Άμπραχαμ Χόβερτς
Ο Άμπραχαμ Χόβερτς (φλαμανδικά: Abraham Govaerts (αναφερόμενος και ως Goevaerts, Gouvaert, Goyvaert, Goyvaerts, Godvarte, Goijvaerts, 1589 - 9 Σεπτεμβρίου 1626) ήταν Φλαμανδός ζωγράφος, ο οποίος ειδικευόταν σε μικρού μεγέθους πίνακες, στους οποίους απεικόνιζε δασικά τοπία με την τεχνοτροπία του Γιαν Μπρίγκελ του πρεσβύτερου και του Χίλλις φαν Κόνινξλοο.[5]
| Άμπραχαμ Χόβερτς | |
|---|---|
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Abraham Govaerts (Ολλανδικά) |
| Γέννηση | 30 Αυγούστου 1589[1] Αμβέρσα |
| Θάνατος | 9 Σεπτεμβρίου 1626[2][3][1] Αμβέρσα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Νότιες Κάτω Χώρες |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[4] και σκιτσογράφος |
| Κίνημα | μπαρόκ |
| Είδος τέχνης | τοπιογραφία |
| Καλλιτεχνικά ρεύματα | μπαρόκ |
| Σημαντικά έργα | Wooded Landscape with Gipsy Women |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφικό Επεξεργασία
Ο Χόβερτς γεννήθηκε στην Αμβέρσα, όπου ο πατέρας του ήταν έμπορος έργων τέχνης. Δεν υπάρχουν πληροφορίες σχετικά με την εκπαίδευσή του. Λόγω της επίδρασης του ύφους του Γιαν Μπρίγκελ του πρεσβύτερου στα πρώιμα έργα του, ορισμένοι ιστορικοί τέχνης πιστεύουν ότι είναι πιθανό να μαθήτευσε στο εργαστήριο του Μπρίγκελ, αλλά δεν υπάρχει καμία σχετική τεκμηρίωση.[6] Έγινε μέλος στη Συντεχνία του Αγίου Λουκά της Αμβέρσας την περίοδο 1607 - 1608.
Νυμφεύτηκε την Ισαμπέλλα Χίλις (Isabella Gielis), η οποία απεβίωσε μερικές ημέρες μετά τον θάνατο του καλλιτέχνη, στις 13 Σεπτεμβρίου 1626, με την οποία απέκτησαν δύο θυγατέρες, που ονομάστηκαν Ισαμπέλλα και Σουζάννα. Δραστηριοποιήθηκε σε ολόκληρη τη σταδιοδρομία του αποκλειστικά στην Αμβέρσα. Έγινε διάκονος στη Συντεχνία του Αγίου Λουκά το 1623.[7] Ως μαθητές του είχε τους καλλιτέχνες Αλεξάντερ Κέινρινξ (Alexander Keirincx), Νικολάες Έρτσενς (Nicolaes Aertsens) και Γκάισμπρετχ φαν ντερ Μπερχ (Gysbrecht van der Berch).[7][8]
Έργο Επεξεργασία
Ο Χόβερτς ήταν γνωστός για τις τοπιογραφίες του, που συνήθως απεικόνιζαν δασικά τοπία, με μικρά ιστορικά, μυθολογικά ή βιβλικά θέματα ή σκηνές από κυνήγι. Τα τοπία του αρχικά ακολουθούσαν την μανιεριστική τεχνοτροπία της τρίχρωμης "παγκόσμιας τοπιογραφίας", στα οποία οι μορφές πλαισιώνονται από δένδρα.[5] Η τεχνική αυτή αποκαλείται repoussoir και συντίθεται από κάποιο αντικείμενο - ή και ανθρώπινη μορφή, όπως έκαναν οι Πάολο Βερονέζε και Πέτερ Πάουλ Ρούμπενς, αλλά και μεταγενέστεροι καλλιτέχνες, όπως ο Γκυστάβ Καϊγεμπότ (Gustave Caillebotte) - στα δεξιά ή αριστερά του προσκηνίου, που έχει ως στόχο να κατευθύνει τη ματιά του θεατή στην κυρίως σύνθεση, περιβάλλοντας το άκρο της.[9] Η παλέτα του υπερέβαλλε, τόσο στις καφέ αποχρώσεις του προσκηνίου όσο και στις μπλε αποχρώσεις των φυλλωμάτων.[8] Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η σύνθεση Άρτεμις και Ακταίων, ενώ καθόλου χαρακτηριστικό έργο, που δημιούργησε σε συνεργασία με τον Φρανς Φράνκεν τον νεότερο είναι η σύνθεση τοπίου (σήμερα στο Ανάκτορο της Κομπιένης), στο οποίο παρουσιάζεται η ευρεία άποψη ενός ποταμού. Σημαντική επιρροή άσκησε στο έργο του και ο τοπιογράφος Χίλλις φαν Κόνινξλοο.[6] Ένας πίνακάς του, τιτλοφορούμενος Τοπίο με κοιλάδα ποταμού και κυνήγι με γεράκι, σήμερα στο Μουσείο Μάγερ φαν ντεν Μπεργκ στην Αμβέρσα) είναι εμπνευσμένο από το έργο του Γιόος ντε Μόμπερ.[8]
Από το 1620 και ύστερα η μανιεριστική του παλέτα αντικαθίσταται από χρώματα ζωηρά και λαμπερά, τα οποία απέθετε με ελαφρές κουκκίδες. Προσέθετε διάφορα χρώματα για να επιτύχει τη σταδιακή σκίαση αλλά και τις απαλές μεταβάσεις από το φωτεινότερο προς το σκοτεινότερο. Το ύφος αυτό θυμίζει περισσότερο τον Γιαν Μπρίγκελ τον πρεσβύτερο. Προσπαθούσε να επιτύχει δυναμικό αποτέλεσμα στο έργο του, τοποθετώντας δραματικούς και παραμορφωμένους κορμούς δένδρων στο προσκήνιο και χρησιμοποιώντας απότομες διακυμάνσεις φωτός - σκότους.[8]
Όπως συνηθιζόταν στην εποχή του, ο Χόβερτς συνεργάστηκε με άλλους καλλιτέχνες, ειδικευμένους σε άλλες θεματολογίες. Ο Χόβερτς αναλάμβανε τα τοπία, ενώ οι άλλοι ειδικοί ζωγράφιζαν τις ανθρώπινες μορφές, τα ζώα ή τα στοιχεία νεκρών φύσεων. Συχνά συνεργάστηκε με μέλη της οικογένειας Φράνκεν, όπως οι Φρανς Φράνκεν ο νεότερος και Αμπρόσιους Φράνκεν Ι.[5] Άλλο παράδειγμα συνεργασίας του είναι η σύνθεση Κομψό ζευγάρι περπατά στο δάσος, όπου συνεργάστηκε με τον Σεμπάστιαν Φρανκξ, ο οποίος δημιούργησε τις μορφές και τον σκύλο στο τοπίο.
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) SNAC. w6cg49f4. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. rkd
.nl /explore /artists /33074. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2017. - ↑ «Abraham Govaerts». (Αγγλικά) Benezit Dictionary of Artists. Oxford University Press. 2006. B00077549. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
- ↑ The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /139451. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ 5,0 5,1 5,2 Hans Vlieghe (1998). Flemish Art and Architecture, 1585-1700. Pelican History of Art. New Haven: Yale University Press, pp. 180–181. ISBN 0-300-07038-1
- ↑ 6,0 6,1 Abraham Govaerts and Sebastiaen Vrancx, An elegant couple strolling through the forest at Gallerie Lowet de Wotrenge
- ↑ 7,0 7,1 Abraham Govaerts στο Ολλανδικό Ίδρυμα Ιστορίας της Τέχνης (Ολλανδικά)
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 Hans Devisscher. "Govaerts, Abraham", Grove Art Online. Oxford University Press, [πρόσβαση στις 26 Νοεμβρίου 2014].
- ↑ Wind, Edgar (October 1938). «The revolution of history painting». Journal of the Warburg Institute 2 (2). doi:. http://www.jstor.org/stable/750085. «He fulfils the function of a 'repoussoir',and by leading the imagination into a distant land,effectively offsets the shock of seeing the hero die in a modern uniform.».