Αλέξανδρος Καραθόδωρος

Έλληνας πολιτικός

Ο Αλέξανδρος Καραθόδωρος (1908 - Απρίλιος 1981) ήταν Έλληνας πολιτικός, βουλευτής και υπουργός. Ήταν παντρεμένος με τη Λίτσα Καραθόδωρου και είχαν 2 παιδιά, την Κυριακή και το Θεόδωρο.

Ο Αλέξανδρος Καραθόδωρος.
Αλέξανδρος Καραθόδωρος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1908
Θάνατος1981
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
δικηγόρος
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΛαϊκόν Κόμμα, Ελληνικός Συναγερμός και Κόμμα Προοδευτικών
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Β΄ Θεσσαλονίκης)
Υπουργός Συγκοινωνιών της Ελλάδας

Βιογραφικά στοιχεία

Επεξεργασία

Ο Αλέξανδρος Καραθόδωρος γεννήθηκε το 1908 στην περιοχή των Τρικάλων. Μεγάλωσε στο περιβάλλον μιας νομαδικής οικογένειας Σαρακατσαναίων που τα καλοκαίρια μετακινούνταν με τα κοπάδια στην περιοχή "Μηλιάκι" Βερμίου. Σε ηλικία 12 ετών (1920) η οικογένειά του εγκαταστάθηκε μόνιμα στο (Σπανό) Λατόμι Πολυκάστρου της περιφερειακής ενότητας Κιλκίς. Αφού τελείωσε τις εγκύκλιες σπουδές του σπούδασε στη Νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εκλέγονταν ανελλιπώς βουλευτής της εκλογικής περιφέρειας Θεσσαλονίκης από το 1946 έως το 1967. Αρχικά εκλέγονταν με το Μεταρρυθμιστικό Κόμμα (του Απόστολου Αλεξανδρή), που συμμετείχε στον συνασπισμό κομμάτων Ηνωμένη Παράταξη Εθνικοφρόνων, και στη συνέχεια με το Λαϊκόν Κόμμα. Το 1952, συμμετέχοντας στον Ελληνικό Συναγερμό, ανέλαβε υπουργός συγκοινωνιών στην Κυβέρνηση Αλέξανδρου Παπάγου. Μετά το 1954 αποχώρησε από το κόμμα του Αλέξανδρου Παπάγου και ακολούθησε τον Σπύρο Μαρκεζίνη, στο Κόμμα Προοδευτικών. Διατέλεσε επίσης υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου στην Κυβέρνηση Στέφανου Στεφανόπουλου το 1965. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας των συνταγματαρχών συνελήφθη και τέθηκε σε κατ' οίκον περιορισμό. Πέθανε στην Αθήνα το 1981 και κηδεύτηκε στο Πρώτο Νεκροταφείο, στις 20 Απριλίου. Στο χωριό του, στο Λατόμι Κιλκίς διατηρείται η οικία του που αποτελεί και αξιοθέατο της περιοχής.[1]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Εγκυκλοπαίδεια Papyros - Larousse - Britannica