Αγία Σοφία Μεσσηνίας
Συντεταγμένες: 36°53′43″N 22°14′44″E / 36.89528°N 22.24556°E
Η Αγία Σοφία είναι οικισμός της τοπικής κοινότητας Καρδαμύλης, της δημοτικής ενότητας Λεύκτρου, του δήμου Δυτικής Μάνης, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Μεσσηνίας, στην περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης.[1][2] Πριν το σχέδιο Καποδίστριας και το πρόγραμμα Καλλικράτης, ανήκε στην επαρχία Καλαμών του νομού Μεσσηνίας, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου.[3][4]
Αγία Σοφία | |
---|---|
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα |
Περιφέρεια | Πελοποννήσου |
Περιφερειακή Ενότητα | Μεσσηνίας |
Δημοτική Ενότητα | Λεύκτρου |
Γεωγραφία | |
Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοπόννησος |
Νομός | Μεσσηνίας |
Υψόμετρο | 210 μέτρα |
Πληθυσμός | |
Μόνιμος | 3 |
Έτος απογραφής | 2021 |
Πληροφορίες | |
Παλαιά ονομασία | Γούρνιτσα |
Ταχ. κώδικας | 240 22 |
Τηλ. κωδικός | 2721 |
Γεωγραφία
ΕπεξεργασίαΗ Αγία Σοφία είναι πεδινός οικισμός στο νοτιοανατολικό τμήμα του νομού Μεσσηνίας. Βρίσκεται στην ανατολική όχθη του χειμάρρου Βυρού, πολύ κοντά στην Καρδαμύλη και σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 210. Απέχει περίπου 41 χλμ. ΝΑ της Καλαμάτας.[5][6][3][4]
Πληθυσμός
ΕπεξεργασίαΈτος | Πληθυσμός |
---|---|
1991 | 21 |
2001 | 7 |
2011 | 9 |
Έτος | Πληθυσμός |
---|---|
1961 | 74 |
1971 | 41 |
1981 | 42 |
1991 | 28 |
2001 | 7 |
2011 | 9 |
Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»
ΕπεξεργασίαΟ οικισμός αναγνωρίστηκε το 1835 ως Γούρνιτσα και προσαρτήθηκε στον δήμο Καρδαμύλης του, τέως, νομού Λακωνίας. Το 1912 προσαρτήθηκε στην κοινότητα Καρδαμύλης και το 1938 υπήχθη στον νομό Μεσσηνίας. Το 1956 μετονομάστηκε σε Αγία Σοφία. Με το ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997 αποσπάστηκε από την κοινότητα Καρδαμύλης και προσαρτήθηκε στον δήμο Λεύκτρου. Με το ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010 αποσπάστηκε από τον δήμο Λεύκτρου και προσαρτήθηκε στον δήμο Δυτικής Μάνης.[2]
Αξιοθέατα
Επεξεργασία- Η πετρόκτιστη εκκλησία της Αγίας Σοφίας, στη νοτιοδυτική έξοδο του οικισμού, με θέα προς την Καρδαμύλη. Μοναστήρι παλαιότερα, έχει χαρακτηριστικό τρούλο που φέρει ψηλό δωδεκάπλευρο τύμπανο. Είναι σταυροειδής, δικιόνιος ναός κατασκευασμένος από πωρόλιθο το 1604 (ή 1630) και αγιογραφημένος από τον Γεώργιο Μακρυμάλλη, το 1700.[10]
- Το εκκλησάκι της Παναγίτσας, κτίσμα του 1768.[11][12]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
- ↑ 2,0 2,1 2,2 https://www.eetaa.gr/metaboles/oikmet_details.php?id=13413
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 ΠΛ 1:137
- ↑ 4,0 4,1 4,2 ΠΛΜ 1:400
- ↑ Εκδόσεις «Ελλάδα»
- ↑ Δομή 1:162
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
- ↑ https://greece.terrabook.com/el/messinia/page/naos-agias-sofias-sti-gournitsa/
- ↑ «Διακοπές», σ. 545
- ↑ https://naoistimani.blogspot.com/p/blog-page_55.html
Πηγές
Επεξεργασία- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, εκδ. 1978, 2006 (ΠΛΜ)
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1963 (ΠΛ)
- Εγκυκλοπαίδεια Δομή, εκδ. 2002-4
- Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (Βαρελάς)
- Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία