Ο Φλάβιος Ανθέμιος Ισίδωρος (άκμασε το 410–436) ήταν πολιτικός της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, εκ μητρός θείος του δυτικού Αυτοκράτορα Ανθέμιου.

Ανθέμιος Ισίδωρος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση4ος αιώνας
Διοίκηση Αιγύπτου
Θάνατος5ος αιώνας
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΓονείςΑνθέμιος (πραιτωριανός έπαρχος)
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΡωμαίος συγκλητικός

Βιογραφία Επεξεργασία

Ένας ντόπιος Αιγύπτιος, ο Ισίδωρος, το όνομα με το οποίο είναι γνωστός σχεδόν σε όλες τις πηγές, ήταν γιος του Ανθεμίου, του πραιτοριανού έπαρχου της Ανατολής το 405–414, του υπάτου του 405 και παππού του αυτοκράτορα Ανθέμιου. Ο Ισίδωρος ήταν θείος του Αυτοκράτορα από τη μητέρα του. Ο Ανθέμιος Ισίδωρος Θεόφιλος, κυβερνήτης (praeses) της Αρκαδίας Αιγύπτου το 434, ήταν πιθανότατα γιος του.

Σε αόριστο χρονικό διάστημα μεταξύ 405 και 410, ήταν ανθύπατος της Ασίας, όπως μαρτυρούν επιγραφές που βρέθηκαν στην Ύπαιπα της Λυδίας. Μεταξύ 4 Σεπτεμβρίου 410 και 29 Οκτωβρίου 412 ήταν έπαρχος της πόλης (praefectus urbi) της Κωνσταντινούπολης. Υπό αυτή την ιδιότητα έλαβε ορισμένους νόμους, που σώζονται στον Θεοδοσιανό Κώδικα και στον Κώδικα του Ιουστινιανού, στους οποίους περιλαμβανόταν ένας που τον διέταζε να ολοκληρώσει τα Λουτρά του Ονωρίου και να κτίσει μία στοά μπροστά από το κτίριο. [1] Κέρδισε αναμφίβολα και τα δύο αξιώματα λόγω της επιρροής τού πατέρα του, ο οποίος, ως πραιτοριανός έπαρχος της Ανατολής, είχε την πραγματική εξουσία.

Αφού υπηρέτησε ως πραιτοριανός έπαρχος του Ιλλυρικού (22 Απριλίου έως 10 Οκτωβρίου 424), [2] ο ίδιος ο Ισίδωρος διορίστηκε στην ισχυρή θέση του πραιτωριανού έπαρχου της Ανατολής (29 Ιανουαρίου 435-4 Αυγούστου 436). Παρείχε προμήθειες στην πόλη της Εφέσου κατά τη διάρκεια ενός λιμού. Η πόλη τον ευχαρίστησε σε μία επιγραφή. Ως πραιτοριανός έπαρχος, έλαβε δύο επιστολές από τον Ισίδωρο τον Πηλουσιώτη. Το 436 ο Ισίδωρος διορίστηκε ύπατος, μαζί με τον Συγκλητικό.

Ο Ισίδωρος απεβίωσε πριν από το 446/447.

Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. Theodosian Code, viii.17.2a and 17.3a, Justinian Code, i.19.6a, all promulgated in Constantinople on 4 September 410; Theodosian Code, xv.1.50a, given in Constantinople on 29 October 412.
  2. Theodosian Code, xv.5.4 and xi.1.33.

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Arnold Hugh Martin Jones, John Robert Martindale, John Morris, "Fl. Anthemius Isidorus 9", The Prosopography of the Later Roman Empire, Cambridge University Press, 1971,(ISBN 0-521-20159-4), σελ. 631–633.