NGC 4365

ελλειπτικός γαλαξίας στον αστερισμό Παρθένο

Ο NGC 4365 είναι ελλειπτικός γαλαξίας[5] στον αστερισμό Παρθένο. Ανακαλύφθηκε από τον Ουίλιαμ Χέρσελ (William Herschel) στις 13 Απριλίου 1784.[6][7][8]

NGC 4365
Φωτογραφία του NGC 4365 από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χαμπλ.
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΠαρθένος
Ορθή Αναφορά12h 24m 28.228s[1]
Απόκλιση+07° 19′ 03.07″[1]
Μετατόπιση στο ερυθρό−0.00022[2]
Απόσταση74,4 Mly (22,80 Mpc)[3]
Τύπος ΓαλαξίαE3[4]
Άλλες ονομασίες
UGC 7488, MCG +01-32-048, PGC 40375[2]
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Είναι ο κεντρικός γαλαξίας της Ομάδα γαλαξιών Παρθένου W′, που βρίσκεται περίπου έξι εκατομμύρια μεγαπαρσέκ πίσω από το Υπερσμήνος της Παρθένου.[9] Η αστρική περιοχή στο κέντρο του στρέφεται με αντίθετη φορά, γεγονός που παρέχει ισχυρή υποστήριξη στην θεωρία ότι οι ελλειπτικοί γαλαξίες μεγαλώνουν μέσω συγχωνεύσεων.[10] Η μέση ηλικία του αστρικού πληθυσμού του NGC 4365 υπερβαίνει τα δώδεκα δισεκατομμύρια χρόνια, ενώ για το ίδιο χρονικό διάστημα φαίνεται πως παραμένει επί της ουσίας αναλλοίωτη η τρισδιάστατη δομή του. Δεδομένου ότι οι υπερμεγέθεις μελανές οπές στο κέντρο των γαλαξιών τείνουν να εξακοντίζουν τους αστέρες σε νέες χαοτικές τροχιές, η αναλλοίωτη δομή του NGC 4365 και οι κινηματικά διακριτοί αστρικοί πληθυσμοί του δεικνύουν ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρχει μελανή οπή μεγαλύτερη των 3×109 ηλιακών μαζών.[11]

«Ροή» σφαιρωτών αστρικών σμηνών συνδέει τον NGC 4365 με τον γειτονικό γαλαξία NGC 4342. Φαίνεται ότι ο NGC 4365 απορροφά αστρικά σμήνη και αστέρες από τον γείτονά του.[9]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 Skrutskie, Michael F.; Cutri, Roc M.; Stiening, Rae; Weinberg, Martin D.; Schneider, Stephen E.; Carpenter, John M.; Beichman, Charles A.; Capps, Richard W. και άλλοι. (1 February 2006). «The Two Micron All Sky Survey (2MASS)». The Astronomical Journal 131: 1163–1183. doi:10.1086/498708. ISSN 0004-6256. https://ui.adsabs.harvard.edu/abs/2006AJ....131.1163S/abstract. 
  2. 2,0 2,1 «NGC 4365». SIMBAD. Centre de données astronomiques de Strasbourg. 
  3. Tully, R. Brent; Courtois, Hélène M.; Sorce, Jenny G. (2016). «Cosmicflows-3». The Astronomical Journal 152 (2): 21. doi:10.3847/0004-6256/152/2/50. 50. Bibcode2016AJ....152...50T. 
  4. «Results for object NGC 4365 (NGC 4365)». NASA/IPAC Extragalactic Database. California Institute of Technology. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2020. 
  5. «The elliptical galaxy NGC 4365». www.eso.org. European Southern Observatory. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2020. 
  6. Larsen, S. S.· Brodie, J. P.· Strader, J. (1 Νοεμβρίου 2005). «Globular clusters in NGC 4365: new K-band imaging and a reassessment of the case for intermediate-age clusters». Astronomy & Astrophysics (στα Αγγλικά). σελίδες 413–433. doi:10.1051/0004-6361:20053379. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2020. 
  7. «NGC4365CXO - NGC 4365 Chandra LMXB Catalog». heasarc.gsfc.nasa.gov. Goddard Space Flight Center. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2020. 
  8. Brodie, Jean P.· Strader, Jay· Denicoló, Glenda· Beasley, Michael A.· Cenarro, A. J.· Larsen, Søren S.· Kuntschner, Harald· Forbes, Duncan A. (1 Ιουνίου 2005). «Old Globular Clusters Masquerading as Young in NGC 4365?». The Astronomical Journal. The Astronomical Journal. σελίδες 2643–2653. doi:10.1086/429889. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2020. 
  9. 9,0 9,1 Blom, Christina; Forbes, Duncan A.; Foster, Caroline; Romanowsky, A. J.; Brodie, Jean P. (April 2014). «The SLUGGS Survey: new evidence for a tidal interaction between the early-type galaxies NGC 4365 and NGC 4342». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 439 (3): 2420-2431. doi:10.1093/mnras/stu095. https://ui.adsabs.harvard.edu/abs/2014MNRAS.439.2420B. Ανακτήθηκε στις 9 February 2021. 
  10. Surma, P.; Bender, R. (June 1995). «Relics of dissipational merging and past violent starbursts in elliptical galaxies - the gE galaxy NGC 4365». Astronomy and Astrophysics 298: 405. https://ui.adsabs.harvard.edu/abs/1995A&A...298..405S. Ανακτήθηκε στις 9 February 2021. 
  11. Statler, Thomas S.; Emsellem, Eric; Peletier, Reynier F.; Bacon, Roland. «Long-lived triaxiality in the dynamically old elliptical galaxy NGC 4365: a limit on chaos and black hole mass». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 353 (1): 1-14. doi:10.1111/j.1365-2966.2004.08062.x. https://ui.adsabs.harvard.edu/abs/2004MNRAS.353....1S. Ανακτήθηκε στις 9 February 2021. 

Αναφορές Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 4365 στο Wikimedia Commons