Κόμμα Προοδευτικών

πολιτικό κόμμα στην Ελλάδα

Το Κόμμα Προοδευτικών ήταν ελληνικό δεξιό πολιτικό κόμμα, με ιδρυτή και πρόεδρο τον Σπύρο Μαρκεζίνη.

Κόμμα Προοδευτικών
ΠρόεδροςΣπυρίδων Μαρκεζίνης
ΙδρυτήςΣπυρίδων Μαρκεζίνης
Ίδρυση1955
1974 (επανίδρυση)
Διάλυση1984
Διάσπαση απόΕλληνικός Συναγερμός
Πτέρυγα νεολαίαςΠροοδευτική Ένωσις Νέων
ΙδεολογίαΣυντηρητισμός
Εθνικισμός
Πολιτικό φάσμαΔεξιά
Χρώματα     Καφέ
Πολιτικό σύστημα Ελλάδας
Πολιτικά κόμματα
Εκλογές

Ιστορικό Επεξεργασία

Το Κόμμα Προοδευτικών ιδρύθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 1955. Είχε προηγηθεί η διαφωνία του Μαρκεζίνη με τον πρωθυπουργό Αλέξανδρο Παπάγο και η αποχώρησή του από το κυβερνών κόμμα του Ελληνικού Συναγερμού. Αρχικώς, κατάφερε να πάρει μαζί του και άλλους 22 βουλευτές του Συναγερμού,[1] ενώ μέχρι τη λήξη της κοινοβουλευτικής περιόδου η δύναμη της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος είχε φτάσει τους 30 βουλευτές.[2]

Το κόμμα κατέβηκε αυτόνομα για πρώτη φορά στις εκλογές του 1956. Όμως με ποσοστό 2,22% δεν κατάφερε να εξασφαλίσει καμία έδρα. Στις εκλογές του 1958 συμμετείχε σε συνασπισμό κομμάτων με την ονομασία Προοδευτική Αγροτική Δημοκρατική Ένωσις, εξασφαλίζοντας 2 έδρες (από το σύνολο των 10 που κέρδισε ο συνασπισμός).

Στις εκλογές του 1961 κατέβηκε σε κοινό ψηφοδέλτιο με την Ένωση Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου, εξασφαλίζοντας 14 έδρες από το σύνολο των 100 που κέρδισε η παράταξη, ενώ κατήλθε αυτόνομα στις εκλογές του 1963 (3,73% και 2 έδρες).

Τελευταία προδικτατορική εμφάνιση του κόμματος ήταν στις εκλογές του 1964, όπου τη φορά αυτή κατήλθε σε κοινό ψηφοδέλτιο με την ΕΡΕ του Παναγιώτη Κανελλόπουλου, κερδίζοντας 8 έδρες από τις συνολικά 107 που κέρδισε η παράταξη. Την περίοδο της χούντας η λειτουργία του ανεστάλη, όπως άλλωστε και όλων των κομμάτων.

Ο Σπύρος Μαρκεζίνης επανίδρυσε το κόμμα στις 9 Απριλίου 1979. Σκοπός του κόμματος ήταν η σταθερότητα δομών μέσα από τη λήψη ορισμένων τότε προοδευτικών μέτρων κυρίως στην εξωτερική πολιτική (αποδέσμευση από την υπερκυριαρχία των ΗΠΑ, ένταξη στην ΕΟΚ, καλές σχέσεις με τις ανατολικές χώρες και την Τουρκία), στο περιβάλλον και στην κοινωνική προστασία (έλεγχος αλλά όχι κρατικοποίηση της υγείας).

Έχοντας συσπειρώσει το μεγαλύτερο κομμάτι του εθνικιστικού χώρου, μετείχε στις βουλευτικές εκλογές (1,69% και καμία έδρα) καθώς και τις ευρωεκλογές του 1981 (1,96% και μία έδρα). Τελευταία παρουσία του Κόμματος Προοδευτικών ήταν στις ευρωεκλογές του 1984, όπου όμως το εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό (0,17%) σήμανε και το τέλος του στο πολιτικό σκηνικό. Ορισμένα στελέχη του πέρασαν στην Εθνική Πολιτική Ένωση, άλλοι αποπειράθηκαν να ιδρύσουν νέους φορείς και άλλοι ιδιώτευσαν.[3]

Αποτελέσματα εκλογών Επεξεργασία

Βουλή των Ελλήνων Επεξεργασία

Έτος Αρχηγός κόμματος Αριθμός ψήφων Ποσοστό ψήφων Έδρες Θέση
1952 Σπύρος Μαρκεζίνης δε συμμετείχε δε συμμετείχε
30 / 300
Αντιπολίτευση
1956 Σπύρος Μαρκεζίνης 74.545 2,22%
0 / 300
3ο κόμμα
Εκτός Βουλής
1958 Σπύρος Μαρκεζίνης 408.787
(Π.Α.Δ.Ε.)
10,62%
(Π.Α.Δ.Ε.)
2 / 300
4ο κόμμα
1961 Σπύρος Μαρκεζίνης 1.555.442
(μαζί με Ε.Κ.)
33,66%
(μαζί με Ε.Κ.)
14 / 300
Αξιωματική
αντιπολίτευση
1963 Σπύρος Μαρκεζίνης 173.981 3,73%
2 / 300
4ο κόμμα
1964 Σπύρος Μαρκεζίνης 1.621.546
(μαζί με Ε.Ρ.Ε.)
35,26%
(μαζί με Ε.Ρ.Ε.)
8 / 300
Αξιωματική
αντιπολίτευση
1981 Σπύρος Μαρκεζίνης 95.799 1,69%
0 / 300
4ο κόμμα
Εκτός Βουλής

Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Επεξεργασία

Έτος Αρχηγός κόμματος Αριθμός ψήφων Ποσοστό ψήφων Έδρες Θέση Ομάδα
1981 Σπύρος Μαρκεζίνης 111.245 1,96%
1 / 24
Μ.Ε.
1984 Σπύρος Μαρκεζίνης 10.152 0,17%
0 / 24
12η -

Παραπομπές Επεξεργασία