Αρρίγκο Μπόιτο

Ιταλός συνθέτης, ποιητής και λιμπρεττίστας

Ο Αρρίγκο Μπόιτο (ιταλ.Arrigo Boito, 24 Φεβρουαρίου 1842 - 10 Ιουνίου 1918) ήταν Ιταλός συνθέτης, ποιητής και λιμπρετίστας.

Αρρίγκο Μπόιτο
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Arrigo Boito (Ιταλικά)
ΨευδώνυμοTobia Gorrio[1] και Almaviva[1]
Γέννηση24  Φεβρουαρίου 1842[2][3][4]
Πάντοβα[5][6][7]
Θάνατος10  Ιουνίου 1918[2][8][3]
Μιλάνο[9][6][10]
Τόπος ταφήςΜνημειακό Νεκροταφείο του Μιλάνου[11]
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Ιταλίας (1861–1918)
ΕκπαίδευσηΔιδάκτωρ Μουσικής[12]
ΣπουδέςΩδείο του Μιλάνου
Ιδιότηταλιμπρετίστας[10], συνθέτης[13], ποιητής[14][15][10], δημοσιογράφος, σεναριογράφος, πολιτικός και συγγραφέας[16]
ΓονείςSilvestro Boito
ΚίνημαScapigliatura
Είδος τέχνηςόπερα και κλασική μουσική
Καλλιτεχνικά ρεύματαScapigliatura
Σημαντικά έργαNerone και Μεφιστοφελής
ΒραβεύσειςΤάγμα των Αγίων Μαυρικίου και Λαζάρου
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Σπούδασε μουσική στο Ωδείο του Μιλάνου και νέος ακόμη διακρίθηκε ως ποιητής που επένδυε ο ίδιος μουσικά τις συνθέσεις του.

Έγραψε δύο μόνο όπερες εκ των οποίων επιζεί σήμερα ο Μεφιστοφελής σε λιμπρέτο δικό του, βασισμένη στον Φάουστ του Γκαίτε. Η πρεμιέρα της το 1868 στην Σκάλα ήταν μια αποτυχία και προκάλεσε επεισόδια και επέμβαση της αστυνομίας. Ο Μπόιτο την επανεπεξεργάστηκε και η όπερα ανέβηκε τον Απρίλιο του 1875 στην Μπολόνια με επιτυχία. Είναι ένα έργο που παίζεται τακτικά μέχρι σήμερα. Η δεύτερη όπερα λέγεται Νέρων, στον οποίο εργάστηκε πολλά από τα τελευταία του χρόνια, παρουσιάστηκε μετά από τον θάνατο του, από τον Τοσκανίνι, στο Μιλάνο το 1924.[17]

Εκεί που ευτύχησε περισσότερο ο Μπόιτο ήταν στην συγγραφή λιμπρέτων. Εκτός από τις άλλες συνεργασίες του, γνωστότερη των οποίων ήταν η Τζοκόντα του Πονκιέλλι, ιδιαίτερα επιτυχημένη ήταν αυτή με τον Βέρντι. Έγραψε τους στίχους του Inno delle nazioni (Ύμνου των εθνών) και τα έξοχα λιμπρέτα των δύο τελευταίων και σπουδαίων έργων του Βέρντι, Οθέλλος και Φάλσταφ, βασισμένα το μεν πρώτο στο ομώνυμο έργο του Σαίξπηρ, το δε δεύτερο στα έργα του ίδιου ποιητή Οι εύθυμες Κυράδες του Ουίνδσορ και (εν μέρει) Ερρίκος Δ΄.

Επιλογή έργων

Επεξεργασία
  • Μεφιστοφελής, 1868 και 1875
  • Νέρωνας, 1877-1915 (μεταθανάτια πρεμιέρα το 1924)

Λιμπρέτα

Επεξεργασία

(εκτός των αμέσως ανωτέρω δικών του μελοδραμάτων)

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 Renzo Frattarolo: «Dizionario degli scrittori italiani contemporanei pseudonimi: 1900-1975» (Ιταλικά) Angelo Longo Editore. Ραβέννα. 1975. σελ. 153.
  2. 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  3. 3,0 3,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 11892633n. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  4. «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Arrigo-Boito. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  6. 6,0 6,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  7. www.operanews.com/Opera_News_Magazine/2012/10/Departments/Live_in_HD_Otello.html.
  8. «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 27  Σεπτεμβρίου 2015.
  9. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  10. 10,0 10,1 10,2 Ιστορικό Αρχείο Ρικόρντι. 11. Ανακτήθηκε στις 3  Δεκεμβρίου 2020.
  11. 11,0 11,1 (Αγγλικά) Find A Grave. Ανακτήθηκε στις 3  Μαΐου 2024.
  12. «Доктор музыки» (Ρωσικά)
  13. www.forvo.com/word/arrigo_boito/.
  14. (Αγγλικά) NNDB. 581/000093302.
  15. www.britannica.com/EBchecked/topic/526627/scapigliatura.
  16. «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
  17. Τολίκα, Ολυμπία. ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΛΕΞΙΚΟ της ΜΟΥΣΙΚΗΣ. Αθήνα: Στοχαστής. σελ. 305. ISBN 960-303-083-X. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Arrigo Boito στο Wikimedia Commons