Άρτους Βόλφφορτ
Ο Άρτους Βόλφφορτ (φλαμανδικά: Artus Wolffort, Artus Wolffaert ή Artus Wolffaerts[4] (1581–1641) ήταν Φλαμανδός ζωγράφος, γνωστός κυρίως για τους ιστορικούς του πίνακες, που απεικονίζουν θρησκευτικές και μυθολογικές σκηνές.[5]
| Άρτους Βόλφφορτ | |
|---|---|
_and_Antony_van_Dyck_-_Portrait_of_the_painter_Artus_Wolffort.jpg) | |
| Γέννηση | 1581[1][2][3] Αμβέρσα |
| Θάνατος | 1641[1][2][3] Αμβέρσα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Κάτω Χώρες των Αψβούργων |
| Ιδιότητα | ζωγράφος |
| Τέκνα | Γιαν Μπάπτιστ Βόλφερτς |
| Κίνημα | Φλαμανδική ζωγραφική μπαρόκ |
| Καλλιτεχνικά ρεύματα | Φλαμανδική ζωγραφική μπαρόκ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ο Άρτους Βόλφφορτ γεννήθηκε στην Αμβέρσα και μετοίκησε με τους γονείς του στο Ντόρντρεχτ την ίδια χρονιά που γεννήθηκε. Εκπαιδεύτηκε στη ζωγραφική στο Ντόρντρεχτ και έγινε μέλος στη Συντεχνία του Αγίου Λουκά της πόλης το 1603. Επέστρεψε στην Αμβέρσα το 1615, όπου εργάστηκε ως βοηθός στο εργαστήριο του Όττο φαν Φέιν, ενός από τους Δασκάλους του Πέτερ Πάουλ Ρούμπενς].[6] Κατά την περίοδο αυτή διέμενε στην οικία του φαν Φέιν.[7] Έγινε μέλος στη Συντεχνία του Αγίου Λουκά το 1617.[8]
Ο Βόλφφορτ νυμφεύτηκε τη Μαρία Βάντελερ () στις 8 Σεπτεμβρίου 1619. Ο γιος τους Γιοχάννες Άρτους (περισσότερο γνωστός ως Γιαν Μπάπτιστ Βόλφερτς) γεννήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 1625 και αργότερα έγινε ζωγράφος.[5] Ο Βόλφφορτς δημιούργησε εργαστήριο στην Αμβέρσα, το οποίο παρήγαγε αντίγραφα των έργων του.[6] Ανάμεσα στους μαθητές του περιλαμβάνονται οι Λούκας Σμάουτ ο πρεσβύτερος, ο γιος του καλλιτέχνη Γιαν Μπάπτιστ, οι Πίτερ φαν Λιντ και Πίτερ φαν Μολ, που εργάστηκαν για μικρό διάστημα στο εργαστήριό του ως αντιγραφείς.[7]
Ο Βόλφφορτ ήταν ένας από τους καλλιτέχνες που εργάστηκαν για τη διακόσμηση της θριαμβευτικής εισόδου στην Αμβέρσα του Καρδιναλίου - Ινφάντη Φερδινάνδου των Αψβούργων κατά το 1635. Επικεφαλής του όλου έργου ήταν ο Ρούμπενς, ενώ ο Βόλφφορτ φιλοτέχνησε διακοσμητικούς πίνακες σε σχέδια του Ρούμπενς.[9]
Ο Βόλφφορτς απεβίωσε στην Αμβέρσα.[5]
Έργο Επεξεργασία
Ο Βόλφφορτ και το έργο του δεν ήταν ιδιαίτερα γνωστοί μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1970 και ορισμένοι πίνακές του είχαν χαρακτηριστεί ως πρώιμα έργα του Ρούμπενς. Το έργο του αναδομήθηκε χάρη στο πλήρως υπογεγραμμένο έργο του Η τουαλέτα της Εσθήρ στο χαρέμι του Ξέρξη, με το πρωτότυπο να μην έχει εντοπιστεί, αλλά υφίστανται 10 αντίγραφά του, ένα από τα οποία φέρει την πλήρη υπογραφή του, βρίσκεται στο Μουσείο Βικτωρίας και Αλβέρτου στο Λονδίνο και άλλοι πίνακες φέρουν το μονόγραμμά του.[6]
.jpg)
Στο ξεκίνημα της σταδιοδρομίας του, ο Βόλφφορτ ολοκλήρωσε μερικές εικόνες για Αγία Τράπεζα που του είχαν παραγγελθεί από εκκλησίες της Αμβέρσας, όπως Η Ανάληψη της Παρθένου και Η Κοίμηση της Θεοτόκου (εκκλησία του Αγίου Παύλου, Αμβέρσα, 1617). Εργάστηκε, εν τούτοις, κυρίως για ιδιώτες πάτρονες, για λογαριασμό των οποίων ζωγράφισε κυρίως θρησκευτικά και, σε μικρότερη έκταση, μυθολογικά θέματα. Πολλά από τα έργα του περιλαμβάνουν ολόσωμες μορφές και απεικονίζουν σκηνές από τη ζωή του Ιησού. Φιλοτέχνησε μια σειρά στην οποία αναπαριστλωνται οι Δώδεκα Απόστολοι, οι Τέσσερις Ευαγγελιστές και οι Πατέρες της Εκκλησίας, ως ημίσωμες μορφές.[6] Αν η απόδοση έργων στον Βόλφφορτ έχει γίνει σωστά, μια ρωπογραφία, που αποκαλείται Η υπηρέτρια των μαγειρικών σκευών (πιθανόν του 1633, σήμερα στο Μουσείο Μ του Λέουβεν) μαρτυρά ότι ο Βόλφφορτ ζωγράφιζε, επίσης, και σκηνές της καθημερινότητας για την ελεύθερη αγορά.[10]
Τα πρώιμα έργα του έχουν το κλασικιστικό ύφος του Όττο φαν Φέιν. Ο Βόλφφορτ συχνά χρησιμοποιούσε θέματα και μοτίβα του φαν Φέιν στα πρώιμα έργα του, που έγιναν σε ύφος πρωτο-μπαρόκ. Αυτό είναι εμφανές στο έργο τουΟ Ιησούς στην οικία του Σίμωνος του Φαρισαίου (μια εκδοχή του δημοπρατήθηκε από τον οίκο Σόθμπυς στο Λονδίνο στις 4 Νοεμβρίου 2004, lot 56), μια άλλη βρίσκεται στην εκκλησία του Αγίου Μαρτίνου στη Μπεργκ (Bergues) και μια άλλη στη Νέα Πινακοθήκη του Κάσσελ (σήμερα θεωρείται αντίγραφο), έργο που αρχικά είχε θεωρηθεί ως δημιουργία του φαν Φέιν. Η σύνθεση αυτή καθαυτή είναι χαλαρά βασισμένη στη σύνθεση του Ρούμπενς με το ίδιο θέμα, που σήμερα εκτίθεται στο Μουσείο Ερμιτάζ, αλλά ανεστραμμένη.[11] Το πιο δυναμικό μπαρόκ ύφος του, επηρεασμένο από τον Ρούμπενς, αναπτύχθηκε μετά το 1630.[6]
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 «Artus Wolfert». Biografisch Portaal. 75776532.
- ↑ 2,0 2,1 «Artus Wolffort». Biografisch Portaal. 77028361.
- ↑ 3,0 3,1 «Artus Wolfaerts». (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 500013787.
- ↑ Άλλες παραλλαγές του επωνύμου: Wolfart, Wolfert, Wolfordt, Wolffordt, Wolfort
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Artus Wolffort στο Ολλανδικό Ίδρυμα Ιστορίας της Τέχνης (Ολλανδικά)
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Hans Vlieghe. "Wolffort, Artus." Grove Art Online. Oxford Art Online. Oxford University Press. Web. 2 August 2014
- ↑ 7,0 7,1 Artus Wolffort (Antwerp 1581-1641), Christ at the Pool of Bethesda at Christie's
- ↑ Artus Wolffort at the Prado Museum site
- ↑ Frans Jozef Peter Van den Branden, Geschiedenis der Antwerpsche schilderschool, Antwerpen, 1883, p. 564 and 632-633 (Ολλανδικά)
- ↑ The scullery maid at Barok in Vlaanderen (Ολλανδικά)
- ↑ Christ in the house of Simon the Pharisee at Sotheby's
Περαιτέρω ανάγνωση Επεξεργασία
- Vlieghe, Hans (1998). Flemish Art and Architecture 1585-1700. Yale University Press. σελ. 44. ISBN 0-300-07038-1.