Whitesnake

βρετανικό hard rock συγκρότημα

Οι Whitesnake είναι βρετανικό ροκ συγκρότημα, το οποίο δημιουργήθηκε από τον τραγουδιστή Ντέιβιντ Κόβερντεϊλ μετά την αποχώρηση του από τους Deep Purple, το 1978.

Whitesnake
Οι Whitesnake το 2008 στη Σόφια.
Πληροφορίες
ΠροέλευσηΜίντλεσμπρο, Αγγλία
Μουσικά είδηHard rock
heavy metal
Παρουσία1978-1990
1994
1997
2002-παρόν
Δισκογραφική εταιρείαUnited Artists, EMI, Geffen, SPV, Mirage, Frontiers
ΜέληΝτέιβιντ Κόβερντεϊλ
Τόμι Όλντριτζ
Τζόελ Χέκστρα
Ρεντ Μπιτς
Μάικλ Ντέβιν
Πρώην μέληΜπέρνι Μάρσντεν
Μίκι Μούντι
Τζον Λορντ
Μελ Γκάλεϊ
Τζον Σάικς
Βίβιαν Κάμπελ
Άντριαν Βάντενμπεργκ
Στηβ Βάι
Γουόρεν Ντε Μαρτίνι
Στιβ Φάρις
Νιλ Μάρεϊ
Κόλιν Χόντγκινσον
Ρούντι Σάρζο
Γκάι Πρατ
Τόνι Φράνκλιν
Μάρκο Μεντόζα
Γιουράια Ντάφι
Ντέιβ Ντάουλ
Ίαν Πέις
Κόζι Πάουελ
Όνσλεϊ Ντάνμπαρ
Ντένι Καρμάσι
Κρις Φρέιζερ
Μπράιαν Τίτσι
Ρίτσαρντ Μπέιλι
Μπιλ Κουόμο
Ντον Έρεϊ
Κλωντ Γκοντέτ
Ρικ Σέρατ
Πωλ Μίκροβιτς
Μπρετ Ταγκλ
Ντέρεκ Χίλαρντ
Τίμοθι Ντράρι
Μπράιαν Ρέντι
Νταγκ Όλντρικ
Μπράιαν Ρέντι
Ιστότοπος
whitesnake.com

Βιογραφία Επεξεργασία

Τα πρώτα χρόνια Επεξεργασία

Οι Whitesnake δημιουργήθηκαν στο Μίντλεσμπρο το 1978, με τους κιθαρίστες Μπέρνι Μάρσντεν και Μίκι Μούντι, τον μπασίστα Νιλ Μάρεϊ, τον κιμπορντίστα Τζον Λορντ και το ντράμερ Ντέιβ Ντάουλ να πλαισιώνουν τον Κόβερντεϊλ. Τον Σεπτέμβριο εκείνης της χρονιάς κυκλοφόρησαν το ΕΡ "Snakebite" και ένα μήνα αργότερα ακολούθησε ο πρώτος τους δίσκος με τίτλο "Trouble", σκαρφαλώνοντας στο # 50 των βρετανικών τσαρτ.[1] Για την προώθηση του δίσκου, το συγκρότημα περιόδευσε στην Ευρώπη, ενώ το φθινόπωρο του 1979 κυκλοφόρησαν το δίσκο "Lovehunter" ανεβαίνοντας στο # 29 της πατρίδας τους.[2]

 
Οι Whitesnake σε ζωντανή εμφάνιση το 1981

Το χειμώνα του 1979, ο πρώην ντράμερ των Deep Purple Ίαν Πέις, πήρε τη θέση του Ντάουλ και το συγκρότημα ηχογράφησε το "Ready an' Willing", το οποίο έφθασε στο # 6 και έγινε χρυσό, στη Μεγάλη Βρετανία.[3] Ο δίσκος περιείχε την μεγάλη επιτυχία "Fool for Your Loving" και κατά την περιοδεία για την προώθηση του οι Whitesnake εμφανίστηκαν σαν πρώτο όνομα στο φεστιβάλ του Ρέντινγκ, μαζί με το Ρόρι Γκάλαχερ και τους UFO.[4]

Στις 1 Νοεμβρίου 1980 κυκλοφόρησε το "Live...In the Heart of the City", το οποίο σκαρφάλωσε στο # 5 στο Ηνωμένο Βασίλειο και έγινε πλατινένιο.[5] Πέντε μήνες αργότερα, το συγκρότημα επέστρεψε με το "Come an' Get It", το οποίο ανέβηκε στη δεύτερη θέση στην πατρίδα τους και συνοδευόταν από την επιτυχία "Don't Break My Heart Again".

