Ο Χέρμαν Γ΄, γερμ. Hermann III (π. 994/5 - 1 Απριλίου 1012) από τον Οίκο των Κορραδιδών ήταν δούκας της Σουαβίας (1003-1012).

Χέρμαν Γ΄ της Σουαβίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση995
Θάνατος1  Απριλίου 1012 ή 1012[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΓονείςΧέρμαν Β΄ της Σουαβίας[2] και Γερβέργη της Βουργουνδίας[2]
ΑδέλφιαΓκίζελα της Σουαβίας
Ματθίλδη της Σουαβίας
Ροδόλφος του Βερλ (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα)
Βερνάρδος Α΄ του Βερλ (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα)
Ερμάνος Β΄ του Βερλ (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα)
ΟικογένειαΟίκος των Κορραδιδών
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαδούκας της Σουαβίας

Βιογραφία

Επεξεργασία

Ήταν ο μόνος γιος του Χέρμαν Β΄ δούκα της Σουαβίας και της Γκέρμπεργκας των Παλαιών Γουέλφων, κόρης του Κορράδου Α΄ της Βουργουνδίας[3]. Είχε επιφανείς συγγενείς: ο πατέρας του ήταν απόγονος του Ερρίκου Α΄ Οθωνιδών του Ορνιθοθήρα δούκα της Σαξονίας, η μητέρα του ήταν απόγονος του Λουδοβίκου Δ΄ Καρολιδών της Δυτικής Φραγκίας[4] και η αδελφή του Γκίζελα παντρεύτηκε τον Κορράδο Β΄ Σαλίων της Γερμανίας.

Ο πατέρας του ήταν υποψήφιος για βασιλιάς της Γερμανίας και οι περισσότεροι ευγενείς τον υποστήριζαν[5], αλλά ο άλλος υποψήφιος Ερρίκος Β΄ Οθωνιδών δούκας της Βαυαρίας έβαλε και τον έστεψαν πριν ολοκληρωθεί η εκλογή. Ο Χέρμαν Β΄ αντέδρασε ένοπλα, αλλά τελικά δήλωσε υποτέλεια. Όταν απεβίωσε το 1003 τον διαδέχθηκε ο Χέρμαν Γ΄. Επειδή ήταν 8-9 ετών, επίτροπος ανέλαβε ο Ερρίκος Β΄[6]. Ο βασιλιάς δυσπιστούσε στους Κορραδίδες: στη Σουαβία πήρε τον έλεγχο θέσεων κλειδιών, όπως η Ζυρίχη και την κυριότητα του νομισματοκοπείου. Απέσπασε την Αλσατία από το δουκάτο και την έδωσε ως κομητεία στον συγγενή του Γκέραρτ[7].

Ο Χέρμαν Γ΄ απεβίωσε το 1012. Ήταν 18 ετών και άγαμος. Ήταν ο τελευταίος των Κορραδιδών και είχε επιλέξει διάδοχο τον Ερνέστο Α΄ Μπάμπενμπερκ, ο οποίος δύο έτη μετά νυμφεύτηκε την αδελφή εκείνου Γκίζελα των Κορραδιδών.

Αναφορές στις Πηγές

Επεξεργασία
  1. p50664.htm#i506637.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  3. Weinfurter 1992, σελ. 46.
  4. Wolfram, Conrad II, p. 32
  5. Keller, ‘Schwäbische Herzöge als Thronbewerber,’ esp. pp. 135ff.
  6. Thietmar of Merseburg, Chronicon, VI.9
  7. Weinfurter, Heinrich II, p. 63.
  • Wolfram (2006). Conrad II, 990-1039: Emperor of Three Kingdoms. The Pennsylvania State University Press. 
  • S.Weinfurter, Heinrich II. (1002-1024) Herrscher am Ende der Zeiten
  • Weinfurter, Stefan (1992). The Salian Century: Main Currents in an Age of Transition. Μτφρ. Bowlus, Barbara M. University of Pennsylvania Press. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
  • Wolfram (2006). Conrad II, 990-1039: Emperor of Three Kingdoms. The Pennsylvania State University Press. 
  • S.Weinfurter, Heinrich II. (1002-1024) Herrscher am Ende der Zeiten
  • Weinfurter, Stefan (1992). The Salian Century: Main Currents in an Age of Transition. Μτφρ. Bowlus, Barbara M. University of Pennsylvania Press.