Αγία Σοφία Μεσσηνίας

οικισμός της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 36°53′43″N 22°14′44″E / 36.89528°N 22.24556°E / 36.89528; 22.24556

Η Αγία Σοφία είναι οικισμός της τοπικής κοινότητας Καρδαμύλης, της δημοτικής ενότητας Λεύκτρου, του δήμου Δυτικής Μάνης, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Μεσσηνίας, στην περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης.[1][2] Πριν το σχέδιο Καποδίστριας και το πρόγραμμα Καλλικράτης, ανήκε στην επαρχία Καλαμών του νομού Μεσσηνίας, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου.[3][4]

Αγία Σοφία
Αγία Σοφία is located in Greece
Αγία Σοφία
Αγία Σοφία
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΠελοποννήσου
Περιφερειακή ΕνότηταΜεσσηνίας
ΔήμοςΔυτικής Μάνης
Δημοτική ΕνότηταΛεύκτρου
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΠελοπόννησος
ΝομόςΜεσσηνίας
Υψόμετρο210 μέτρα
Πληθυσμός
Μόνιμος3
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΓούρνιτσα
Ταχ. κώδικας240 22
Τηλ. κωδικός2721

Η παλαιότερη ονομασία του οικισμού ήταν Γούρνιτσα.[3][2]

Γεωγραφία

Επεξεργασία

Η Αγία Σοφία είναι πεδινός οικισμός στο νοτιοανατολικό τμήμα του νομού Μεσσηνίας. Βρίσκεται στην ανατολική όχθη του χειμάρρου Βυρού, πολύ κοντά στην Καρδαμύλη και σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 210. Απέχει περίπου 41 χλμ. ΝΑ της Καλαμάτας.[5][6][3][4]

Πληθυσμός

Επεξεργασία
Μόνιμος [7][8][9]
Έτος Πληθυσμός
1991 21
2001 7
2011 9
Πραγματικός (de facto) [3][4][1]
Έτος Πληθυσμός
1961 74
1971 41
1981 42
1991 28
2001 7
2011 9

Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»

Επεξεργασία

Ο οικισμός αναγνωρίστηκε το 1835 ως Γούρνιτσα και προσαρτήθηκε στον δήμο Καρδαμύλης του, τέως, νομού Λακωνίας. Το 1912 προσαρτήθηκε στην κοινότητα Καρδαμύλης και το 1938 υπήχθη στον νομό Μεσσηνίας. Το 1956 μετονομάστηκε σε Αγία Σοφία. Με το ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997 αποσπάστηκε από την κοινότητα Καρδαμύλης και προσαρτήθηκε στον δήμο Λεύκτρου. Με το ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010 αποσπάστηκε από τον δήμο Λεύκτρου και προσαρτήθηκε στον δήμο Δυτικής Μάνης.[2]

Αξιοθέατα

Επεξεργασία
  • Η πετρόκτιστη εκκλησία της Αγίας Σοφίας, στη νοτιοδυτική έξοδο του οικισμού, με θέα προς την Καρδαμύλη. Μοναστήρι παλαιότερα, έχει χαρακτηριστικό τρούλο που φέρει ψηλό δωδεκάπλευρο τύμπανο. Είναι σταυροειδής, δικιόνιος ναός κατασκευασμένος από πωρόλιθο το 1604 (ή 1630) και αγιογραφημένος από τον Γεώργιο Μακρυμάλλη, το 1700.[10]
  • Το εκκλησάκι της Παναγίτσας, κτίσμα του 1768.[11][12]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, εκδ. 1978, 2006 (ΠΛΜ)
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1963 (ΠΛ)
  • Εγκυκλοπαίδεια Δομή, εκδ. 2002-4
  • Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (Βαρελάς)
  • Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία