Βικιπαίδεια

Ανατόλι Τιμοστσούκ

Ουκρανός ποδοσφαιριστής

Ο Ανατόλι Ολεξάντροβιτς Τιμοστσούκ (ουκρανικά: Анатолій Олександрович Тимощук‎‎, προφέρεται: [ɐnɐˈtɔl⁽ʲ⁾i tɪmoˈʃtʃuk]) (30 Μαρτίου 1979) είναι Ουκρανός πρώην ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως αμυντικός μέσος και νυν προπονητής ποδοσφαίρου. Τώρα είναι βοηθός προπονητή στη Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης.

Ανατόλι Τιμοστσούκ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Анатолій Тимощук (Ουκρανικά)
Γέννηση30  Μαρτίου 1979[1][2][3]
Λουτσκ
Χώρα πολιτογράφησηςΟυκρανία
Ύψος181 cm Edit this on Wikidata
Βάρος70 kg Edit this on Wikidata
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποδοσφαιριστής
Περίοδος ακμής1995
Οικογένεια
ΣύζυγοςΝάντια Τιμοστσούκ
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςHonored Worker of Physical Culture and Sports of Ukraine[4]
Order for Bravery 3rd Class of Ukraine[5]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Τιμοστσούκ ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία στη Βολίν Λουτσκ. Μετακόμισε για να παίξει στη Σαχτάρ Ντονέτσκ, στην οποία έγινε αρχηγός και κέρδισε το Πρωτάθλημα Ουκρανίας, το Κύπελλο Ουκρανίας και το Σούπερ Καπ Ουκρανίας. Το 2008, κέρδισε το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ και το ΟΥΕΦΑ Σούπερ Καπ ως αρχηγός της Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης. Κέρδισε επίσης το Πρωτάθλημα Ρωσίας και το Σούπερ Καπ Ρωσίας. Μετά την ένταξή του στη γερμανική Μπάγερν Μονάχου, ο Τιμοστσούκ κέρδισε τη Μπούντεσλιγκα, το Κύπελλο Γερμανίας και το Σούπερ Καπ Γερμανίας. Με τη Μπάγερν, κέρδισε επίσης το ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ το 2013 και τερμάτισε δεύτερος το 2010 και το 2012.

Ο Τιμοστσούκ θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες στην ιστορία της Σαχτάρ Ντονέτσκ[6] και της Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης,[7] όπου κατέκτησε τους τίτλους πρωταθλήματος ως αρχηγός και με τις δύο ομάδες.

Ο Τιμοστσούκ ήταν αρχηγός της Εθνικής Ουκρανίας και με 144 συμμετοχές από το ντεμπούτο του το 2000, είναι ο κορυφαίος της εθνικής σε συμμετοχές όλων των εποχών. Συμμετείχε στο πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ουκρανίας το 2006 και το πρώτο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα το 2012. Κέρδισε το βραβείο «Ουκρανός Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς» σε τρεις περιπτώσεις.

Σταδιοδρομία σε συλλόγους Επεξεργασία

Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη!
 
Ο Τιμοστσούκ σε αγώνα με τη Σαχτάρ Ντονέτσκ.

Εθνική ομάδα Επεξεργασία

 
Ο Τιμοστσούκ σε αγώνα της Ουκρανίας εναντίον της Βουλγαρίας το 2012.

Από το ντεμπούτο του το 2000, ο Τιμοστσούκ έγινε βασικό μέλος της Εθνικής Ουκρανίας. Κέρδισε αναγνώριση για την απόδοσή του κατά τη διάρκεια του Παγκόσμιου Κυπέλλου του 2006 στο οποίο η Ουκρανία έφτασε στους προημιτελικούς, όπου αναδείχθηκε Παίκτης του Αγώνα στη νίκη της Ουκρανίας επί της Τυνησίας.[8] Το Τιμοστσούκ έχει περιγραφεί ως ένας από τους καταλύτες για την πρώτη εμφάνιση στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ουκρανίας.[9] Το 2009, κέρδισε το Διεθνές Τουρνουά Ποδοσφαίρου Κύπρου.[10]

Στις 11 Οκτωβρίου 2010, σε φιλικό αγώνα εναντίον της Βραζιλίας, ο Τιμοστσούκ έγινε ο δεύτερος παίκτης της Ουκρανίας που έκανε 100 συμμετοχές, μετά τον Αντρέι Σεβτσένκο, ο οποίος είχε φτάσει το ορόσημο των 100 συμμετοχών σε φιλικό εναντίον του Καναδά μόλις δύο ημέρες πριν.

Στις 20 Δεκεμβρίου 2011, ο Τιμοστσούκ ανακηρύχθηκε ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στην ιστορία της Ουκρανίας. Τερμάτισε πρώτος σε μια πανεθνική δημοσκόπηση για να καθορίσει τα βασικά άτομα στο ποδόσφαιρο της Ουκρανίας από την ανεξαρτησία του έθνους το 1991.[11] Μετά τη απόσυρση του Σεβτσένκο το 2012, ο Τιμοστσούκ έγινε ο νέος αρχηγός της ομάδας.

Είναι ο πιο κορυφαίος σε συμμετοχές Ουκρανός παίκτης με 144 μέχρι τις 29 Ιουνίου 2016. Τον Αύγουστο του 2016, ο Τιμοστσούκ αποχώρησε επίσημα από την εθνική ομάδα.[12]

Προσωπική ζωή Επεξεργασία

Ο Τιμοστσούκ είναι παντρεμένος με τη Νάντια Τιμοστσούκ (το γένος Ναβρότσκα).[13] Το ζευγάρι συναντήθηκε στην πατρίδα του, το Λουτσκ, ενώ ζούσαν στην ίδια γειτονιά. Τα δίδυμα τους γεννήθηκαν τρεις μήνες πρόωρα, τον Απρίλιο του 2010.[14] Τον Ιούλιο, αποφασίστηκε ότι τα παιδιά μεγάλωναν καλά και θα βγήκαν από το νοσοκομείο.[15] Το καλοκαίρι του 2016, η Νάντια, η οποία ζει στο Μόναχο μαζί με παιδιά, ανακοίνωσε ότι θα υπέβαλλε αίτηση διαζυγίου.[16]

Τον Ιούνιο του 2008, ο Τιμοστσούκ απονεμήθηκε τον τίτλο «Επίτιμος πολίτης του Λουτσκ».[17]

Ο αγαπημένος παίκτης του Τιμοστσούκ είναι ο Λόταρ Ματέους[18] και παραδέχτηκε ότι την ιστορική ομάδα με την οποία ήθελε να παίξει αντίπαλος ήταν η Εθνική Γερμανίας το 1990, μαζί με τον Ματέους.[19] Είναι επίσης οπαδός του ουκρανικού συγκροτήματος Okean Elzy και του Ρώσου ζωγράφου Μιχαΐλ Βρούμπελ. Είναι άπληστος συλλέκτης κρασιών, μπλουζών και αγιογραφιών.[20]

Ο τυχερός αριθμός του Τιμοστσούκ είναι το τέσσερα.[18] Μπορεί να μιλήσει ουκρανικά, πολωνικά, ρωσικά και μερικά βασικά κροατικά και γερμανικά.[15]

Ο Τιμοστσούκ έχει παίξει δύο φορές στην ομάδα του Ζινεντίν Ζιντάν σε φιλανθρωπικούς αγώνες.[21]

Στατιστικά σταδιοδρομίας Επεξεργασία

Συλλογικά Επεξεργασία

Τελευταία ενημέρωση: μέχρι τις 19 Νοεμβρίου 2016[22]
Ομάδα Σεζόν Πρωτάθλημα Κύπελλο Ευρώπη Σούπερ Καπ Σύνολο
Συμ. Γκολ Συμ. Γκολ Συμ. Γκολ Συμ. Γκολ Συμ. Γκολ
Βολίν Λουτσκ 1995–96 10 1 1 0 — — 11 1
1996–97 38 6 2 0 — — 40 6
1997–98 14 1 2 0 — — 16 1
Σύνολο 62 8 5 0 — — 67 8
Σαχτάρ-2 Ντονέτσκ 1997–98 6 4 — — — 6 4
1998–99 14 5 — — — 14 5
1999–2000 4 0 — — — 4 0
2000–01 1 0 — — — 1 0
Σύνολο 25 9 0 0 0 0 0 0 25 9
Σαχτάρ Ντονέτσκ 1997–98 9 3 — — — 9 3
1998–99 18 2 3 0 2 0 — 23 2
1999–2000 23 0 3 0 2 0 — 28 0
2000–01 25 4 5 1 11 0 — 41 5
2001–02 26 3 7 1 6 1 — 39 5
2002–03 30 4 6 1 4 0 — 40 5
2003–04 29 6 6 1 6 0 — 41 7
2004–05 25 4 5 0 10 0 1 0 41 4
2005–06 27 5 2 1 8 0 1 0 38 6
2006–07 15 1 2 1 8 0 1 0 26 2
Σύνολο 227 32 39 6 57 1 3 0 326 39
Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης 2007 29 4 5 5 8 1 — 42 10
2008 27 6 0 0 16 0 1 0 44 6
2009 11 0 0 0 3 2 — 14 2
Σύνολο 67 10 5 5 27 3 1 0 100 18
Μπάγερν Μονάχου 2009–10 21 0 4 0 7 1 — 32 1
2010–11 26 3 4 0 6 1 1 0 37 4
2011–12 23 0 4 0 12 0 — 39 0
2012–13 16 1 3 0 4 0 1 0 24 1
Σύνολο 86 4 15 0 29 2 2 0 132 6
Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης 2013–14 21 0 1 0 5 0 1 0 28 0
2014–15 11 0 1 0 9 0 — 21 0
Σύνολο 32 0 2 0 14 0 1 0 49 0
Καϊράτ 2015 10 0 1 0 6 0 0 0 17 0
2016 24 1 4 0 4 0 1 0 33 1
Σύνολο 34 1 5 0 10 0 1 0 50 1
Σύνολο σταδιοδρομίας 533 64 71 11 137 6 8 0 749 81

Διεθνή Επεξεργασία

Τελευταία ενημέρωση: 21 Ιουνίου 2016[23]
 
Ο Τιμοστσούκ και Αντρέι Σεβτσένκο τιμήθηκαν από την UEFA το 2011 για την 100η συμμετοχή τους. Είναι ο πρώτος και ο δεύτερος, αντίστοιχα, με τις περισσότερες συμμετοχές στην ιστορία της Ουκρανίας.
Εθνική Ουκρανίας
Έτος Συμ. Γκολ
2000 4 0
2001 12 0
2002 8 1
2003 9 0
2004 9 0
2005 10 0
2006 12 0
2007 10 0
2008 7 0
2009 11 0
2010 9 1
2011 12 2
2012 11 0
2013 7 0
2014 5 0
2015 4 0
2016 3 0
Σύνολο 144 4

Διεθνή γκολ Επεξεργασία

Νο. Ημερομηνία Τόπος Συμμετοχή Αντίπαλος Σκορ Αποτέλεσμα Διοργάνωση
1 17 Απριλίου 2002 Στάδιο Ντινάμο «Βαλέρι Λομπανόφσκι», Κίεβο, Ουκρανία 19   Γεωργία 2–1 2–1 Φιλικός αγώνας
2 8 Οκτωβρίου 2010 99   Καναδάς 2–2 2–2
3 1 Ιουνίου 2011 105   Ουζμπεκιστάν 1–0 2–0
4 6 Ιουνίου 2011 Ντονμπάς Αρένα, Ντόνετσκ, Ουκρανία 106   Γαλλία 1–0 1–4

Τίτλοι και διακρίσεις Επεξεργασία

 
Ο Τιμοστσούκ σηκώνει το Κύπελλο Ουκρανίας με τη Σαχτάρ Ντονέτσκ το 2002.

Συλλογικές Επεξεργασία

Σαχτάρ-2 Ντονέτσκ

Σαχτάρ Ντονέτσκ[24]

 
Ο Τιμοστσούκ με το τρόπαιο του Σούπερ Καπ Ρωσίας το 2008.

Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης[24]

Ατομικές διακρίσεις Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 (πολλαπλές γλώσσες) Transfermarkt. 14944. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Ισπανικά) Argentine Soccer Database. 47149.
  3. ↑ 3,0 3,1 «As» (Ισπανικά) Grupo PRISA. Μαδρίτη. tymoschuk/1329.
  4. ↑ ua.tribuna.com/uk/tribuna/blogs/football/3070500-zelenskyj-pidpysav-ukaz-pro-vvedennya-sankczij-shhodo-tymoshhu/.
  5. ↑ Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2022.
  6. ↑ «50 лучших. Шахтер (часть вторая)». football.ua (στα Ρωσικά). 29 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2015. 
  7. ↑ «33 лучших игрока в истории Зенита». landscrona.ru (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2015. 
  8. ↑ «Ukraine 1–0 Tunisia». BBC Sport. 23 Ιουνίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2010. https://web.archive.org/web/20100903202945/http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/world_cup_2006/4853454.stm. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2008. 
  9. ↑ Ουίλσον, Τζόναθαν (4 Ιουνίου 2006). «Tymoschuk a talisman for divided nation». Λονδίνο: The Independent. https://www.independent.co.uk/sport/football/internationals/tymoschuk-a-talisman-for-divided-nation-481019.html. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2008. [νεκρός σύνδεσμος]
  10. ↑ http://www.rsssf.com/tablesc/cypr-intltourn09.html
  11. ↑ «Bayern Munich's Anatoliy Tymoshchuk named best Ukrainian footballer ever». Goal.com. 21 Δεκεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2011. 
  12. ↑ Тимощук в компании экс-тренера "Карпат" Кононова посетил тренировку "Баварии". Mirror Weekly (στα Ρωσικά). 21 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2017. 
  13. ↑ «Anatoliy Tymoschuk». Επίσημος ιστότοπος Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2009. 
  14. ↑ «Drama um Tymoschtschuks Zwillinge». Επίσημος ιστότοπος της Μπάγερν Μονάχου (στα Γερμανικά). 28 Απριλίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2010. 
  15. ↑ 15,0 15,1 «Tymoshchuk: I know what to expect». Επίσημος ιστότοπος της Μπάγερν Μονάχου. 23 Ιουλίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2010. 
  16. ↑ Тимощук розповів про розлучення з дружиною і відсутність доступу до дітей. TSN (στα Ρωσικά). 17 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2017. 
  17. ↑ 17,0 17,1 Анатолію Тимощуку присвоєно звання "Почесний громадянин міста Луцька" (στα Ουκρανικά). Επίσημο web-portal του δημοτικού συμβουλίου του Λουτσκ. 18 Ιουνίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2011. 
  18. ↑ 18,0 18,1 Різносторонній капітан (στα Ουκρανικά). Ουκρανική Ένωση Ποδοσφαίρου. 17 Φεβρουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2010. 
  19. ↑ «EXCLUSIVE Interview with Anatoliy Tymoshchuk». BayernForum.com. 3 Φεβρουαρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2011. 
  20. ↑ Моя анкета (στα Ουκρανικά). Επίσημος ιστότοπος του Ανατόλι Τιμοστσούκ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2009. 
  21. ↑ «Interview with Anatoliy Tymoshchuk». BayernForum.com. 5 Μαΐου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2011. 
  22. ↑ «Football : Anatoily Tymoshchuk». Football Database. 4 Ιουλίου 2016. http://www.footballdatabase.eu/football.joueurs.anatoliy.tymoshchuk.4664.en.html. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2016. 
  23. ↑ «Anatoliy Tymoshchuk - national football team player». EU-Football.info. 4 Ιουλίου 2016. http://eu-football.info/_player.php?id=21498. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2016. 
  24. ↑ 24,0 24,1 «A. Tymoshchuk». Soccerway. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2014. 
  25. ↑ Лучший футболист России. Награда газеты "Спорт-Экспресс" (στα Ρωσικά). Sport Express. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2013. 
  26. ↑ ФУТБОЛ (στα Ρωσικά). Sport Express. 1 Δεκεμβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2013. 
  27. ↑ Εκατερίνα Μπρέντινα (17 Δεκεμβρίου 2008). Обошлось без сенсаций (στα Ρωσικά). Sport Express. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2013. 
  28. ↑ «International centurions to receive UEFA award». UEFA. 30 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2013. 
  29. ↑ «Tymoshchuk is Ukraine's best ever». espnstar.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2012. 
  30. ↑ Лучшими футболистами Украины признаны Анатолий Тимощук, Андрей Шевченко и Александр Шовковский (στα Ρωσικά). ESPN Star. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2012. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ανατόλι_Τιμοστσούκ&oldid=10264256"