Βικιπαίδεια

Folio Society

Η «Folio Society» (σε ελεύθερη μετάφραση: «Κοινωνία Σελίδα»), είναι μια ιδιωτικών συμφερόντων[1] βιβλιοεκδοτική εταιρεία με έδρα το Λονδίνο, που ιδρύθηκε το 1947, από τον Charles Ede και ενσωματώθηκε το 1971.[2][3] Παράγει εικονογραφημένα βιβλία, σε εκδόσεις με σκληρό εξώφυλλο, της κλασικής και μη-μυθιστοριογραφίας. Κάθε έκδοση Folio, διαθέτει ειδικά σχεδιασμένες βιβλιοδεσίες και περιλαμβάνει καλλιτεχνικής-ανάθεσης εικονογραφήσεις (πιο συχνά σε τίτλους μυθιστοριογραφίας) ή ερευνημένα έργα τέχνης και φωτογραφίες (σε τίτλους πεζού λόγου). Οι περισσότερες εκδόσεις, έρχονται με τη δική τους θήκη βιβλίου (slipcase).

Folio Society
Νομική μορφήpartnership limited by shares
Ίδρυση1947
ΈδραΛονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Twitter
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ιστορία Επεξεργασία

 
Το μισοαφαιρεμένο προς τα επάνω dust jacket και το οποίο είναι (για λόγους απεικόνισης) μερικώς ξεδιπλωμένο.

Η «The Folio Society» ιδρύθηκε το 1947 από τους Charles Ede, Christopher Sandford (της Golden Cockerel Press) και τον Alan Bott (ιδρυτή των Pan Books).[4] Στόχος της επιχείρησης ήταν, να παράγει «εκδόσεις των μεγάλων έργων της παγκόσμιας λογοτεχνίας, σε μορφή αντάξια του περιεχομένου τους, σε μια τιμή προσιτή στον κάθε άνθρωπο.»[5] Η Folio και η Golden Cockerel Press, μοιράστηκαν τις εγκαταστάσεις στην Poland Street μέχρι το 1955.[6][7] Μεταγενέστερα, τα γραφεία εγκαταστάθηκαν στο Λονδίνο, στις περιοχές του Mayfair και του Borough. Η «Folio Society», μετακόμισε το 1994 στην τρέχουσα θέση της στην, 44 Eagle Street, Holborn.[8]

Το 1947, η «Society» (κοινωνία) εξέδωσε τους τρεις πρώτους τίτλους της. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους «Τα Παραμύθια του Τολστόι» ("Tolstoy's Tales") και επωλείτο[9] για δεκαέξι σελίνια (1/20 της στερλίνας, αυτό θα ήταν περίπου US$3 το 1947 ή μόλις πάνω από US$110 το 2014).[10][11] Τα «Παραμύθια» ("Tales"), ακολούθησαν το Νοέμβριο και το Δεκέμβριο το «Trilby» του George du Maurier[12] και μια μετάφραση του «Aucassin et Nicolette», καθιερώνοντας ένα μοτίβο μηνιαίων δημοσιεύσεων.

Το 1971, η «The Folio Society», ενσωματώθηκε και αγοράστηκε από τους John Letts και Halfdan Lynner.[3] Υπό την ιδιοκτησία τους, η «The Folio Society» δημοσίευσε τα συλλεκτικά μυθιστορήματα των Ντίκενς, Anthony Trollope, Χάρντι, Elizabeth Gaskell και Κόνραντ.

Ο Λόρδος Gavron υπήρξε ιδιοκτήτης και πρόεδρος της Εταιρείας «The Folio Society» από το 1982.[13] Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του «The Folio Society», είναι οι:

  • Robert Preece (Αναπληρωτής Πρόεδρος και Οικονομικός Διευθυντής)·
  • Joe Whitlock Blundell (Διευθυντής Παραγωγής)·
  • Peter Scannell (Διευθυντής Επιχειρήσεων)·
  • Tom Walker (Διευθυντής Σύνταξης)·
  • Jean-Marc Rathé (Διευθυντής Marketing) και
  • Claire Aris (Διευθύντρια Συστημάτων).

Πωλήσεις στα μέλη και στα μη-μέλη Επεξεργασία

Κατά την έναρξή της, η «The Folio Society» λειτουργούσε ως οργάνωση βασιζόμενη-σε-μέλη· καθώς ο κατάλογος των τίτλων αναπτυσσόταν, η δέσμευση των μελών, καθιερώθηκε ετησίως, στα 4 βιβλία. Από το 2011, ο καθένας έχει τη δυνατότητα να αγοράσει από την κατάσταση του «The Folio Society» χωρίς τη δέσμευση για την ιδιότητα του μέλους, παρόλο, που η ιδιότητα του μέλους, παραμένει στο επίκεντρο των στρατηγικής της εταιρείας.

Τάσεις παραγωγής και βιβλιοδεσίες Επεξεργασία

 
Κυτίο Solander.
 
Εικονογράφηση από τον Ράντγιαρντ Κίπλινγκ (1865-1936), για την πρώτη του έκδοση στο «Just So Stories».

Η εταιρεία δημοσιεύει επί του παρόντος, πάνω από 60 τίτλους ετησίως, περιλαμβανομένων σειρών πολλαπλών-τόμων. Οι περισσότεροι τίτλοι στοιχειοθετούνται ψηφιακά και κατόπιν, εκτυπώνονται σε όφσετ, στους εκτυπωτές του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Ισπανίας. Μέχρι το 1954, τα περισσότερα βιβλία Folio εκδόθηκαν με τυπωμένα dust jackets,[Σημ. 1] αλλά κατά το δεύτερο ήμισυ της δεκαετίας του 1950, θεσπίστηκαν τα χρωματιστά καρτοκυτία ολίσθησης, για την προστασία των βιβλίων και την διατήρηση της εστίασης, στις διακοσμητικές βιβλιοδεσίες. Τα Solander boxes[Σημ. 2] γενικά, χρησιμοποιούνται για την προστασία των περιορισμένων εκδόσεων.

Οι εκδόσεις Folio, τυπώνονται σε μια σειρά από τυποποιημένα μεγέθη (για παράδειγμα το 1951, αυτά περιελάμβαναν το Royal Octavo, Medium Octavo, Crown Octavo και το Demy Octavo), επίσης, χρησιμοποιούνται και προσαρμοσμένα μεγέθη. Το πιο κοινό υλικό για τις βιβλιοδεσίες, είναι το ύφασμα buckram[Σημ. 3] ή ένα παρόμοιο ύφασμα βιβλίου, αλλά υπάρχουν πολλές εξαιρέσεις: το αλουμινόχαρτο χρησιμοποιήθηκε το 1971, στη βιβλιοδεσία του Άλντους Χάξλεϋ «Brave New World» και η φυτική περγαμηνή το 1994, στη βιβλιοδεσία του Βολταίρου στο «Calas Affair»· συχνότερα, μαρμαροποιημένα[Σημ. 4] έγγραφα (συχνά παραγόμενα από την Ann Muir Marbling Ltd.) κατά τα τελευταία χρόνια, έχουν χρησιμοποιηθεί σε διάφορους τόμους, είτε ως endpapers[Σημ. 5] είτε ως board-papers[Σημ. 6] των quarter bindings·[Σημ. 7] το moiré silk[Σημ. 8] (συνήθως τεχνητό) κατά τη διάρκεια των ετών, έχει χρησιμοποιηθεί σποραδικά ως συνδετικό υλικό και δέρμα (vellum[Σημ. 9] ή δέρμα κατσίκας) και bonded leather,[Σημ. 10] ενίοτε χρησιμοποιούνται, κυρίως για τις ακριβότερες εκδόσεις. Οι περισσότερες βιβλιοδεσίες για τα μυθιστορήματα, σχεδιάζονται από τον εικονογράφο. Οι σχεδιαστές βιβλιοδεσίας των πεζογραφημάτων περιλαμβάνουν τους David Eccles, Jeff Clements και Neil Gower.

