747 Γουίντσεστερ

αστεροειδής της κύριας ζώνης αστεροειδών

Ο Γουίντσεστερ (Winchester) είναι ένας πολύ μεγάλος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 7,69. Ανακαλύφθηκε το 1913 από τον Αμερικανό αστρονόμο Τζόελ Χάστινγκς Μέτκαλφ, που παρατηρούσε από το Γουίντσεστερ της Μασαχουσέτης, προάστιο της Βοστώνης, και πήρε το όνομά του από αυτό.

747 Γουίντσεστερ
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε απόΤζόελ Χάστινγκς Μέτκαλφ
Ημ/νία ανακάλυψης7 Μαρτίου 1913
Ονομασίες
1913 QZ
Τροχιακά χαρακτηριστικά
Εποχή 6 Νοεμβρίου 2001 (Ι.Η. (JD) 2452219,5)
Αφήλιο4,024 AU (602,0 εκατομ. km)
Περιήλιο1,958 AU (292,9 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς
2,991 AU (447,45 εκατομ. km)
Εκκεντρότητα0,345
1889
116,54°
Κλίση18,179°
130,22°
= 275,63°
Απόλυτο μέγεθος (H)
8,04[1]

Φυσικά χαρακτηριστικά

Επεξεργασία

Η μέση διάμετρος του Γουίντσεστερ εκτιμάται σε 171,71 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι C (ανθρακούχος), ενώ το άλβεδό του είναι 0,0503. Ο Γουίντσεστερ περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 9 ώρες και 24 λεπτά.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 1,2 JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000747. Ανακτήθηκε στις 3  Νοεμβρίου 2024.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία