Βικιπαίδεια

Pantera

(Ανακατεύθυνση από Down)

Οι Pantera Groove metal συγκρότημα, από το Άρλινγκτον του Τέξας, που δημιουργήθηκε από τους αδελφούς Άμποτ, Βίνι Πολ (τύμπανα) και Ντάιμπαγκ Ντάρελ (κιθάρα), τότε γνωστού ως "Diamond", το 1981.[1] Ο μπασίστας Ρεξ Μπράουν, τότε γνωστός ως Ρεξ Ρόκερ (Rex Rocker), εντάχθηκε στο συγκρότημα το 1982, μαζί με τον τραγουδιστή Τέρι Γκλέιζ. Το 1987, ο Φιλ Άνσελμο, ανέλαβε τα φωνητικά, ολοκληρώνοντας την πιο πετυχημένη σύνθεση του συγκροτήματος, που έμεινε μαζί για δεκαπέντε (17) χρόνια και κυκλοφόρησε έξι στούντιο άλμπουμ και ένα ζωντανά ηχογραφημένο, εκ των οποίων τα τέσσερα έγιναν πλατινένια, και τα δύο χρυσά, με το "Far Beyond Driven" να ανεβαίνει στην κορυφή του Billboard. Με τον Ανσέλμο, το συγκρότημα υιοθέτησε μία πιο επιθετική μουσική κατεύθυνση, με αποτέλεσμα να γίνει ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα της heavy metal για την δεκαετία του '90.
Το συγκρότημα διαλύθηκε το 2003, ενώ στις 8 Δεκεμβρίου 2004, ο Ντάιμπαγκ Ντάρελ σκοτώθηκε επί σκηνής, από διαταραγμένο οπαδό των Damageplan, τους οποίους, είχε σχηματίσει μαζί με τον αδελφό του.[2]

Pantera
Pantera: Dimebag Darrell, Phill Anselmo, Vinnie Paul, Rex Brown
Πληροφορίες
ΠροέλευσηΤέξας, ΗΠΑ
Μουσικά είδηGroove metal, thrash metal, heavy metal, glam metal (πριν από το 1988)
Παρουσία1981 – 2003
Πρώην μέληΝτάιμπαγκ Ντάρελ
Βίνι Πολ
Φιλ Ανσέλμο
Ρεξ Μπράουν
Τόμυ Μπάρντφορντ
Τέρυ Γκλέιζ
Ντόνυ Χαρτ
Ιστότοπος
www.officialpantera.com
wikidata (π)

Βιογραφία Επεξεργασία

Η Glam Metal εποχή Επεξεργασία

Οι Pantera (ισπανική μετάφραση της λέξης "πάνθηρας") σχηματίστηκαν το 1981 και έγιναν γνωστοί σε κλαμπ του Τέξας παίζοντας τραγούδια των Van Halen και των Kiss.[3] Η πρώτη σύνθεση του συγκροτήματος αποτελούνταν από τον τραγουδιστή Ντόνι Χαρτ, τους κιθαρίστες Ντάιμπαγκ Ντάρελ και Τέρι Γκλέιζ, τον μπασίστα Τόμι Μπράντφορντ και τον ντράμερ Βίνι Πολ. Το 1982, ο Χαρτ αποχώρησε με τον Γκλέιζ να αναλαμβάνει τα φωνητικά, ενώ τη θέση του Μπράντφορντ πήρε ο Ρεξ Μπράουν.[4]

 
Ο Ρεξ Μπράουν

Το συγκρότημα απέκτησε μεγάλη δημοτικότητα σε τοπικό επίπεδο, ανοίγοντας τις ζωντανές εμφανίσεις γνωστών glam metal συγκροτημάτων όπως οι Stryper, οι Dokken και οι Quiet Riot, ενώ κυκλοφόρησαν και τον πρώτο τους δίσκο "Metal Magic", τον Ιούνιο του 1983.[5] Ακολούθησε το "Projects in the Jungle" με τους Pantera να ξεφεύγουν από τις έντονα μελωδικές επιρροές τους.[6]
Το "I Am the Night" του 1985 κυκλοφόρησε σε παραγωγή του πατέρα των Νταρέλ και Πολ, Τζέρι Άμποτ, κάτι που έγινε στα τέσσερα πρώτα άλμπουμ του συγκροτήματος.[7][8] Το συγκεκριμένο άλμπουμ παρουσίασε ένα πιο βαρύ ηχητικό σύνολο, αλλά το συγκρότημα έλαβε μικρής προώθησης από την δισκογραφική εταιρεία "Metal Magic", πουλώντας μόλις 25.000 αντίτυπα.[9] Μετά από αυτή την κυκλοφορία, ο Γκλέιζ, ο οποίος είχε αλλάξει το όνομα του σε Τέρι Λι, αποχώρησε, με τους Pantera να βρίσκουν τον αντικαταστάτη του στον πρώην τραγουδιστή των Samhain και Razor White, Φιλ Άνσελμο.
Παρ' όλα αυτά, διάφορα προβλήματα συνέχιζαν να απασχολούν το συγκρότημα, με τη νέα τους εταιρεία, "Gold Mountain", να προσπαθεί να τους οδηγήσει σε πιο εμπορικά μονοπάτια. Αντιδρώντας, οι Pantera ηχογράφησαν το βαρύτερο, μέχρι τότε, άλμπουμ τους με τίτλο "Power Metal", το οποίο εκδόθηκε τελικά μέσω της δικής τους εταιρείας, "Metal Magic".[10]
Οι Pantera πλησίασαν στην διάλυση όταν ο Ντάρελ έκανε οντισιόν για την θέση του κιθαρίστα στους Megadeth, την οποία δεν δέχτηκε αφού είχε σαν όρο να αναλάβει τα τύμπανα του συγκροτήματος ο αδελφός του, αλλά ο Ντέιβ Μαστέιν είχε ήδη συμφωνήσει με το ντράμερ Νικ Μένζα και γι' αυτό το λόγο προσέλαβε τον Μάρτι Φρίντμαν στις κιθάρες.[11]

Επιτυχία και αναγνώριση Επεξεργασία

 
Ο Ντάιμπαγκ Ντάρελ

Το 1989, το συγκρότημα υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με την "Atco" και αποφάσισε να αλλάξει το μουσικό του ύφος αλλά και την εμφάνιση, υιοθετώντας ένα πιο ακραίο και ωμό στυλ. Ο δίσκος "Cowboys from Hell" ηχογραφήθηκε στα "Pantego Sound Studios" και κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 1990, με στοιχεία hardcore και μεγαλύτερη ένταση σε σχέση με την μελωδικότητα των προηγούμενων τους άλμπουμ.[12] Ο δίσκος αποτέλεσε σημείο καμπής για το συγκρότημα, καθώς από το πουθενά, έγινε μια εκ των μεγαλυτέρων ελπίδων στον χώρο της heavy metal, η παρακμή της οποίας ήταν εμφανής (οι Iron Maiden έχασαν τον Άντριαν Σμιθ και τον Μπρους Ντίκινσον, οι Metallica άφησαν τη thrash metal και το γύρισαν σε hard rock, ο Ρομπ Χάλφορντ αποχωρούσε από τους Judas Priest, ο Ντίο έχανε δημοτικότητα, όπως ακριβώς κι ο Όζυ Όσμπορν κι οι Motörhead κι οι Black Sabbath - για να μη μιλήσουμε για τη hair metal, η οποία την προηγούμενη δεκαετία μεσουρανούσε). Έτσι, η απρόσμενη, μάλλον, επιτυχία των Pantera αποτέλεσε μια ανανέωση για τη heavy metal, καθώς το μόνο κλασσικό συγκρότημα που έδειχνε να μην έχει τα προβλήματα των προηγούμενων ήταν οι Megadeth του Ντέιβ Μαστέιν. Ο Ντάρελ αναγνωρίστηκε ως ένας από τους προπάτορες του νέου ήχου της χέβι μέταλ κιθάρας, με το έντονα ρυθμικό και αντικομφορμιστικό στυλ παιξίματος του. Τα βίντεο κλιπ των "Cowboys from Hell", "Domination", "Cemetery Gates" και "'Psycho Holiday" έλαβαν μεγάλο αριθμό μεταδόσεων από το "MTV", κάνοντας το συγκρότημα γνωστό διεθνώς.[13]
Η περιοδεία για τον δίσκο ξεκίνησε από την Βόρεια Αμερική, όπου οι Pantera εμφανίζονταν με τους Exodus και τους Suicidal Tendencies.[14] Στο ευρωπαϊκό μέρος της περιοδείας, το συγκρότημα άνοιγε τις εμφανίσεις των Judas Priest και συμμετείχε στο φεστιβάλ "Monsters of Rock" του "Tushino Air Field" της Μόσχας στις 28 Σεπτεμβρίου 1991 μαζί με τους AC/DC, Metallica και Black Crowes, όπου έπαιξαν μπροστά σε μισό εκατομμύριο θεατές.[15]


Τον Φεβρουάριο του 1992, κυκλοφόρησε το έκτο τους στούντιο άλμπουμ με τίτλο "Vulgar Display of Power", το οποίο μπήκε στα βρετανικά τσαρτ σκαρφαλώνοντας στο # 64, ενώ ανέβηκε στο # 44 του Billboard.[16] Το συγκρότημα παρουσίασε ένα ακόμη πιο ακραίο πρόσωπο, ενώ δήλωναν δημοσίως ότι οι ηχογραφήσεις πραγματοποιήθηκαν ενώ έκαναν χρήση ναρκωτικών. Το άλμπουμ επιβεβαίωσε την κυριαρχία των Pantera στη heavy metal και περιλάμβανε τα πασίγνωστα τραγούδια "Walk", "No Good (Attack The Radical)", "Mouth For The War", "This Love" και "A New Level".

 
Ο Φιλ Άνσελμο

Κατά την περιοδεία για την προώθηση του άλμπουμ, οι Pantera εμφανίζονταν με ονόματα όπως οι Megadeth, οι Sacred Reich, οι Soundgarden, οι Skid Row, κ.α.[17] Έπαιξαν στην Ιαπωνία για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 1992 και εμφανίστηκαν μαζί με τους Iron Maiden και τους Black Sabbath στο φεστιβάλ "Monsters of Rock" στην Ιταλία στις 12 Σεπτεμβρίου 1992.[18]

Παρά την ακραία μορφή του, το "Far Beyond Driven" που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1994, σκαρφάλωσε στην κορυφή των τσαρτ στις Ηνωμένες Πολιτείες.[19] Το άλμπουμ περιλάμβανε επίσης μεγάλες επιτυχίες του σχήματος, όπως το "5 Minutes Alone", και το "I'm Broken". Το συγκρότημα περιόδευσε μαζί με τους Crowbar στην Βόρεια Αμερική, συνεχίζοντας στην Λατινική Αμερική μαζί με τους Lethal και τους Animal.[20] Το καλοκαίρι περιόδευσαν με τους Sepultura και τους Biohazard, ενώ εμφανίστηκαν στο φεστιβάλ "Monsters of Rock" στις 4 Ιουνίου 1994 μαζί με τους Aerosmith, Sepultura, Extreme, κ.α..[21]

Το 1995, το συγκρότημα συνέχισε να περιοδεύει, αλλά μετά από μία συναυλία στο Μόντρεαλ του Καναδά, ο Άνσελμο κατηγορήθηκε για ρατσιστικά σχόλια που έκανε επί σκηνής και αναγκάστηκε να ζητήσει δημόσια συγγνώμη δεχόμενος ότι βρισκόταν σε κατάσταση μέθης.[22]
Την ίδια χρονιά, ο τραγουδιστής των Pantera κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ με το προσωπικό του σχήμα, τους Down, το οποίο έφερε τον τίτλο "Nola".[23] Οι Pantera επέστρεψαν με τον δίσκο "The Great Southern Trendkill" τον Απρίλιο του 1996, σε μία πιο ενδοσκοπική και σκοτεινή κυκλοφορία σε σχέση με τους προκατόχους της.[24] Το συγκρότημα ξεκίνησε την αμερικάνικη περιοδεία του τον Αύγουστο του 1996 μαζί με τους White Zombie και τους Deftones.[25]
Το 1997, τα "Cowboys from Hell", "Vulgar Display of Power" και "Far Beyond Driven" έγιναν πλατινένια στις Ηνωμένες Πολιτείες και στις 29 Ιουλίου κυκλοφόρησε το ζωντανά ηχογραφημένο "Official Live: 101 Proof", ανεβαίνοντας στο αμερικάνικο Top-20.[26] Μετά από αυτή την κυκλοφορία, το συγκρότημα αποτραβήχτηκε από τα φώτα της δημοσιότητας δίνοντας τροφή στις φήμες για διάλυση των Pantera.

 
Ο Βίνι Πολ

Το συγκρότημα επέστρεψε στην ενεργό δράση με τον δίσκο "Reinventing the Steel" τον Μάρτιο του 2000.[27] Το σινγκλ "Revolution Is My Name" έλαβε υποψηφιότητα για βραβείο Γκράμι και το άλμπουμ ανέβηκε στο # 4 στις Ηνωμένες Πολιτείες.[28] Ο κιθαρίστας των Slayer, Κέρι Κινγκ συμμετείχε στο τραγούδι "Goddamn Electric" παίζοντας το σόλο κιθάρας και οι Pantera περιόδευσαν στην Ευρώπη μαζί με τους Satyricon.[29][30] Οι εμφανίσεις τους στην Βόρεια Αμερική αναβλήθηκαν λόγω τραυματισμού του Άνσελμο, ο οποίος έσπασε δύο πλευρά.[31] Στη συνέχεια της περιοδείας, οι Pantera έφθασαν μέχρι το Άνκορατζ της Αλάσκα,[32] ενώ έπαιξαν και στην Σεούλ της Κορέας πριν μεταβούν στην Αυστραλία τον Μάιο του 2001, μαζί με τους Corrosion of Conformity.[33][34] Συνέχισαν στις Ηνωμένες Πολιτείες σε μία περιοδεία με την ονομασία "Extreme Steel", μαζί με τους Slayer, Morbid Angel, Static X και Scrape.[35] Παρ' όλα αυτά, το συγκρότημα αποσύρθηκε από το ευρωπαϊκό κομμάτι της περιοδείας λόγω του τρομοκρατικού χτυπήματος στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου στις 11 Σεπτεμβρίου 2001.[36]

Διάλυση Επεξεργασία

Προς το τέλος του 2001, ο Άνσελμο ανακοίνωσε την δημιουργία δύο ακόμη συγκροτημάτων, των Southern Isolation και των Enoch. Επίσης, οι Πολ και Νταρέλ, σχημάτισαν τους Gasoline.[37] Το 2002, ο Ανσέλμο επέστρεψε με το "Down II: Bustle In Your Hedgerow" των Down και το "Use Once And Destroy" των Superjoint Ritual.[38]
Τον Ιανουάριο του 2003, τα αδέλφια Άμποτ, δημιούργησαν τους New Found Power, με τον Πάτρικ Λάχμαν στα φωνητικά και τον Σον Μάθιους στο μπάσο. Το συγκρότημα άλλαξε το όνομα του σε Damageplan, τον Οκτώβριο εκείνης της χρονιάς, με το άλμπουμ "New Found Power" να ανεβαίνει στο αμερικάνικο Top-40, ενώ το ίδιο ετος, ο Ανσέλμο κυκλοφορεί το δεύτερο άλμπουμ των Superjoint Ritual "A Lethal Dose of American Hatred".[39] Οι Superjoint Ritual αποτέλεσαν μια άτυπη συνέχεια των Pantera, η οποία διήρκησε, επιτυχώς, για τέσσερα χρονια (2002-2005).

Τα μέλη των Pantera αποφασίζουν να ολοκληρώσουν οριστικά την επιτυχημένη πορεία τους στο τέλος του 2003. Παρ' όλα αυτά, μέσα στο 2004, επήλθε κλίμα επιθυμίας και από τις δύο πλευρές για μια πιθανή επανένωσή τους. Η πιθανότητα αυτή χάθηκε όταν στη συναυλία των Damageplan στο Κολούμπους του Οχάιο στις 8 Δεκεμβρίου 2004, ο Ντάρελ δολοφονήθηκε επί σκηνής από τον 23χρονο Νέιθαν Γκέιλ, ο οποίος σκότωσε και άλλα τρία άτομα, πριν χάσει την ζωή του από πυρά αστυνομικών. [40] Ο κιθαρίστας, θάφτηκε σε φέρετρο που έφερε το λογότυπο του αγαπημένου του συγκροτήματος, των Kiss, ενώ μαζί του, τοποθετήθηκε μία κιθάρα του Έντι Βαν Άλεν.[41] Το Μάιο του 2005 κυκλοφόρησε το άλμπουμ "Rebal Meets Rebel", το οποίο αποτελεί, ανεπίσημα, το δέκατο και τελευταίο άλμπουμ των Pantera, χωρίς τον Ανσέλμο στα φωνητικά. Το άλμπουμ αυτό ανήκει στο είδος της country metal και ηχογραφήθηκε μεταξύ των χρονολογιών 1999-2003, από τους πρώην μουσικούς των Pantera με τον τραγουδιστή Ντέιβιντ Άλαν Κόε στα φωνητικά.

Φήμες για επανένωση Επεξεργασία

Από τις αρχές του 2014, υπήρξαν φήμες, σχετικά με το αν ο Phil Anselmo, μπορεί να συνεργαστεί και πάλι με τον Vinnie Paul, για να επανενωθούν οι Pantera, με τον Zakk Wylde στην κιθάρα. Πιο συγκεκριμένα, τον Μάιο του 2014, ο Anselmo, δήλωσε ότι είναι έτοιμος να διαπραγματευτεί με τον αδελφό του Dimebag,[42] ο Vinnie Paul όμως, με τη σειρά του, ανέφερε πως δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί η επανένωση, για κανέναν λόγο.[43] Όταν μάλιστα ο Βίνι Πολ έφυγε από τη ζωή τον Ιούνιο του 2018, το πλάνο αυτό εγκαταλείφθηκε. Έτσι, έπεσε η αυλαία για το συγκρότημα που κράτησε ζωντανή τη heavy metal τα δυσκολότερα χρόνια της.

Δισκογραφία Επεξεργασία

Στούντιο ηχογραφήσεις Επεξεργασία

Έτος Άλμπουμ Η.Π.Α.[44] Βραβεύσεις
[45]
1983 Metal Magic -
1984 Projects in the Jungle -
1985 I Am the Night -
1988 Power Metal -
1990 Cowboys from Hell 117 Πλατινένιος
1992 Vulgar Display of Power 44 x2 πλατινένιος
1994 Far Beyond Driven 1 Πλατινένιος
1996 The Great Southern Trendkill 4 Πλατινένιος
2000 Reinventing the Steel 4 Πλατινένιος
2005 Rebel Meets Rebel -

Συλλογές Επεξεργασία

Ζωντανές ηχογραφήσεις Επεξεργασία

Βίντεο Άλμπουμ Επεξεργασία

  • Cowboys from Hell: The Videos (1991) (Χρυσό)
  • Vulgar Video (1993) (Πλατινένιο)
  • 3 Watch It Go (1997) (Πλατινένιο)
  • 3 Vulgar Videos from Hell (1999) (Πλατινένιο)

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ «Pantera biography». MusicMight. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2005. 
  2. ↑ Dimebag Darrell, Four Others Killed In Ohio Concert Shooting
  3. ↑ `What does "Pantera" mean? - Yahoo Answers Αρχειοθετήθηκε 2016-03-06 στο Wayback Machine.
  4. ↑ TerryGlaze.com - The Official Terry Glaze Website
  5. ↑ Pantera - Metal Magic - Reviews - Encyclopaedia Metallum
  6. ↑ Pantera - Projects in the Jungle - Reviews - Encyclopaedia Metallum
  7. ↑ Pantera - I Am the Night - Encyclopaedia Metallum
  8. ↑ «Jerry Abbott: Father Dime | Guitar World». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2014. 
  9. ↑ 80's Pantera - About | Facebook
  10. ↑ Pantera - Power Metal - Encyclopaedia Metallum
  11. ↑ Megadeth’s Dave Mustaine Discusses Journalists, Dimebag Darrell[νεκρός σύνδεσμος]
  12. ↑ Pantera - Cowboys from Hell - Encyclopaedia Metallum
  13. ↑ Pantera - Cemetery Gates official Music Video - YouTube
  14. ↑ «Pantera - Metallipromo». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2014. 
  15. ↑ Pantera Setlist at Monsters of Rock Russia 1991
  16. ↑ Pantera - Vulgar Display of Power - Encyclopaedia Metallum
  17. ↑ MusicMoz - Bands and Artists: P: Pantera: Biographies
  18. ↑ Recall: PANTERA live at the Monsters of Rock festival, 1992
  19. ↑ Pantera - Far Beyond Driven - Encyclopaedia Metallum
  20. ↑ Pantera w/ Crowbar 4/20/1994 – The Blog Less Traveled[νεκρός σύνδεσμος]
  21. ↑ Pantera at Donington Monsters of Rock 1994 - The Metal Den
  22. ↑ «Pantera in Montreal». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2014. 
  23. ↑ Down - NOLA - Reviews - Encyclopaedia Metallum
  24. ↑ Pantera - The Great Southern Trendkill - Encyclopaedia Metallum
  25. ↑ DEFTONES Frontman Remembers Touring With PANTERA
  26. ↑ Pantera - Official Live: 101 Proof - Encyclopaedia Metallum
  27. ↑ Pantera - Reinventing the Steel - Encyclopaedia Metallum
  28. ↑ Rock On The Net: Grammy Awards: Best Metal Performance
  29. ↑ PanterA - Goddamn Electric With Kerry King
  30. ↑ Pantera Touring With Satyricon - Pantera video - Fanpop
  31. ↑ Pantera Tour Stalled After Phil Anselmo Breaks Ribs
  32. ↑ Pantera Setlist at William A. Egan Center, Anchorage, AK, USA
  33. ↑ Pantera at Festival Hall, With Corrosion of Conformity and Segression
  34. ↑ Pantera Setlist at Olympic Tennis Center, Seoul, South Korea
  35. ↑ Pantera Line Up Dates For Extreme Steel Tour | MTV.com
  36. ↑ «vdo-PANTERA: Old Tour Dates». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2014. 
  37. ↑ Dimebag's Gasoline Side Project Featured On Pumpjack Dvd
  38. ↑ Superjoint Ritual - Use Once and Destroy - Encyclopaedia Metallum
  39. ↑ New Found Power - Damageplan | Awards | AllMusic
  40. ↑ Former Pantera guitarist among 4 killed at club
  41. ↑ «"Dimebag" Darrell Was Buried In A Kiss Kasket With Eddie Van Halen's Bumblebee Guitar». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2014. 
  42. ↑ Anselmo: “Θα συζητήσουμε με Vinnie Paul για τους Pantera”
  43. ↑ Ο Vinnie Paul "ψαλιδίζει" τις ελπίδες επανένωσης των Pantera
  44. ↑ Αμερικάνικα τσαρτ
  45. ↑ Αμερικάνικες βραβεύσεις

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Pantera&oldid=10371824"