Φρειδερίκος Δ΄ της Λωρραίνης
Ο Φρειδερίκος Δ΄ της Λωρραίνης ή Φρειδερίκος ο Μαχητής (Γαλλική γλώσσα : Ferry IV de Lorraine, 15 Απριλίου 1282 - 21 Απριλίου 1329) από τον Οίκο της Λωρραίνης ήταν δούκας της Λωρραίνης (1312 - 1329).[4]
| Φρειδερίκος Δ΄ της Λωρραίνης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ferry IV de Lorraine (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 15 Απριλίου 1282[1] Gondreville[1] |
| Θάνατος | 23 Αυγούστου 1329[1] Παρίσι[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | φεουδάρχης[1] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ελισάβετ της Αυστρίας (από 1304)[1][2] |
| Τέκνα | Ροδόλφος της Λωρραίνης[1] Frederick de Lorraine, Comte de Luneville[3] Theobald de Lorraine[3] Albert de Lorraine[3] Anne de Lorraine[3] Margaret de Lorraine[3] Elizabeth de Lorraine[3] Blanche de Lorraine[3] |
| Γονείς | Θεοβάλδος Β΄ της Λωρραίνης[1] και Ισαβέλλα του Ρυμινί[1] |
| Αδέλφια | Μαργαρίτα της Λωρραίνης[1] |
| Οικογένεια | Οίκος της Λωρραίνης[1] |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
Επεξεργασία
Ήταν γιος και διάδοχος του Θεοβάλδου Β΄, δούκα της Λωρραίνης και της Ισαβέλλας του Ρουμινί.[5]
Στις 18 Οκτωβρίου 1314 στη Σύνοδο της Φρανκφούρτης οι πρίγκιπες εκλέκτορες της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας εξέλεξαν ως διάδοχο του αυτοκράτορα Ερρίκου Ζ΄ τον Λουδοβίκο Δ΄ της Βαυαρίας από την οικογένεια Βίττελσμπαχ αντί του Φρειδερίκου του Ωραίου, δούκα της Αυστρίας, από την οικογένεια των Αψβούργων. Ήταν σοβαρό πλήγμα για τον ίδιο, επειδή ο Φρειδερίκος ο Ωραίος ήταν κουνιάδος του.
Στις 28 Σεπτεμβρίου 1322 στη μάχη του Μάλντορφ αιχμαλωτίστηκαν μαζί, κάτι που έδωσε δικαίωμα στον Κάρολο Δ΄ της Γαλλίας να επεκταθεί στην Λωρραίνη. Ο Κάρολος Δ΄ μεσολάβησε στην απελευθέρωση του δούκα, βάζοντάς του τον όρο να μην επεμβαίνει στις αυτοκρατορικές υποθέσεις. Το 1324 μετείχε σε εκστρατεία στην Ακουιτανία στο πλευρό του βασιλιά Καρόλου Δ΄ εναντίον των κτήσεων του Εδουάρδου Β΄ της Αγγλίας, συζύγου της Ισαβέλλας, αδελφής του Γάλλου βασιλιά. Πήρε μέρος στον πόλεμο του Μετς (1325, 1326) μαζί με τον θείο τού Καρόλου Δ΄, τον Κάρολο του Βαλουά, που υποστήριξε τον γιο του Φίλιππο ΣΤ΄ να γίνει βασιλιάς της Γαλλίας.
Έπεσε στην μάχη του Κάσσελ.[4]
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΜε την σύζυγό του Ελισάβετ των Αψβούργων (1285 - 1352), κόρη του Αλβέρτου Α΄ δούκα της Αυστρίας & βασιλιά της Γερμανίας, απέκτησε:[6]
Πρόγονοι
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2016.
- ↑ p11385.htm#i113847. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 4,0 4,1 Bogdan 2007, σ. 56
- ↑ Bogdan 2007, σ. 55
- ↑ George 1875, σ. Πίν. 14
- ↑ George 1875, σ. Πίν. 30
Πηγές
Επεξεργασία- Bogdan, Henry (2007). La Lorraine des ducs (in French). Perrin.
- George, Hereford Brooke (1875). Genealogical Tables Illustrative of Modern History. Oxford at the Clarendon Press.
