Ρίτσι Μπλάκμορ
Ο Ρίτσι Μπλάκμορ (αγγλ. Ritchie Blackmore, 14 Απριλίου 1945) είναι θρυλικός κιθαρίστας και ιδρυτικό μέλος των Deep Purple και των Rainbow, ενώ είναι ενεργός στο συγκρότημα Blackmore's Night. Συγκαταλέγεται στους καλύτερους κιθαρίστες της ροκ μουσικής.[5]
Ρίτσι Μπλάκμορ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Richard Hugh Blackmore (Αγγλικά) |
Γέννηση | 14 Απριλίου 1945[1][2][3] Weston-super-Mare[4] |
Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένο Βασίλειο |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | κιθαρίστας τραγουδοποιός |
Περίοδος ακμής | 1960 |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Κάντις Νάιτ (από 2008) |
Τέκνα | Jürgen Blackmore |
Ιστότοπος | |
blackmoresnight | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΗ παιδική ηλικία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στις 14 Απριλίου 1945 στο Γουέστον Σούπερ Μερ του Βόρειου Σόμερσετ και μετακόμισε στο Ίστον του Μίντλσεξ σε ηλικία 2 ετών.[6] Στα 11 του χρόνια, ο πατέρας του του δώρισε την πρώτη του κιθάρα, υπό τον όρο να μάθει να παίζει κάνοντας μαθήματας κλασικής κιθάρας, για ένα χρόνο. Σταμάτησε το σχολείο σε ηλικία 15 ετών και ξεκίνησε να δουλεύει σαν μηχανικός ασυρμάτων στο αεροδρόμιο του Χίθροου, στο Λονδίνο.[7] Εκείνη τη χρονιά, έκανε μαθήματα ηλεκτρικής κιθάρας με τον Τζιμ Σάλιβαν.[8]
Τα πρώτα χρόνια
ΕπεξεργασίαΤο 1960, δημιουργεί μαζί με το φίλο του Μικ Άντεργουντ, το συγκρότημα The Dominators.[9] Αργότερα, προσχώρησαν στους Satellites για να προχωρήσει ο Μπλάκμορ στους Jaywalkers.[10] Στις αρχές του 1962, εντάχθηκε στους Screaming Lord Sutch's Savages και στο τέλος της ίδιας χρονιάς, πήγαν μαζί με τον Άντεργουντ στους The Outlaws.[11] Στους τελευταίους παρέμεινε για δύο χρόνια, ηχογραφώντας έξι σινγκλ. Το Μάιο του 1964 προσχώρησε στους Heinz & The Wild Boys, όπου έπαιξε σε δύο 12" και δώδεκα 7" σινγκλ, μέσα σε ένα χρόνο. Το 1965 επέστρεψε στους Screaming Lord Sutch, για να ηχογραφήσει άλλο ένα σινγκλ και να περιοδεύσει στη Γερμανία και τελικά, να μετακομίσει μόνιμα στο Αμβούργο.[12]
Στα τέλη του 1965, δημιούργησε τους Three Musketeers με τους οποίους έπαιξε μόνο μία συναυλία για να προσχωρήσει στους Crusaders του Νιλ Κρίστιαν για έξι μήνες, διάστημα κατά το οποίο ηχογράφησαν το σινγκλ "My Baby Left Me".[13] Το 1966, ταξίδεψε στην Ιταλία με τους The Trip για να επιστρέψει στη Γερμανία και να ενταχθεί στους Roman Empire.[14]
Στο διάστημα αυτό ο Μπλάκμορ έπαιζε με μία κόκκινη Gibson ES355.
Deep Purple
ΕπεξεργασίαΣτα τέλη του 1967, δημιούργησε το συγκρότημα Mandrake Root αλλά δέχθηκε ένα τηλεφώνημα από τον μετέπειτα μάνατζερ των Deep Purple, Τόνι Έντουαρτς, για να επιστρέψει στην Αγγλία και να ενταχθεί στο νέο συγκρότημα που αυτός θα δημιουργούσε. Αρχικά, το συγκρότημα ονομάστηκε Roundabout, με τους Κρις Κέρτις στα φωνητικά, Ντεήβ Κέρτις στο μπάσο, Τζον Λορντ στα πλήκτρα και Μπόμπι Κλαρκ στα τύμπανα.[15] Λίγο αργότερα, άλλαξαν το όνομα τους σε Deep Purple ενώ άλλαξαν και τραγουδιστή, μπασίστα και ντράμερ, με τους Ροντ Έβανς, Νικ Σίμπερ και Ίαν Πέις, αντίστοιχα.
Με αυτή τη γραμμή μελών, οι Deep Purple ηχογράφησαν τρία άλμπουμ, τα "Shades of Deep Purple" (1968), "The Book of Taliesyn" (1968) και "Deep Purple" (1969), ενώ κυκλοφόρησαν και μερικά σινγκλ, πιο επιτυχημένα εκ των οποίων ήταν τα "Hush" και "Kentucky Woman".[16]
Το καλοκαίρι του 1969, αποφάσισαν να αλλάξουν τραγουδιστή και μπασίστα, εντάσσοντας στο συγκρότημα τους Ίαν Γκίλαν και Ρότζερ Γκλόβερ, αντίστοιχα.[17] Με τα νέα μέλη, οι Deep Purple ηχογράφησαν τέσσερα στούντιο άλμπουμ ("Deep Purple in Rock" (1970), "Fireball" (1971), "Machine Head" (1972) και "Who Do We Think We Are" (1973)) και δύο ζωντανά ηχογραφημένα άλμπουμ ("Concerto for Group and Orchestra" (1969) και "Made in Japan" (1972)), τα οποία γνώρισαν μεγάλη επιτυχία σε όλο τον κόσμο. Χαρακτηριστικό ήταν το ότι το 1973, οι Deep Purple είναι το # 1 συγκρότημα σε πωλήσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες. Επίσης, μεγάλη επιτυχία γνώρισαν τα σινγκλ "Black Night", "Strange Kind of Woman" και "Fireball" στη Μεγάλη Βρετανία, όπως και το "Smoke on the Water" στις ΗΠΑ, όπου βραβεύτηκε ως χρυσό.[18]
Το καλοκαίρι του 1973, αποχωρούν από το συγκρότημα ο Ίαν Γκίλαν και ο Ρότζερ Γκλόβερ,[19] για να αντικατασταθούν από τους Ντέιβιντ Κόβερντεϊλ και Γκλεν Χιουζ, αντίστοιχα.[20] Με τις προσθήκες αυτές, οι Deep Purple ηχογράφησαν τα "Burn" και "Stormbringer", πραγματοποιώντας ταυτόχρονα πολύ μεγάλες συναυλίες στην Αμερική και την Ευρώπη.[21]
Τον Απρίλιο του 1975, ο Μπλάκμορ έδωσε την τελευταία του συναυλία με τους Deep Purple, από τους οποίους αποχώρησε λόγω της αυξανόμενης απογοήτευσης του από τα jazz/funk στοιχεία που είχαν υιοθετηθεί στον σκληρό ήχο του συγκροτήματος.[22]
Rainbow
ΕπεξεργασίαΜετά την αποχώρηση του από τους Purple, ο Μπλάκμορ παρακολούθησε μαθήματα τσέλο από τον Χιού ΜακΝτάουελ των Electric Light Orchestra.[23] Αρχικά, σχεδίαζε να ηχογραφήσει ένα σόλο άλμπουμ άλλα τελικά δημιούργησε το δικό του συγκρότημα, με την ονομασία Ritchie Blackmore's Rainbow, για να παραμείνει μόνο το Rainbow, μετά την κυκλοφορία του πρώτου τους άλμπουμ.[24] Στα φωνητικά, προσέλαβε τον πρώην τραγουδιστή των Elf και μετέπειτα των Black Sabbath, Ρόνι Τζέιμς Ντίο, ο οποίος παρέμεινε στο συγκρότημα μέχρι το 1979. Αντικαταστάθηκε από τον Γκράχαμ Μπονέτ και το 1981 από τον Τζο Λιν Τέρνερ.[25] Επίσης, από τους Rainbow πέρασαν και άλλοι αναγνωρισμένοι μουσικοί όπως ο Κόζι Πάουελ μετέπειτα ντράμερ των Black Sabbath και των ELP, ο Ντον Έρεϊ ο οποίος συνεργάστηκε με μεγάλα ονόματα όπως ο Ozzy Osbourne, οι Black Sabbath, οι Electric Light Orchestra, κ.α. και πλέον είναι μόνιμο μέλος των Deep Purple, ο Ρότζερ Γκλόβερ των Deep Purple, ο Μπόμπι Ροντινέλι των Black Sabbath και Blue Öyster Cult, κ.α..
Κατά τη διάρκεια της εννιάχρονης πορείας τους, οι Rainbow ηχογράφησαν επτά στούντιο και ένα ζωντανό δίσκο, με πέντε από αυτούς να ανεβαίνουν στο βρετανικό Top-10 και τους άλλους τρεις να φτάνουν ως το # 11.[26]
Η επανένωση
ΕπεξεργασίαΤον Απρίλιο του 1984, ο Μπλάκμορ αποφάσισε να ενώσει ξανά τις δυνάμεις του με την κλασική σύνθεση των Deep Purple, η οποία περιελάμβανε τους Ίαν Γκίλαν, Ρότζερ Γκλόβερ, Τζον Λορντ και Ίαν Πέις. Μαζί, κυκλοφόρησαν το "Perfect Strangers" στα τέλη του 1984, το οποίο έγινε πλατινένιο στις Ηνωμένες Πολιτείες και ανέβηκε στο Top-10 των περισσοτέρων χωρών του πλανήτη.[27] Η περιοδεία που ακολούθησε, ήταν η δεύτερη πιο προσοδοφόρα περιοδεία συγκροτήματος για το 1985, μετά από αυτήν του Μπρους Σπρίνγκστιν. Τον Ιανουάριο του 1987 κυκλοφόρησαν το "The House of Blue Light" το οποίο γνώρισε αρκετά μεγάλη επιτυχία,[28] αλλά οι συνεχείς διαφωνίες του Γκίλαν με τον Μπλάκμορ οδήγησαν στην αποχώρηση του πρώτου από το συγκρότημα, το 1989.
Τον Ίαν Γκίλαν αντικατέστησε ο Τζο Λιν Τέρνερ, με τον οποίο οι Deep Purple ηχογράφησαν το αμφιλεγόμενο "Slaves and Masters" το 1990.[29] Το 1992, ο Γκίλαν επέστρεψε στο συγκρότημα, για να ηχογραφήσουν το "The Battle Rages On". Παρ' όλα αυτά, ο Μπλάκμορ ήταν δυσαρεστημένος από τη συνεργασία του με τον Ίαν Γκίλαν και αποχώρησε από τους Deep Purple στα μέσα της περιοδείας για την προώθηση του τελευταίου δίσκου τους, το Νοέμβριο του 1993.[30]
Οι δεύτεροι Rainbow
ΕπεξεργασίαΤο 1994, ο Μπλάκμορ ξαναδημιούργησε τους Rainbow, με νέα μέλη αυτή τη φορά τον τραγουδιστή Ντούγκι Γουάιτ, τον μπασίστα Γκρεγκ Σμιθ, τον κιμπορντίστα Πολ Μόρις και τον ντράμερ Τζον Ο'Ράιλυ.[31] Με τη νέα αυτή σύνθεση, ηχογράφησαν το στούντιο άλμπουμ "Stranger In Us All" και μετά την περιοδεία για την προώθηση του, ο Μπλάκμορ αποφάσισε να διαλύσει το συγκρότημα για να ξεκινήσει το νέο του πρότζεκτ με τη σύζυγο του, Κάντις Νάιτ.[32]
Blackmore's Night
ΕπεξεργασίαΜε τους Blackmore's Night, έχει ηχογραφήσει οκτώ στούντιο, δύο ζωντανά και ένα εορταστικό άλμπουμ. Έχουν γνωρίσει επιτυχία κατά κύριο λόγο στη Γερμανία και την Ιαπωνία, ανεβαίνοντας στις υψηλές θέσεις των τσαρτ της Ιαπωνίας και της Γερμανίας.[33]
Το συγκρότημα αποτελείται από τον Μπλάκμορ, τη σύζυγο του και τραγουδίστρια Κάντις Νάιτ, μαζί με φολκ και ροκ μουσικούς από τη Μεγάλη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το άλμπουμ τους με τίτλο "Dancer & the Moon", ήταν το πρώτο της καριέρας τους που κατάφερε να μπει στη λίστα του Billboard στις Ηνωμένες Πολιτείες και το Top-100 στην Αγγλία, μπαίνοντας στους καταλόγους επιτυχιών των περισσότερων ευρωπαϊκών χωρών.[34]
Προσωπική ζωή
ΕπεξεργασίαΤον Μάιο του 1964, ο Μπλάκμορ παντρεύτηκε την γερμανίδα Μάργκιτ Βόλκμαρ, με την οποία έκανε ένα παιδί, τον Γιούργκεν.[35] Μετά το διαζύγιο τους το 1968, ο Μπλάκμορ παντρεύτηκε την Μπάρμπελ το Σεπτέμβριο του 1969, με την οποία χώρισε στις αρχές της δεκαετίας του '70. Το 1974 μετακόμισε στην Καλιφόρνια των Ηνωμένων Πολιτειών. Εκεί συνέζησε με την τραγουδίστρια όπερας Σοσάννα, η οποία έκανε δεύτερα φωνητικά στο πρώτο άλμπουμ των Rainbow. Το 1978 μετακόμισε στο Κονέκτικατ με την Έιμι Ρόθμαν, την οποία παντρεύτηκε το Μάιο του 1981, αλλά χώρισε δύο χρόνια αργότερα.
Στα 39 του χρόνια, έμαθε να οδηγάει και αγόρασε το πρώτο του αυτοκίνητο. Το 1989 γνώρισε τη μετέπειτα σύζυγο του και τραγουδίστρια των Blackmore's Night, Κάντις Νάιτ. Παντρεύτηκαν το 2008 και έχουν δύο παιδιά, την Εσμεράλντα και τον Ρόρι Ντ' Αρτανιάν.[36]
Κατατάξεις
Επεξεργασία- Guitar World's 100 Greatest Metal Guitarists: # 16
- Rolling Stone's 100 Greatest Guitarists of All Time: # 55
- Rate Your Music 25 Greatest Hard Rock Guitarists of All Time: # 14
- Digital Dream Door 100 Greatest Metal Guitarists: # 4
- Digital Dream Door 100 Greatest Rock Guitarists: # 6
Δισκογραφία
Επεξεργασία
με τους Deep PurpleΕπεξεργασία
|
με τους RainbowΕπεξεργασία
με τους Blackmore's NightΕπεξεργασία
|
Άλλες συμμετοχέςΕπεξεργασία
|
Γκεστ ηχογραφήσεις τη δεκαετία του '60
Επεξεργασία
|
|
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) ISFDB. 171334. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. blackmore-ritchie.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Link Wray - 100 Greatest Guitarists | Rolling Stone
- ↑ Ritchie Blackmore - Biography - IMDb www.imdb.com/name/nm0085808/bio Μετάφραση
- ↑ Deep Purple Biography. Ritchie Blackmore - Deep-Purple.net
- ↑ Forgotten Heroes: Big Jim Sullivan - Premier Guitar
- ↑ Obscure Bands Of The 50's & 60's: Bobbie & The Dominators
- ↑ Mike Dee & The Jaywalkers | Garage Hangover
- ↑ THE OUTLAWS (U.K.) - BlackCat Rockabilly Europe
- ↑ Screaming Lord Sutch Interview - Richie Unterberger
- ↑ Black Knight: Ritchie Blackmore - Σελίδα 75
- ↑ Smoke on the Water: The Deep Purple Story
- ↑ On The Roundabout With Deep Purple - Deep-Purple.net
- ↑ Deep Purple Mark 1 History - Deep-Purple.net
- ↑ Deep Purple Lineup Changes: A Complete Guide
- ↑ Deep Purple Mark 2 History - Deep-Purple.net
- ↑ 40 Years Ago: Ian Gillan Quits Deep Purple
- ↑ How Deep Purple Changed Their Sound on 'Burn'
- ↑ Deep Purple Stormbringer Album Review | Rolling Stone
- ↑ 40 Years Ago: Ritchie Blackmore Performs His 'Last Concert’ With Deep Purple
- ↑ Ο τεράστιος Ritchie Blackmore,κλείνει τα 70![νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Rainbow - Ritchie Blackmore's Rainbow - Reviews
- ↑ Joe Lynn Turner | Biography, Albums, & Streaming Radio - Allmusic
- ↑ RAINBOW | full Official Chart History | Official Charts Company
- ↑ 31 Years Ago: Deep Purple Make an Improbable Return With ‘Perfect Strangers’
- ↑ «Deep Purple The House Of Blue Light Album Review». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2016.
- ↑ Deep Purple Mark 5 History - Deep-Purple.net
- ↑ «Flashback: Deep Purple Parts With Ritchie Blackmore After Meltdown». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2016.
- ↑ History of Ritchie Blackmore's Rainbow - Doogie White
- ↑ blackmores-night
- ↑ Blackmore's Night | Album Discography | AllMusic
- ↑ Dancer and the Moon - Blackmore's Night | Awards | AllMusic
- ↑ Biografie Ritchie Blackmore Lebenslauf Steckbrief
- ↑ Candice Night and Ritchie Blackmore of Blackmore's Night
Πηγές
Επεξεργασία- Deep Purple Biography. Ritchie Blackmore - Deep-Purple.net
- Lyrics, Song Lyrics – LyricsFreak.com
- Ritchie Blackmore - Full in Bloom Music
- Guitar World's “100 Greatest Metal Guitarists of All Time" Αρχειοθετήθηκε 2011-06-05 στο Wayback Machine.
- Ritchie Blackmore - 100 Greatest Guitarists Αρχειοθετήθηκε 2012-11-27 στο Wayback Machine.
- 25 Greatest Hard Rock Guitarists of All Time - Rate Your Music
- 100 Greatest Metal Guitarists - DigitalDreamDoor.com
- 100 Greatest Rock Guitarists - DigitalDreamDoor.com