Φραντσίσκα Κρασίνσκα
Η Φραντσίσκα Κρασίνσκα (πολωνικά: Franciszka Krasińska, 1742, Μαλεσόβα – 30 Απριλίου 1796, Δρέσδη), ήταν Πολωνή ευγενής και σύζυγος του Καρόλου της Σαξονίας, δούκα της Κουρλάνδης, γιου του βασιλιά Αυγούστου Γ΄ της Πολωνίας.
| Φραντσίσκα Κρασίνσκα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1742 Μαλεσόβα |
| Θάνατος | 30 Απριλίου 1796[1] Δρέσδη[2] |
| Τόπος ταφής | Convent of St. Mariestern |
| Χώρα πολιτογράφησης | Πολωνική-Λιθουανική Κοινοπολιτεία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Κάρολος της Σαξονίας (από 1760)[3] |
| Τέκνα | Μαρία-Χριστίνα της Σαξονίας |
| Γονείς | Stanisław Krasiński |
| Οικογένεια | Οίκος των Βέττιν και οικογένεια Κρασίνσκι |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΗ Κρασίνσκα ήταν η τρίτη από τις τέσσερις κόρες που γεννήθηκαν από τους Πολωνούς ευγενείς, Κόμη Στανίσουαφ Κόρβιν Κρασίνσκι (1717–1762) και τη σύζυγό του, Ανιέλα, το γένος Χουμιέντσκα.
Η Κρασίνσκα γεννήθηκε στο κτήμα της οικογένειας στη Μαλεσόβα . Η οικογένεια Κρασίνσκι παρευρέθηκε στη βασιλική αυλή στη Βαρσοβία, όπου τελικά η Φραντσίσκα θα συναντούσε τον μελλοντικό της σύζυγο, Κάρολο της Σαξονίας, Δούκα της Κουρλάνδης. Η Φραντσίσκα και ο Κάρολος φέρονται να ερωτεύτηκαν αμοιβαία όταν εκείνη ήταν μόλις 15 ετών. Το 1757, ζήτησαν από την οικογένειά της να υποστηρίξει το σχέδιό τους να παντρευτούν. Ο πατέρας της και ο θείος της από γάμο, Πρίγκιπας Αντόνι Λουμπομίρσκι, υποστήριξαν και οι δύο την επιθυμία τους, ειδικά καθώς ο Κάρολος επρόκειτο να γίνει δούκας της Κουρλάνδης, κάτι που συνέβη το 1758. Η θεία της από τον πατέρα της, Πριγκίπισσα Ζόφια Λουμπομίρσκα, από την άλλη, κράτησε λογική στάση και σχολίασε ότι ο αδερφός και ο σύζυγός της «... είναι πεπεισμένοι ότι η κόρη του μια μέρα θα κυβερνήσει... Δεν μπορώ να συμφωνήσω με αυτά που γράφει», καθώς δεν πίστευε στις ειλικρινείς προθέσεις του Καρόλου. Εξάλλου, κατά την άποψή της η οικογένειά του δεν θα επέτρεπε έναν τέτοιο γάμο και θα έπρεπε να εγκαταλείψει την ανιψιά της.[4]
Μοργανατικός γάμος
ΕπεξεργασίαΣτις 25 Μαρτίου 1760, η Φραντσίσκα Κρασίνσκα παντρεύτηκε τελικά τον Πρίγκιπα Κάρολο της Σαξονίας. Αν και ήταν ευγενικής καταγωγής, δεν ανήκε σε κάποια βασιλεύουσα ή άμεση δυναστεία, έτσι αυτή και ο Κάρολος παντρεύτηκαν κρυφά. Ως αποτέλεσμα, δεν είχε το δικαίωμα να μοιράζεται τον δυναστικό του τίτλο.[5]
Η θεία της, Ζόφια, η οποία είχε το πάνω χέρι, απαίτησε μαζί με τον Άουγκουστ Τσαρτορίσκι, από τον Κάρολο να αναγνωρίσει ανοιχτά τη Φραντσίσκα ως νόμιμη σύζυγό του. Μετά τον θάνατο του συνεργάσιμου πατέρα της Φραντσίσκα το 1762, ο σύζυγος της θείας Ζόφια, Πρίγκιπας Αντόνι Λουμπομίρσκι, έγινε νόμιμος κηδεμόνας της «επίσημα ανύπαντρης» ανιψιάς της και των τριών αδελφών της. Η Ζόφια Λουμπομίρσκα ήταν τότε σε θέση να έχει μεγαλύτερη επιρροή στον Κάρολο επάνω στο θέμα. Τον Ιανουάριο του 1764, κατά τη διάρκεια της Μεσοβασιλείας, ο Κάρολος αναγνώρισε επισήμως τον γάμο και η Ζόφια Λουμπομίρσκα προσπάθησε να διαπραγματευτεί μαζί του για να ανακοινώσει την υποψηφιότητά του για τον πολωνικό θρόνο, κάτι που θα έδινε στην Φραντσίσκα την ευκαιρία να γίνει βασίλισσα. Στην περίπτωση αυτή αρνήθηκε.[4]
Καθώς το νεαρό ζευγάρι ζούσε χωριστές ζωές, η Φραντσίσκα Κρασίνσκα, τώρα Βέττιν, έμενε συχνά με τη θεία και τον θείο της. Επισκέφτηκε τη Βαρσοβία με τη θεία της κατά τη διάρκεια της Συνομοσπονδίασ του Ράντομ και τη συνόδευσε σε ένα ταξίδι στο κτήμα της Ζόφια στο Οπόλε, όπου η Φραντσίσκα επανενώθηκε με τον Κάρολο το 1775. Αργότερα εκείνο το έτος, ως απάντηση στην επιμονή του ίδιου του Καρόλου και άλλων υποστηρικτών στη βασιλική αυλή της Σαξονίας, ο γάμος αναγνωρίστηκε τελικά, αν και μόνο ως μοργανατικός γάμος - μια εξωγήινη έννοια στη Πολωνική-Λιθουανική Κοινοπολιτεία, όπου όλοι οι ευγενείς θεωρούνταν μέλη μιας ενιαίας τάξης.[6] Ωστόσο, ο κληρονομικός τίτλος της πριγκίπισσας της Φραντσίσκα κανονίστηκε και χορηγήθηκε από τον Αυτοκράτορα Ιωσήφ Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και όχι από την πρωσική αυλή.[4] Η Φραντσίσκα και η κόρη της μετακόμισαν στη Σαξονία για να ζήσουν με τον Κάρολο στο κάστρο του. Της χορηγήθηκε πρόσοδος από το πολωνικό Σέιμ.[7]
Το ζευγάρι είχε δύο κόρες: τη Μαρία Θηρεσία και τη Μαρία Χριστίνα (1770–1851), η οποία έγινε γιαγιά του Βίκτωρ Εμμανουήλ Β΄, ο οποίος στέφθηκε βασιλιάς της Ιταλίας το 1861.[8]
Η Φραντσισκα πιθανότατα πέθανε από καρκίνο του μαστού.
Στη μυθοπλασία
ΕπεξεργασίαΗ Φραντσίσκα ήταν το θέμα ιστορικού μυθιστορήματος της Κλεμεντίνα Χοφμανόβα.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p11153.htm#i111525. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 12.273.525.
- ↑ p11153.htm#i111525. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 «Franciszka Krasińska». The Polish Biographical Dictionary - PSB. 17. 1972.
- ↑ Μάρια Μπογκούτσκα (2017). Women in Early Modern Polish Society, Against the European Background. Routledge. σελ. 171. ISBN 9781351871990. [accessed = 2018.11.23]
- ↑ Ντμόφσκι, Ρόμαν Στανίσουαφ (1917). «"Poland, Old and New"». Στο: Νταφ, Τζέιμς, επιμ. Russian Realities & Problems. Κέιμπριτζ: Cambridge University Press. σελ. 116.
In the past the nobility in Poland constituted the nation itself. It ruled the country without any hindrance from any other class, the middle class being small in number and wealth, while the peasantry were subjugated into Serfdom.
- ↑ Anna Wildacka. A Polish Great-Grandmother of an Italian Dynasty. Παλάτι του Βιλάνουφ publications. http://www.wilanow-palac.pl/a_polish_great_grandmother_of_an_italian_dynasty.html [πρόσβαση 2018.11.23].
- ↑ Charles of Saxony, duke of Courland and Semigallia στο: geneall.net [ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2015].