Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Αρπαλύκη αναφέρονται τα παρακάτω τρία πρόσωπα:

  1. Θυγατέρα του βασιλιά Κλυμένου της Αρκαδίας, γιου του Τελεού ή του Σχοινέως. Μητέρα της ήταν η Επικάστη. Ο Κλύμενος κυριεύθηκε από ερωτικό πάθος για την ίδια του την κόρη, την Αρπαλύκη. Υπάρχουν διαφορετικές παραλλαγές του μύθου ως προς το τι έγινε στη συνέχεια. Σύμφωνα με τη γνωστότερη, την απήγαγε από τον σύζυγό της, τη βίασε και απέκτησε μαζί της ένα γιο. Για να τον εκδικηθεί, η Αρπαλύκη σκότωσε το παιδί τους μόλις αυτό γεννήθηκε και έδωσε το κρέας του ως γεύμα στον πατέρα της. Ο Κλύμενος τότε σκότωσε την κόρη του και μετά αυτοκτόνησε. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, η Κλυμένη δεν πέθανε τότε, αλλά μεταμορφώθηκε σε πουλί. Κατά τον Παρθένιο, η Αρπαλύκη ήταν αρραβωνιασμένη από την πρώτη της νιότη με τον Αλάστορα, απόγονο του Νηλέως. Ο Αλάστορας ήρθε και την πήρε μαζί του ως σύζυγό του, οπότε όταν το ζευγάρι βρισκόταν στα μισά του δρόμου μέχρι το σπίτι τους, ο Κλύμενος την απήγαγε και έζησε μαζί της ανοικτά ως σύζυγός της. Η Αρπαλύκη, αναστατωμένη από τη συμπεριφορά του πατέρα της, σκότωσε τον μικρότερο αδελφό της και έδωσε το κρέας του ως γεύμα στον πατέρα της σε κάποια δεξίωση. Κατόπιν, προσευχήθηκε στους θεούς και εκείνοι τη μεταμόρφωσαν στο πουλί «χαλκίς». Και σε αυτή την εκδοχή ο Κλύμενος αυτοκτόνησε.
  2. Θυγατέρα του Αρπαλύκου, βασιλιά των Αμυμνεών της Θράκης. Η μητέρα της πέθανε πολύ νωρίς και ο πατέρας της έβαζε την Αρπαλύκη και βύζαινε νεαρές αγελάδες και φοράδες. Την εκπαίδευσε να πολεμά, σκοπεύοντας να την καταστήσει διάδοχό του στον θρόνο. Την εποχή που ο Νεοπτόλεμος, επιστρέφοντας από τον Τρωικό πόλεμο, επιτέθηκε στο βασίλειο του Αρπαλύκου και τον τραυμάτισε σοβαρά, η Αρπαλύκη τον έτρεψε σε φυγή και έσωσε τον πατέρα της. Μετά τον θάνατο του πατέρα της από επαναστάτες, η Αρπαλύκη ασχολήθηκε με τη ζωοκλοπή βοοειδών, εκμεταλλευόμενη την ικανότητά της να τρέχει εξαιρετικά γρήγορα. Τελικώς σκοτώθηκε από μία ομάδα αγελαδοτρόφων όταν πιάστηκε σε ένα δόκανο.
  3. Ο Αριστόξενος σε έργο του αναφέρει μία παρθένο με το όνομα Αρπαλύκη που ήταν ερωτευμένη με κάποιον `Ιφικλο, αλλά δεν βρήκε ποτέ ανταπόκριση και στο τέλος πέθανε από τη λύπη της. Σε ανάμνησή της, καθιερώθηκε ένας διαγωνισμός τραγουδιού για παρθένες που πήρε το όνομά της.

Πηγές Επεξεργασία