Χανς Γκάιγκερ

Γερμανός φυσικός

Ο Γιόχαν Βίλχελμ «Χανς» Γκάιγκερ (γερμ. Johannes Wilhelm "Hans" Geiger, 30 Σεπτεμβρίου 1882 - 24 Σεπτεμβρίου 1945) ήταν Γερμανός φυσικός. Είναι περισσότερο γνωστός ως συνεφευρέτης του στοιχείου ανίχνευσης του μετρητή Geiger και για το πείραμα Geiger-Marsden που ανακάλυψε τον ατομικό πυρήνα. Ο Γκάιγκερ γεννήθηκε στο Νόισταντ αν δερν Χάαρντ της Γερμανίας. Ήταν ένα από τα πέντε παιδιά που γεννήθηκαν από τον ινδολόγο Βίλχελμ Λούντβιγκ Γκάιγκερ, ο οποίος ήταν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Ερλάνγκεν.

Χανς Γκάιγκερ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Hans Geiger (Γερμανικά)
Γέννηση30  Σεπτεμβρίου 1882[1][2][3]
Neustadt an der Weinstraße[4]
Θάνατος24  Σεπτεμβρίου 1945[1][2][3]
Πότσδαμ[5]
Τόπος ταφήςNeuer Friedhof Potsdam και Grünwald Woodland Cemetery
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανική Αυτοκρατορία
Δημοκρατία της Βαϊμάρης (1918–1933)
Ναζιστική Γερμανία (από 1933)
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[6][7]
ΕκπαίδευσηPh.D. in applied mathematics
Doctor of Science
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Φρειδερίκου και Αλεξάνδρου των Έρλανγκεν-Νυρεμβέργης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφυσικός
εφευρέτης
διδάσκων πανεπιστημίου
επιστήμονας πυρηνικής φυσικής
laboratory director (από 1936)[8]
επιστήμονας[9]
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο του Τύμπιγκεν (από 1929)
Πανεπιστήμιο του Κιέλου (από 1925)
Πολυτεχνείο του Βερολίνου (από 1936)[8]
Πανεπιστήμιο Χούμπολτ[10]
Physikalisch-Technische Reichsanstalt (από 1912)
Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ (από 1907)[11]
Physikalisch-Technische Bundesanstalt
Αξιοσημείωτο έργοΜετρητής Γκάιγκερ[12]
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΑ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΜετάλλιο Χιούζ (1929)[13]
Gabor Medal and Prize (1937)[14]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το 1902, ο Geiger άρχισε να σπουδάζει φυσική και μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο του Ερλάνγκεν και του απονεμήθηκε διδακτορικό δίπλωμα το 1906.[15] Το 1907 άρχισε να εργάζεται με τον Έρνεστ Ράδερφορντ στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ και το 1909, μαζί με τον Έρνεστ Μάρσντεν, διεξήγαγε το διάσημο πείραμα Geiger-Marsden που ονομάζεται και "πείραμα φύλλου χρυσού". Ο Ράδερφορντ και ο Γκάιγκερ δημιούργησαν τον σωλήνα Rutherford-Geiger, που αργότερα έγινε ο σωλήνας Geiger.[16][17][18]

Το 1911 ο Γκάιγκερ και ο Τζον Μίτσελ Νάταλ ανακάλυψαν τον νόμο Geiger-Nuttall (ή κανόνα) και πραγματοποίησαν πειράματα που οδήγησαν στο ατομικό πρότυπο του Ράδερφορντ.[19] Το 1928 ο Γκάιγκερ και ο σπουδαστής του Walther Müller δημιούργησαν μια βελτιωμένη έκδοση του σωλήνα Geiger, τον σωλήνα Geiger-Müller.[20][21] Ο Geiger συνεργάστηκε επίσης με τον Τζέιμς Τσάντγουικ. Το 1912 έγινε ηγέτης του Φυσικο-Τεχνικού Reichsanstalt στο Βερολίνο, 1925 καθηγητής στο Κίελο, 1929 στο Τύμπιγκεν και 1936 στο Βερολίνο.

Ήταν μέλος του Ομίλου του Ουρανίου. Ο Γκάιγκερ δεν εξέφρασε ποτέ τον εαυτό του δημοσίως για τους Ναζί. Υπάρχουν αναφορές τόσο για τη βοήθειά του όσο και για την απόρριψη Εβραίων συναδέλφων. Ο Γκάιγκερ πέθανε στο Πότσνταμ της Γερμανίας λίγους μήνες μετά την λήξη του Δεύτερου Παγκόσμιου Πόλεμου στην Ευρώπη. Είχε τέσσερα αδέλφια: τρεις αδελφές και έναν αδελφό που ήταν όλοι νεότεροι από αυτόν. Ο αδελφός του Ρούντολφ Γκάιγκερ ενδιαφέρθηκε πολύ για τη μετεωρολογία και την κλιματολογία.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb135168845. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w67w95h5. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10  Δεκεμβρίου 2014.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
  6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb135168845. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  7. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mub2011672324. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  8. 8,0 8,1 www.tu.berlin/ueber-die-tu-berlin/geschichte/persoenlichkeiten/hans-geiger/.
  9. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mub2011672324. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2022.
  10. Ανακτήθηκε στις 2  Ιουλίου 2019.
  11. www.manchester.ac.uk/discover/history-heritage/history/buildings/rutherford/.
  12. www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3228631/.
  13. hansgeigerpd8.weebly.com/award-and-recognition.html.
  14. www.iop.org/about/awards/silver-subject-medals/dennis-gabor-medal-and-prize-recipients.
  15. Krebs, AT (July 1956). «Hans Geiger: Fiftieth Anniversary of the Publication of His Doctoral Thesis, 23 July 1906». Science 124 (3213): 166. doi:10.1126/science.124.3213.166. PMID 17843412. Bibcode1956Sci...124..166K. 
  16. Rutherford E.; Geiger H. (1908). «An electrical method of counting the number of α particles from radioactive substances». Proceedings of the Royal Society of London, Series A (London) 81 (546): 141–161. doi:10.1098/rspa.1908.0065. ISSN 1364-5021. Bibcode1908RSPSA..81..141R. https://books.google.com/books?id=jaezAAAAIAAJ&pg=PA141#v=onepage&q&f=false. 
  17. Geiger H. (1913). «Über eine einfache Methode zur Zählung von α- und β-Strahlen (On a simple method for counting α- and β-rays)». Verhandlungen der Deutschen Physikalischen Gesellschaft 15: 534–539. 
  18. Campbell John (1999). Rutherford Scientist Supreme, AAS Publications. 
  19. H. Geiger and J.M. Nuttall (1911) "The ranges of the α particles from various radioactive substances and a relation between range and period of transformation," Philosophical Magazine, series 6, vol. 22, no. 130, pages 613-621. Δείτε επίσης: H. Geiger and J.M. Nuttall (1912) "The ranges of α particles from uranium," Philosophical Magazine, series 6, vol. 23, no. 135, pages 439-445.
  20. Geiger; Müller W. (1928). «Elektronenzählrohr zur Messung schwächster Aktivitäten (Electron counting tube for the measurement of the weakest radioactivities)». Die Naturwissenschaften (The Sciences) (Berlin/Heidelberg: Springer) 16 (31): 617–618. doi:10.1007/BF01494093. ISSN 0028-1042. Bibcode1928NW.....16..617G. 
  21. Δείτε επίσης:
    1. Geiger, H. and Müller, W. (1928) "Das Elektronenzählrohr" (The electron counting tube), Physikalische Zeitschrift, 29: 839-841.
    2. Geiger, H. and Müller, W. (1929) "Technische Bemerkungen zum Elektronenzählrohr" (Technical notes on the electron counting tube), Physikalische Zeitschrift, 30: 489-493.
    3. Geiger, H. and Müller, W. (1929) "Demonstration des Elektronenzählrohrs" (Demonstration of the electron counting tube), Physikalische Zeitschrift, 30: 523 ff.


Εξωτερικές συνδέσεις Επεξεργασία