Το 1982, ο Μπέρνι Μάρσντεν αντικαταστάθηκε από τον Μελ Γκάλεϊ των Trapeze, το μπάσο ανέλαβε ο Κόλιν Χόντγκινσον και τα τύμπανα ο Κόζι Πάουελ. Η νέα σύνθεση κυκλοφόρησε το "Saints & Sinners" στις 20 Νοεμβρίου του 1982, ανεβαίνοντας για τέταρτη συνεχόμενη φορά στο βρετανικό Top-10.[6] Κατά την περιοδεία του δίσκου, οι Whitesnake εμφανίστηκαν σαν πρώτο όνομα στο φεστιβάλ "Monsters of Rock" του 1983, μαζί με τους ZZ Top, Dio, Twisted Sister, Diamond Head, Meat Loaf, κ.α..[7]

Στα τέλη του 1983, το συγκρότημα ηχογράφησε το δίσκο "Slide It In" ο οποίος έγινε το πρώτο τους άλμπουμ που έφθασε στο αμερικάνικο Top-40.[8] Ο δίσκος περιείχε τις επιτυχίες "Guilty of Love", "Give Me More Time" και "Love Ain't No Stranger". Λίγο πριν τις ηχογραφήσεις του άλμπουμ ο Τζον Σάικς είχε πάρει τη θέση του Μίκι Μούντι, ενώ κατά τη διάρκεια της περιοδείας ο Μελ Γκάλεϊ έσπασε το χέρι του, με αποτέλεσμα ο Σάικς να αναλάβει όλα τα κιθαριστικά μέρη για τις υπόλοιπες εμφανίσεις τους.

Αλλαγή ύφους Επεξεργασία

Το 1985 και το 1986, σημειώθηκαν αρκετές αλλαγές στη σύνθεση του συγκροτήματος. Τη θέση του Γκάλεϊ πήρε ο Άντριαν Βάντενμπεργκ, ο Νιλ Μάρεϊ επέστρεψε στο μπάσο, ο Όνσλεϊ Ντάνμπαρ πήρε τη θέση του Κόζι Πάουελ στα τύμπανα, ο Τζον Λορντ αποχώρησε για να ενταχθεί στην επανένωση των Deep Purple και αντικαταστάθηκε αρχικά από τον Ρίτσαρντ Μπέιλι και στη συνέχεια το συγκρότημα συνέχισε χωρίς μόνιμο κιμπορντίστα με τη θέση να καλύπτεται κατά καιρούς από τον Μπιλ Κουόμο, το Ντον Έρεϊ τον Κλωντ Γκαντέτ ή τον Ρικ Σέρατ.

 
Οι Whitesnake το 1983

Τον Απρίλιο του 1987 κυκλοφόρησε ο πιο επιτυχημένος, εμπορικά, δίσκος του συγκροτήματος με τίτλο "Whitesnake" ή "1987". Ο δίσκος παρουσίασε ένα ηχητικό σύνολο πιο εμπορικό από τις μέχρι τότε δουλειές τους, γεγονός που το βοήθησε να ανέβει στο # 2 στις Ηνωμένες Πολιτείες και το # 8 στη Μεγάλη Βρετανία, ενώ περιείχε τα σινγκλ "Here I Go Again" (# 1 στις ΗΠΑ, # 9 στο Ηνωμένο Βασίλειο), "Is This Love" (# 2 και # 9 αντίστοιχα) και "Still of the Night" (# 79 και # 16 αντίστοιχα). Το "Whitesnake" έχει βραβευθεί ως οκτώ φορές πλατινένιο στις Ηνωμένες Πολιτείες και πέντε φορές πλατινένιο στον Καναδά.[9] Μετά την κυκλοφορία του δίσκου ο πρώην ντράμερ του Ozzy Osbourne Τόμι Όλντριτζ, αντικατέστησε τον Ντάνμπαρ στα τύμπανα, ο Ρούντι Σάρζο τον Μάρεϊ στο μπάσο και Βίβιαν Κάμπελ τον Σάικς στην κιθάρα, για να δώσει με τη σειρά του τη θέση του στον Στηβ Βάι, το 1989.[10]

Το συγκρότημα κυκλοφόρησε το "Slip of the Tongue" ανεβαίνοντας στο Top-10 και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, ενώ το δίσκο συνόδευαν τα επιτυχημένα σινγκλ "Fool for Your Loving" (επανεκτέλεση του δικού τους τραγουδιού από το 1980), "The Deeper the Love" και "Now You're Gone".[11] Κατά την περιοδεία για την προώθηση του δίσκου, το συγκρότημα εμφανίστηκε για δεύτερη φορά σαν πρώτο όνομα στο φεστιβάλ "Monsters of Rock", μαζί με τους Aerosmith.[12]

Μετά το τέλος της περιοδείας, ο Κόβερντεϊλ ανακοίνωσε την αποχώρηση του από τη μουσική βιομηχανία με αποτέλεσμα να διαλυθεί το συγκρότημα. Παρ' όλη την αρχική του ανακοίνωση, ο τραγουδιστής του συγκροτήματος συνεργάστηκε με τον κιθαρίστα των Led Zeppelin Τζίμι Πέιτζ, για το πρότζεκτ Coverdale and Page.[13]

Επανένωση Επεξεργασία

 
Οι Whitesnake το 2011

Το 1994, το συγκρότημα επανενώθηκε για μια μικρή περιοδεία με σκοπό την προώθηση της συλλογής "Whitesnake's Greatest Hits".[14] Αυτή η σύνθεση περιελάμβανε τον Κόβερντεϊλ στα φωνητικά, τον Βάντερμπεργκ και τον Γουόρεν Ντε Μαρτίνι στις κιθάρες, τον Ρούντι Σάρζο στο μπάσο, τον Ντένι Καμάσι στα τύμπανα και τον Πωλ Μίρκοβιτς στα πλήκτρα.

Για το δίσκο "Restless Heart" του 1997, τη θέση του Σάρζο πήρε ο Γκάι Πρατ και του Μίκροβιτς ο Μπρετ Ταγκλ.[15] Για την περιοδεία του δίσκου, ο Ντε Μαρτίνι αντικαταστάθηκε από τον Στιβ Φάρις, ο Πρατ από τον Τόνι Φράνκλιν και ο Ταγκλ από τον Ντέρεκ Χίλαρντ. Το 1998, κυκλοφόρησαν το ζωντανά ηχογραφημένο "Starkers in Tokyo", με εξ ολοκλήρου ακουστικό σετ.[16] Μετά το τέλος της περιοδείας, ο Κόβερντεϊλ έκανε και πάλι διάλειμμα από τη μουσική βιομηχανία για να επιστρέψει το Δεκέμβριο του 2002 για τα 25 χρόνια από την ίδρυση του συγκροτήματος.

Για την περιοδεία του 2003, στους Whitesnake εντάχθηκαν οι κιθαρίστες Νταγκ Όλντρικ και Ρεντ Μπιτς, ο μπασίστας Μάρκο Μεντόζα, ο Όλντριτζ στα τύμπανα και ο κιμπορντίστας Τίμοθι Ντράρι.[17] Το 2005, το μπάσο ανέλαβε ο ο Γιουράια Ντάφι και την επόμενη χρονιά κυκλοφόρησαν το DVD "Live... In The Still Of The Night" και το διπλό CD "Live: In The Shadow Of The Blues".[18]

