Έντβαρντ Όχαπ
Ο Έντβαρντ Όχαπ (πολωνικά: Edward Ochab) (16 Αυγούστου 1906 – 1 Μαΐου 1989) ήταν Πολωνός κομμουνιστής πολιτικός και κορυφαίος ηγέτης της Πολωνίας μεταξύ Μαρτίου και Οκτωβρίου 1956.
Πολιτική δράση Επεξεργασία
Ως μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Πολωνίας από το 1929, φυλακίστηκε επανειλημμένα για τις δραστηριότητές του υπό την πολωνική κυβέρνηση της εποχής. Το 1939, ο Όχαπ συμμετείχε στην Άμυνα της Βαρσοβίας, αλλά στη συνέχεια μετακόμισε στη Σοβιετική Ένωση, όπου έγινε πρώιμος οργανωτής και διευθυντής στην Ένωση Πολωνών Πατριωτών. Το 1943, εντάχθηκε στον Πολωνικό Στρατό στο του Στρατηγού Ζίγκμουντ Μπέρλινγκ στο Ανατολικό Μέτωπο ως πολιτικός επίτροπος και ανέβηκε γρήγορα στις τάξεις του. Από το 1944 ήταν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Πολωνικού Εργατικού Κόμματος (ΠΕΚ) και βουλευτής στο Κρατικό Εθνικό Συμβούλιο.[10] Το 1945 έγινε υπουργός δημόσιας διοίκησης και κατείχε τις διαδοχικές θέσεις του αρχηγού προπαγάνδας στο ΠΕΚ (1945-46), του επικεφαλής των συνεταιριστικών ενώσεων (1947-48) και του επικεφαλής του Συνδέσμου Συνδικάτων (1948- 49). Από τον Δεκέμβριο του 1948 ήταν αναπληρωματικό μέλος του (κομμουνιστικού) Πολιτικού Γραφείου του Πολωνικού Κόμματος Ενωμένων Εργατών (ΠΚΕΕ) και τακτικό μέλος από το 1954.
Μεταξύ 1949 και 1950, ο Στρατηγός Όχαπ αναπληρωτής υπουργός Άμυνας και ηγήθηκε του πολιτικού κλάδου των Ενόπλων Δυνάμεων. Στη σταλινική Λαϊκή Δημοκρατία της Πολωνίας ήταν υπεύθυνος για τη στρατολόγηση των λεγόμενων εχθρών του λαού σε καταναγκαστική εργασία στα ορυχεία της νότιας Πολωνίας. Αυτές οι μονάδες ονομάζονταν «τάγματα εργασίας».[11] Μετά το θάνατο του Μπολέσουαφ Μπιέρουτ, ο Όχαπ έγινε Πρώτος Γραμματέας του Πολωνικού Κόμματος Ενωμένων Εργατών και υπηρέτησε με αυτή την ιδιότητα μεταξύ 20 Μαρτίου και 21 Οκτωβρίου 1956.
Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Όχαπ, η διαδικασία της μετασταλινικής «απόψυξης» βρισκόταν σε καλό δρόμο, αλλά ο πρώτος γραμματέας έπαιξε επίσης ρόλο στην εξουσιοδότηση της βίαιης καταστολής της εξέγερσης των εργαζομένων στο Πόζναν τον Ιούνιο του 1956. Τον Οκτώβριο, ο Όχαπ στάθηκε στη θέση του ενάντια στη σοβιετική ηγεσία και πιστώνεται ότι βοήθησε στην αποτροπή μιας σοβιετικής στρατιωτικής επέμβασης. Παραιτήθηκε από την εξουσία κατά την 8η Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος, συμμορφούμενος με τις επιθυμίες της πλειοψηφίας των μελών του Πολιτικού Γραφείου να προωθήσει τον Βουαντίσουαφ Γκομούουκα. Ο Όχαπ παρέμεινε μέλος του Πολιτικού Γραφείου μέχρι το 1968 και εργάστηκε επίσης ως υπουργός Γεωργίας από το 1957 έως το 1959, και αργότερα ως γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής για τις αγροτικές υποθέσεις. Ο Όχαπ ήταν αντιπρόεδρος του Πολωνικού Συμβουλίου της Επικρατείας το 1961–64. Διετέλεσε πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας το 1964–68. Το 1965-68 προήδρευσε επίσης στο Μέτωπο Εθνικής Ενότητας.[10]
Ο Όχαπ παραιτήθηκε από όλα τα κομματικά και κρατικά του αξιώματα και αποχώρησε από την πολιτική το 1968, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την αντισημιτική εκστρατεία που διεξήγαγαν φατρίες εντός του κομμουνιστικού κόμματος με επικεφαλής τον Πρώτο Γραμματέα, Γκομούουκα. Κατά τη συνταξιοδότησή του παρέμεινε αφοσιωμένος σκληροπυρηνικός κομμουνιστής, αλλά και έντονος επικριτής των πολιτικών που ακολουθούσαν τα καθεστώτα των διαδόχων του.
Βραβεία και τιμές Επεξεργασία
Λαϊκή Δημοκρατία της Πολωνίας:
Τάγμα των Οικοδόμων της Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας
Τάγμα του Λαβάρου της Εργασίας (1η τάξη)
Ασημένιος Σταυρός του Τάγματος Στρατιωτικής Αξίας της Πολωνίας
Τάγμα του Σταυρού του Γκρούνβαλντ (2η τάξη)
Τάγμα του Σταυρού του Γκρούνβαλντ (3η τάξη)
Σταυρός της Ανδρείας
Χρυσός Σταυρός της Αξίας
Σταυρός της Σιλεσικής Εξέγερσης
Μετάλλιο για τη Βαρσοβία 1939-1945
Μετάλλιο για την ελευθερία μας
- Άλλες χώρες:
Μεγαλόσταυρος της Λεγεώνας της Τιμής (Γαλλία)
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Λευκού Ρόδου της Φινλανδίας (Φινλανδία)
Μεγαλόσταυρος Ιππότης με Περιλαίμιο του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας ( Ιταλία )
Τάγμα του Ερυθρού Αστέρα (Σοβιετική Ένωση)
Αναμνηστικό μετάλλιο για την 100ή επέτειο από τη γέννηση του Βλαντίμιρ Ιλίτς Λένιν (Σοβιετική Ένωση)
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. ochab-edward. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (Πολωνικά) Internetowy Polski Słownik Biograficzny. edward-ochab-komunista-wiesz.
- ↑ 3,0 3,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000004137. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 bs
.sejm .gov .pl /F?func=find-acc&acc _sequence=000013160&find _code=SYS&local _base=ARS10. - ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js2013773042. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2021.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ Antti Matikkala: «Suomen Valkoisen Ruusun ja Suomen Leijonan ritarikunnat» (Φινλανδικά) Edita. Ελσίνκι. 2017. σελ. 498. ISBN-13 978-951-37-7005-1.
- ↑ 10,0 10,1 Wielka Encyklopedia Powszechna PWN [The Great Universal Encyclopedia PWN] τομ. 8, Polish Scientific Publishers, Βαρσοβία 1966
- ↑ http://bazhum.muzhp.pl/media/files/Przeglad_Historyczny/Przeglad_Historyczny-r1994-t85-n1_2/Przeglad_Historyczny-r1994-t85-n1_2-s123-133/Przeglad_Historyczny-r1994-t85-n1_2-s123-133.pdf
Πηγές Επεξεργασία
- Χάιμ Βόλνερμαν, "Water Carriers" [1]
- The New York Times, 3 Μαΐου 1989, "Edward Ochab Is Dead; Poland Ex-Official" [2]
- Αυτοί: Οι Πολωνικές Μαριονέτες του Στάλιν της Τερέσα Τοράνσκα
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη βιογραφία ενός προσώπου χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |