EuroChallenge
Το ΕuroChallenge υπήρξε διεθνής διοργάνωση καλαθοσφαίρισης μεταξύ συλλόγων με διοργανώτρια αρχή την FIBA Europe. Εθεωρείτο η τρίτη σε τάξη ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση μετά την Ευρωλίγκα και το EuroCup.
Πρώην ονομασία | FIBA Europe League (2003–2005) FIBA EuroCup (2005–2008) |
---|---|
Άθλημα | Καλαθοσφαίριση |
Ίδρυση | 2003 |
Κατάργηση | 2015 |
Αντικαταστάθηκε από | FIBA Europe Cup |
Σύνθημα | We Are Basketball |
Αριθμός ομάδων | 32 |
Χώρα | Μέλη της FIBA Europe |
Ήπειρος | Europe |
Τελευταίος κάτοχος | Ναντέρ (1ος τίτλος) |
Περισ. κατακτήσεις | 12 ομάδες από έναν τίτλο |
Επίπεδο | 3η βαθμίδα |
Προβιβασμός | Eurocup |
Επίσημη ιστοσελίδα | fibaeurope.com |
Οι τελικές φάσεις του διεξάγονταν πάντα σε μορφή final four, στην έδρα της μίας εκ των τεσσάρων ημι-φιναλίστ. Το 2015 η FIBA κατήργησε το ΕuroChallenge με σκοπό τη δημιουργία μιας νέας δεύτερης σε τάξη ευρωπαϊκής διοργάνωσης, με την ονομασία FIBA Europe Cup, με σκοπό να ανταγωνιστεί το EuroCup.[1]
Ιστορικό
ΕπεξεργασίαΗ διοργάνωση ξεκίνησε την αγωνιστική περίοδο 2003–04 με διοργανώτρια τη FIBA,[2] και τις 2 πρώτες χρονιές ονομαζόταν FIBA Europe League για να μετονομαστεί στη συνέχεια σε FIBA EuroCup.
Στις 2 Ιουλίου 2008 ανακοινώθηκε η συνεργασία της FIBA και της ULEB σε μία προσπάθεια επανένωσης των Ευρωπαϊκών ομοσπονδιών[3] και αυτό σαν αποτέλεσμα είχε την από κοινού διοργάνωση του Κυπέλλου αυτού εφεξής, το οποίο πλέον ονομαζόταν EuroChallenge και δεν θα πρέπει να συγχέεται με το EuroCup Challenge το οποίο διοργάνωσε για κάποια χρόνια η FIBA και έχει πλέον καταργηθεί.
Οι τελικοί συνοπτικά
ΕπεξεργασίαΈτος | Πόλη Final Four | Κυπελλούχος | Φιναλίστ | Σκορ |
Υπό την ονομασία FIBA Europe League | ||||
Καζάν | Ούνικς Καζάν | Μαρούσι | ||
Κωνσταντινούπολη | Ντιναμό Αγ. Πετρούπολης | Κίεβο | ||
Υπό την ονομασία FIBA EuroCup | ||||
Κίεβο | Χοβεντούτ Μπανταλόνα | Χίμκι Μόσχας | ||
Χιρόνα | Χιρόνα | Αζοβμάς Μαριούπολης | ||
Λεμεσός | Μπάρονς Ρίγα | Μονς-Αϊνό | ||
Υπό την ονομασία FIBA EuroChallenge | ||||
Μπολόνια | Βίρτους Μπολόνια | Σολέ | ||
Γκέτινγκεν | Γκέτινγκεν | Κράσνιε Κρίλια Σαμάρα | ||
Οστάνδη | Κρκα Νόβο Μέστο | Λοκομοτίβ Κουμπάν Κρασνοντάρ | ||
Ντεμπρετσένι | Μπεσίκτας | Ελάν Σαλόν | ||
Σμύρνη | Κράσνιε Κρίλια Σαμάρα | Πινάρ Καρσίγιακα | ||
Μπολόνια | Ρέτζιο Εμίλια | Τρίουμφ Λιούμπερτσι | ||
Τραπεζούντα | Ναντέρ | Τραμπζονσπόρ |
Τίτλοι ανά σύλλογο
ΕπεξεργασίαΘέση | Ομάδα | Αριθμός τίτλων | Κυπελλούχος | Φιναλίστ |
---|---|---|---|---|
1 | Βίρτους Μπολόνια | 1 | (2009) | - |
Γκέτινγκεν | 1 | (2010) | - | |
Κράσνιε Κρίλια Σαμάρα | 1 | (2013) | (2010) | |
Κρκα Νόβο Μέστο | 1 | (2011) | - | |
Μπάρονς Ρίγα | 1 | (2008) | - | |
Μπεσίκτας | 1 | (2012) | - | |
Ναντέρ | 1 | (2015) | - | |
Ντιναμό Αγίας Πετρούπολης | 1 | (2005) | - | |
Ούνικς Καζάν | 1 | (2004) | - | |
Ρέτζιο Εμίλια | 1 | (2014) | - | |
Χιρόνα | 1 | (2007) | - | |
Χοβεντούτ Μπανταλόνα | 1 | (2006) | - | |
2 | Αζοβμάς Μαριούπολης | - | - | (2007) |
Ελάν Σαλόν | - | - | (2012) | |
Καρσίγιακα | - | - | (2013) | |
Κίεβο | - | - | (2005) | |
Λοκομοτίβ Κουμπάν Κρασνοντάρ | - | - | (2011) | |
Μαρούσι | - | - | (2004) | |
Μονς-Αϊνό | - | - | (2008) | |
Σολέ | - | - | (2009) | |
Τραμπζονσπόρ | - | - | (2015) | |
Τρίουμφ Λιούμπερτσι | - | - | (2014) | |
Χίμκι Μόσχας | - | - | (2006) |
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ο πίνακας είναι ταξινομημένος αλφαβητικά.
Τίτλοι ανά χώρα
ΕπεξεργασίαΣύλλογοι από οκτώ χώρες μοιράζονται τους τίτλους. Άλλες τρεις χώρες έστειλαν ομάδα στον τελικό χωρίς να κερδίσει το κύπελλο.
Θέση | Χώρα | Tίτλοι | Φιναλίστ |
---|---|---|---|
1 | Ρωσία | ||
2 | Ισπανία | ||
Ιταλία | |||
3 | Γαλλία | ||
Γερμανία | |||
Λετονία | |||
Σλοβενία | |||
Τουρκία | |||
4 | Βέλγιο | ||
Ελλάδα | |||
Ουκρανία |
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ο πίνακας είναι ταξινομημένος αλφαβητικά.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ FIBA Europe Board pushes ahead with attractive club competitions model Αρχειοθετήθηκε 2015-11-05 στο Wayback Machine. fiba.com
- ↑ Νέα Σουπρολίγκα kathimerini.gr
- ↑ [1] Ανακοινώθηκαν οι συμμετοχές για το EuroChallenge
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία