Ο Ρίτσι Μπλάκμορ (αγγλ. Ritchie Blackmore, 14 Απριλίου 1945) είναι θρυλικός κιθαρίστας και ιδρυτικό μέλος των Deep Purple και των Rainbow, ενώ είναι ενεργός στο συγκρότημα Blackmore's Night. Συγκαταλέγεται στους καλύτερους κιθαρίστες της ροκ μουσικής.[5]

Ρίτσι Μπλάκμορ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Richard Hugh Blackmore (Αγγλικά)
Γέννηση14  Απριλίου 1945[1][2][3]
Weston-super-Mare[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακιθαρίστας
τραγουδοποιός
Περίοδος ακμής1960
Οικογένεια
ΣύζυγοςΚάντις Νάιτ (από 2008)
ΤέκναJürgen Blackmore
Ιστότοπος
blackmoresnight.com
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Επεξεργασία

Η παιδική ηλικία

Επεξεργασία

Γεννήθηκε στις 14 Απριλίου 1945 στο Γουέστον Σούπερ Μερ του Βόρειου Σόμερσετ και μετακόμισε στο Ίστον του Μίντλσεξ σε ηλικία 2 ετών.[6] Στα 11 του χρόνια, ο πατέρας του του δώρισε την πρώτη του κιθάρα, υπό τον όρο να μάθει να παίζει κάνοντας μαθήματας κλασικής κιθάρας, για ένα χρόνο. Σταμάτησε το σχολείο σε ηλικία 15 ετών και ξεκίνησε να δουλεύει σαν μηχανικός ασυρμάτων στο αεροδρόμιο του Χίθροου, στο Λονδίνο.[7] Εκείνη τη χρονιά, έκανε μαθήματα ηλεκτρικής κιθάρας με τον Τζιμ Σάλιβαν.[8]

Τα πρώτα χρόνια

Επεξεργασία

Το 1960, δημιουργεί μαζί με το φίλο του Μικ Άντεργουντ, το συγκρότημα The Dominators.[9] Αργότερα, προσχώρησαν στους Satellites για να προχωρήσει ο Μπλάκμορ στους Jaywalkers.[10] Στις αρχές του 1962, εντάχθηκε στους Screaming Lord Sutch's Savages και στο τέλος της ίδιας χρονιάς, πήγαν μαζί με τον Άντεργουντ στους The Outlaws.[11] Στους τελευταίους παρέμεινε για δύο χρόνια, ηχογραφώντας έξι σινγκλ. Το Μάιο του 1964 προσχώρησε στους Heinz & The Wild Boys, όπου έπαιξε σε δύο 12" και δώδεκα 7" σινγκλ, μέσα σε ένα χρόνο. Το 1965 επέστρεψε στους Screaming Lord Sutch, για να ηχογραφήσει άλλο ένα σινγκλ και να περιοδεύσει στη Γερμανία και τελικά, να μετακομίσει μόνιμα στο Αμβούργο.[12]

Στα τέλη του 1965, δημιούργησε τους Three Musketeers με τους οποίους έπαιξε μόνο μία συναυλία για να προσχωρήσει στους Crusaders του Νιλ Κρίστιαν για έξι μήνες, διάστημα κατά το οποίο ηχογράφησαν το σινγκλ "My Baby Left Me".[13] Το 1966, ταξίδεψε στην Ιταλία με τους The Trip για να επιστρέψει στη Γερμανία και να ενταχθεί στους Roman Empire.[14]

Στο διάστημα αυτό ο Μπλάκμορ έπαιζε με μία κόκκινη Gibson ES355.

Κύριο λήμμα: Deep Purple

Στα τέλη του 1967, δημιούργησε το συγκρότημα Mandrake Root αλλά δέχθηκε ένα τηλεφώνημα από τον μετέπειτα μάνατζερ των Deep Purple, Τόνι Έντουαρτς, για να επιστρέψει στην Αγγλία και να ενταχθεί στο νέο συγκρότημα που αυτός θα δημιουργούσε. Αρχικά, το συγκρότημα ονομάστηκε Roundabout, με τους Κρις Κέρτις στα φωνητικά, Ντεήβ Κέρτις στο μπάσο, Τζον Λορντ στα πλήκτρα και Μπόμπι Κλαρκ στα τύμπανα.[15] Λίγο αργότερα, άλλαξαν το όνομα τους σε Deep Purple ενώ άλλαξαν και τραγουδιστή, μπασίστα και ντράμερ, με τους Ροντ Έβανς, Νικ Σίμπερ και Ίαν Πέις, αντίστοιχα.

Με αυτή τη γραμμή μελών, οι Deep Purple ηχογράφησαν τρία άλμπουμ, τα "Shades of Deep Purple" (1968), "The Book of Taliesyn" (1968) και "Deep Purple" (1969), ενώ κυκλοφόρησαν και μερικά σινγκλ, πιο επιτυχημένα εκ των οποίων ήταν τα "Hush" και "Kentucky Woman".[16]

 
Ο Ρίτσι Μπλάκμορ με τους Rainbow το 1977

Το καλοκαίρι του 1969, αποφάσισαν να αλλάξουν τραγουδιστή και μπασίστα, εντάσσοντας στο συγκρότημα τους Ίαν Γκίλαν και Ρότζερ Γκλόβερ, αντίστοιχα.[17] Με τα νέα μέλη, οι Deep Purple ηχογράφησαν τέσσερα στούντιο άλμπουμ ("Deep Purple in Rock" (1970), "Fireball" (1971), "Machine Head" (1972) και "Who Do We Think We Are" (1973)) και δύο ζωντανά ηχογραφημένα άλμπουμ ("Concerto for Group and Orchestra" (1969) και "Made in Japan" (1972)), τα οποία γνώρισαν μεγάλη επιτυχία σε όλο τον κόσμο. Χαρακτηριστικό ήταν το ότι το 1973, οι Deep Purple είναι το # 1 συγκρότημα σε πωλήσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες. Επίσης, μεγάλη επιτυχία γνώρισαν τα σινγκλ "Black Night", "Strange Kind of Woman" και "Fireball" στη Μεγάλη Βρετανία, όπως και το "Smoke on the Water" στις ΗΠΑ, όπου βραβεύτηκε ως χρυσό.[18]

Το καλοκαίρι του 1973, αποχωρούν από το συγκρότημα ο Ίαν Γκίλαν και ο Ρότζερ Γκλόβερ,[19] για να αντικατασταθούν από τους Ντέιβιντ Κόβερντεϊλ και Γκλεν Χιουζ, αντίστοιχα.[20] Με τις προσθήκες αυτές, οι Deep Purple ηχογράφησαν τα "Burn" και "Stormbringer", πραγματοποιώντας ταυτόχρονα πολύ μεγάλες συναυλίες στην Αμερική και την Ευρώπη.[21]

Τον Απρίλιο του 1975, ο Μπλάκμορ έδωσε την τελευταία του συναυλία με τους Deep Purple, από τους οποίους αποχώρησε λόγω της αυξανόμενης απογοήτευσης του από τα jazz/funk στοιχεία που είχαν υιοθετηθεί στον σκληρό ήχο του συγκροτήματος.[22]

Κύριο λήμμα: Rainbow

Μετά την αποχώρηση του από τους Purple, ο Μπλάκμορ παρακολούθησε μαθήματα τσέλο από τον Χιού ΜακΝτάουελ των Electric Light Orchestra.[23] Αρχικά, σχεδίαζε να ηχογραφήσει ένα σόλο άλμπουμ άλλα τελικά δημιούργησε το δικό του συγκρότημα, με την ονομασία Ritchie Blackmore's Rainbow, για να παραμείνει μόνο το Rainbow, μετά την κυκλοφορία του πρώτου τους άλμπουμ.[24] Στα φωνητικά, προσέλαβε τον πρώην τραγουδιστή των Elf και μετέπειτα των Black Sabbath, Ρόνι Τζέιμς Ντίο, ο οποίος παρέμεινε στο συγκρότημα μέχρι το 1979. Αντικαταστάθηκε από τον Γκράχαμ Μπονέτ και το 1981 από τον Τζο Λιν Τέρνερ.[25] Επίσης, από τους Rainbow πέρασαν και άλλοι αναγνωρισμένοι μουσικοί όπως ο Κόζι Πάουελ μετέπειτα ντράμερ των Black Sabbath και των ELP, ο Ντον Έρεϊ ο οποίος συνεργάστηκε με μεγάλα ονόματα όπως ο Ozzy Osbourne, οι Black Sabbath, οι Electric Light Orchestra, κ.α. και πλέον είναι μόνιμο μέλος των Deep Purple, ο Ρότζερ Γκλόβερ των Deep Purple, ο Μπόμπι Ροντινέλι των Black Sabbath και Blue Öyster Cult, κ.α..

Κατά τη διάρκεια της εννιάχρονης πορείας τους, οι Rainbow ηχογράφησαν επτά στούντιο και ένα ζωντανό δίσκο, με πέντε από αυτούς να ανεβαίνουν στο βρετανικό Top-10 και τους άλλους τρεις να φτάνουν ως το # 11.[26]

Η επανένωση

Επεξεργασία
Κύριο λήμμα: Deep Purple
 
Οι Deep Purple σε ζωντανή εμφάνιση το 1985

Τον Απρίλιο του 1984, ο Μπλάκμορ αποφάσισε να ενώσει ξανά τις δυνάμεις του με την κλασική σύνθεση των Deep Purple, η οποία περιελάμβανε τους Ίαν Γκίλαν, Ρότζερ Γκλόβερ, Τζον Λορντ και Ίαν Πέις. Μαζί, κυκλοφόρησαν το "Perfect Strangers" στα τέλη του 1984, το οποίο έγινε πλατινένιο στις Ηνωμένες Πολιτείες και ανέβηκε στο Top-10 των περισσοτέρων χωρών του πλανήτη.[27] Η περιοδεία που ακολούθησε, ήταν η δεύτερη πιο προσοδοφόρα περιοδεία συγκροτήματος για το 1985, μετά από αυτήν του Μπρους Σπρίνγκστιν. Τον Ιανουάριο του 1987 κυκλοφόρησαν το "The House of Blue Light" το οποίο γνώρισε αρκετά μεγάλη επιτυχία,[28] αλλά οι συνεχείς διαφωνίες του Γκίλαν με τον Μπλάκμορ οδήγησαν στην αποχώρηση του πρώτου από το συγκρότημα, το 1989.

Τον Ίαν Γκίλαν αντικατέστησε ο Τζο Λιν Τέρνερ, με τον οποίο οι Deep Purple ηχογράφησαν το αμφιλεγόμενο "Slaves and Masters" το 1990.[29] Το 1992, ο Γκίλαν επέστρεψε στο συγκρότημα, για να ηχογραφήσουν το "The Battle Rages On". Παρ' όλα αυτά, ο Μπλάκμορ ήταν δυσαρεστημένος από τη συνεργασία του με τον Ίαν Γκίλαν και αποχώρησε από τους Deep Purple στα μέσα της περιοδείας για την προώθηση του τελευταίου δίσκου τους, το Νοέμβριο του 1993.[30]

Οι δεύτεροι Rainbow

Επεξεργασία
Κύριο λήμμα: Rainbow

Το 1994, ο Μπλάκμορ ξαναδημιούργησε τους Rainbow, με νέα μέλη αυτή τη φορά τον τραγουδιστή Ντούγκι Γουάιτ, τον μπασίστα Γκρεγκ Σμιθ, τον κιμπορντίστα Πολ Μόρις και τον ντράμερ Τζον Ο'Ράιλυ.[31] Με τη νέα αυτή σύνθεση, ηχογράφησαν το στούντιο άλμπουμ "Stranger In Us All" και μετά την περιοδεία για την προώθηση του, ο Μπλάκμορ αποφάσισε να διαλύσει το συγκρότημα για να ξεκινήσει το νέο του πρότζεκτ με τη σύζυγο του, Κάντις Νάιτ.[32]

Blackmore's Night

Επεξεργασία
Κύριο λήμμα: Blackmore's Night

Με τους Blackmore's Night, έχει ηχογραφήσει οκτώ στούντιο, δύο ζωντανά και ένα εορταστικό άλμπουμ. Έχουν γνωρίσει επιτυχία κατά κύριο λόγο στη Γερμανία και την Ιαπωνία, ανεβαίνοντας στις υψηλές θέσεις των τσαρτ της Ιαπωνίας και της Γερμανίας.[33]

Το συγκρότημα αποτελείται από τον Μπλάκμορ, τη σύζυγο του και τραγουδίστρια Κάντις Νάιτ, μαζί με φολκ και ροκ μουσικούς από τη Μεγάλη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το άλμπουμ τους με τίτλο "Dancer & the Moon", ήταν το πρώτο της καριέρας τους που κατάφερε να μπει στη λίστα του Billboard στις Ηνωμένες Πολιτείες και το Top-100 στην Αγγλία, μπαίνοντας στους καταλόγους επιτυχιών των περισσότερων ευρωπαϊκών χωρών.[34]

Προσωπική ζωή

Επεξεργασία

Τον Μάιο του 1964, ο Μπλάκμορ παντρεύτηκε την γερμανίδα Μάργκιτ Βόλκμαρ, με την οποία έκανε ένα παιδί, τον Γιούργκεν.[35] Μετά το διαζύγιο τους το 1968, ο Μπλάκμορ παντρεύτηκε την Μπάρμπελ το Σεπτέμβριο του 1969, με την οποία χώρισε στις αρχές της δεκαετίας του '70. Το 1974 μετακόμισε στην Καλιφόρνια των Ηνωμένων Πολιτειών. Εκεί συνέζησε με την τραγουδίστρια όπερας Σοσάννα, η οποία έκανε δεύτερα φωνητικά στο πρώτο άλμπουμ των Rainbow. Το 1978 μετακόμισε στο Κονέκτικατ με την Έιμι Ρόθμαν, την οποία παντρεύτηκε το Μάιο του 1981, αλλά χώρισε δύο χρόνια αργότερα.

Στα 39 του χρόνια, έμαθε να οδηγάει και αγόρασε το πρώτο του αυτοκίνητο. Το 1989 γνώρισε τη μετέπειτα σύζυγο του και τραγουδίστρια των Blackmore's Night, Κάντις Νάιτ. Παντρεύτηκαν το 2008 και έχουν δύο παιδιά, την Εσμεράλντα και τον Ρόρι Ντ' Αρτανιάν.[36]

Κατατάξεις

Επεξεργασία
  • Guitar World's 100 Greatest Metal Guitarists: # 16
  • Rolling Stone's 100 Greatest Guitarists of All Time: # 55
  • Rate Your Music 25 Greatest Hard Rock Guitarists of All Time: # 14
  • Digital Dream Door 100 Greatest Metal Guitarists: # 4
  • Digital Dream Door 100 Greatest Rock Guitarists: # 6

Δισκογραφία

Επεξεργασία

με τους Deep Purple

Επεξεργασία

με τους Rainbow

Επεξεργασία

με τους Blackmore's Night

Επεξεργασία
  • Shadow of the Moon (1997)
  • Under a Violet Moon (1999)
  • Fires at Midnight (2001)
  • Past Times with Good Company (2002)
  • Ghost of a Rose (2003)
  • The Village Lantern (2006)
  • Winter Carols (2006)
  • Paris Moon (2007)
  • Secret Voyage (2008)
  • Autumn Sky (2010)
  • A Knight in York (2012)
  • Dancer & the Moon (2013)
  • All Our Yesterdays (2015)

Άλλες συμμετοχές

Επεξεργασία
  • Green Bullfrog - Green Bullfrog (1972)
  • Screaming Lord Sutch & Heavy Friends - Hands Off Jack The Ripper (1972)
  • Randy, Pie & Family - Hurry To The City/Looking with Eyes of Love (1973)
  • Adam Faith - I Survive (1974)
  • Jack Green - Humanesque (1980)
  • Rock Aid Armenia - The Earthquake Album (1990)
  • Laurent Voulzy - Caché Derrière (1992)
  • Twang! A Tribute To Hank Marvin & The Shadows (1996)
  • Sweet - All Right Now (1996)
  • Pat Boone - In a Metal Mood: No More Mr. Nice Guy (1997)
  • Geyers Schwarzer Haufen - Live '99 (1999)
  • Geyers Schwarzer Haufen - Historock Lästerzungen (2004)
  • William Shatner - Seeking Major Tom (2011)

Γκεστ ηχογραφήσεις τη δεκαετία του '60

Επεξεργασία
  • The Outlaws - "The Return Of The Outlaws" (σινγκλ, 1963)
  • The Outlaws - "That Set The Wild West Free" (σινγκλ, 1963)
  • The Outlaws - "Law And Order" (σινγκλ, 1963)
  • Michael Cox - "Don’t You Break My Heart" (σινγκλ, 1963)
  • Michael Cox - "Gee What A Party" (σινγκλ, 1963)
  • Glenda Collins - "I Feel So Good" (σινγκλ, 1963)
  • Glenda Collins - "If You Gotta Pick A Baby" (σινγκλ, 1963)
  • Heinz - "Dreams Do Come True" (σινγκλ, 1963)
  • Heinz - "Just Like Eddie" (σινγκλ, 1963)
  • Heinz - Tribute To Eddie (EP σινγκλ, 1963)
  • Heinz - "Heinz" (EP σινγκλ, 1963)
  • Heinz - "Country Boy" (σινγκλ, 1963)
  • Heinz - "Live It Up" (EP σινγκλ, 1963)
  • Houston Wells - "Only The Heartaches" (σινγκλ, 1963)
  • Dave Adams - "Like A Bird Without Feathers" (σινγκλ, 1963)
  • Dave Adams - "You Made Me Cry" (σινγκλ, 1963)
  • Jenny Moss - "Hobbies" (σινγκλ, 1963)
  • Geoff Goddard - "Sky Men" (σινγκλ, 1963)
  • Pamela Blue - "My Friend Bobby" (σινγκλ, 1963)
  • Gunilla Thorne - "Go On Then" (σινγκλ, 1963)
  • Joe Meek Orchestra - "The Kennedy March" (σινγκλ, 1963)
  • The Outlaws - "Keep A Knockin’" (σινγκλ, 1964)
  • The Outlaws - "The Bike Beat Part 1" (σινγκλ, 1964)
  • Glenda Collins - "Baby It Hurts" (σινγκλ, 1964)
  • Glenda Collins - "Lollipop" (σινγκλ, 1964)
  • The Sharades - "Boy Trouble" (σινγκλ, 1964)
  • Andy Cavell - "Tell The Truth" (σινγκλ, 1964)
  • Davy Kaye - "A Fool Such As I" (σινγκλ, 1964)
  • Houston Wells - "Galway Bay" (σινγκλ, 1964)
  • Houston Wells & The Marksmen - Ramona (EP σινγκλ, 1964)
  • Heinz - "You Were There" (σινγκλ, 1964)
  • Heinz - "Please Little Girl" (σινγκλ, 1964)
  • Heinz - "Questions I Can’t Answer" (σινγκλ, 1964)
  • Valerie Masters - "Christmas Calling" (σινγκλ, 1964)
  • The Outlaws - "Only For You" (σινγκλ, 1965)
  • Michael Cox - Michael Cox in Sweden (EP σινγκλ, 1965)
  • Glenda Collins - "Johnny Loves Me" (σινγκλ, 1965)
  • Glenda Collins - "Thou Shalt Not Steal" (σινγκλ, 1965)
  • Heinz - "Digging My Potatoes" (σινγκλ, 1965)
  • Heinz - "Don’t Think Twice It’s All Right" (σινγκλ, 1965)
  • Heinz - "End Of The World" (σινγκλ, 1965)
  • Heinz - "Heart Full Of Sorrow" (σινγκλ, 1965)
  • Screaming Lord Sutch - "The Train Kept A Rollin’" (σινγκλ, 1965)
  • Richie Blackmore Orchestra - "Getaway" (σινγκλ, 1965)
  • The Tornados - "Early Bird" (σινγκλ, 1965)
  • Jess Conrad - "It Can Happen To You" (σινγκλ, 1965)
  • The Lancasters - "Satan’s Holiday" (σινγκλ, 1965)
  • The Sessions - "Let Me In" (σινγκλ, 1965)
  • Heinz - "Movin’ In" (σινγκλ, 1966)
  • Ronnie Jones - "My Only Souvenir" (σινγκλ, 1966)
  • Soul Brothers - "Goodbye Babe, Goodbye" (σινγκλ, 1966)
  • Neil Christian & The Crusaders - "My Baby Left Me" (σινγκλ, 1968)
  • Boz - "I Shall Be Released" (σινγκλ, 1968)
  • Sundragon - "Five White Horses" (σινγκλ, 1968)
  • Sundragon - "Green Tambourine" (ΕΡ σινγκλ, 1968)
  • Anan - "Medina" (σινγκλ, 1968)

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 (Αγγλικά) ISFDB. 171334. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. blackmore-ritchie.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  5. Link Wray - 100 Greatest Guitarists | Rolling Stone
  6. Ritchie Blackmore - Biography - IMDb www.imdb.com/name/nm0085808/bio Μετάφραση
  7. Deep Purple Biography. Ritchie Blackmore - Deep-Purple.net
  8. Forgotten Heroes: Big Jim Sullivan - Premier Guitar
  9. Obscure Bands Of The 50's & 60's: Bobbie & The Dominators
  10. Mike Dee & The Jaywalkers | Garage Hangover
  11. THE OUTLAWS (U.K.) - BlackCat Rockabilly Europe
  12. Screaming Lord Sutch Interview - Richie Unterberger
  13. Black Knight: Ritchie Blackmore - Σελίδα 75
  14. Smoke on the Water: The Deep Purple Story
  15. On The Roundabout With Deep Purple - Deep-Purple.net
  16. Deep Purple Mark 1 History - Deep-Purple.net
  17. Deep Purple Lineup Changes: A Complete Guide
  18. Deep Purple Mark 2 History - Deep-Purple.net
  19. 40 Years Ago: Ian Gillan Quits Deep Purple
  20. How Deep Purple Changed Their Sound on 'Burn'
  21. Deep Purple Stormbringer Album Review | Rolling Stone
  22. 40 Years Ago: Ritchie Blackmore Performs His 'Last Concert’ With Deep Purple
  23. Ο τεράστιος Ritchie Blackmore,κλείνει τα 70![νεκρός σύνδεσμος]
  24. Rainbow - Ritchie Blackmore's Rainbow - Reviews
  25. Joe Lynn Turner | Biography, Albums, & Streaming Radio - Allmusic
  26. RAINBOW | full Official Chart History | Official Charts Company
  27. 31 Years Ago: Deep Purple Make an Improbable Return With ‘Perfect Strangers’
  28. «Deep Purple The House Of Blue Light Album Review». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2016. 
  29. Deep Purple Mark 5 History - Deep-Purple.net
  30. «Flashback: Deep Purple Parts With Ritchie Blackmore After Meltdown». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2016. 
  31. History of Ritchie Blackmore's Rainbow - Doogie White
  32. blackmores-night
  33. Blackmore's Night | Album Discography | AllMusic
  34. Dancer and the Moon - Blackmore's Night | Awards | AllMusic
  35. Biografie Ritchie Blackmore Lebenslauf Steckbrief
  36. Candice Night and Ritchie Blackmore of Blackmore's Night

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία