Φραγκίσκα Ατσαγιόλι
Η Φραγκίσκα Ατσαγιόλι (ιταλικά : Francesca Acciaiuoli), ήταν Φλωρεντινής καταγωγής ευγενής του Πριγκιπάτου της Αχαΐας, η τελευταία Βαρωνέσσα της Βοστίτσας από το 1391 έως το 1422. Με το γάμο της έγινε κόμισσα Κεφαλληνίας και Ζακύνθου, κυρία της Λευκάδας και δέσποινα της Ηπείρου.
| Φραγκίσκα Ατσαγιόλι | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 14ος αιώνας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Περίοδος ακμής | 1391 και 1422 |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Κάρολος Α΄ Τόκκος |
| Γονείς | Νέριο Α΄ Ατσαγιόλι |
| Αδέλφια | Βαρθολομαία Ατσαγιόλι Αντώνιος Α΄ Ατσαγιόλι |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | βαρόνος κόμης |
| Υπογραφή | |
 | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΗ Φραγκίσκα ήταν η μικρότερη από τις δύο κόρες του Νέριο Α΄ Ατσαγιόλι πρώτου Δούκα των Αθηνών από την διάσημη Οικογένεια Ατσαγιόλι με προέλευση από την Φλωρεντία. Η μητέρα της ήταν η νόμιμη σύζυγος του Αγνή Σακαρένο με καταγωγή από την Δημοκρατία της Γένοβας.[1][2] Η Οικογένεια Ατσαγιόλι μετακινήθηκε την δεκαετία του 1360 από τα εδάφη που κατείχε στην τράπεζα της στην Λατινοκρατούμενη Ελλάδα.[3] Ο Νέριο Ατσαγιόλι βρισκόταν από την αρχή στο πλευρό του θείου του Νικολό Ατσαγιόλι που τον υιοθέτησε σαν θετό γιο του.[4] Ο Νέριο κατέκτησε πολλές εκτάσεις στο Πριγκιπάτο της Αχαΐας, ο γιος του Νικολό Άντζελο του υποθήκευσε την Κόρινθο και ο Νέριο κατέκτησε με την βία τα Μέγαρα.[5][6] Ο παππούς της Φραγκίσκας από μητέρα ήταν ο Σαρακένο ντε Σαρακένο, η Δημοκρατία της Βενετίας του είχε παραχωρήσει στην Εύβοια το δικαίωμα του πολίτη.[7] Ο Νέριο Α΄ Ατσαγιόλι και η Αγνή Σαρακένο είχαν παντρευτεί πριν το 1381.[2] Οι διαπραγματεύσεις για τον γάμο της Φραντσέσκας με τον αντιβασιλέα του Δουκάτου των Αθηνών Φελίπε Νταλμάου απέτυχαν (1382), το ίδιο επίσης και οι αντίστοιχες με έναν από τους γιους του Άντζελο Ατσαγιόλι (1388).[8] Ο πατέρας της έγινε ταυτόχρονα Μέγας Δούκας των Αθηνών (1381).[9]
Την περίοδο 1388-1393 η Φραντσέσκα παντρεύτηκε τον Παλατίνο κόμη της Κεφαλλονιάς και της Ζακύνθου Κάρολο Α΄ Τόκκο.[10] Τον γάμο διαπραγματεύτηκε η μητέρα του Καρόλου Α΄ Τόκκου Μαγδαληνή Μπουοντελμόντι με την ελπίδα να κληρονομήσει ο γιος της κάποια κτήματα στην Αττική επειδή ο Νέριο Α΄ δεν είχε νόμιμους γιους.[10] Ο γάμος σύμφωνα με τον χριστιανικό νόμο ήταν αιμομιξία επειδή η Μαγδαληνή Μπουοντελμόντι ήταν ανεψιά του Νικολό Ατσαγιόλι, δεν αμφισβητήθηκε ωστόσο ποτέ.[10] Το 1391, όταν ο πατέρας πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Ενετούς και τον βάιλο του Πριγκιπάτου, συμφωνήθηκε και δόθηκε η Φραγκίσκα ως όμηρος για να ελευθερωθεί ο Νέριο Α΄.
Παραπομπές
ΕπεξεργασίαΠηγές
Επεξεργασία- Στέφανος Θωμόπουλος, Ιστορία της πόλεως Πατρών από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι του 1821, Εκ της βασιλικής τυπογραφίας Νικολάου Γ. Ιγγλέση, Εν Αθήναις 1888
- Fine, John V. A. Jr. (1994) [1987]. The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest. Ann Arbor, Michigan: University of Michigan Press.
- Lock, Peter (1995). The Franks in the Aegean, 1204–1500. Longman.
- Setton, Kenneth M. (1975). "The Catalans and Florentines in Greece, 1380–1462". In Setton, Kenneth M.; Hazard, Harry W. (eds.). The History of the Crusades, Volume Three: The Fourteenth and Fifteenth Centuries. The University of Wisconsin Press. σσ. 225–277.
- Stathakopoulos, Dionysios (2018). "Sister, Widow, Consort, Bride: Four Latin Ladies in Greece (1330–1430)". In Lymberopoulou, Angeliki (ed.). Cross-Cultural Interaction Between Byzantium and the West, 1204–1669: Whose Mediterranean Is It Anyway?. Routledge. σ. 236
- Zečević, Nada (2014). The Tocco of the Greek Realm: Nobility, Power and Migration in Latin Greece (14th-15th centuries). Makart.