Η σικελική ελάτη (Abies nebrodensis) είναι ένα είδος ελάτης ενδημικό στα όρη Νεμπρόντι και Μαντόνιε στη βόρεια Σικελία. Είναι ένα μεσαίου μεγέθους αειθαλές κωνοφόρο δέντρο που φτάνει σε ύψος 15 έως 25 m και έχει διάμετρο κορμού μέχρι 1 m. Συναντάται σε υψόμετρα 1.400-1.600 m. Ως αποτέλεσμα της αποδάσωσης, είναι πλέον εξαιρετικά σπάνια, με μόλις 21 επιβιώσαντα ενήλικα δέντρα· προγράμματα επαναφύτευσης αντιμετωπίζουν περιορισμένη επιτυχία λόγω της έντονης βόσκησης από ζώα που ανήκουν σε ντόπιους κτηνοτρόφους και αγρότες. Ταξινομείται ως κινδυνεύον άμεσα με εξαφάνιση από την IUCN Red List[1]

Σικελική Ελάτη
Abies nebrodensis
Abies nebrodensis
Κατάσταση διατήρησης
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Φυτά (Plantae)
Συνομοταξία: Κωνοφόρα (Pinophyta)
Ομοταξία: Πευκόψιδα (Pinopsida)
Τάξη: Πευκώδη (Pinales)
Οικογένεια: Πευκοειδή (Pinaceae)
Γένος: Ελάτη (Abies)
Είδος: Abies nebrodensis
Διώνυμο
Κεφαλληνιακή ελάτη (Abies cephalonica)
(Lojac.) Mattei

Τα φύλλα είναι βελονοειδή, επίπεδα, μήκους 1,5-2,5 cm και πλάτους 2 mm με πάχος 0,5 mm, λεία σκούρα πράσινα από πάνω και με δύο πρασινωπές-λευκές στιβάδες με στόματα από κάτω.

Συνδέεται στενά με τη λευκή ελάτη (Abies alba), η οποία την αντικαθιστά στα Απέννινα όρη της Ιταλίας και αλλού περαιτέρω βόρεια στην Ευρώπη· μερικοί βοτανικοί θεωρούν τη σικελική ελάτη ως ποικιλία της λευκής ελάτης, ως Abies alba var. nebrodensis.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. IUCN 2010. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2010.1. <http://www.iucnredlist.org>. Downloaded on 11 March 2010.

Αναφορές Επεξεργασία