Αρχής γενομένης από το 2007, η εταιρεία χρησιμοποίησε την παραδοσιακή τυπογραφική εκτύπωση (την μέθοδο που ο Γουτεμβέργιος επινόησε, στα μέσα του δέκατου πέμπτου αιώνα), για να δημοσιεύει κάθε ένα από τα έργα του Σαίξπηρ, καθώς επίσης, τα σονέτα και τα ποιήματα, σε εκδόσεις μεγάλου μεγέθους. Αυτό το έργο-ορόσημο των 39 τόμων, ολοκληρώθηκε τελικά το 2014.

Εικονογράφοι Επεξεργασία

 
«Η φώκια περικυκλώνει το σκάφος όλη την ημέρα» («The seal circles the boat all day»), Ισλανδικός Σάγκα, «The Folio Society», 2002.

Αξιοσημείωτοι, μεταξύ των εκατοντάδων εικονογράφων των βιβλίων «Folio» είναι οι-

Οι εικαστικοί καλλιτέχνες, οι οποίοι έχουν εικονογραφήσει βιβλία για την «Society» (κοινωνία), είναι οι-

Εξέχοντες χαράκτες ξύλου, περιλαμβάνονται οι-

Ορισμένες πρόσφατες αναθέσεις προέρχονται από τους-

Προλογιστές Επεξεργασία

Με την πάροδο των ετών, η «The Folio Society», έχει αναθέσει τον αρχικό πρόλογο στις εκδόσεις της, από ηγετικές φυσιογνωμίες στη λογοτεχνία, τις τέχνες, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, την επιστήμη, τη φιλοσοφία και τον ακαδημαϊκό κόσμο. Αυτές περιλαμβάνουν:

  • τον πρώην Αρχιεπίσκοπο του Κάντερμπερι (Archbishop of Canterbury) Dr Rowan Williams («Confessions of St Augustine» και
  • τον Eusebius «The History of the Church»)·
  • την Ruth Rendell (P.D. James «Cover Her Face»)·
  • τον A.S. Byatt (Andrew Lang «The Pink Fairy Book»)·
  • την Jenny Uglow (Liza Picard «Restoration London»)·
  • τον Simon Mawer (Leo Marks «Between Silk and Cyanide»)·
  • τον Will Self (Franz Kafka «Metamorphosis and Other Stories»)·
  • τον John Banville (Bram Stoker «Dracula»)·
  • τον Michael Cunningham (Βιρτζίνια Γουλφ «Mrs Dalloway»)·
  • τον Damon Galgut (Albert Camus «The Outsider»)·
  • τον Amit Chaudhuri («The Bhagavad Gita»)·
  • τον Colm Tóibín (Lady Augusta Gregory «Irish Myths and Legends» και D. H. Lawrence «Sons and Lovers»)·
  • τον Paul Krugman (Isaac Asimov «The Foundation Trilogy»)·
  • τον William Trevor (V. S. Pritchett «The Camberwell Beauty and Other Stories»)·
  • την Ruth Padel («Selected Poems and Prose of Gerard Manley Hopkins»)·
  • τον Brian Cox (Richard Feynman «Surely You’re Joking, Mr Feynman»)·
  • τον David Malouf (Frederic Manning «The Middle Parts of Fortune»)·
  • τον A. L. Kennedy (Muriel Spark «The Girls of Slender Means»)·
  • τον Nigel Kneale («The Ghost Stories of M. R. James»)·
  • τον Melvyn Bragg (Bede «History of the English Church and People»)·
  • την Carol Ann Duffy («A Folio Anthology of Poetry») και την Patti Smith («Ανεμοδαρμένα Ύψη» («Wuthering Heights»)).

Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. ↑ Το σακάκι σκόνης (dust jacket), είναι το αφαιρούμενο χάρτινο κάλυμμα, γενικά με διακοσμητικό σχέδιο, που χρησιμοποιείται για να προστατεύει το βιβλίο από τις βρομιές ή την φθορά.
  2. ↑ Ένα κυτίο Solander (το "S" μπορεί επίσης να είναι και με πεζούς χαρακτήρες) ή κυτίο πορτάκι (κυρίως στα Αμερικανικά Αγγλικά), είναι ένα κυτίο βιβλίου το οποίο χρησιμοποιείται για την αποθήκευση χειρογράφων, χαρτών, χαρακτικών, εγγράφων, παλαιών και πολύτιμων βιβλίων κλπ.
  3. ↑ Το buckram, είναι ένα χοντρό λινό ή άλλο ύφασμα, το οποίο έχει σκληρυνθεί με κόμμι ή κόλλα και χρησιμοποιείται τυπικά, ως διασύνδεση και στην βιβλιοδέτηση.
  4. ↑ Που έχει ραβδώσεις και εμφάνιση σχεδίων, σαν αυτή του ποικιλόμορφου μαρμάρου.
  5. ↑ Το κενό ή διακοσμημένο φύλλο του χαρτιού, στην αρχή ή στο τέλος του βιβλίου, ιδίως, το στερεωμένο στο εσωτερικό του καλύμματος.
  6. ↑ Χάρτινα χαρτόνια.
  7. ↑ Είδος βιβλιοδεσίας, στην οποία η ράχη καλύπτεται με ένα υλικό (συνήθως δέρμα) και το υπόλοιπο του καλύμματος, με ένα άλλο υλικό.
  8. ↑ Στην κλωστοϋφαντουργία, το moire (/ mwɑːr ή / / mɔːr /), λιγότερο συχνά moiré (μουαρέ), είναι ένα ύφασμα με κυματιστή (υδάτινη) εμφάνιση, που κυρίως παρασκευάζεται από μετάξι, αλλά επίσης και από μαλλί, βαμβάκι και ραιγιόν (τεχνητό μετάξι).
  9. ↑ Η περγαμηνή (vellum) προέρχεται από τη Λατινική λέξη "vitulinum" που σημαίνει «από μοσχάρι», που οδηγεί στο παλαιό Γαλλικό "vélin" ("μόσχος").[Παρ. Σημ. 1]
  10. ↑ Το συγκολλητικό δέρμα, που επίσης ονομάζεται ανασυσταθέν δέρμα ή αναμεμειγμένο δέρμα, είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για το τεχνητής ταπετσαρίας υλικό, που κατασκευάζεται ως μία διαστρωματική δομή μιας ίνας ή υποστηρικτικό χαρτί, ένας πολτός από τεμαχισμένο δέρμα και μια επίστρωση πολυουρεθάνης που είναι ανάγλυφη με μια υφή σαν του δέρματος.
Παραπομπές σημειώσεων
  1. ↑ «vellum». Online Etymological Dictionary. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2014. 

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ «Digital Dots Ltd. pdf document» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2016. 
  2. ↑ The Folio Society: About Us. Αρχειοθετήθηκε 2016-04-20 στο Wayback Machine.. The Folio Society, 2011. Retrieved 19 December 2011.
  3. ↑ 3,0 3,1 «Companies in the UK, incorporation». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2016. 
  4. ↑ «Bott obituary». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2016. 
  5. ↑ Charles Ede Obituary in The Telegraph, 6 June 2002. Retrieved 21 December 2011. Archived here. Αρχειοθετήθηκε 2014-04-29 στο Wayback Machine.
  6. ↑ «Books and Writers: The Folio Society». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2016. 
  7. ↑ «Books and Writers: Golden Cockerel». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2016. 
  8. ↑ London Online
  9. ↑ Open Library Tales listing
  10. ↑ Historical currency exchange rates
  11. ↑ Currency value over time
  12. ↑ Library content and services
  13. ↑ «2020 Public Services Trust website». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2016. 

Πηγές Επεξεργασία

  • (Αγγλικά) Cave, Roderick & Sarah Mason, A History of the Golden Cockerel Press, 1920–1960 (2002. British Library & Oak Knoll Press)
  • (Αγγλικά) Nash, Paul W., Folio 50: a bibliography of the Folio Society, 1947–1996 (1997. Folio Press in association with The British Library)
  • (Αγγλικά) Nash, Paul W. Folio 60: a bibliography of the Folio Society, 1947–2006 (2007. Folio Society) (Includes essays by Sue Bradbury, Joseph Connolly and David McKitterick)
  • (Αγγλικά) Nash, Paul W., 'Folio fine editions', in Parenthesis (4 April 2000), pp. 22–24. (Includes a checklist of 'Fine editions', giving print-runs)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Folio_Society&oldid=9603801"