Βικιπαίδεια

Shades of Deep Purple

Το Shades of Deep Purple είναι το πρώτο άλμπουμ του ροκ συγκροτήματος Deep Purple. Κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 1968 και σημείωσε αξιόλογες πωλήσεις μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά. Για την ακρίβεια, έφθασε στο #24 του αμερικάνικου τσαρτ και το #19 του αντίστοιχου καναδικού. Ο δίσκος περιείχε την πρώτη μεγάλη επιτυχία του συγκροτήματος, το τραγούδι "Hush" του Τζο Σάουθ, το οποίο έφθασε στο #4 των αμερικάνικων σινγκλ. Χαρακτηριστική είναι η μηδενική ανταπόκριση του συγκεκριμένου δίσκου στο Ηνωμένο Βασίλειο απ' όπου είναι και η καταγωγή των μελών του συγκροτήματος.

Shades of Deep Purple
Στούντιο άλμπουμ από Deep Purple
ΚυκλοφόρησεΙούλιος 1968
Ηχογραφήθηκε11-13 Μαΐου 1968 στο Λονδίνο
Μουσικό είδοςHard Rock
Psychedelic Rock
Διάρκεια43:27
ΠαραγωγόςΝτέρεκ Λώρενς
ΔισκογραφικήParlophone (Ευρώπη) Tetragrammaton (Αμερική)
Δισκογραφικό χρονολόγιο
(Deep Purple)
-Shades of Deep Purple
(1968)		The Book of Taliesyn
(1968)

Ο δίσκος αυτός ανήκει σε μία τελείως διαφορετική μουσική κατεύθυνση από αυτή για την οποία έγιναν γνωστοί οι Deep Purple, μιας και ο ήχος του είναι πολύ πιο ποπ και ψυχεδελικός από το σκληρό ορχηστρικό ροκ, χαρακτηριστικό γνώρισμα του συγκροτήματος στη μετέπειτα καριέρα τους.

Ιστορία του δίσκου Επεξεργασία

Το συγκρότημα ξεκίνησε πρόβες για να διαμορφώσει ένα set list, με σκοπό να μπορέσει να δώσει τις πρώτες του συναυλίες. Η εμμονή του Κρις Κέρτις να διασκευάσει ένα τραγούδι των Beatles μεταφέρθηκε εδώ με μία δραματική εκτέλεση του "Help".[1] Με τους The Maze, ο Ίαν Πέις και ο Ροντ Έβανς είχαν παίξει μία διασκευή του "I'm So Glad" του Skip James και το "Mandrake Root" πήρε την τελική του μορφή,[2] προσθέτοντας τα φωνητικά. Άλλες δύο διασκευές, στο "Hey Joe" του Jimi Hendrix και το "Hush" του Joe South συμπλήρωναν το αρχικό set list του συγκροτήματος.[3] Εκείνο τον καιρό, ένας φίλος του Ρίτσι Μπλάκμορ, ο Ντέρεκ Λώρενς γνωρίστηκε με το συγκρότημα και τελικά αποφάσισε να κάνει την παραγωγή τους.[4]

Η "HEC", εταιρία του Τόνι Έντουαρτς, ήρθε σε επαφή με την Αμερικανική εταιρία "Tetragrammaton", μέτοχος της οποίας ήταν ο διάσημος κωμικός Μπιλ Κόσμπι, και η οποία έψαχνε για βρετανικά συγκροτήματα. Τελικά συμφωνήθηκε η συγκεκριμένη εταιρία να προωθήσει τους Deep Purple στις Ηνωμένες Πολιτείες.[5]

Στα τέλη Μαρτίου με αρχές Απριλίου του 1968, οι Deep Purple πήγαν στα "Trident Studios" όπου και δημιούργησαν κάποια ντέμο, μεταξύ των οποίων το "Hush" και το "Help", την τελική εκτέλεση του "Love Help Me" και ενός τραγουδιού που έμεινε έξω από τον πρώτο τους δίσκο, του "Shadows".[6] Η "ΕΜΙ" ακούγοντας τη διασκευή του "Help" αποφάσισε να τους προωθήσει στην Ευρώπη, παρ' όλο που ένας φίλος του Τζον Λορντ, ο Μάικ Βέρνον συζητούσε με την "Decca" για τον ίδιο σκοπό.[7]

Στο μεταξύ το συγκρότημα, με το προσωρινό όνομα Roundabout, ξεκίνησε την πρώτη του περιοδεία στα Σκανδιναβικά κράτη στις 20 Απριλίου, η οποία κράτησε ως τα μέσα Μαΐου του 1968.[8] Το όνομα που ήθελαν τα μέλη του συγκροτήματος ήταν Fire, εκτός από τον Μπλάκμορ που προτιμούσε το Deep Purple το οποίο ήταν το αγαπημένο τραγούδι της γιαγιάς του. Η απόφαση πάρθηκε λίγο πριν την εμφάνιση του συγκροτήματος σε μία Δανική τηλεοπτική εκπομπή, όταν ο Λορντ ανακοίνωσε ότι το συγκρότημα ονομαζόταν Deep Purple.

Αμέσως μετά την επιστροφή τους από τα Σκανδιναβικά κράτη μπήκαν στο στούντιο για να ηχογραφήσουν τον πρώτο τους δίσκο. Οι ηχογραφήσεις έγιναν στα "Pye Studios" του Λονδίνου το σαββατοκύριακο 11 και 12 Μαΐου, με παραγωγό τον Ντέρεκ Λώρενς και μηχανικό ήχου τον Μπάρι Έινσγουορθ. Στην αρχική έκδοση του "Hey Joe", ο Τζον Λορντ πρόσθεσε μία δραματική και μεγάλη σε διάρκεια εισαγωγή, επηρεασμένη από το μπαλέτο "The Three Concerned Hat". Σε αυτό το σημείο επανεμφανίστηκε στο στούντιο ο πρώην ντράμερ Κρις Κέρτις λέγοντας ότι του ζητήθηκε να κάνει την παραγωγή. Ο Ρίτσι Μπλάκμορ είπε ότι αν γινόταν αυτό ο ίδιος θα αποχωρούσε από το συγκρότημα, με αποτέλεσμα να φύγει ο Κέρτις από το στούντιο.

Την πρώτη ημέρα ηχογραφήθηκαν τα τραγούδια "And the Address", "Hey Joe", "Hush" και "Help", την Κυριακή τα κομμάτια "I'm So Glad" και "Mandrake Root", ενώ το πρωί της Δευτέρας 13 Μαΐου, ηχογράφησαν το "One More Rainy Day".

Στις 18 και τις 25 Ιουνίου, πήγαν στα στούντιο του "BBC" για να ηχογραφήσουν την πρώτη φορά τα "Hush", "One More Rainy Day" και "Help", ενώ τη δεύτερη φορά τα "Hush", "One More Rainy Day", "Kentucky Woman" και "It’s All Over Now". Οι ηχογραφήσεις αυτές, μεταδόθηκαν στις 30 Ιουνίου στην εκπομπή "Top Gear" και στις 4 Ιουλίου στο "Dave Symonds Show" και ήταν οι πρώτες φορές που μεταδόθηκαν τραγούδια των Deep Purple στο ραδιόφωνο.[9]

Στις 21 Ιουνίου του 1968 κυκλοφόρησε επίσημα το τραγούδι "Hush" σε μορφή σινγκλ με b-side το "One Μore Rainy Day", παρ' όλο που το συγκρότημα προτιμούσε το "Help" για την προώθηση του δίσκου, το οποίο μπήκε σαν b-side του "Hush", μόνο στη Γαλλία. Το σινγκλ, μέσα σε δύο εβδομάδες πούλησε 200.000 αντίτυπα, ενώ στην τέταρτη εβδομάδα κυκλοφορίας του οι πωλήσεις είχαν φτάσει τα 600.000 αντίτυπα. Μετά από αυτόν τον πολύ μεγάλο αριθμό πωλήσεων, το 45αρι έφτασε στο # 4 των αμερικανικών τσαρτ στα τέλη Αυγούστου.[10]

Τον Ιούλιο κυκλοφόρησε και ο δίσκος με την ονομασία "Shades of Deep Purple" και γνώρισε μεγάλη επιτυχία στις Ηνωμένες Πολιτείες, εκμεταλλευόμενος τις πωλήσεις του σινγκλ. Ο δίσκος ανέβηκε στο # 24 των τσαρτ δημιουργώντας μεγάλη δημοτικότητα γύρω από το όνομα του συγκροτήματος.[11] Παρ' όλη τη μεγάλη επιτυχία στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι Deep Purple ήταν τελείως άγνωστοι στη Βρετανία, πράγμα που συνειδητοποίησε το συγκρότημα τον Αύγουστο του 1968 στις πρώτες του εμφανίσεις επί αγγλικού εδάφους. Πιο συγκεκριμένα, η περιοδεία ξεκίνησε στις 3 Αυγούστου του 1968 στο "Club Lion" του Γουόρινγκτον με τους Sweet να ανοίγουν την εμφάνιση τους και διήρκεσε μέχρι τα μέσα του ίδιου μήνα. Στις 10 Αυγούστου, οι Deep Purple έπαιξαν στο "Sunbury Jazz festival" όπου η αντίδραση του κοινού δεν ήταν και τόσο καλή, μιας και πολλοί τους θεώρησαν Αμερικάνους λόγω της επιτυχίας που γνώριζαν εκεί.[12] Έτσι, μετά από δύο συναυλίες, η πρώτη εκ των οποίων στη Βέρνη της Ελβετίας και η δεύτερη στο "ILEA College" του Μπάτερσι, οι Deep Purple ξαναμπήκαν στο στούντιο για τις ηχογραφήσεις του επόμενου τους δίσκου.

Ενδιάμεσα η "EMI" προώθησε και πάλι το "Hush" στη Μεγάλη Βρετανία το Σεπτέμβριο με την διαφήμιση του πολύ επιτυχημένου σινγκλ στις Η.Π.Α., χωρίς επιτυχία και πάλι. Παρόλα αυτά, γνώρισε επιτυχία στην Ελβετία όπου ανέβηκε στο # 7 των τσαρτ, στα τέλη Οκτωβρίου.

Μουσική κατεύθυνση Επεξεργασία

Το "Shades of Deep Purple" κυκλοφόρησε σε μία εποχή όπου συγκροτήματα σαν τους Beatles και τους Rolling Stones κυριαρχούσαν στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα. Οι Deep Purple σε αυτή την πρώτη φάση της καριέρας τους επηρεάστηκαν άμεσα από τους Beatles αλλά και το ψυχεδελικό κίνημα του δεύτερου μισού της δεκαετίας του '60. Μετά την υπογραφή των συμβολαίων με την εταιρεία "Tetragrammaton", αποφάσισαν να ηχογραφήσουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα τον δίσκο και γι' αυτό το λόγο, κατέφυγαν στη λύση των διασκευών τραγουδιών παλαιότερων καλλιτεχνών. Γι' αυτό, μέσα στο δίσκο βρίσκονται διασκευές σε τραγούδια των Jimi Hendrix, Beatles, Joe South και Skip James.

Τραγούδια Επεξεργασία

1. And the Address (Μπλάκμορ, Λορντ) - 4:38
2. Hush (Σάουθ) - 4:24
3. One More Rainy Day (Λορντ, Έβανς) - 3:40
4. Prelude: Happiness / Im So Glad (Κορζακόφ/Τζέημς) - 7:19
5. Mandrake Root (Μπλάκμορ, Λορντ, Έβανς) - 6:09
6. Help (Λένον, Μακάρτνεϊ) - 6:01
7. Love Help Me (Μπλάκμορ, Έβανς) - 3:49
8. Hey Joe (Ρόμπερτς) - 7:33

Θέσεις τσαρτ Επεξεργασία

Shades of Deep Purple (άλμπουμ)

Επίσημη κυκλοφορία: Ιούλιος 1968

Χώρα Θέση
Καναδάς 19
Ηνωμένες Πολιτείες 24
Ιαπωνία 66

Hush (σινγκλ)

Επίσημη κυκλοφορία: 21 Ιουνίου 1968

Xώρα Θέση
Καναδάς 2
Ηνωμένες Πολιτείες 4
Νέα Ζηλανδία 6
Ελβετία 7
Ιταλία 16

Μέλη των Deep Purple Επεξεργασία

Η πρώτη γραμμή μελών των Deep Purple είχε αντοχή μόλις ένα χρόνο, αφού μετά την κυκλοφορία τριών δίσκων ο τραγουδιστής Ροντ Έβανς και ο μπασίστας Νικ Σίμπερ απολύθηκαν από τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος, για να έρθουν στη θέση τους ο Ίαν Γκίλαν και ο Ρότζερ Γκλόβερ, αντίστοιχα. Η σύνθεση του συγκροτήματος είχε την εξής μορφή:

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ Deep Purple - Help (The Beatles cover) - YouTube
  2. ↑ The Maze - I'm So Glad - YouTube
  3. ↑ Deep PurpLe - Hey Joe - YouTube
  4. ↑ Derek Lawrence | Biography & History | AllMusic
  5. ↑ Stay Tuned By Stan Cornyn: Cosby, Bill | rhino.com
  6. ↑ Deep Purple - Shadows (*)(Outtake) - YouTube
  7. ↑ Smoke on the Water: The Deep Purple Story
  8. ↑ Mark 1 (1968 - 1969) - === Deep Purple Tour Page === concert dates
  9. ↑ Deep Purple — And The Address (BBC Dave Symonds Show Session)[νεκρός σύνδεσμος]
  10. ↑ «Deep Purple - Chart history | Billboard». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2016. 
  11. ↑ Album artist 53 - Deep Purple - Tsort.info
  12. ↑ Sunbury festival.Eighth National Jazz and Blues Festival August 1968

Πηγές Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Shades_of_Deep_Purple&oldid=10391953"