Αμίντορε Φανφάνι
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Αμίντορε Φανφάνι (ιταλικά: Amintore Fanfani· 6 Φεβρουαρίου 1908 - 20 Νοεμβρίου 1999) ήταν Ιταλός πολιτικός και οικονομολόγος, που διετέλεσε Πρωθυπουργός της Ιταλίας. Υπήρξε ένας από τους πλέον διάσημους πολιτικούς κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και κορυφαία μορφή του ιταλικού Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος.
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στο Πιέβε Σάντο Στέφανο της Τοσκάνης στις 6 Φεβρουαρίου 1908 και δίδαξε Οικονομική Ιστορία στα πανεπιστήμια του Μιλάνου και της Βενετίας την περίοδο 1938-1943. Στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκόσμιου πολέμου κατέφυγε στην Ελβετία. Το 1946 εντάχθηκε στο Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα, εξελέγη βουλευτής και ανέλαβε Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Πρόνοιας.
Σχέδιο Φανφάνι
ΕπεξεργασίαΤο 1948 η Ιταλία έβγαινε από έναν πόλεμο που είχε τελειώσει μόλις 3 χρόνια πριν. Έτσι ο Φανφάνι υπέβαλε το Σχέδιο Φανφάνι που είχε σκοπό την ανοικοδόμηση 300.000 εργατικών κατοικιών μέσα 7 χρόνια. Το 1951 έγινε Υπουργός Γεωργίας και το 1953 ανέλαβε στο Υπουργείο Εσωτερικών.
Πρωθυπουργός
ΕπεξεργασίαΓια πρώτη φορά έγινε Πρωθυπουργός στις 18 Ιανουαρίου 1954. Η πρώτη του αυτή θητεία υπήρξε βραχύβια, καθώς τερματίστηκε στις 8 Φεβρουαρίου του ιδίου έτους.
Έπειτα από τις εκλογές του 1958 σχημάτισε κυβέρνηση και ορκίστηκε ξανά πρωθυπουργός την 1 Ιουλίου 1958. Παρέμεινε στην εξουσία ως τις 15 Φεβρουαρίου 1959. Στις 26 Ιουλίου 1960 ανέλαβε ξανά την πρωθυπουργία (μέχρι τις 21 Ιουνίου 1963) και προχώρησε σε κρατικοποίηση της ηλεκτρικής ενέργειας. Αντικαταστάθηκε το 1964 στην πρωθυπουργία από τον Άλντο Μόρο, οπότε ανέλαβε το υπουργείο Εξωτερικών.
Την 1η Δεκεμβρίου 1982 ανέλαβε ξανά πρωθυπουργός, αξίωμα που διατήρησε ως τις 4 Αυγούστου 1983. Η έκτη και τελευταία πρωθυπουργική θητεία του ήταν από τις 17 Απριλίου μέχρι και τις 28 Ιουλίου του 1987.
Πέθανε στη Ρώμη στις 20 Νοεμβρίου 1999.
Πρόεδρος
ΕπεξεργασίαΟ Φανφάνι χρημάτισε και υπηρεσιακός Πρόεδρος της χώρας του, από τις 15 Ιουνίου μέχρι τις 9 Ιουλίου 1978.
Επιλεγμένα έργα
Επεξεργασία- Η καταγωγή του καπιταλιστικού πνεύματος (1932)
- Καθολικισμός και Προτεσταντισμός στην ιστορική διαμόρφωση του καπιταλισμού (1934)
- Ιστορία των οικονομικών θεωριών (3 τόμοι, 1938 - 1946)
- Ιστορία της εργασίας (1943)
- Ομηρικά ποιήματα και αρχαία οικονομία
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb120391026. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 2,2 «Amintore Fanfani». (Ολλανδικά) RKDartists. 274083.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Amintore-Fanfani. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 1960. amintore-fanfani. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ rkd
.nl /en /explore /artists /274083. - ↑ Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2021.
- ↑ LIBRIS. Εθνική Βιβλιοθήκη της Σουηδίας. 24 Οκτωβρίου 2012. libris
.kb .se /katalogisering /mkz14g452zs8h9l. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2018. - ↑ CONOR.SI. 21579875.
- ↑ 10,0 10,1 The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /154315. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ 200365.
- ↑ dati
.senato .it /senatore /935. - ↑ 13,0 13,1 13,2 200365. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2022.
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Εγκυκλοπαίδεια, "Επιστήμη και Ζωή".
- Out for the Big Win[νεκρός σύνδεσμος], Time Magazine, 26 Μαΐου 1958.
- Τζούλιο Αντρεότι, De Gasperi e il suo tempo, Μιλάνο, Mondadori, 1956.
- Nico Perrone, Il segno della DC, Bari, Dedalo, 2002, ISBN 88-220-6253-1.
- Luciano Radi, La Dc da De Gasperi a Fanfani, Soveria Manelli, Rubbettino, 2005.