70 Πανοπαία

Η Πανοπαία (Panopaea) είναι ένας μεγάλος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 8,11. Ανακαλύφθηκε το 1861 από τον Χέρμαν Γκόλντσμιντ, που παρατηρούσε από το Παρίσι, και πήρε το όνομα μιας Νύμφης της ελληνικής μυθολογίας. Η Πανοπαία ήταν ο 14ος και τελευταίος αστεροειδής που ανακαλύφθηκε από τον συγκεκριμένο αστρονόμο. Το όνομα προτάθηκε στον Γκόλντσμιντ από τον τότε πρόεδρο της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας, αιδεσιμότατο Ρόμπερτ Μέιν (1808-1878).

70 Πανοπαία

Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από	Χέρμαν Γκόλντσμιντ
Ανακαλύφθηκε στις	5 Μαΐου 1861
Χαρακτηριστικά τροχιάς
Αφήλιο	3,0915 AU (462,480,000 km)
Περιήλιο	2,1362 AU (319,560,000 km)
Ημιάξονας τροχιάς	2,6138 AU (391,020,000 km)
Εκκεντρότητα	0,18275
Περίοδος περιφοράς	1,543,5 d (4,2259 yr)
Κλίση	11,584 °
Μήκος του ανερχόμενου σημείου	47,643 °
Όρισμα του περιηλίου	255,50 °
Μέση ανωμαλία	176,17 °
Φυσικά χαρακτηριστικά
Μέση Διάμετρος	127,911 km
Μάζα	(4,3 ± 1,1) × 1018 kg
Μέση πυκνότητα	3,48 ± 1,05 g/cm3
Αστρονομική περίοδος περιστροφής	1,543,5 d (4,2259 yr)
Λευκαύγεια	0.038
Απόλυτο μέγεθος	8.2
Φασματικός τύπος	αστεροειδής τύπου C

Η τροχιά της Πανοπαίας είναι παρόμοια με εκείνες των αστεροειδών της Οικογένειας της Ευνομίας. Ωστόσο, η Πανοπαία είναι ένας σκουρόχρωμος ανθρακούχος αστεροειδής, σε αντίθεση με τα τύπου S μέλη της οικογένειας αυτής. Η τροχιά της Πανοπαίας την θέτει σε ένα μέσο συντονισμό με τους γιγάντιους πλανήτες Δία και Κρόνο. Ο υπολογιζόμενος χρόνος Λιαπούνωφ για την Πανοπαία είναι 24 χιλιάδες γήινα έτη, με τη χαοτική τροχιά της να μεταβάλλεται απρόσμενα σε παρόμοιες χρονικές κλίμακες εξαιτίας των βαρυτικών διαταραχών των πλανητών.