Ατρησία οισοφάγου

Ατρησία οισοφάγου είναι η κατάσταση στην οποία ο οισοφάγος δεν ενώνεται με τον στόμαχο ή ενώνεται αφού δημιουργήσει συρίγγιο με την τραχεία. Είναι μία παιδοχειρουργική πάθηση και εμφανίζεται με λίγο μεγαλύτερη συχνότητα στα αγόρια από ότι στα κορίτσια.

Ατρησία οισοφάγου
Κοινοί τύποι ατρησίας οισοφάγου DiseasesDB = 30035
Ειδικότητα	ιατρική γενετική
Ταξινόμηση
ICD-10	Q39.0, Q39.1
ICD-9	750.3
MedlinePlus	000961
eMedicine	ped/2934 radio/704
MeSH	D004933

Αίτια

Δεν έχουν αποσαφηνιστεί πλήρως, ωστόσο φαίνεται ότι σπουδαίο ρόλο παίζει η χρήση φαρμάκων όπως η θαλιδομίδη από την μητέρα αλλά και σκευάσματα ορμονικής προέλευσης.

Εμβρυολογία

Το αρχέγονο έντερο κατά την τέταρτη εβδομάδα της εμβρυϊκής ζωής διαιρείται σε 2 μοίρες. Η μία σχηματίζει το πεπτικό σύστημα ( οισοφάγος, στόμαχος κτλ ) και η άλλη τμήμα του αναπνευστικού (τραχεία, βρόγχοι κτλ). Ο ατελής διαχωρισμός θα οδηγήσει αργότερα στην κατάσταση της ατρησίας.

Ανατομική ταξινόμηση

1. Ατρησία με συρίγγιο στον οισοφάγο. Αυτή αποτελεί την πιο συχνή μορφή.
2. Ατρησία χωρίς κανένα συρίγγιο.
3. Συρίγγιο χωρίς ατρησία
4. Ατρησία με κεντρικό ή περιφερικό συρίγγιο

Κλινική εικόνα

Ανάλογα με την περίπτωση (ανατομικά) έχουμε και την κλινική εικόνα της πάθησης. Στην πρώτη περίπτωση έχουμε επεισόδια πνιγμού και πνευμονίτιδας, λόγω της επικοινωνίας πεπτικού-αναπνευστικού συστήματος. Στην δεύτερη έχουμε εμέτους και άρνηση σίτισης. Κάτι που μπορεί να φανεί με σκαφοειδή κοιλιά.

Διάγνωση

Το καλύτερο είναι να γίνεται κατά τον προγεννητικό έλεγχο καθώς έτσι θα προετοιμαστούμε καλύτερα για την κατάλληλη θεραπεία. Έχουμε πολυυδράμνιο, καθώς το έμβρυο δεν μπορεί να κάνει κατάποση του αμνιακού υγρού, επίσης λείπει η γαστρική φυσαλίδα. Μετά την γέννηση, μπορούμε να διαγνώσουμε την πάθηση με την μη προώθηση του ρινογαστρικού καθετήρα σίτισης.

Αντιμετώπιση

Γίνεται προσπάθεια ανάταξης της βλάβης. Αρχικά απολινώνεται, εάν υπάρχει το τραχειοοισοφαγικό συρίγγιο. Σε δέυτερο χρόνο γίνεται προσπάθεια να αποκατασταθεί η συνέχεια του πεπτικού σωλήνα. Εάν το χάσμα είναι μεγάλο, τότε αντιμετωπίζεται με στομίες στα δύο άκρα του σωλήνα, εάν είναι μικρό γίνεται άμεση αποκατάσταση. Σημειώνεται ότι τμήμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί από το έντερο του νεογνού.

Πρόγνωση

Δεν υπάρχουν πουθενά ασφαλή στατιστικά στοιχεία. Ωστόσο, η πρόγνωση, η πορεία δηλαδή του νεογνού και η βιωσιμότητα του, εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την ύπαρξη επιπλέον συγγενών ανωμαλιών και από το βάρος γέννησης

Βιβλιογραφία

• Βιβλίο χειρουργικής παίδων Α. Ζβατσινάκης & συνεργάτες σελ. 111-113