Αχινός Σερρών (οικισμός)
Συντεταγμένες: 40°55′14.61″N 23°39′20.85″E / 40.9207250°N 23.6557917°E Για συνώνυμο οικισμό στην Ελλάδα δείτε το λήμμα: Αχινός Φθιώτιδας
Αχινός | |
---|---|
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα |
Περιφέρεια | Κεντρικής Μακεδονίας |
Δήμος | Βισαλτίας |
Δημοτική ενότητα | Αχινού |
Γεωγραφία και στατιστική | |
Γεωγραφικό διαμέρισμα | Μακεδονίας |
Περιφερειακή ενότητα | Σερρών |
Υψόμετρο | 15 |
Πληθυσμός | 507 (2011) |
Άλλα | |
Ταχ. κωδ. | 62200 |
Τηλ. κωδ. | +30 23220 |
Ο Αχινός είναι πεδινό χωριό της Περιφερειακής Ενότητας Σερρών με υψόμετρο 15 μέτρα[1].
Γεωγραφία - ΙστορίαΕπεξεργασία
Ο Αχινός βρίσκεται προς τα νότια της πεδιάδας των Σερρών και νότια του ποταμού Στρυμόνα. Απέχει 16,5 χλμ. Α. από τη Νιγρίτα και 33 χλμ. Ν.-ΝΑ. από τις Σέρρες (μέσω Ανθής). Το χωριό πήρε το όνομά του από τη λίμνη Αχινού ή Κερκινίτιδα ή λίμνη των Σερρών, η οποία έχει αποξηρανθεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1930[2][3]. Δημιουργήθηκε στην ίδια με τη σημερινή τοποθεσία από ψαράδες της ευρύτερης περιοχής που αρχικά έκτισαν εκεί τις ψαροκαλύβες τους. Η επέκταση του άρχισε με την αποξήρανση της λίμνης και τη δημιουργία του εύφορου κάμπου που οι κάτοικοι αποκαλούν "Βαλτά"[4]. Το χωριό αναφέρεται επίσημα το 1920 στο ΦΕΚ 2Α - 04/01/1920 να ορίζεται έδρα της ομώνυμης κοινότητας[5]. Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης αποτελεί την Τοπική Κοινότητα Αχινού που υπάγεται στη Δημοτική Ενότητα Αχινού του Δήμου Βισαλτίας και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει πληθυσμό 507 κατοίκους[6].
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 151, τομ. 6.
- ↑ «H Λίμνη Αχινού». www.dimosvisaltias.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2019.
- ↑ «Καθημερινός Παρατηρητής - Αυτή είναι η ιστορία της λίμνης του Αχινού». serresparatiritis.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2019.
- ↑ «Επιμελητήριο Σερρών - Αρθρα». www.serreschamber.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2019.
- ↑ «ΕΕΤΑΑ-Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης Α.Ε.». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2019.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10527 (σελ. 53 του pdf)
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |