Αιγυπτιακές βουλευτικές εκλογές 2020
Στις 24–25 Οκτωβρίου 2020 διεξήχθη ο πρώτος γύρος των βουλευτικών εκλογών στην Αίγυπτο, για τα 596 μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων. Οι επόμενοι γύροι διεξήχθησαν στις 7–8 Νοεμβρίου 2020, 23–24 Νοεμβρίου και 7-8 Δεκεμβρίου.[1][2]
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Στις εκλογές συμμετείχαν 4.006 υποψήφιοι πολιτικοί και 8 διαφορετικοί πολιτικοί συνδυασμοί κομμάτων.[3] Η Αιγυπτιακή Εθνική Ενιαία Λίστα, μία πολιτική συμμαχία 12 κομμάτων στην οποία ηγείται το Εθνικό Μελλοντικό Κόμμα, ήταν ο μεγάλος νικητής των εκλογών που κέρδισε τις 465 από τις 596 έδρες της Βουλής.
Στις 12 Ιανουαρίου 2021, στην πρώτη συνεδρίαση της Βουλής, ο δικηγόρος Χανάφι αλ Τζαμπάλι του Εθνικού Μελλοντικού Κόμματος εξελέγη Πρόεδρος της βουλής με 508 από 576 ψήφους (88%).[4]
Ιστορικό
ΕπεξεργασίαΣτις βουλευτικές εκλογές του 2015 η πολιτική συμμαχία «Αγάπη και Αίγυπτος», μία συμμαχία δέκα κομμάτων που σχηματίστηκε τον Φεβρουάριο του 2015 μετά από κάλεσμα του Προέδρου Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι για ενιαίο μέτωπο στο κοινοβούλιο κέρδισε πάνω από 250 έδρες και έγινε η μεγαλύτερη πολιτική δύναμη στη Βουλή. Κόμματα-μέλη άλλων συμμαχιών που κατάφεραν να κερδίσουν πάνω από δέκα έδρες ήταν το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα, το Φωτεινό Κόμμα και οι Υπερασπιστές της Πατρίδας.[5] Συνεπώς, η πλειοψηφία των μελών της Βουλής ήταν οι υποστηρικτές του Προέδρου αλ Σίσι, ο οποίος ανέβηκε στην εξουσία μετά το πραξικόπημα του Ιουλίου 2013, όταν μετά από έντονες διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις καθαιρέθηκε ο πρώην Πρόεδρος Μοχάμεντ Μόρσι.
Τον Μάρτιο του 2018 ο αλ Σίσι επανεξελέγη Πρόεδρος συγκεντρώνοντας το 97% των ψήφων. Μετά το δημοψήφισμα του 2019 και τις συνταγματικές τροποποιήσεις που εισήχθησαν, οι εξουσίες του Προέδρου ενισχύθηκαν σημαντικά, η θητεία του αυξήθηκε από τέσσερα σε έξι χρόνια και παρατάθηκε ώστε να επιτραπεί στον αλ Σίσι να παραμείνει στην εξουσία μέχρι το 2030. Τον Αύγουστο του 2020 έγιναν οι εκλογές για τη Γερουσία, που είχε διαλυθεί μετά το δημοψήφισμα του 2014, και έξι χρόνια μετά αποκαταστάθηκε ως άνω βουλή του Αιγυπτιακού κοινοβουλίου. Σε αυτές τις εκλογές οι προσέλευση ήταν πολύ χαμηλή, μόνο 14,23%, ίσως λόγω της πανδημίας κορονοϊού, ή άγνοιας και αδιαφορίας του εκλογικού σώματος.[1]
Εκλογικό σύστημα
ΕπεξεργασίαΜετά τις τροποποιήσεις που έγιναν στον εκλογικό νόμο τον Ιούνιο του 2020, τα 596 μέλη της Βουλής εκλέγονται με δημοκρατικές άμεσες εκλογές, με καθολική ψηφοφορία, για πενταετή θητεία, ως εξής:[6]
- τα 284 μέλη εκλέγονται με απλό πλειοψηφικό σύστημα δύο γύρων. Ο υποψήφιος που θα εξασφαλίσει την απόλυτη πλειοψηφία ανακηρύσσεται νικητής από τον πρώτο γύρο. Αν από τον πρώτο γύρο δεν προκύψει νικητής τότε διεξάγεται δεύτερος γύρος, εντός δέκα ημερών, στον οποίο συμμετέχουν οι δύο επικρατέστεροι υποψήφιοι του πρώτου γύρου.
- τα 284 μέλη εκλέγονται με πλειοψηφικό σύστημα ενός γύρου, με κλειστές λίστες κομμάτων, από τέσσερις πολυεδρικές περιφέρειες από τις οποίες οι δύο έχουν 100 έδρες και οι άλλες δύο 42.[7][8][9] Δηλαδή, τα κόμματα θα υποβάλλουν κλειστές λίστες με 100 ή 42 υποψήφιους αντίστοιχα, και οι εκλογείς θα κληθούν να ψηφίσουν ένα κόμμα. Με μία μοναδική και μη μεταβιβάσιμη ψήφο, δηλαδή σημειώνοντας έναν σταυρό προτίμησης δίπλα στο κόμμα της επιλογής τους, ψηφίζουν όλους τους υποψήφιους του κόμματος σε αυτήν την περιφέρεια, τους 100 ή 42 αντίστοιχα.
- τα 28 μέλη διορίζονται από τον Πρόεδρο.
Τα 125 μέλη (25% του συνόλου) των βουλευτών του κοινοβουλίου πρέπει να είναι γυναίκες. Η προσέλευση στην ψηφοφορία είναι υποχρεωτική. Υποχρέωση ψήφου έχουν όλοι οι Αιγύπτιοι πολίτες ηλικίας άνω των 18 ετών, εκτός αν έχουν αποστερηθεί το δικαίωμα λόγω δικαστικής απόφασης ή ιατρικής διάγνωσης.[10]
Δικαίωμα υποψηφιότητας έχουν οι Αιγύπτιοι πολίτες ηλικίας άνω των 25 ετών, με την προϋπόθεση να έχουν έναν βασικό τίτλο εκπαίδευσης και να έχουν ολοκληρώσει τη στρατιωτική τους υπηρεσία ή να έχουν απαλλαγεί από αυτήν. Οι υποψήφιοι πρέπει να καταβάλλουν μία χρηματική εγγύηση, το ποσό της οποίας εξαρτάται από την έδρα που διεκδικεί ο υποψήφιος: 500.000 λίρες (€ 26.850) για τις έδρες του πλειοψηφικού συστήματος, 2,5 εκατομμύρια λίρες για τις έδρες των 42-εδρικών περιφερειών και 5 εκατομμύρια για τις έδρες των 100-εδρικών περιφερειών.[3]
Εκλογικές περιφέρειες
ΕπεξεργασίαΧρονοδιάγραμμα εκλογών
Επεξεργασία- 24–25 Οκτωβρίου 2020: 1ος γύρος εκλογών για τις περιοχές Α' Ζώνης: Αλεξάνδρεια, Γκίζα, Μπεχέιρα, Ματρούχ, Φαγιούμ, Μπένι Σουέφ, Μίνια, Ασιούτ, Νέα Κοιλάδα, Σοχάγκ, Κένα, Λούξορ, Ασουάν και Ερυθρά Θάλασσα. (21–23 Οκτωβρίου για τους κατοίκους εξωτερικού). Ανακοίνωση των αποτελεσμάτων: 1 Νοεμβρίου.
- 7–8 Νοεμβρίου 2020: 1ος γύρος εκλογών για τις περιοχές Β' Ζώνης: Κάιρο, Καλγιούμπια, Ντακάχλια, Μενούφια, Σαρκία, Γαρμπία, Καφρ ελ Σεΐχ, Δαμιέτη, Πορτ Σαΐντ, Ισμαηλία, Σουέζ, Βόρειο Σινά, Νότιο Σινά ( 4-6 Νοεμβρίου για τους κατοίκους εξωτερικού). Ανακοίνωση αποτελεσμάτων: 15 Νοεμβρίου.
- 23–24 Νοεμβρίου 2020: 2ος γύρος εκλογών για τις περιοχές Α' Ζώνης (21–23 Νοεμβρίου για τους κατοίκους εξωτερικού). Ανακοίνωση των αποτελεσμάτων: 30 Νοεμβρίου.
- 7–8 Δεκεμβρίου 2020 2ος γύρος για τις περιοχές Β' Ζώνης (4–6 Δεκεμβρίου για τους κατοίκους εξωτερικού).[13] Ανακοίνωση των αποτελεσμάτων: 14 Δεκεμβρίου.[14]
Συμμετοχές
ΕπεξεργασίαΠάνω από 4.000 υποψήφιοι διεκδίκησαν τις έδρες του απλού πλειοψηφικού συστήματος και πάνω από 1.100 διεκδίκησαν τις πολυεδρικές περιφέρειες (με τις 42 και τις 100 έδρες).
Το φιλοκυβερνητικό Εθνικό Μελλοντικό Κόμμα διεκδίκησε όλες τις έδρες της επικράτειας, τις 284 έδρες του απλού πλειοψηφικού καθώς τις 42-εδρικές και τις 100-εδρικές περιφέρειες.. Το κόμμα αναμετρήθηκε με την «Συμμαχία Ανεξαρτήτων» για την 100-εδρική περιφέρεια Καΐρου και Νοτιοκεντρικού Δέλτα, με την «Γιοι της Αιγύπτου» για την 42-εδρική περιφέρεια Σαρκίας και Ανατολικού Δέλτα, με την «Αιγυπτιακό Κάλεσμα» για την 42-εδρική περιφέρεια Δυτικού Δέλτα και την 100-εδρική της Άνω Αιγύπτου.[15] Το κόμμα ηγήθηκε στη συμμαχία Αιγυπτιακή Εθνική Ενιαία Λίστα (ΑιΕΕΛ), η οποία περιλάμβανε 12 κόμματα και ένα Κόμμα Νεολαίας. Η συμμαχία επέλεξε για εκλογικό της σύμβολο την «Κλεοπάτρα», όπως και στις εκλογές γερουσιαστών 2020 που έγιναν τον Σεπτέμβριο-Αύγουστο.[16][17]
Δύο από τα κόμματα της συμμαχίας ΑιΕΕΛ, το Ρεπουμπλικανικό Λαίκό και η Νέα Αποστολή, αντιμετώπισαν μαζικές παραιτήσεις μελών όταν οι περισσότεροι από τους υποψήφιούς τους δεν συμπεριλήφθηκαν στους εκλογικούς καταλόγους της συμμαχίας.[18]
Η πολιτική συμμαχία «Αιγυπτιακό Κάλεσμα» κατήγγειλε υποψίες για «εξαγορά ψήφων» και σοβαρές παραβιάσεις νόμων στις τρέχουσες εκλογές.[19][20]
Το Συντηρητικό Κόμμα, που δεν έγινε δεκτό στη συμμαχία ΑιΕΕΛ, ανακοίνωσε ότι θα συμμετάσχει στις εκλογές με την λίστα «Η Επιλογή». Ανέφεραν ότι θέλουν να είναι η φωνή του λαού και η συνείδηση της πατρίδας, και να χτίσουν ένα σύγχρονο δημοκρατικό κράτος για τους πολίτες υπό την αιγίδα του Αιγυπτιακού Συντάγματος.[18]
Στις 2 Σεπτεμβρίου ο Στρατηγός Τάρικ αλ-Μάχντι, ο πρώην κυβερνήτης της Αλεξάνδρειας, ανακοίνωσε την ίδρυση μίας συμμαχίας που θα συμμετείχε στις τρέχουσες εκλογές με 25 κόμματα και 300 διάσημες προσωπικότητες. Όμως, στα τέλη του μήνα το Εθνικό Σύστημα Εκλογών απέκλεισε τη συμμετοχή της συμμαχίας του στις εκλογές επειδή βρήκε λάθη στις φορολογικές δηλώσεις που υποβλήθηκαν.[21][22]
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν συμμετείχαν σε αυτές τις εκλογές.[23][24]
Διεξαγωγή
ΕπεξεργασίαΣτην πρώτη φάση των εκλογών, στις 24-25 Οκτωβρίου, κλήθηκαν να ψηφίσουν οι κάτοικοι των 14 από τα 27 κυβερνεία της Αιγύπτου, περίπου 33 εκατομμύρια εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι σε 10.240 εκλογικά κέντρα. Οι κάλπες άνοιξαν στις 9.00 το πρωί και λήφθηκαν όλα τα μέτρα προστασίας από τον κορονοϊό. Οι εκλογείς φορούσαν μάσκες και τήρησαν τις αποστάσεις ασφαλείας καθώς περίμεναν τη σειρά τους να ψηφίσουν. Οι δυνάμεις ασφαλείας βρίσκονταν σε ετοιμότητα για κάθε ενδεχόμενο, ενώ τα κέντρα υποστηρίχτηκαν επίσης από αστυνομικούς πρόθυμους να βοηθήσουν τους ηλικιωμένους ψηφοφόρους και τις ασθενείς ομάδες να ασκήσουν την εκλογική τους υποχρέωση. Γύρω στους 11.000 δικαστικούς, ο εγχώριος και ξένος Τύπος, και εκπρόσωποι των οργανώσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα παρακολούθησαν τη διοργάνωση.[25] Οι κάτοικοι εξωτερικού είχαν την ευκαιρία να ψηφίσουν νωρίτερα, στις 21-23 Οκτωβρίου.[13][26]
Αποτελέσματα
ΕπεξεργασίαΠροσέλευση 1ου γύρου (24-25 Οκτωβρίου 2020): 28,06%. Από τους 31.719.224 εγγεγραμμένους ψηφοφόρους της Α' Ζώνης ψήφισαν οι 9.069.729. |
Αποτελέσματα 1ου γύρου (24-25 Οκτωβρίου 2020) Με το σύστημα κλειστών λιστών καλύφθηκαν: 142 έδρες
Έδρες που έμειναν να καλυφθούν με το σύστημα κλειστών λιστών: 0 έδρες
Με πλειοψηφικό σύστημα καλύφθηκαν: 32 έδρες
Έδρες του πλειοψηφικού που έμειναν να καλυφθούν στον επόμενο γύρο: 110 έδρες
|
Προσέλευση 2ου γύρου (7-8 Νοεμβρίου 2020): 29,50%. Από τους 31.438.127 εγγεγραμμένους ψηφοφόρους της Β' Ζώνης ψήφισαν οι 9.289.166. |
Αποτελέσματα δεύτερου γύρου (7-8 Νοε 2020) Με το σύστημα κλειστών λιστών καλύφθηκαν: 142 έδρες
Έδρες που έμειναν να καλυφθούν με το σύστημα κλειστών λιστών: 0 έδρες
Με πλειοψηφικό σύστημα καλύφθηκαν: 41 έδρες
Έδρες του πλειοψηφικού που έμειναν να καλυφθούν στον επόμενο γύρο: 101 έδρες
|
Κόμμα | Συμμαχία | Α' Ζώνη: Έδρες | Β' Ζώνη: Έδρες | Διορ. | Συν | ± | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Πλειο. | ΜΜΜΨ | Πλειο. | ΜΜΜΨ | ||||||||
1ος Γ | 2ος Γ | 1ος Γ | 2ος Γ | ||||||||
Εθνικό Μελλοντικό Κόμμα | ΑιΕΕΛ | 25 | 58 | 73 | 34 | 54 | 72 | 0 | 316 | 263 | |
Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα | ΑιΕΕΛ | 4 | 11 | 15 | 2 | 5 | 13 | 0 | 50 | 37 | |
Νέα Αποστολή | ΑιΕΕΛ | 0 | 1 | 11 | 1 | 2 | 11 | 0 | 26 | 10 | |
Υπερασπιστές της Πατρίδας | ΑιΕΕΛ | 0 | 4 | 10 | 0 | 0 | 9 | 0 | 23 | 5 | |
Σύγχρονο Αιγυπτιακό Κόμμα | ΑιΕΕΛ | 0 | 0 | 3 | 0 | 1 | 7 | 0 | 11 | 7 | |
Κόμμα Μεταρρύθμισης και Ανάπτυξης | ΑιΕΕΛ | 0 | 0 | 5 | 0 | 0 | 4 | 0 | 9 | 6 | |
Αιγυπτιακό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα | ΑιΕΕΛ | 0 | 0 | 4 | 0 | 0 | 3 | 0 | 7 | 3 | |
Κόμμα του Κογκρέσου | ΑιΕΕΛ | 0 | 0 | 4 | 0 | 0 | 3 | 0 | 7 | 5 | |
Κόμμα Ελευθερίας | ΑιΕΕΛ | 0 | 2 | 3 | 0 | 0 | 2 | 0 | 7 | 4 | |
Εθνικό Προοδευτικό Ενωτικό Κόμμα | ΑιΕΕΛ | 0 | 0 | 1 | 0 | 1 | 4 | 0 | 6 | 4 | |
Κόμμα Δικαιοσύνης | ΑιΕΕΛ | 0 | 0 | 1 | 0 | 0 | 1 | 0 | 2 | 2 | |
Έραντετ Τζιλ | ΑιΕΕΛ | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 1 | 1 | |
Φωτεινό Κόμμα | 0 | 7 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 7 | 4 | ||
Αιγυπτιακό Πατριωτικό Κίνημα | – | – | – | – | – | – | – | – | 4 | ||
Συντηρητικό Κόμμα | – | – | – | – | – | – | – | – | 6 | ||
Δημοκρατικό Ειρηνικό Κόμμα | – | – | – | – | – | – | – | – | 5 | ||
Πατρίδα Αίγυπτος | – | – | – | – | – | – | – | – | 3 | ||
Κόμμα Επαναστατικής Φρουράς | – | – | – | – | – | – | – | – | 1 | ||
Ελεύθερο Εποικοδομητικό Αιγυπτιακό Κόμμα | – | – | – | – | – | – | – | – | 1 | ||
Αραβικό Δημοκρατικό Νασεριστικό Κόμμα | – | – | – | – | – | – | – | – | 1 | ||
Δημοκρατικό Κόμμα «Σαντάτ» | – | – | – | – | – | – | – | – | |||
Ελεύθεροι Αιγύπτιοι | – | – | – | – | – | – | – | – | 65 | ||
Ανεξάρτητοι | 3 | 27 | 12 | 4 | 38 | 12 | 28 | 124 | 227 | ||
Σύνολο | 32 | 110 | 142 | 41 | 101 | 142 | 28 | 596 |
Προσέλευση
ΕπεξεργασίαΑ' Ζώνη | Β' Ζώνη | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1ος γύρος | 2ος γύρος | 1ος γύρος | 2ος γύρος | |||||
Ψήφοι | % | Ψήφοι | % | Ψήφοι | % | Ψήφοι | % | |
Έγκυρα ψηφοδέλτια πλειοψηφικού | 8.038.209 | 88,88% |
4.728.300 | 93,62% |
8.332.214 | 89,61% |
||
Άκυρα / κενά ψηφοδέλτια πλειοψηφικού | 1.005.689 | 11,12% |
322.407 | 6,38% |
965.952 | 10,39% |
||
Έγκυρα ψηφοδέλτια ΜΜΜΨ | 7.300.000 | 80,49% |
– | – | 7.730.456 | 82,98% |
– | – |
Άκυρα / κενά ψηφοδέλτια ΜΜΜΨ | 1.769.702 | 19,51% |
– | – | 1.585.710 | 17,02% |
– | – |
Συνολικός αριθμός ψήφων | 9.069.728 | 100 | 5.051.004 | 100 | 9.289.166 | 100 | ||
Εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι / προσέλευση | 31.719.224 | 28,06% |
25.239.393 | 20,01% |
31.438.127 | 29,50% |
Γυναικεία συμμετοχή
ΕπεξεργασίαΑπό τα 174 μέλη που εκλέχτηκαν στον πρώτο γύρο τα 72 ήταν γυναίκες, δηλαδή το 41,40%. Η μία αναδείχθηκε νικήτρια από πλειοψηφικό μονοεδρικής περιφέρειας και οι υπόλοιπες 71 ήταν υποψήφιες της Αιγυπτιακής Εθνικής Ενιαίας Λίστας και μπήκαν στο κοινοβούλιο με το σύστημα κλειστών λιστών στις πολυεδρικές περιφέρειες. Από τους 1908 υποψήφιους που διεκδίκησαν τις μονοεδρικές περιφέρειες του πρώτου γύρου οι 144 ήταν γυναίκες, δηλαδή το 7,5%, και από αυτές μόνο μία γυναίκα κέρδισε έδρα, ενώ 6 υποψήφιες προκρίθηκαν για να συμμετάσχουν στον τελικό γύρο.[38]
Φωτογραφίες
ΕπεξεργασίαΦωτογραφίες από τις εκλογές του Αιγυπτιακού Κοινοβουλίου το 2020 | ||||||||||||
| ||||||||||||
Πρακτορείο ειδήσεων της Μέσης Ανατολής |
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Staff, Reuters (2020-09-10). «Egypt to hold parliamentary elections on Oct. 24-25: official» (στα αγγλικά). Reuters. https://www.reuters.com/article/us-egypt-election-idUSKBN2612QS. Ανακτήθηκε στις 2020-10-23.
- ↑ AFP, Le Figaro avec (10 Σεπτεμβρίου 2020). «Egypte: les élections législatives auront lieu en octobre et novembre». Le Figaro.fr (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 «4,006 individual candidates, 8 lists to run in Egypt's parliamentary elections». EgyptToday. 28 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ «من هو حنفي الجبالي رئيس مجلس النواب المصري؟ - Sputnik Arabic». web.archive.org. 13 Ιανουαρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «2015 Egyptian parliamentary elections». Parline: the IPU’s Open Data Platform (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2020.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «المركز العربي للبحوث والدراسات: الدعاية الانتخابية فى ضوء الضوابط القانونية لانتخابات مجلس النواب 2020». web.archive.org. 19 Νοεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «Single non transferable vote».
Πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα που χρησιμοποιείται σε πολυεδρικές εκλογικές περιφέρειες, όπου οι εκλογείς μπορούν να επιλέξουν τόσους υποψηφίους, όσες είναι και οι διαθέσιμες έδρες. Η ψηφοφορία γίνεται είτε ανά υποψήφιο είτε ανά κόμμα. Η καταμέτρηση είναι παρόμοια με το πλειοψηφικό σύστημα μονοεδρικών περιφερειών, στο οποίο κερδίζει ο υποψήφιος με τις περισσότερες ψήφους, ακόμη κι αν δεν έχει εξασφαλίσει την απόλυτη πλειοψηφία.
- ↑ «Egypt's parliamentary election laws passed - Egypt - Al-Ahram Weekly». Ahram Online (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ «Egypt's Sisi ratifies law on redrawing electoral constituencies - Politics - Egypt». Ahram Online (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ «IPU PARLINE database: EGYPT (Majlis Al-Nuwab), Electoral system». archive.ipu.org. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ «تعرف على عدد المقاعد الفردية بدوائر انتخابات النواب فى 27 محافظة - اليوم السابع». web.archive.org. 2 Νοεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ Musa, Developed By Heba (22 Σεπτεμβρίου 2020). «انتخابات النواب| تعرف على عدد الدوائر والمقاعد في «القائمة» بالمحافظات». بوابة اخبار اليوم. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ 13,0 13,1 «Turnout varies in Giza's polling stations in 1st voting round in Egypt's 2020 House of Representatives Elections». EgyptToday. 24 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ «اعرف كيف اختارت القائمة الوطنية "من أجل مصر" مرشحيها لانتخابات مجلس النواب - اليوم السابع». web.archive.org. 3 Νοεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «انتخابات مجلس النواب المصري: أبرز ملامح السباق الذي قد تنقصه "المشاركة" الجادة - BBC News عربي». web.archive.org. 1 Νοεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «القائمة الوطنية من أجل مصر تتقدم بأوراق مرشحيها لانتخابات مجلس النواب | بوابة أخبار اليوم الإلكترونية». web.archive.org. 28 Σεπτεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «اليوم.. قائمة «من أجل مصر» تتقدم بقوائمها الأربع لـ«الوطنية للانتخابات» - بوابة الشروق». web.archive.org. 4 Οκτωβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ 18,0 18,1 «احتكار «مستقبل وطن» للمشهد الانتخابي يعصف بالأحزاب | | مدى مصر». web.archive.org. 1 Οκτωβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «The elections for the Parliament of Egypt ...». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «مقاطعة ورشاوى واتهامات.. مصر تختتم المرحلة الأولى من انتخابات مجلس النواب». web.archive.org. 3 Νοεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «Why did the National Elections System exclude Tariq Al-Mahdi's list of...». AlKhaleej Today (στα Αραβικά). 30 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ admin (29 Σεπτεμβρίου 2020). «Do not abuse or ambush … the first statement from Tariq Al-Mahdi after excluding a list». Eg24 News (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «انتخابات برلمان مصر.. "وجبة دسمة" للنظام تخلو من "ملح" المعارضة». web.archive.org. 2 Νοεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «انطلاق انتخابات "النواب" في مصر وسط غياب للمعارضة». web.archive.org. 3 Νοεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «In photos: A smooth start to first day of Egypt's new House elections - Politics - Egypt». Ahram Online (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ «Next Egyptian parliament: The election landscape - Egypt - Al-Ahram Weekly». Ahram Online (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ «اعرف نتيجة جميع محافظات المرحلة الأولى لانتخابات مجلس النواب - اليوم السابع». web.archive.org. 3 Νοεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «"مستقبل وطن" يحصد نصيب الأسد بأولى مراحل انتخابات مجلس النواب.. 98 مقعدا بالفردى والقائمة.. الحزب الأكبر بمصر يواجه شائعات الإخوان وحملات المنافسين.. ويواصل إثراء السياسة وتمكين المرأة والشباب - اليوم السابع». web.archive.org. 6 Νοεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «الخريطة الحزبية للفائزين بانتخابات مجلس النواب على الفردى بالمرحلة الأولى - اليوم السابع». web.archive.org. 2 Δεκεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ «الانتماءات الحزبية لـ41 مرشح فازوا بالجولة الأولى للمرحلة الثانية بالنواب - اليوم السابع». web.archive.org. 16 Νοεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ «15 نقطة ترصد الاتجاهات العامة للتصويت بانتخابات النواب». web.archive.org. 21 Νοεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ «قراءة يف االجتاهات العامة لتصويت املرحلة الثانية 2020» (PDF). web.archive.org. 9 Δεκεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ ««مستقبل وطن» يحصد أغلبية المقاعد في برلمان مصر الجديد - أخبار صحيفة الرؤية». web.archive.org. 20 Δεκεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ «فوز القائمة الوطنية بقطاعي المرحلة الأولى من انتخابات مجلس النواب - بوابة الأهرام». web.archive.org. 1 Νοεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «ارتفاع نسبة مشاركة الناخبين بالمرحلة الثانية لانتخابات النواب مقارنة بالأولى.. تعرف على التفاصيل - بوابة فيتو». web.archive.org. 15 Νοεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «عادل عصمت.. يكتب : قراءه تحليليه للانتخابات البرلمانيه – جريدة الوطن العربي». elwatanelarabynews.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ Mostafa.Ibnerradi. «انتخابات برلمان مصر: انخفاض المشاركة في جولة الإعادة إلى 20%». https://www.alaraby.co.uk/ (στα Αραβικά). Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2020. Εξωτερικός σύνδεσμος στο
|website=
(βοήθεια) - ↑ 38,0 38,1 «المصري لحقوق المرأة: فوز سيدة واحدة على الفردي و 71 على القوائم – بوابة الأسبوع». web.archive.org. 6 Νοεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2020.