Ελληνικές χθόνιες θεότητες
Με το όνομα χθόνιοι θεοί ή χθόνιες θεότητες ή υποχθόνιες θεότητες χαρακτήριζαν οι αρχαίοι Έλληνες τις διάφορες θεότητες της ελληνικής μυθολογίας που είχαν σχέση με τον κάτω κόσμο ή τη Χθόνα, δηλαδή τη Γη, εξ ου και υποχθόνιοι. Σήμερα ο ίδιος όρος χρησιμοποιείται στα ελληνικά και για τον χαρακτηρισμό παρόμοιων θεοτήτων, του κάτω κόσμου, και από μυθολογίες άλλων πολιτισμών.
Στη κατηγορία αυτή περιλαμβάνονταν ο Άδης με κυρίαρχη θέση, ο Πλούτων, η Δήμητρα, η Περσεφόνη, η Εκάτη, ο Χθόνιος Ερμής, ο Χάρων, ο Θάνατος, ο Ηρακλής Παγκράτης [1] κ.λπ.[2]
Στους χθόνιους θεούς, οι αρχαίοι Έλληνες, προσέφεραν σπονδές και γίνονταν διάφορες επικλήσεις και προσευχές προκειμένου να φανούν ευμενείς στους νεκρούς, ιδιαίτερα σ΄ εκείνους που είχαν πεθάνει νέοι ή και άδικα, αλλά και για τους "εν ζωή". Συνέχεια εκείνων των επικλήσεων είναι οι αντίστοιχες των σημερινών επικλήσεων στις νεκρώσιμες ακολουθίες, που τηρούν οι χριστιανοί.[2]
Δείτε επίσηςΕπεξεργασία
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- "Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου" τ.18ος, σ.632
ΠηγέςΕπεξεργασία
- ↑ «ΙΟΝΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ | Οι χθόνιες θεότητες του Ιλισού: ο Παγκράτης και ο Ηρακλής Παγκράτης». ionio.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2021.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Η ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ». Scribd (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ «📌 χθων». Academic Dictionaries and Encyclopedias (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2019.