. N[EPOS], DIVI ALFON. PRON[EPOS] ARAGONEUS, δηλ. Φερδινάνδος δούκας της Καλαβρίας, του βασιλιά Αλφόνσου Β΄ γιος, του θεϊκού Φερδινάνδου Α΄ εγγονός, και του θεϊκού Αλφόνσου Ε΄ της Αραγωνίας δισεγγονός.

Ο πατέρας του, βλέποντας τη θέση του αβέβαιη στο θρόνο λόγω της επικείμενης εισβολής του Καρόλου Η΄ Βαλουά και της δυσαρέσκειας των υπηκόων του, παραιτήθηκε το 1495 υπέρ του υιού του.

Ο 24ετής νέος βασιλιάς προσπάθησε να αντισταθεί, αλλά τα γαλλικά στρατεύματα είχαν ήδη καταλάβει πολλά από τα βόρεια εδάφη του βασιλείου. Τα στρατεύματά του στους ποταμούς Λίρι και Γκαριλιάνο υποχώρησαν μετά από την πτώση των οχυρών Κάπουα και Γκαέτα. Η προδοσία μιας μερίδας πολιτών στη Νάπολη κατέστησε αδύνατη την υπεράσπιση της πόλης ενάντια στον Κάρολο Η΄, που εισήλθε τελικά στη Νάπολη το Φεβρουάριο του 1495. Μόνο το κάστρο ντελ' Όβο αντιστάθηκε, που το υπερασπιζόταν ο Αλφόνσο ντ' Αβάλος. Ο Φερδινάνδος Β΄ διέφυγε με συνοδεία 14 γαλερών στο κάστρο της νήσου Ίσκιας με την οικογένειά του, το στρατηγό Ιννίκο δ' Αβάλος και τον ποιητή Τζάκοπο Σαναζάρο. Ο διοικητής όμως του κάστρου είχε ήδη συμφωνήσει με τους Γάλλους και αντιδρούσε στην είσοδο του Φερδινάνδου Β΄. Όταν οι δύο συναντήθηκαν, ο Φερδινάνδος Β΄ τον σκότωσε και έρριψε το σώμα του στη θάλασσα. Ο βασιλιάς αργότερα μετακινήθηκε στη Μεσσήνη της Σικελίας, όπου ενώθηκε με τον εξάδελφο του πατέρα του, τον Φερδινάνδο Β΄ βασιλιά της Σικελίας και της Ισπανίας.

Εν τω μεταξύ ο πάπας Αλέξανδρος ΣΤ΄ συνάσπισε τον Μαξιμιλιανό Α΄ Αψβούργων, τη Βενετία, το Μιλάνο και την Ισπανία εναντίον του Καρόλου Η΄, ο οποίος έτσι αναγκάστηκε να αποσύρει το μεγαλύτερο μέρος του στρατού του. Ο Φερδινάνδος Β΄ στην αρχή αποβιβάσθηκε στην Καλαβρία, στην Σεμιράνα, αλλά η φρουρά στο Πάλμι είχε αποκλείσει τη διαδρομή, έτσι πήγε στη νήσο Ίσκια, που είχε αντισταθεί στις Γαλλικές επιθέσεις, στις 7 Ιουλίου 1496. Την ίδια ημέρα εισήλθε στην πόλη, που οι πολίτες της, ενοχλημένοι από τη τρομερή συμπεριφορά των Γάλλων κατακτητών, τον υποδέχθηκαν με ενθουσιασμό.

Νόμισμα του Φερδινάνδου Β΄. Πρόσθια όψη: FERDINANDUS DEI GRATIA REX SICILIAE

Με τη βοήθεια του μεγάλου στρατηγού Γκοζάλο Φερνάντεθ ντε Κόρδοβα, ο Φερδινάνδος Β΄ ήταν σε θέσει να απαλλαγεί τελείως από τους εισβολείς. Τον Αύγουστο με τη θέση του παγιωμένη, μπόρεσε να νυμφευτεί την Ιωάννα, αλλά όταν αποσύρθηκαν μετά το γάμο στην περιοχή Σόμα κοντά στο Βεζούβιο, ο βασιλιάς επλήγη από ασθένεια και σε λίγες ημέρες απεβίωσε στα 27 έτη του, έπειτα από εννέα μήνες βασιλείας, άτεκνος. Τον διαδέχθηκε ο θείος του Φρειδερίκος.

Οικογένεια

Το 1496 νυμφεύτηκε την ετεροθαλή αδελφή του πατέρα του, την Ιωάννα των Τραστάμαρα, κόρη του Φερδινάνδου Α΄ βασιλιά της Νεαπόλεως, που ήταν κατά 9 έτη μικρότερή του. Δεν πρόλαβαν να αποκτήσουν τέκνα, καθώς ο Φερδινάνδος Β΄ απεβίωσε λίγες ημέρες μετά.

Πηγές

• Chisholm, Hugh, ed. (1911). "article name needed". Encyclopædia Britannica (11th ed.). Cambridge University Press.