Τον Απρίλιο του 2008 κυκλοφόρησε το πρώτο στούντιο άλμπουμ του συγκροτήματος μετά από έντεκα χρόνια, με τίτλο "Good to Be Bad", ανεβαίνοντας στο # 7 στη Μεγάλη Βρετανία.[19] Το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς περιόδευσαν μαζί με τους Def Leppard ενώ το 2009 άνοιγαν τις συναυλίες των Judas Priest στις Ηνωμένες Πολιτείες.[20] Το καλοκαίρι του 2010 ανακοινώθηκε η αντικατάσταση του Ντάφι από τον Μάικλ Ντέβιν, του ντράμερ Ντένι Καμάσι από τον Μπράιαν Τίτσι και του Τίμοθι Ντράρι από τον Μπράιαν Ρέντι.

Η νέα σύνθεση ηχογράφησε το δίσκο "Forevermore" το 2011, ενώ δύο μήνες αργότερα κυκλοφόρησε το "Live at Donington 1990". Στις αρχές του 2013, ο Τίτσι αποχώρησε δίνοντας τη θέση του στον Τόμι Όλντριτζ και το συγκρότημα κυκλοφόρησε το ζωντανά ηχογραφημένο το 2011, "Made in Japan".[21]

Το 2014, αποχώρησε από το συγκρότημα ο Νταγκ Όλντρικ,[22] δίνοντας την θέση του στον Τζόελ Χέκστρα.[23] Η νέα σύνθεση ηχογράφησε το "The Purple Album", σκαρφαλώνοντας στο Top-20 της πατρίδας τους.[24] Ο δίσκος περιελάμβανε νέες εκτελέσεις κομματιών που είχε ηχογραφήσει ο Κόβερντεϊλ κατά την θητεία του στους Deep Purple.[25]

Δισκογραφία Επεξεργασία

Στούντιο ηχογραφήσεις
Ζωντανές ηχογραφήσεις
Συλλογές
  • Whitesnake's Greatest Hits (1994)
  • Best of Whitesnake (2003)
  • The Early Years (2004)
  • 30th Anniversary Collection (2008)
  • The Sunburst Years 1978-1982" (2011)

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Trouble - Whitesnake | Songs, Reviews, Credits | AllMusic
  2. Lovehunter - Whitesnake | Songs, Reviews, Credits | AllMusic
  3. Whitesnake - Ready An' Willing review - Metal Storm
  4. Reading Rock Festival 1980
  5. 35 Years Ago: Whitesnake Are 'Live...In the Heart of the City'
  6. Whitesnake – “Saints & Sinners” (1982) | PLAY IT LOUD!
  7. Monsters Of Rock . Castle Donington 1983
  8. Slide It In - Whitesnake | Songs, Reviews, Credits | AllMusic
  9. Whitesnake - Whitesnake (album review 2) | Sputnikmusic
  10. Whitesnake Gear - vai.com – The Official Steve Vai Website
  11. 25 Years Ago: Whitesnake Slip Some Tongue
  12. Monsters Of Rock .Castle Donington 1990
  13. Coverdale/Page - All Music Guide
  14. REVIEW: Whitesnake – Greatest Hits (1994) | mikeladano.com
  15. Whitesnake - Restless Heart (CD, Album) at Discogs
  16. Starkers in Tokyo - Whitesnake
  17. «TiMoTHy DrUrY...». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2015. 
  18. Whitesnake , Live In the Shadow Of The Blues, Review
  19. Whitesnake - Good To Be Bad (album review ) | Sputnikmusic
  20. POP EVIL Added To JUDAS PRIEST / WHITESNAKE Tour
  21. WHITESNAKE To Release 'Made In Japan' In April
  22. Guitarist DOUG ALDRICH Quits WHITESNAKE
  23. «Guitarist Joel Hoekstra Discusses His New Gig with Whitesnake». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2015. 
  24. WHITESNAKE's 'The Purple Album: First-Week Sales Revealed
  25. Whitesnake’s New Album Focuses on David Coverdale’s Deep Purple Era
  26. «ChartArchive - Whitesnake». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2013. 
  27. Whitesnake | Awards | AllMusic

Πηγές Επεξεργασία