676 Μελίττα

αστεροειδής της κύριας ζώνης αστεροειδών

Η Μελίττα (Melitta) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 9,25. Ανακαλύφθηκε το 1909 από τον Βρετανό Βελγικής καταγωγής αστρονόμο Φιλιμπέρ Ζακ Μελότ, που παρατηρούσε από το Γκρήνουιτς. Παρότι το όνομά της προέρχεται από την ονομασία της Νύμφης Μελίτης, η ομοιότητα με το όνομα του ανακαλύψαντος (του οποίου υπήρξε η μοναδική ανακάλυψη αστεροειδούς) δεν είναι τυχαία.

676 Μελίττα
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε απόΦιλιμπέρ Ζακ Μελότ
Ημ/νία ανακάλυψης16 Ιανουαρίου 1909
Ονομασίες
1909 FN
Τροχιακά χαρακτηριστικά
Εποχή 18 Αυγούστου 2005 (Ι.Η. (JD) 2453600,5)
Αφήλιο3,451 AU (516,3 εκατομ. km)
Περιήλιο2,666 AU (398,8 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς
3,058 AU (457,5 εκατομ. km)
Εκκεντρότητα0,128
1954
196,58°
Κλίση12,875°
150,62°
= 181,48°
Απόλυτο μέγεθος (H)
9,67[1]

Φυσικά χαρακτηριστικά

Επεξεργασία

Η μέση διάμετρος της Μελίττας εκτιμάται σε 79,99 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος της είναι άγνωστος, ενώ το άλβεδό της είναι 0,0526. Η Μελίττα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 7 ώρες και 52 λεπτά.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 1,2 JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000676. Ανακτήθηκε στις 3  Νοεμβρίου 2024.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία