Ο Χένρικ Βολίνσκι (πολωνικά: Henryk Woliński) (1901 – 1986) ήταν μέλος του πολωνικού κινήματος αντίστασης στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, συγκεκριμένα του Πολωνικού Εσωτερικού Στρατού (ΠΕΣ), όπου έφτασε στο βαθμό του συνταγματάρχη. Ήταν επικεφαλής του «Εβραϊκού Τμήματος» στο Γραφείο Πληροφόρησης και Προπαγάνδας του ΠΕΣ. Η κωδική του ονομασία ήταν «Βάτσουαφ». Αναγνωρίστηκε από το Γιαντ Βασσέμ ως ένας από τους Δίκαιους των Εθνών. Ο ίδιος έκρυψε στο διαμέρισμά του πάνω από 25 Εβραίους για μια περίοδο από μερικές ημέρες έως αρκετές εβδομάδες.

Χένρικ Βολίνσκι
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση13  Ιουλίου 1901[1]
Θάνατος12  Μαρτίου 1986[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΠολωνία
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία[1]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΠολωνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδικηγόρος[1]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΔημοκρατικό Κόμμα (Πολωνία)
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςσυνταγματάρχης/Πολωνικός Εσωτερικός Στρατός
Πόλεμοι/μάχεςΒ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΔίκαιοι των Εθνών (14  Νοεμβρίου 1974)[1]
Διοικητής του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας[2]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Ο Βολίνσκι ήταν δικηγόρος στη διοίκηση της Βαρσοβίας πριν από την εισβολή των Γερμανών στην Πολωνία το Σεπτέμβριο του 1939. Είχε Εβραία σύζυγο και πολλούς Εβραίους συνεργάτες και φίλους, πολλοί από τους οποίους προέρχονταν από τον Πολωνικό Δικηγορικό Σύλλογο. Ήταν σε επαφή με την εβραϊκή ιντελιγκέντσια που ασχολούνταν με τη διοίκηση του γκέτο και γρήγορα ασχολήθηκε με την υποστήριξη των Εβραίων που οργάνωσαν η Πολωνοί.[3]

Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος Επεξεργασία

Το πολωνικό υπόγειο κίνημα οργανώθηκε πολύ πιο γρήγορα από την πρώτη εβραϊκή παράνομη οργάνωση, έτσι στην αρχή οι πολωνικές υπόγειες αρχές επικοινώνησαν με τους Εβραίους ανεπίσημα. Οι πολωνικές αρχές είχαν σύντομα δημιουργήσει επαφές με εβραϊκές κοινότητες στα γκέτο και όχι μόνο, με τη βοήθεια του Μπουντ μέσω του Πολωνικού Σοσιαλιστικού Κόμματος και με το Hechaluc, μέσω της Πολωνικής Προσκοπικής Ένωσης και του Αλεξάντερ Καμίνσκι. Με τον καιρό, τόσο το πολωνικό όσο και το εβραϊκό υπόγειο κίνημα ωρίμασαν και εξελίχθηκαν νέες οργανώσεις.

Την 1η Φεβρουαρίου 1942, ο Βολίνσκι έγινε επικεφαλής του «Εβραϊκού Τμήματος» στο Γραφείο Πληροφοριών και Προπαγάνδας (Biuro lnformacji i Propagandy) στο «Komenda Główna» του ΠΕΣ και παρείχε πληροφορίες στην πολωνική εξόριστη κυβέρνηση για το Ολοκαύτωμα. Ο Βολίνσκι ήταν ο συν-συγγραφέας της έκθεσης των υπόγειων αρχών προς την πολωνική εξόριστη κυβέρνηση στο Λονδίνο. Παρείχε πληροφορίες για τις μαζικές απελάσεις από το Γκέτο της Βαρσοβίας στο στρατόπεδο εξόντωσης Τρεμπλίνκα, που διήρκεσαν από τις 22 Ιουλίου έως τα μέσα Σεπτεμβρίου 1942, όταν περισσότεροι από 300.000 Εβραίοι από το Γκέτο της Βαρσοβίας μεταφέρθηκαν με το πρόσχημα της «επανεγκατάστασης για εργασία στην Ανατολή». Έλαβε καθημερινές αναφορές από άνδρες των σιδηροδρόμων για τον αριθμό των τρένων και των ανθρώπων σε αυτά, και πιθανότατα λάμβανε τις αναφορές από τον Βίτολντ Πιλέτσκι, πράκτορα του ΠΕΣ που έγινε το μόνο άτομο που προσφέρθηκε εθελοντικά να φυλακιστεί στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς για να οργανώσει την αντίσταση του στρατοπέδου και να παράσχει πληροφορίες για τις φρικαλεότητες. Μέσω του δικτύου του Βολίνσκι, η πολωνική κυβέρνηση στο Λονδίνο μπόρεσε να ενημερώσει τις συμμαχικές κυβερνήσεις και τα δυτικά μέσα μαζικής ενημέρωσης για το τεράστιο μέγεθος των γερμανικών εγκλημάτων στην Πολωνία και ιδιαίτερα κατά του εβραϊκού πληθυσμού της, ωστόσο πολλές από τις αναφορές κρίθηκαν ως υπερβολές στη Δύση.

Ο Βολίνσκι υπηρέτησε ως σύνδεσμος του πολωνικού υπόγειου κινήματος με την Εβραϊκή Οργάνωση Μάχης (ΕΟΜ). Για τον Ίζραελ Χάιμ Βίλνερ, τον Εβραίο σύνδεσμο της ΕΟΜ, και για τους ηγέτες της εβραϊκής Ζεγκότα, ο Βολίνσκι ήταν η κύρια επαφή τους στον ΠΕΣ. Ήταν επίσης ένας από τους ανθρώπους που βγήκαν με την πρωτοβουλία της δημιουργίας της Ζεγκότα, του Συμβουλίου Βοήθειας στους Εβραίους. Το τμήμα του παρείχε άδειες εργασίας και καταφύγιο επιτρέποντας σε πολλούς Εβραίους να γλιτώσουν από τη φυλάκιση και τον θάνατο, και προμηθεύτηκε επίσης όπλα για το εβραϊκό υπόγειο κίνημα. Η τελευταία βοήθεια ήταν μικρή, ανεπαρκής για τις τεράστιες ανάγκες, αλλά ο ΠΕΣ διέθετε μόνο μια πολύ περιορισμένη ποσότητα όπλων και πυρομαχικών και στην Εξέγερση της Βαρσοβίας ενάμιση χρόνο μετά την Εξέγερση του Γκέτο της Βαρσοβίας, οι Πολωνοί αντάρτες ήταν ακόμη λιγότερο εξοπλισμένοι από ότι οι μαχητές του γκέτο.

Ο Βολίνσκι είναι γνωστό ότι ήταν μια ισχυρή φωνή στη διοίκηση του ΠΕΣ, που υποστήριζε οποιαδήποτε ενέργεια υπέρ των Εβραίων.[4] Διηύθυνε ένα κελί της Ζεγκότα που έσωσε σχεδόν 300 Εβραίους και ο ίδιος κράτησε στο διαμέρισμά του πάνω από 25 Εβραίους για μια περίοδο από μερικές ημέρες έως αρκετές εβδομάδες.[5]

Μετά τον πόλεμο, ο Βολίνσκι αναγνωρίστηκε από το Γιαντ Βασσέμ ως ένας από τους Δίκαιους των Εθνών.[4] Εργάστηκε ως δικηγόρος στη Λαϊκή Δημοκρατία της Πολωνίας, στο Κατοβίτσε, μέχρι που συνταξιοδοτήθηκε το 1976.[6] Πέθανε το 1986.

Το 2008, ο Βολίνσκι τιμήθηκε μετά θάνατον με τον Σταυρό του Διοικητή του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας.[7]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 «The Righteous Among the Nations Database» (Αγγλικά)
  2. Ανακτήθηκε στις 8  Ιανουαρίου 2022.
  3. Dan Kurzman (22 Αυγούστου 1993). The Bravest Battle: The Twenty-eight Days Of The Warsaw Ghetto Uprising. Da Capo Press. σελ. 48. ISBN 978-0-306-80533-2. 
  4. 4,0 4,1 «Woliński Henryk». The Righteous Among The Nations Database. Yad Vashem. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2020. 
  5. Martin Gilbert (Φεβρουαρίου 2004). The Righteous: The Unsung Heroes of the Holocaust. Henry Holt and Company. σελίδες 143–. ISBN 978-0-8050-6261-8. 
  6. «Adwokatura.pl: Woliński». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαρτίου 2006. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2006. 
  7. «Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 kwietnia 2008 r. o nadaniu orderów». prawo.sejm.gov.pl. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2019. [νεκρός σύνδεσμος]

Πηγές Επεξεργασία